Add parallel Print Page Options

15 Some time later the word of Adonai came to Avram in a vision: “Don’t be afraid, Avram. I am your protector; your reward will be very great.” Avram replied, “Adonai, God, what good will your gifts be to me if I continue childless; and Eli‘ezer from Dammesek inherits my possessions? You haven’t given me a child,” Avram continued, “so someone born in my house will be my heir.” But the word of Adonai came to him: “This man will not be your heir. No, your heir will be a child from your own body.” Then he brought him outside and said, “Look up at the sky, and count the stars — if you can count them! Your descendants will be that many!” He believed in Adonai, and he credited it to him as righteousness.

(vi) Then he said to him, “I am Adonai, who brought you out from Ur-Kasdim to give you this land as your possession.” He replied, “Adonai, God, how am I to know that I will possess it?” He answered him, “Bring me a three-year-old cow, a three-year-old female goat, a three-year-old ram, a dove and a young pigeon.” 10 He brought him all these, cut the animals in two and placed the pieces opposite each other; but he didn’t cut the birds in half. 11 Birds of prey swooped down on the carcasses, but Avram drove them away.

12 As the sun was about to set, a deep sleep fell on Avram; horror and great darkness came over him. 13 Adonai said to Avram, “Know this for certain: your descendants will be foreigners in a land that is not theirs. They will be slaves and held in oppression there four hundred years. 14 But I will also judge that nation, the one that makes them slaves. Afterwards, they will leave with many possessions. 15 As for you, you will join your ancestors in peace and be buried at a good old age. 16 Only in the fourth generation will your descendants come back here, because only then will the Emori be ripe for punishment.”

17 After the sun had set and there was thick darkness, a smoking fire pot and a flaming torch appeared, which passed between these animal parts. 18 That day Adonai made a covenant with Avram: “I have given this land to your descendants — from the Vadi of Egypt to the great river, the Euphrates River — 19 the territory of the Keni, the K’nizi, the Kadmoni, 20 the Hitti, the P’rizi, the Refa’im, 21 the Emori, the Kena‘ani, the Girgashi and the Y’vusi.”

15 Wedi ’r pethau hyn, y daeth gair yr Arglwydd at Abram mewn gweledigaeth, gan ddywedyd, Nac ofna, Abram; myfi ydyw dy darian, dy wobr mawr iawn. A dywedodd Abram, Arglwydd Dduw, beth a roddi di i mi? gan fy mod yn myned yn ddi‐blant, a goruchwyliwr fy nhŷ yw Eleasar yma o Damascus. Abram hefyd a ddywedodd, Wele, ni roddaist i mi had; ac wele, fy nghaethwas fydd fy etifedd. Ac wele air yr Arglwydd ato ef, gan ddywedyd, Nid hwn fydd dy etifedd, onid un a ddaw allan o’th ymysgaroedd di fydd dy etifedd. Ac efe a’i dug ef allan, ac a ddywedodd, Golyga yn awr y nefoedd, a rhif y sêr, o gelli eu cyfrif hwynt: dywedodd hefyd wrtho, Felly y bydd dy had di. Yntau a gredodd yn yr Arglwydd, ac efe a’i cyfrifodd iddo yn gyfiawnder. Ac efe a ddywedodd wrtho, Myfi yw yr Arglwydd, yr hwn a’th ddygais di allan o Ur y Caldeaid, i roddi i ti y wlad hon i’w hetifeddu. Yntau a ddywedodd, Arglwydd Dduw, trwy ba beth y caf wybod yr etifeddaf hi? Ac efe a ddywedodd wrtho, Cymer i mi anner dair blwydd, a gafr dair blwydd, a hwrdd tair blwydd, a thurtur, a chyw colomen. 10 Ac efe a gymerth iddo y rhai hyn oll, ac a’u holltodd hwynt ar hyd eu canol, ac a roddodd bob rhan ar gyfer ei gilydd; ond ni holltodd efe yr adar. 11 A phan ddisgynnai yr adar ar y celaneddau, yna Abram a’u tarfai hwynt. 12 A phan oedd yr haul ar fachludo, y syrthiodd trymgwsg ar Abram: ac wele ddychryn, a thywyllni mawr, yn syrthio arno ef. 13 Ac efe a ddywedodd wrth Abram, Gan wybod gwybydd, y bydd dy had di yn ddieithr mewn gwlad nid yw eiddynt, ac a’u gwasanaethant, a hwythau a’u cystuddiant bedwar can mlynedd. 14 A’r genhedlaeth hefyd yr hon a wasanaethant, a farnaf fi: ac wedi hynny y deuant allan â chyfoeth mawr. 15 A thi a ei at dy dadau mewn heddwch: ti a gleddir mewn henaint teg. 16 Ac yn y bedwaredd oes y dychwelant yma; canys ni chyflawnwyd eto anwiredd yr Amoriaid. 17 A bu, pan fachludodd yr haul, a hi yn dywyll, wele ffwrn yn mygu, a lamp danllyd yn tramwyo rhwng y darnau hynny. 18 Yn y dydd hwnnw y gwnaeth yr Arglwydd gyfamod ag Abram, gan ddywedyd, I’th had di y rhoddais y wlad hon, o afon yr Aifft hyd yr afon fawr, afon Ewffrates: 19 Y Ceneaid, a’r Cenesiaid, a’r Cadmoniaid. 20 Yr Hethiaid hefyd, a’r Pheresiaid, a’r Reffaimiaid, 21 Yr Amoriaid hefyd, a’r Canaaneaid, a’r Girgasiaid, a’r Jebusiaid.