²¹ Subalit ^(A) siya ay naging pari na mayroong panunumpa nang sabihin ng Diyos sa kanya,

²² Dahil dito, si Jesus ang naging katiyakan ng mas mabuting tipan. ²³ Bukod dito, kailangan noon ang maraming pari sapagkat hinahadlangan ng kamatayan ang pagpapatuloy nila sa tungkulin. ²⁴ Subalit dahil nananatili si Jesus magpakailanman, ang kanyang pagkapari ay walang katapusan. ²⁵ Dahil dito, sa lahat ng panahon ay kaya niyang iligtas ang lahat^[a] ng lumalapit sa Diyos sa pamamagitan niya, yamang lagi siyang nabubuhay upang mamagitan para sa kanila.

²⁶ Nararapat lang, kung gayon, na magkaroon tayo ng ganoong Kataas-taasang Pari na banal, walang sala, walang dungis, inihiwalay sa mga makasalanan, at naging mas mataas kaysa mga langit. ²⁷ Hindi ^(B) katulad ng ibang mga Kataas-taasang Pari, hindi niya kailangang maghandog ng alay araw-araw, una'y para sa kanyang sariling mga kasalanan, at para na rin sa mga kasalanan ng bayan. Nang ihandog niya ang kanyang sarili, ang kanyang handog ay minsan lamang, at ang bisa'y magpakailanman. ²⁸ Sapagkat ang hinihirang ng Kautusan bilang mga Kataas-taasang Pari ay mga taong may kahinaan; ngunit ang salita ng panunumpa sa pagkapari na dumating pagkatapos ng Kautusan ay humirang sa Anak, na ginawang sakdal magpakailanman.