Add parallel Print Page Options

19 At nagsidating ang dalawang anghel sa Sodoma, nang nagtatakip silim; at si Lot ay nakaupo sa pintuang-bayan ng Sodoma: at sila'y nakita ni Lot, at nagtindig upang salubungin sila; at iniyukod ang mukha sa lupa;

At nagsabi, Ngayon nga mga panginoon ko, ipinamamanhik ko sa inyo na kayo'y magsiliko at magsipasok sa bahay ng inyong lingkod, at kayo'y matira sa buong magdamag, at maghugas ng inyong mga paa, at sa madaling araw ay magsipagbangon kayo at magpatuloy ng inyong paglakad. At kanilang sinabi, Hindi, kundi sa langsangan mananahan kami sa buong magdamag.

At kaniyang pinakapilit sila; at sila'y nagsiliko, at nagsipasok sa kaniyang bahay; at sila'y kaniyang pinaghandaan, at ipinagluto ng mga tinapay na walang levadura, at nagsikain.

Datapuwa't bago nagsihiga, ang bahay ay kinulong ng mga tao sa bayan sa makatuwid baga'y ng mga tao sa Sodoma, na mga binata at gayon din ng mga matanda ng buong bayan sa buong palibot;

At kanilang tinawagan si Lot, at sinabi sa kaniya, Saan nangaroon ang mga lalaking dumating sa iyo ng gabing ito? ilabas mo sila sa amin upang kilalanin namin sila.

At nilabas sila ni Lot sa pintuan, at isinara ang pinto sa likuran niya.

At sinabi niya, Ipinamamanhik ko sa inyo, mga kapatid ko, na huwag kayong gumawa ng ganiyang kasamaan.

Narito, ngayon, may dalawa akong anak na babae, na hindi nakakilala ng lalake; ipinamamanhik ko sa inyo, na sila'y aking ilalabas sa inyo, at gawin ninyo sa kanila ang magalingin ninyo sa inyong paningin: huwag lamang ninyong gawan ng anoman ang mga lalaking ito; yamang sila'y nangasa silong ng aking bubungan.

At sinabi nila, Umurong ka! At sinabi pa nila, Ang taong ito'y naparito upang makipamayan, at ibig niyang maging hukom: ngayon nga'y gagawan ka namin ng lalong masama kay sa kanila. At kanilang ipinagtulakan ang lalaking si Lot, at nagsilapit upang sirain ang pintuan.

10 Datapuwa't iniunat ng mga lalake ang kanilang kamay at binatak si Lot sa loob ng bahay at kanilang sinarhan ang pintuan.

11 At ang mga taong nangasa pintuan ng bahay ay mga pinagbulag nila, ang munti't malaki: ano pa't sila'y nangayamot sa paghahanap ng pintuan.

12 At sinabi ng mga lalake kay Lot, Mayroon ka pa ritong kamaganakan? Ang iyong mga manugang, at ang iyong mga anak na lalake at babae, at ang lahat ng iyong tinatangkilik sa bayan: ay ipagaalis mo sa dakong ito:

13 Sapagka't aming lilipulin ang dakong ito dahil sa napakalakas ang kanilang sigaw sa harap ng Panginoon; at kami ay sinugo ng Panginoon upang aming lipulin.

14 At si Lot ay lumabas, at pinagsabihan niya ang kaniyang mga manugang na nagasawa sa kaniyang mga anak na babae, at sinabi, Magtindig kayo, magsialis kayo sa dakong ito; sapagka't gugunawin ng Panginoon ang bayan. Datapuwa't ang akala ng kaniyang mga manugang ay nagbibiro siya.

15 At nang umumaga ay pinapagmadali ng mga anghel si Lot, na sinasabi, Magbangon ka, ipagsama mo ang iyong asawa at ang iyong dalawang anak na babae na narito, baka pati ikaw ay madamay sa parusa sa bayan.

16 Datapuwa't siya'y nagluluwat; at hinawakan ng mga lalake ang kaniyang kamay, at ang kamay ng kaniyang asawa, at ang kamay ng kaniyang dalawang anak na babae; sa habag sa kaniya ng Panginoon: at siya'y kanilang inilabas, at siya'y kanilang inilagay sa labas ng bayan.

17 At nangyari, na nang sila'y mailabas na nila, ay sinabi, Itakas mo ang iyong buhay; huwag kang lumingon o huminto man sa buong kapatagan; tumakas ka hanggang sa bundok, baka ikaw ay mamatay.

18 At sinabi sa kanila ni Lot, Huwag ganiyan, panginoon ko:

19 Narito, ngayo't ang lingkod mo ay nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, at pinakalaki mo ang iyong awang ipinakita sa akin sa pagliligtas ng aking buhay; at ako'y di makatatakas sa bundok, baka ako'y abutan ng sama, at ako'y mamatay.

20 Narito, ang bayang ito ay malapit takasan at maliit: Oh tulutan mong tumakas ako roon, (di ba yao'y maliit?) at mabubuhay ako.

21 At sinabi sa kaniya, Narito, sa bagay mang ito ay pinayagan din kita, na hindi ko gugunawin ang bayang iyong sinalita.

22 Magmadali ka, tumakas ka roon; sapagka't wala akong magagawa hanggang sa dumating ka roon. Kaya't ang pangalang itinawag sa bayang yaon ay Zoar.

23 Ang araw ay nakalitaw na sa lupa nang dumating si Lot sa Zoar.

24 Nang magkagayo'y nagpaulan ang Panginoon sa Sodoma at Gomorra ng azufre at apoy mula sa Panginoon na buhat sa langit;

25 At ginunaw niya ang mga bayang yaon, at ang buong Kapatagan at ang lahat ng nangananahan sa mga bayang yaon, at ang tumutubo sa lupang yaon.

26 Datapuwa't ang asawa ni Lot ay lumingon sa likuran ni Lot, at naging haliging asin.

27 At si Abraham ay sumampang maaga ng kinaumagahan sa dakong kinatayuan niya sa harap ng Panginoon.

28 At siya'y tumingin sa dakong Sodoma at Gomorra, at sa buong lupain ng Kapatagan, at tumanaw, at narito, ang usok ng lupain ay napaiilanglang na parang usok ng isang hurno.

29 At nangyari, na nang gunawin ng Dios ang mga bayan ng Kapatagan, na naalaala ng Dios si Abraham, at pinalabas si Lot, mula sa gitna ng pinaggunawan, nang gunawin ang mga bayan na kinatitirahan ni Lot.

30 At sumampa si Lot mula sa Zoar at tumira sa bundok, at ang kaniyang dalawang anak na babae na kasama niya; sapagka't siya'y natakot na tumira sa Zoar: at siya'y tumira sa isang yungib, siya at ang kaniyang dalawang anak na babae.

31 At sinabi ng panganay sa bunso: Ang ating ama ay matanda, at walang lalake sa lupa na sumiping sa atin, ayon sa ugali ng sangkalupaan:

32 Halika, painumin natin ng alak ang ating ama, at tayo'y sumiping sa kaniya; upang mapalagi natin ang binhi ng ating ama.

33 At pinainom nila ng alak ang kanilang ama ng gabing yaon: at pumasok ang panganay at sumiping sa kaniyang ama; at hindi naalaman, ng ama nang siya'y mahiga ni nang siya'y magbangon.

34 At nangyari nang kinabukasan, na sinabi ng panganay sa bunso. Narito, ako'y sumiping kagabi sa aking ama; painumin din natin ng alak sa gabing ito; at pumasok ka, at sumiping ka sa kaniya; upang mapalagi natin ang binhi ng ating ama.

35 At pinainom din nila ng alak ang kanilang ama ng gabing yaon: at nagtindig ang bunso, at sumiping sa ama; at hindi naalaman ng ama nang siya'y mahiga, ni nang siya'y magbangon.

36 Sa ganito'y kapuwa nagdalangtao ang mga anak ni Lot sa pamamagitan ng kanilang ama.

37 At nanganak ang panganay ng isang lalake, at tinawag ang kaniyang ngalang Moab: na siya ngang ama ng mga Moabita, hanggang sa araw na ito.

38 At ang bunso ay nanganak din ng isang lalake, at tinawag ang kaniyang pangalang Ben-ammi: na siya ngang ama ng mga anak ni Ammon, hanggang ngayon.

'Genesis 19 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.

The Destruction of Sodom and Gomorrah

19 The two angels entered Sodom(A) in the evening as Lot was sitting in Sodom’s gateway. When Lot saw them, he got up to meet them. He bowed with his face to the ground and said, ‘My lords, turn aside to your servant’s house, wash your feet, and spend the night. Then you can get up early and go on your way.’

‘No,’ they said. ‘We would rather spend the night in the square.’ But he urged them so strongly that they followed him and went into his house. He prepared a feast and baked unleavened bread for them, and they ate.

Before they went to bed, the men of the city of Sodom, both young and old, the whole population, surrounded the house. They called out to Lot and said, ‘Where are the men who came to you tonight? Send them out to us so we can have sex with them! ’(B)

Lot went out to them at the entrance and shut the door behind him. He said, ‘Don’t do this evil, my brothers. Look, I’ve got two daughters who haven’t been intimate with a man.(C) I’ll bring them out to you, and you can do whatever you want[a] to them. However, don’t do anything to these men, because they have come under the protection of my roof.’

‘Get out of the way! ’ they said, adding, ‘This one came here as a foreigner, but he’s acting like a judge!(D) Now we’ll do more harm to you than to them.’ They put pressure on Lot and came up to break down the door. 10 But the angels[b] reached out, brought Lot into the house with them, and shut the door. 11 They struck the men who were at the entrance of the house, both young and old, with blindness[c] so that they were unable to find the entrance.(E)

12 Then the angels said to Lot, ‘Do you have anyone else here: a son-in-law, your sons and daughters, or anyone else in the city who belongs to you? Get them out of this place, 13 for we are about to destroy this place because the outcry against its people is so great before the Lord, that the Lord has sent us to destroy it.’(F)

14 So Lot went out and spoke to his sons-in-law, who were going to marry his daughters. ‘Get up,’ he said. ‘Get out of this place, for the Lord is about to destroy the city! ’(G) But his sons-in-law thought he was joking.

15 At daybreak the angels urged Lot on: ‘Get up! Take your wife and your two daughters who are here, or you will be swept away in the punishment[d] of the city.’ 16 But he hesitated. Because of the Lord’s compassion for him, the men grabbed his hand, his wife’s hand, and the hands of his two daughters. They brought him out and left him outside the city.

17 As soon as the angels got them outside, one of them[e] said, ‘Run for your lives! Don’t look back and don’t stop anywhere on the plain! Run to the mountains, or you will be swept away! ’

18 But Lot said to them, ‘No, my lords[f] – please. 19 Your servant has indeed found favour with you, and you have shown me great kindness by saving my life. But I can’t run to the mountains; the disaster will overtake me, and I will die. 20 Look, this town is close enough for me to flee to. It is a small place. Please let me run to it – it’s only a small place, isn’t it? – so that I can survive.’

21 And he said to him, ‘All right,[g] I’ll grant your request[h] about this matter too and will not demolish the town you mentioned. 22 Hurry up! Run to it, for I cannot do anything until you get there.’ Therefore the name of the city is Zoar.[i](H)

23 The sun had risen over the land when Lot reached Zoar. 24 Then out of the sky the Lord rained on Sodom and Gomorrah burning sulphur from the Lord.(I) 25 He demolished these cities, the entire plain, all the inhabitants of the cities, and whatever grew on the ground. 26 But Lot’s wife looked back and became a pillar of salt.(J)

27 Early in the morning Abraham went to the place where he had stood before the Lord.(K) 28 He looked down towards Sodom and Gomorrah and all the land of the plain, and he saw that smoke was going up from the land like the smoke of a furnace. 29 So it was, when God destroyed the cities of the plain, he remembered Abraham and brought Lot out of the middle of the upheaval when he demolished the cities where Lot had lived.

The Origin of Moab and Ammon

30 Lot departed from Zoar and lived in the mountains along with his two daughters, because he was afraid to live in Zoar. Instead, he and his two daughters lived in a cave. 31 Then the firstborn said to the younger, ‘Our father is old, and there is no man in the land to sleep with us as is the custom of all the land. 32 Come, let’s get our father to drink wine so that we can sleep with him and preserve our father’s line.’ 33 So they got their father to drink wine that night, and the firstborn came and slept with her father; he did not know when she lay down or when she got up.

34 The next day the firstborn said to the younger, ‘Look, I slept with my father last night. Let’s get him to drink wine again tonight so you can go and sleep with him and we can preserve our father’s line.’ 35 That night they again got their father to drink wine, and the younger went and slept with him; he did not know when she lay down or when she got up.

36 So both of Lot’s daughters became pregnant by their father. 37 The firstborn gave birth to a son and named him Moab.[j] He is the father of the Moabites of today.(L) 38 The younger also gave birth to a son, and she named him Ben-ammi.[k] He is the father of the Ammonites of today.(M)

Footnotes

  1. 19:8 Lit do what is good in your eyes
  2. 19:10 Lit men, also in v. 12
  3. 19:11 Or a blinding light
  4. 19:15 Or iniquity, or guilt
  5. 19:17 LXX, Syr, Vg read outside, they
  6. 19:18 Or my Lord, or my lord
  7. 19:21 Or ‘Look!
  8. 19:21 Lit I will lift up your face
  9. 19:22 In Hb, the name Zoar is related to ‘small’ in v. 20; its previous name was ‘Bela’; Gn 14:2.
  10. 19:37 = From My Father
  11. 19:38 = Son of My People