Add parallel Print Page Options

Mga Paandam Batok sa mga Makasasala

59 Pamati! Indi maluya ang Ginoo nga indi siya makaluwas sa inyo, ukon indi siya bungol nga indi siya makabati kon magpanawag kamo sa iya. Ang inyo mga sala amo ang nagapaseparar sa inyo sa Dios kag amo ang kabangdanan nga nagtalikod siya sa inyo kag indi na magpamati sang inyo mga pangamuyo. Kay nagapamatay kamo sang tawo, kag nagahimo sang iban pa nga kalautan. Nagabutig kamo kag nagahambal sang malain. Wala kamo nagahunahuna sang hustisya; ang inyo mga akusasyon sa inyo isigkatawo wala sing kamatuoran. Nagaplano kamo sing malain, kag dayon ginahimo ninyo ini. 5-6 Ang inyo malain nga mga plano pareho sa itlog sang man-og nga dalitan, nga ang magkaon sini mapatay. Pareho man ini sa lawa sang damang nga indi puwede mahimo nga bayo, gani wala sing pulos ang inyo malain nga mga plano. Malain ang inyo mga ginahimo, kag nagapamintas kamo. Nagadali kamo sa paghimo sang sala kag maabtik kamo nga magpatay sang mga inosente. Malain ang inyo mga ginahunahuna, kag bisan diin kamo magkadto nagapanglaglag kamo. Wala kamo sing may nahibaluan parte sa kalinong.[a] Ginabaliwala ninyo ang hustisya kag ginatiko pa gani ninyo ini. Ang nagasunod sa sining ginahimo ninyo indi man makaeksperiensya sang kalinong. Amo ina nga wala pa pagsiluti sang Dios ang aton mga kaaway, kag wala pa niya kita ginhatagan sang kadalag-an nga may pagkamatarong. Naghulat kita sang kasanag, pero kadulom ang nag-abot. Amo ina nga nagalakat kita sa kadulom. 10 Nagapangapkap kita pareho sa bulag, kag nagakasandad kita bisan udtong-adlaw nga daw sa nagalakat kita sa kadulom. Pareho man kita sa mga bangkay kon ikomparar sa makusog nga mga tawo. 11 Nagaugayong kita sa kasubo pareho sa nagauwang nga oso[b] kag pareho sa huni sang pating. Nagapaabot kita nga silutan sang Dios ang aton mga kaaway kag luwason niya kita, pero wala gihapon natabo. 12 Kay madamo na ang aton mga sala sa atubangan sang Dios, kag amo ini ang nagapamatuod nga dapat kita silutan. Huo, nakahibalo kita nga permi kita nagapakasala. 13 Nagrebelde kita kag nagluib sa Ginoo; nagtalikod kita sa aton Dios. Ginadaogdaog kag ginapigos naton ang iban. Ginahunahuna naton sing maayo kon paano naton himuon ang aton pagbinutig. 14 Amo ina nga wala pa pagsiluti sang Dios ang aton mga kaaway kag wala pa niya kita ginhatagan sang kadalag-an nga may pagkamatarong. Kay indi na makita ang kamatuoran bisan diin; ang mga tawo indi na masaligan. 15 Huo, nadula na ang kamatuoran, kag ang mga nagalikaw sa paghimo sang malain ginahingabot.

Nakita ini sang Ginoo, kag wala siya malipay nga wala na sing hustisya. 16 Natingala siya sa iya nakita nga wala gid sing bisan isa nga nagbulig sa mga ginapigos. Gani paagi sa iya nga gahom ginluwas niya sila, kag ang iya pagkamatarong nakabulig sa iya. 17 Gin-gamit niya bilang panagang sa dughan ang pagkamatarong kag gin-gamit niya bilang helmet ang kaluwasan. Ginsuksok niya bilang bayo ang pagtimalos kag ang puwerte nga kaakig. 18 Balusan niya ang iya mga kaaway suno sa ila binuhatan; pati atong sa malayo nga mga lugar.[c] Maagom gid nila ang iya kaakig. 19 Bisan diin tahuron kag padunggan siya sang mga tawo, kay magaabot siya pareho sa nagahuganas nga tubig, nga ginahuyop sang mabaskog nga hangin.[d]

20 Nagsiling ang Ginoo, “Magaabot sa Zion[e] ang magaluwas sa inyo nga mga kaliwat ni Jacob, kag luwason niya ang nagahinulsol sa ila mga sala. 21 Kag amo ini ang akon kasugtanan sa inyo: Indi gid madula ang akon Espiritu nga ara sa inyo kag ang akon mga pulong nga akon ginpahambal sa inyo. Isugid ninyo ini sa inyo mga kabataan, kag dayon isugid man nila ini sa ila mga kabataan hasta sa palaabuton nga henerasyon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Footnotes

  1. 59:8 kalinong: ukon, maayo nga pag-inupdanay.
  2. 59:11 oso: sa English, bear.
  3. 59:18 malayo nga mga lugar: ukon, mga isla; ukon, mga lugar nga malapit sa dagat.
  4. 59:19 mabaskog nga hangin: ukon, Espiritu sang Dios; ukon, hangin nga halin sa Dios.
  5. 59:20 Zion: ukon, Jerusalem.

59 Behold, the Lord's hand is not shortened, that it cannot save; neither his ear heavy, that it cannot hear:

But your iniquities have separated between you and your God, and your sins have hid his face from you, that he will not hear.

For your hands are defiled with blood, and your fingers with iniquity; your lips have spoken lies, your tongue hath muttered perverseness.

None calleth for justice, nor any pleadeth for truth: they trust in vanity, and speak lies; they conceive mischief, and bring forth iniquity.

They hatch cockatrice' eggs, and weave the spider's web: he that eateth of their eggs dieth, and that which is crushed breaketh out into a viper.

Their webs shall not become garments, neither shall they cover themselves with their works: their works are works of iniquity, and the act of violence is in their hands.

Their feet run to evil, and they make haste to shed innocent blood: their thoughts are thoughts of iniquity; wasting and destruction are in their paths.

The way of peace they know not; and there is no judgment in their goings: they have made them crooked paths: whosoever goeth therein shall not know peace.

Therefore is judgment far from us, neither doth justice overtake us: we wait for light, but behold obscurity; for brightness, but we walk in darkness.

10 We grope for the wall like the blind, and we grope as if we had no eyes: we stumble at noon day as in the night; we are in desolate places as dead men.

11 We roar all like bears, and mourn sore like doves: we look for judgment, but there is none; for salvation, but it is far off from us.

12 For our transgressions are multiplied before thee, and our sins testify against us: for our transgressions are with us; and as for our iniquities, we know them;

13 In transgressing and lying against the Lord, and departing away from our God, speaking oppression and revolt, conceiving and uttering from the heart words of falsehood.

14 And judgment is turned away backward, and justice standeth afar off: for truth is fallen in the street, and equity cannot enter.

15 Yea, truth faileth; and he that departeth from evil maketh himself a prey: and the Lord saw it, and it displeased him that there was no judgment.

16 And he saw that there was no man, and wondered that there was no intercessor: therefore his arm brought salvation unto him; and his righteousness, it sustained him.

17 For he put on righteousness as a breastplate, and an helmet of salvation upon his head; and he put on the garments of vengeance for clothing, and was clad with zeal as a cloak.

18 According to their deeds, accordingly he will repay, fury to his adversaries, recompence to his enemies; to the islands he will repay recompence.

19 So shall they fear the name of the Lord from the west, and his glory from the rising of the sun. When the enemy shall come in like a flood, the Spirit of the Lord shall lift up a standard against him.

20 And the Redeemer shall come to Zion, and unto them that turn from transgression in Jacob, saith the Lord.

21 As for me, this is my covenant with them, saith the Lord; My spirit that is upon thee, and my words which I have put in thy mouth, shall not depart out of thy mouth, nor out of the mouth of thy seed, nor out of the mouth of thy seed's seed, saith the Lord, from henceforth and for ever.