Isaías 66
Reina-Valera Antigua
66 JEHOVA dijo así: El cielo es mi solio, y la tierra estrado de mis pies: ¿dónde está la casa que me habréis de edificar, y dónde este lugar de mi reposo?
2 Mi mano hizo todas estas cosas, y así todas estas cosas fueron, dice Jehová: mas á aquél miraré que es pobre y humilde de espíritu, y que tiembla á mi palabra.
3 El que sacrifica buey, como si matase un hombre; el que sacrifica oveja, como si degollase un perro; el que ofrece presente, como si ofreciese sangre de puerco; el que ofrece perfume, como si bendijese á un ídolo. Y pues escogieron sus caminos, y su alma amó sus abominaciones.
4 También yo escogeré sus escarnios, y traeré sobre ellos lo que temieron; porque llamé, y nadie respondió; hablé, y no oyeron; antes hicieron lo malo delante de mis ojos, y escogieron lo que á mí desagrada.
5 Oid palabra de Jehová, vosotros los que tembláis á su palabra: Vuestros hermanos los que os aborrecen, y os niegan por causa de mi nombre, dijeron: Glorifíquese Jehová. Mas él se mostrará con alegría vuestra, y ellos serán confundidos.
6 Voz de alboroto de la ciudad, voz del templo, voz de Jehová que da el pago á sus enemigos.
7 Antes que estuviese de parto, parió; antes que le viniesen dolores parió hijo.
8 ¿Quién oyó cosa semejante? ¿quién vió cosa tal? ¿parirá la tierra en un día? ¿nacerá una nación de una vez? Pues en cuanto Sión estuvo de parto, parió sus hijos.
9 ¿Yo que hago parir, no pariré? dijo Jehová. ¿Yo que hago engendrar, seré detenido? dice el Dios tuyo.
10 Alegraos con Jerusalem, y gozaos con ella, todos los que la amáis: llenaos con ella de gozo, todos los que os enlutáis por ella:
11 Para que maméis y os saciéis de los pechos de sus consolaciones; para que ordeñéis, y os deleitéis con el resplandor de su gloria.
12 Porque así dice Jehová: He aquí que yo extiendo sobre ella paz como un río, y la gloria de las gentes como un arroyo que sale de madre; y mamaréis, y sobre el lado seréis traídos, y sobre las rodillas seréis regalados.
13 Como aquel á quien consuela su madre, así os consolaré yo á vosotros, y en Jerusalem tomaréis consuelo.
14 Y veréis, y alegraráse vuestro corazón, y vuestros huesos reverdecerán como la hierba: y la mano de Jehová para con sus siervos será conocida, y se airará contra sus enemigos.
15 Porque he aquí que Jehová vendrá con fuego, y sus carros como torbellino, para tornar su ira en furor, y su reprensión en llama de fuego.
16 Porque Jehová juzgará con fuego y con su espada á toda carne: y los muertos de Jehová serán multiplicados.
17 Los que se santifican y los que se purifican en los huertos, unos tras otros, los que comen carne de puerco, y abominación, y ratón; juntamente serán talados, dice Jehová.
18 Porque yo entiendo sus obras y sus pensamientos: tiempo vendrá para juntar todas las gentes y lenguas; y vendrán, y verán mi gloria.
19 Y pondré entre ellos señal, y enviaré de los escapados de ellos á las gentes, á Tarsis, á Pul y Lud, que disparan arco, á Tubal y á Javán, á las islas apartadas que no oyeron de mí, ni vieron mi gloria; y publicarán mi gloria entre las gentes.
20 Y traerán á todos vuestros hermanos de entre todas las naciones, por presente á Jehová, en caballos, en carros, en literas, y en mulos, y en camellos, á mi santo monte de Jerusalem, dice Jehová, al modo que los hijos de Israel traen el presente en vasos limpios á la casa de Jehová.
21 Y tomaré también de ellos para sacerdotes y Levitas, dice Jehová.
22 Porque como los cielos nuevos y la nueva tierra, que yo hago, permanecen delante de mí, dice Jehová, así permanecerá vuestra simiente y vuestro nombre.
23 Y será que de mes en mes, y de sábado en sábado, vendrá toda carne á adorar delante de mí, dijo Jehová.
24 Y saldrán, y verán los cadáveres de los hombres que se rebelaron contra mí: porque su gusano nunca morirá, ni su fuego se apagará; y serán abominables á toda carne.
Isaias 66
Ang Pulong Sang Dios
Hukman sang Dios ang mga Nasyon
66 Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Ang langit amo ang akon trono, kag ang duta amo ang tulungtungan sang akon mga tiil. Gani ano nga klase sang balay ang patindugon ninyo para sa akon? Diin bala ang lugar nga inyo papahuwayan sa akon? 2 Indi bala ako ang naghimo sang tanan nga butang?
“Ako, ang Ginoo, nagasiling: Ginahatagan ko sang pagtalupangod ang mga tawo nga mapainubuson, mahinulsulon, kag nagakahadlok sa akon pulong. 3 Pero amo ini ang akon pagtratar sa mga tawo nga nagasunod sa ila lang gusto kag nagakalipay sa mga ginahimo nila nga makangilil-ad: Kon magpatay sila sang baka para ihalad, kabigon ko ini nga daw sa nagpatay sila sang tawo. Kon maghalad sila sang karnero, kabigon ko ini nga daw sa nagpatay sila sang ido. Kon maghalad sila sang halad nga regalo, kabigon ko ini nga daw sa naghalad sila sang dugo sang baboy. Kag kon magsunog sila sang insenso bilang pagdumdom sa akon, kabigon ko ini nga daw sa nagbendisyon sila sa dios-dios. 4 Wala labot sina, padal-an ko sila sang silot nga makapahadlok gid sa ila. Kay sang nagpanawag ako, wala sila nagsabat; sang naghambal ako, wala sila nagpamati. Naghimo sila sang kalautan sa akon atubangan, kag kon ano ang indi ko nagustuhan amo ang ila ginahimo.”
5 Kamo nga nagakahadlok sa pulong sang Ginoo, pamatii ninyo ang iya pulong: “Tungod nga matutom kamo sa akon, ang iban ninyo nga mga kasimanwa nagadumot kag nagasikway sa inyo. Nagayaguta sila sa inyo nga nagasiling, ‘Magpakita ang Ginoo sang iya gahom agod makita namon ang inyo kalipay!’ ” Pero pakahuy-an sila. 6 Nabatian bala ninyo ang ginahod sa siyudad kag sa templo? Gahod ina sang Ginoo samtang ginabalusan niya ang iya mga kaaway.
7 Nagasiling pa ang Ginoo, “Ang Jerusalem mangin pareho sa isa ka manugbata nga wala pa gani siya masakiti nagbata na siya. 8 Sin-o bala ang nakabati kag nakakita sang pareho sini? Mahimo bala ang isa ka pungsod ukon nasyon sa malip-ot lang gid nga tiyempo? Pero sang manugsugod pa lang ang pagpasakit sang Jerusalem,[a] matawo ang iya katawhan.[b] 9 Ginbuot ko nga malapit na lang sila matawo. Kag karon, indi ko bala sila pagtugutan nga matawo? Siyempre tugutan! Indi ko gid pagpunggan nga matawo sila. Ako, ang inyo Dios, ang nagasiling sini.”
10 Kamo tanan nga nagahigugma sa Jerusalem kag nagapangasubo tungod sa iya, magkalipay kamo kag magkinasadya upod sa iya, 11 agod makatilaw kamo sang iya kauswagan pareho sang bata nga nagatiti sa iya iloy kag nabusog. 12 Kay nagasiling ang Ginoo: “Pauswagon ko ang Jerusalem; pagadal-on sa iya ang mga manggad sang mga nasyon pareho sang nagaawas nga ililigan sang tubig. Sagudon kag atipanon kamo sang Jerusalem pareho sa bata nga ginakugos, ginapatiti, kag ginasabak sang iya iloy. 13 Lipayon ko kamo sa Jerusalem pareho sa iloy nga nagalipay sa iya anak.”
14 Kon makita na ninyo ini, magakalipay gid kamo, kag magabaskog kamo pareho sa nagalambo nga tanom. Ipakita sang Ginoo ang iya gahom sa iya mga alagad, pero ipakita niya ang iya kaakig sa iya mga kaaway. 15 Pamati! Magaabot ang Ginoo nga may kalayo. Magasakay siya sa iya mga karwahe nga daw buhawi. Ipakita niya ang iya kaakig sa iya mga kaaway, kag silutan niya sila sang nagadabadaba nga kalayo. 16 Kay paagi sa kalayo kag sa iya espada, silutan sang Ginoo ang tanan nga tawo nga makasasala, kag madamo ang iya pamatyon.
17 Nagsiling ang Ginoo, “Magakalamatay sing tingob ang mga nagapakabalaan kag nagapakatinlo sang ila kaugalingon sa ila pagsimba sa mga dios-dios sa katamnan. Magakalamatay gid sila nga nagakaon sang baboy, sang ilaga, kag sang iban pa nga pagkaon nga makangilil-ad. 18 Nahibaluan ko ang ila mga ginahimo kag ginahunahuna. Gani magaabot ako kag tipunon ko ang mga katawhan sang tanan nga nasyon, kag makita nila ang akon gahom. 19 Magapakita ako sang milagro sa ila. Kag ang magkalabilin sa ila ipadala ko bilang mensahero sa mga nasyon sang Tarshish, Pul, Lud (nga ang mga katawhan sini bantog nga mga manugpana), Tubal, Grecia[c] kag sa iban pa nga malayo nga mga lugar nga wala makabati sang akon pagkabantog kag wala makakita sang akon gahom. Ibantala nila ang akon gahom sa mga nasyon. 20 Kag dal-on nila pabalik halin sa mga nasyon ang tanan ninyo nga mga kasimanwa, nga nagasakay sa mga kabayo, mga mula[d] kag mga kamelyo, kag sa mga karwahe kag karo. Dal-on nila sila sa akon balaan nga bukid sa Jerusalem bilang halad sa akon, pareho sang ginahimo sang mga Israelinhon nga nagahalad sa akon templo sang mga halad nga regalo nga nasulod sa matinlo nga suludlan. 21 Kag himuon ko ang iban sa ila nga mga pari kag mga Levita. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
22 Nagsiling pa ang Ginoo, “Subong nga ang bag-o nga langit kag ang bag-o nga duta nga akon himuon magapadayon hasta san-o, ang inyo mga kaliwat magapadayon man hasta san-o, kag indi gid kamo malipatan. 23 Sa kada umpisa sang bulan kag sa kada Adlaw nga Inugpahuway magasimba ang tanan nga tawo sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 24 Kag samtang nagapaguwa sa Jerusalem ang mga nagsilimba didto, makita nila ang mga bangkay sang mga tawo nga nagrebelde kontra sa akon. Ang mga ulod nga nagakaon sa ila indi mapatay, kag ang kalayo nga nagasunog sa ila indi man mapatay. Kag kangil-aran sila sang tanan nga tawo.”
Hiligaynon Bible (Ang Pulong Sang Dios) Copyright © 1996, 2006 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.