Add parallel Print Page Options

Hahatulan ang Babilonia

47 Sinabi(A) ni Yahweh sa Babilonia,

“Bumabâ ka sa iyong trono, at maupo ka sa alabok ng lupa.
Dati'y para kang birhen, isang lunsod na hindi malupig.
Ngunit hindi ka na ganoon ngayon,
    isa ka nang alipin!
Hawakan mo ang batong gilingan at ikaw ay gumiling ng harina.
Alisin mo na ang iyong belo, at hubarin ang magarang kasuotan;
    itaas mo ang iyong saya sa pagtawid sa batisan.
Malalantad sa mga tao ang hubad mong katawan,
    mabubunyag ang kahiya-hiya mong kalagayan.
Walang makakapigil sa aking gagawin.
    Ako'y maghihiganti.”

Ang Diyos ang siyang nagligtas sa amin, siya ang Banal na Diyos ng Israel.
    Ang pangalan niya ay Yahweh, ang Makapangyarihan sa lahat.

Sinabi ni Yahweh sa Babilonia,
“Maupo ka na lang at manahimik doon sa dilim,
    sapagkat ikaw ay hindi na tatawaging reyna ng mga kaharian.
Nang ako'y magalit sa mga lingkod ko,
    sila'y aking itinakwil;
aking pinabayaan na masakop mo at maging alipin.
    Pinarusahan mo silang walang awa,
    pati matatanda'y pinagmalupitan mo.
Sapagkat akala mo'y mananatili kang reyna habang panahon.
    Hindi mo na naisip na magwawakas ito pagdating ng araw.

“Pakinggan(B) mo ito, ikaw na mahilig sa kalayawan,
    at nag-aakalang ikaw ay matiwasay.
Ang palagay mo sa sarili'y kasindakila ka ng Diyos,
    at ang paniwala mo'y wala kang katulad;
inakala mong hindi ka mabibiyuda,
    at hindi mo mararanasan ang mamatayan ng anak.
Ngunit isang araw, sa loob lamang ng isang saglit,
anumang salamangka o mahika ang iyong gawin,
    mangyayari ang dalawang bagay na ito:
Mawawala ang iyong asawa at ang iyong mga anak!

10 “Panatag ka sa paggawa ng kasamaan;
    sapagkat iniisip mong walang nakakakita sa iyo.
Iniligaw ka ng iyong karunungan at kaalaman,
    ang palagay mo sa sarili'y ikaw ang Diyos,
    wala nang hihigit pa sa iyo.
11 Ngunit darating sa iyo ang kapahamakan,
    at walang makakahadlang kahit ang nalalaman mo sa salamangka;
    darating sa iyo ang sumpa, at hindi mo ito maiiwasan.
Biglang darating sa iyo ang pagkawasak,
    na hindi mo akalaing mangyayari.

12 “Itago mo na lang ang salamangkang alam mo mula pa sa iyong kabataan,
baka sakaling magamit mo pa iyan bilang panakot sa iyong kaaway.
13 Wala kang magagawa sa kabila ng maraming payo sa iyo;
patulong ka man sa inaasahan mong mga astrologo,
    sa mga taong humuhula ng mangyayari bukas, batay sa kalagayan ng kalangitan at mga bituin.

14 “Sila'y parang dayaming masusunog,
    kahit ang sarili nila'y hindi maililigtas sa init ng apoy;
sapagkat ito'y hindi karaniwang init
    na pampaalis ng ginaw.
15 Walang maitutulong sa iyo ang mga astrologo
    na hinihingan mo ng payo sa buong buhay mo.
Sapagkat ikaw ay iiwan na nila,
    walang matitira upang iligtas ka.”

Hahatulan ang Babilonia

47 Ikaw(A) ay bumaba at umupo sa alabok,
    O anak na dalagang birhen ng Babilonia;
maupo ka sa lupa na walang trono,
    O anak na babae ng mga Caldeo!
Sapagkat hindi ka na tatawaging
    maselan at mahinhin.
Ikaw ay kumuha ng gilingang bato, at gumiling ka ng harina;
    mag-alis ka ng iyong belo,
maghubad ka ng balabal, ilitaw mo ang iyong binti,
    tumawid ka sa mga ilog.
Ang iyong kahubaran ay malalantad,
    ang iyong kahihiyan ay makikita,
ako'y maghihiganti,
    at wala akong ililigtas na tao.
Ang aming Manunubos— Panginoon ng mga hukbo ang kanyang pangalan—
    ay ang Banal ng Israel.

Maupo kang tahimik, at pumasok ka sa kadiliman,
    O anak na babae ng mga Caldeo;
sapagkat hindi ka na tatawaging
    maybahay ng mga kaharian.
Ako'y nagalit sa aking bayan,
    ang aking mana ay aking dinungisan;
ibinigay ko sila sa iyong kamay,
    hindi mo sila pinagpakitaan ng kaawaan;
sa matatanda ay pinabigat mong lubha ang iyong pasan.
At iyong sinabi, “Ako'y magiging maybahay mo magpakailanman,”
    na anupa't hindi mo inilagay ang mga bagay na ito sa iyong puso,
    o inalaala mo man ang kanilang wakas.

Ngayon(B) nga'y pakinggan mo ito, ikaw na namumuhay sa mga kalayawan,
    na tumatahang matiwasay,
na nagsasabi sa kanyang puso,
    “Ako nga, at walang iba liban sa akin;
hindi ako uupong gaya ng babaing balo
    o mararanasan man ang pagkawala ng mga anak”:
Ngunit ang dalawang bagay na ito ay darating sa iyo
    sa isang sandali, sa isang araw;
ang pagkawala ng mga anak at pagkabalo
    ay buong-buong darating sa iyo,
sa kabila ng iyong maraming pangkukulam,
    at sa malaking kapangyarihan ng iyong panggagayuma.

10 Sapagkat ikaw ay nagtiwala sa iyong kasamaan,
    iyong sinabi, “Walang nakakakita sa akin”;
ang iyong karunungan at ang iyong kaalaman
    ang nagligaw sa iyo,
at iyong sinabi sa iyong puso,
    “Ako nga, at walang iba liban sa akin.”
11 Ngunit ang kasamaan ay darating sa iyo,
    na hindi mo malalaman ang pinagmulan;
at ang kapahamakan ay darating sa iyo;
    na hindi mo maaalis;
at ang pagkawasak ay biglang darating sa iyo,
    na hindi mo nalalaman.

12 Tumayo ka ngayon sa iyong panggagayuma,
    at sa marami mong pangkukulam,
    na iyong ginawa mula sa iyong kabataan;
marahil ay makikinabang ka,
    marahil ay mananaig ka.
13 Ikaw ay pagod na sa dinami-dami ng iyong mga payo;
patayuin sila at iligtas ka,
    sila na nanghuhula sa pamamagitan ng langit,
    na nagmamasid sa mga bituin,
na nanghuhula sa pamamagitan ng buwan,
    kung anong mangyayari sa iyo.

14 Narito, sila'y gaya ng pinagputulan ng trigo,
    sinusunog sila ng apoy;
hindi nila maililigtas ang kanilang kaluluwa
    mula sa kapangyarihan ng liyab.
Walang baga na pagpapainitan sa kanila,
    o apoy na sa harapan nito'y makakaupo ang sinuman.
15 Ganito ang mangyayari sa kanila na kasama mong gumawa,
    silang nangalakal na kasama mo mula sa iyong kabataan,
bawat isa ay nagpalabuy-laboy sa kanyang sariling lakad;
    walang sinumang sa iyo ay magliligtas.

'Isaias 47 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.