Add parallel Print Page Options

The Wickedness of Humankind

When people began to multiply on the face of the ground, and daughters were born to them, the sons of God saw that they were fair; and they took wives for themselves of all that they chose. Then the Lord said, “My spirit shall not abide[a] in mortals forever, for they are flesh; their days shall be one hundred twenty years.” The Nephilim were on the earth in those days—and also afterward—when the sons of God went in to the daughters of humans, who bore children to them. These were the heroes that were of old, warriors of renown.

The Lord saw that the wickedness of humankind was great in the earth, and that every inclination of the thoughts of their hearts was only evil continually. And the Lord was sorry that he had made humankind on the earth, and it grieved him to his heart. So the Lord said, “I will blot out from the earth the human beings I have created—people together with animals and creeping things and birds of the air, for I am sorry that I have made them.” But Noah found favor in the sight of the Lord.

Noah Pleases God

These are the descendants of Noah. Noah was a righteous man, blameless in his generation; Noah walked with God. 10 And Noah had three sons, Shem, Ham, and Japheth.

11 Now the earth was corrupt in God’s sight, and the earth was filled with violence. 12 And God saw that the earth was corrupt; for all flesh had corrupted its ways upon the earth. 13 And God said to Noah, “I have determined to make an end of all flesh, for the earth is filled with violence because of them; now I am going to destroy them along with the earth. 14 Make yourself an ark of cypress[b] wood; make rooms in the ark, and cover it inside and out with pitch. 15 This is how you are to make it: the length of the ark three hundred cubits, its width fifty cubits, and its height thirty cubits. 16 Make a roof[c] for the ark, and finish it to a cubit above; and put the door of the ark in its side; make it with lower, second, and third decks. 17 For my part, I am going to bring a flood of waters on the earth, to destroy from under heaven all flesh in which is the breath of life; everything that is on the earth shall die. 18 But I will establish my covenant with you; and you shall come into the ark, you, your sons, your wife, and your sons’ wives with you. 19 And of every living thing, of all flesh, you shall bring two of every kind into the ark, to keep them alive with you; they shall be male and female. 20 Of the birds according to their kinds, and of the animals according to their kinds, of every creeping thing of the ground according to its kind, two of every kind shall come in to you, to keep them alive. 21 Also take with you every kind of food that is eaten, and store it up; and it shall serve as food for you and for them.” 22 Noah did this; he did all that God commanded him.

Footnotes

  1. Genesis 6:3 Meaning of Heb uncertain
  2. Genesis 6:14 Meaning of Heb uncertain
  3. Genesis 6:16 Or window

Die Bosheit der Menschen und Gottes Gericht

Und es geschah, als sich die Menschen zu mehren begannen auf der Erde und ihnen Töchter geboren wurden,

da sahen die Gottessöhne[a], dass die Töchter der Menschen schön waren, und sie nahmen sich von allen jene zu Frauen, die ihnen gefielen.

Da sprach der Herr: Mein Geist soll nicht für immer mit dem Menschen rechten, denn er ist [ja] Fleisch; so sollen seine Tage 120 Jahre betragen!

In jenen Tagen waren die Riesen[b] auf der Erde, und auch später noch, solange die Gottessöhne zu den Töchtern der Menschen kamen und diese ihnen [Kinder] gebaren. Das sind die Helden, die von jeher berühmte Männer gewesen sind.

Als aber der Herr sah, dass die Bosheit des Menschen sehr groß war auf der Erde und alles Trachten[c] der Gedanken seines Herzens allezeit nur böse,

da reute es den Herrn, dass er den Menschen gemacht hatte auf der Erde, und es betrübte ihn in seinem Herzen.

Und der Herr sprach: Ich will den Menschen, den ich erschaffen habe, vom Erdboden vertilgen, vom Menschen an bis zum Vieh und bis zum Gewürm und bis zu den Vögeln des Himmels; denn es reut mich, dass ich sie gemacht habe!

Gottes Gnade für Noah. Der Bau der Arche

Noah aber fand Gnade in den Augen des Herrn.

Dies ist die Geschichte Noahs: Noah, ein gerechter Mann, war untadelig unter seinen Zeitgenossen; Noah wandelte mit Gott.

10 Und Noah hatte drei Söhne gezeugt: Sem, Ham und Japhet.

11 Aber die Erde war verderbt vor Gott, und die Erde war erfüllt mit Frevel[d].

12 Und Gott sah die Erde an, und siehe, sie war verderbt; denn alles Fleisch hatte seinen Weg verderbt auf der Erde.

13 Da sprach Gott zu Noah: Das Ende alles Fleisches[e] ist bei mir beschlossen; denn die Erde ist durch sie mit Frevel erfüllt, und siehe, ich will sie samt der Erde vertilgen!

14 Mache dir eine Arche[f] aus Tannenholz; in Räume sollst du die Arche teilen und sie innen und außen mit Pech[g] überziehen.

15 Und so sollst du sie machen: 300 Ellen lang soll die Arche sein, 50 Ellen breit, 30 Ellen hoch.

16 Eine Lichtöffnung sollst du für die Arche machen, eine Elle hoch ganz oben [an der Arche] sollst du sie ringsherum herstellen; und den Eingang der Arche sollst du an ihre Seite setzen. Du sollst ihr ein unterstes, zweites und drittes Stockwerk machen.

17 Denn siehe, ich will die Wasserflut über die Erde bringen, um alles Fleisch, das Lebensodem in sich hat, zu vertilgen unter dem ganzen Himmel; alles, was auf der Erde ist, soll umkommen!

18 Aber mit dir will ich meinen Bund aufrichten, und du sollst in die Arche gehen, du und deine Söhne und deine Frau und die Frauen deiner Söhne mit dir.

19 Und von allem, was lebt, von allem Fleisch, sollst du je zwei in die Arche führen, dass sie mit dir am Leben bleiben, und zwar sollen es ein Männchen und ein Weibchen sein;

20 von jeder Art der Vögel und von jeder Art des Viehs und von allem Gewürm des Erdbodens nach seiner Art, von allen sollen je zwei von jeder Art zu dir kommen, damit sie am Leben bleiben.

21 Du aber nimm dir von jeglicher Nahrung, die gegessen werden kann, und sammle sie bei dir an, dass sie dir und ihnen zur Speise diene!

22 Und Noah machte es [so]; er machte alles genau so, wie es ihm Gott geboten hatte.

Footnotes

  1. (6,2) eine Bezeichnung für Engelwesen (vgl. Hi 1,6).
  2. (6,4) hebr. nephilim = »Die Gefallenen« oder auch »Fehlgeburten / Missgeburten«.
  3. (6,5) od. alle Pläne / Absichten; (dasselbe Wort in 1Mo 8,21).
  4. (6,11) od. Bosheit / Gewalttat.
  5. (6,13) d.h. der gesamten Menschheit.
  6. (6,14) w. einen Kasten. Die Arche war ein großes, kastenförmiges Schiff (Abmessungen nach der »kleinen Elle« von 45 cm: ca. 135 m lang, 22,5 m breit und 13,5 m hoch; nach der »großen Elle« von 52,5 cm: ca. 157,5 auf 26 auf 15,8 m), das durchaus in der Lage war, die beschriebene Anzahl von Lebewesen jeder Art aufzunehmen. Dasselbe Wort steht für das Kästchen, in dem Mose gerettet wurde (vgl. 2Mo 2,3).
  7. (6,14) hebr. kopher; dieses Wort bedeutet »Bedeckung«, aber oft auch »Sühnung«.

Az erőszakosság elterjed a földön

Történt pedig, hogy amikor az emberek kezdtek elszaporodni a földön, és leányaik születtek,

látták az istenfiak, hogy szépek az emberek leányai, ezért feleségül vették közülük mindazokat, akiket kiszemeltek maguknak.

Akkor ezt mondta az Úr: Ne maradjon lelkem örökké az emberben, hiszen ő csak test. Legyen az életkora százhúsz esztendő.

Abban az időben, amikor az istenfiak bementek az emberek leányaihoz, és azok gyermekeket szültek nekik - sőt még azután is -, óriások éltek a földön. Ők azok a vitézkedők, akik ősidőktől fogva hírnevesek voltak.

Amikor látta az Úr, hogy az emberi gonoszság mennyire elhatalmasodott a földön, és hogy az ember szívének minden szándéka és gondolata szüntelenül csak gonosz,

megbánta az Úr, hogy embert alkotott a földön, és megszomorodott szívében.

Azért ezt mondta az Úr: Eltörlöm a föld színéről az embert, akit teremtettem; az emberrel együtt az állatokat, a csúszómászókat és az égi madarakat is, mert megbántam, hogy alkottam őket.

De Nóé kegyelmet talált az Úr előtt.

Az özönvíz Nóé bárkát épít

Nóénak ez a története: Nóé igaz ember volt, feddhetetlen a maga nemzedékében. Az Istennel járt Nóé.

10 Nóé három fiút nemzett: Sémet, Hámot és Jáfetet.

11 A föld pedig mind romlottabb lett az Isten előtt, és megtelt a föld erőszakossággal.

12 És Isten látta, hogy mennyire megromlott a föld, mert mindenki rossz útra tért a földön.

13 Ezt mondta Isten Nóénak: Elhatároztam, hogy minden élőnek véget vetek, mert erőszakossággal telt meg miattuk a föld. Ezért elpusztítom őket a földdel együtt.

14 Csinálj bárkát góferfából, készíts rekeszeket a bárkában, és vond be kívül-belül szurokkal.

15 Így készítsd el azt: a bárka hossza háromszáz könyök legyen, szélessége ötven könyök és magassága harminc könyök.

16 Ablakot is csinálj a bárkára, és egy könyökre hagyd azt felülről; a bárka ajtaját az oldalára helyezd. Készíts alsó, középső és felső emeletet.

17 Mert én özönvizet fogok hozni a földre, hogy elpusztítsak az ég alatt minden élőlényt. Minden el fog pusztulni, ami a földön van.

18 Veled azonban szövetségre lépek: menj be a bárkába fiaiddal, feleségeddel és fiaid feleségeivel együtt.

19 És vigyél be a bárkába minden élőlényből, mindenből kettőt-kettőt, hogy életben maradjanak veled együtt. Hímek és nőstények legyenek azok.

20 A madaraknak, az állatoknak és a föld minden csúszómászójának különböző fajtáiból, mindegyikből kettő-kettő menjen be hozzád, hogy életben maradjon.

21 Vigyél magaddal mindenféle eledelt, ami csak megehető; gyűjtsd be magadhoz, hogy legyen ennivalótok, neked is, meg azoknak is.

22 Nóé meg is tett mindent, úgy járt el, ahogyan Isten megparancsolta neki.

La corruption de l’humanité

Quand les hommes commencèrent à se multiplier sur la terre et qu’ils eurent des filles, les fils de Dieu[a] virent que les filles des hommes étaient belles, et ils prirent pour femmes celles qu’ils choisirent parmi elles. Alors l’Eternel dit : Mon Esprit ne va pas lutter indéfiniment avec les hommes[b], à cause de leurs fautes. Ce ne sont que des créatures terrestres. Je ne leur donne plus que cent vingt ans à vivre.

A cette époque-là, il y avait des géants sur la terre, et aussi après que les fils de Dieu se furent unis aux filles des hommes et qu’elles leur eurent donné des enfants. Ce sont ces héros si fameux d’autrefois.

L’Eternel vit que les hommes faisaient de plus en plus de mal sur la terre : à longueur de journée, leur cœur ne concevait que le mal. Alors l’Eternel eut des regrets au sujet de l’homme qu’il avait fait sur la terre[c], il en eut le cœur affligé. Il dit alors : Je supprimerai de la surface de la terre les hommes que j’ai créés. Non seulement les hommes, mais jusqu’aux animaux, jusqu’aux bêtes qui se meuvent à ras de terre et jusqu’aux oiseaux du ciel, car je regrette de les avoir faits. Mais Noé obtint la faveur de l’Eternel[d].

L’histoire de la famille de Noé

Noé et ses fils

Voici l’histoire de la famille de Noé[e]. Noé était un homme juste et irréprochable au milieu de ses contemporains. Il menait sa vie sous le regard de Dieu. 10 Il eut trois fils : Sem, Cham et Japhet.

Dieu veut sauver Noé

11 Aux yeux de Dieu, les hommes s’étaient corrompus et avaient rempli la terre d’actes de violence. 12 Dieu observait ce qui se passait sur la terre, il vit que le monde était corrompu, car toute l’humanité suivait la voie du mal.

13 Alors Dieu dit à Noé : C’est décidé ! Je vais mettre fin à l’existence de toutes les créatures car, à cause des hommes, la terre est remplie d’actes de violence. Je vais détruire la terre. 14 Mais toi, construis un bateau en bois résineux. Tu en diviseras l’intérieur en compartiments, et tu l’enduiras intérieurement et extérieurement de goudron. 15 Voici comment tu le feras : tu lui donneras cent cinquante mètres de longueur, vingt-cinq mètres de largeur et quinze mètres de hauteur[f]. 16 A cinquante centimètres[g] du haut, tu ménageras un jour. Tu mettras la porte du bateau sur le côté. A l’intérieur, tu disposeras un étage inférieur, un premier et un second étage. 17 Moi, je vais faire venir le déluge des eaux sur la terre pour détruire, sous le ciel, tout être animé de vie. Tout ce qui est sur la terre périra. 18 Mais j’établirai mon alliance avec toi et tu entreras dans le bateau, toi, tes fils, ta femme et tes belles-filles avec toi.

19 Tu feras aussi entrer dans le bateau un couple de tous les êtres vivants, c’est-à-dire un mâle et une femelle de tous les animaux, pour qu’ils restent en vie avec toi. 20 De chaque espèce d’oiseaux, de quadrupèdes et d’animaux qui se meuvent à ras de terre, un couple viendra vers toi pour pouvoir rester en vie. 21 Procure-toi aussi toutes sortes d’aliments et fais-en provision pour vous en nourrir, toi et eux.

22 Noé obéit, il fit tout comme Dieu le lui avait ordonné[h].

Footnotes

  1. 6.2 Soit des descendants de Seth opposés à ceux de Caïn, soit des anges déchus, des démons, qui auraient agi par le moyen d’êtres humains (voir Jd 6-7).
  2. 6.3 Autre traduction : animer indéfiniment les hommes.
  3. 6.6 Autre trad. : renonça à l’homme qu’il avait fait sur la terre. D’autres comprennent : regretta d’avoir fait l’homme sur la terre.
  4. 6.8 Voir Mt 24.37 ; Lc 17.26 ; 1 P 3.20.
  5. 6.9 Sur Noé et le déluge, voir Mt 24.37-39 ; Lc 17.26-27 ; 1 P 3.20 ; 2 P 2.5 ; 3.6 ; Hé 11.7.
  6. 6.15 L’hébreu a : 300 coudées de long, 50 coudées de large et 30 coudées de haut.
  7. 6.16 C’est-à-dire une coudée.
  8. 6.22 Voir Hé 11.7.