Gawa 4
Ang Salita ng Diyos
Si Pedro at Juan sa Harapan ng Sanhedrin
4 Habang sila ay nagsasalita sa mga tao, dumating ang mga saserdote, ang pinunong kawal ng templo at ang mga Saduseo.
2 Ang mga ito ay nababahala sapagkat tinuturuan nila ang mga tao at inihayag nila na ang pagkabuhay-muli mula sa mga patay ay sa pamamagitan ni Jesus. 3 Dinakip sila ng mga tao at ibinilanggo hanggang kinabukasan dahil noon ay gabi na. 4 Gayunman, marami sa nakarinig ng salita ang sumampalataya. Ang kabuuang bilang ng mga lalaki ay umabot na nang halos limang libo.
5 Nangyari, kinabukasan, na nagtipun-tipon sa Jerusalemang kanilang mga pinuno at mga matanda at mga guro ng kautusan. 6 Kasama dito sila Anas na pinakapunong-saserdote, at si Caifas, at si Juan, at si Alexandro, at ang lahat ng mga angkan ng mga pinunong-saserdote. 7 Pagkalagay nila sa kanila sa kalagitnaan, tinanong nila sila: Sa anong kapangyarihan o sa kaninong pangalan ninyo ginawa ito?
8 Si Pedro na puspos ng Banal na Espiritu ay nagsabi sa kanila: 9 Mga pinuno ng mga tao at mga matanda ng Israel, sa araw na ito ay sinisiyasat ninyo kami sa mabuting gawa na ginawa sa lalaking lumpo, kung papaano siya gumaling. 10 Alamin ninyong lahat ito at ng lahat ng mga tao sa Israel: Ang lalaking ito ay nakatayo sa inyong harapan na magaling. Siya ay gumaling sa pamamagitan ng pangalan ni Jesucristo na taga-Nazaret na inyong ipinako sa krus, na ibinangon ng Diyos mula sa mga patay. 11 Siya ang:
Bato na hinamak ninyo na mga tagapagtayo. Siya ang naging batong-panulok.
12 Wala nang ibang kaligtasan sa kanino man sapagkat walang ibang pangalan sa ilalim ng langit na ibinigay sa mga tao na ikaliligtas natin.
13 Kanilang nakita ang katapangan nina Pedro at Juan at nalaman nilang sila ay mga lalaking hindi nakapag-aral at hindi naturuan. Nang makita nila ito, sila ay namangha at nakilala nilang sila ay nakasama ni Jesus. 14 Ngunit nang makita nilang nakatayong kasama nila ang lalaking pinagaling, wala silang masabing laban dito. 15 At inutusan nila silang lumabas sa Sanhedrin, sila ay nagsanggunian sa isa’t isa. 16 Kanilang sinabi: Anong gagawin natin sa mga lalaking ito? Ito ay sapagkat tunay na ang tanyag na tanda na nangyari sa pamamagitan ng mga lalaking ito ay nalaman ng lahat ng mga naninirahan sa Jerusalem at hindi natin ito maikakaila. 17 Upang hindi na ito kumalat pa sa mga tao, bantaan natin sila na mula ngayon ay huwag nang magsalita sa kaninuman sa pangalang ito.
18 Tinawag nila sila at inutusang huwag nang magsasalita ni magtuturo sa pangalan ni Jesus kailanman. 19 Ngunit sina Pedro at Juan ay sumagot at sinabi sa kanila: Kung magiging matuwid sa harapan ng Diyos na pakinggan namin kayo nang higit kaysa Diyos, kayo ang hahatol. 20 Ito ay sapagkat hindi namin mapigilang sabihin ang patungkol sa mga bagay na aming nakita at narinig.
21 Nang mabantaan nila silang muli, sila ay pinalaya nila. Wala silang masumpungang paraan kung papaano nila sila maaaring parusahan dahil sa mga tao sapagkat niluluwalhati ng lahat ng mga tao ang Diyos dahil sa nangyari. 22 Ito ay sapagkat ang lalaking ginawan ng tanda ng pagpapagaling ay mahigit nang apatnapung taong gulang.
Ang Panalangin ng mga Mananampalataya
23 Nang sila ay pinalaya, pumunta sila sa mga kasamahan nila at kanilang iniulat ang lahat ng sinabi sa kanila ng mga pinunong-saserdote at ng mga matanda.
24 Nang marinig nila iyon, nagkaisa silang tumawag nang malakas sa Diyos at kanilang sinabi: Ikaw na May-ari ng lahat, ikaw ang Diyos na gumawa ng langit at lupa at ng dagat at ng lahat ng mga naroroon. 25 Sa pamamagitan ng bibig ng iyong lingkod na si David ay sinabi mo:
Bakit sumisigaw sa poot ang mga bansa. Bakit nag-iisip ang mga tao ng mga bagay na walang kabuluhan?
26 Ang mga hari ng lupa ay tumayo at ang mga pinuno ay nagtipun-tipon laban sa Panginoon at laban sa kaniyang Mesiyas.
27 Ito ay sapagkat totoong nagtipun-tipon sina Herodes at Pontio Pilato, kasama ang mga Gentil at ang mga tao sa Israel. Ito ay upang labanan ang iyong Banal na Anak na si Jesus na iyong Mesiyas. 28 Nagtipun-tipon sila upang kanilang gawin ang itinakda ng iyong mga kamay nang una pa at ng iyong kalooban na dapat mangyari. 29 Ngayon Panginoon, tingnan mo ang kanilang mga pagbabanta. Ipagkaloob mo sa amin na iyong mga alipin, na sa buong katapangan ay makapagsalita kami ng iyong salita. 30 Iunat mo ang iyong mga kamay upang magpagaling at ang mga tanda at mga kamangha-manghang gawa ay mangyari sa pamamagitan ng pangalan ng iyong Banal na Anak na si Jesus.
31 Nang sila ay makapanalangin na, ang dakong pinagtitipunan nila ay nauga at sila ay napuspos ng Banal na Espiritu at sinalita nilang may katapangan ang salita ng Diyos.
Nagbahaginan Ang mga Mananampalataya ng Kanilang mga Pag-aari
32 Ang malaking bilang ng mga sumampalataya ay nagkakaisa sa puso at sa kaluluwa. Walang sinuman sa kanila ang nagsabing ang mga bagay na tinatangkilik nila ay kanilang pag-aari. Sila ay nagbabahaginan sa lahat ng bagay.
33 Ang mga apostol ay nagpatotoo sa pagkabuhay-muli ng Panginoong Jesus na may dakilang kapangyarihan at ang dakilang biyaya ang sumakanilang lahat. 34 Walang sinuman sa kanila ang nangailangan sapagkat ipinagbili ng lahat na may mga tinatangkilik na mga lupa o mga bahay ang kanilang pag-aari. Kanilang dinala ang mga halaga ng mga bagay na ipinagbili. 35 Inilagay nila ang mga ito sa paanan ng mga apostol at ang pamamahagi ay ginawa sa bawat tao ayon sa kaniyang pangangailangan.
36 Si Jose ay tinawag na Barnabas ng mga apostol. Ang ibig sabihin ng Barnabas ay ang anak ng kaaliwan. Siya ay mula sa angkan ni Levi at ipinanganak sa isla ng Cyprus. 37 Siya ay may lupain na nang kaniyang maipagbili, ay dinala niya ang salapi at inilagay sa paanan ng mga apostol.
Acts 4
English Standard Version
Peter and John Before the Council
4 And as they were speaking to the people, the priests and (A)the captain of the temple and (B)the Sadducees came upon them, 2 greatly annoyed because they were teaching the people and proclaiming (C)in Jesus the resurrection from the dead. 3 And they arrested them and (D)put them in custody until the next day, for it was already evening. 4 But many of those who had heard the word believed, and (E)the number of the men came to about five thousand.
5 On the next day their rulers and elders and scribes gathered together in Jerusalem, 6 with (F)Annas the high priest and (G)Caiaphas and John and Alexander, and all who were of the high-priestly family. 7 And when they had set them in the midst, they inquired, (H)“By what power or (I)by what name did you do this?” 8 Then Peter, (J)filled with the Holy Spirit, said to them, “Rulers of the people and elders, 9 if we are being examined today (K)concerning a good deed done to a crippled man, by what means this man has been healed, 10 let it be known to all of you and to all the people of Israel that (L)by the name of Jesus Christ of Nazareth, whom you crucified, (M)whom God raised from the dead—by him this man is standing before you well. 11 (N)This Jesus[a] is the stone that was (O)rejected by you, the builders, which has become the cornerstone.[b] 12 And there is (P)salvation (Q)in no one else, for (R)there is no other (S)name under heaven given among men[c] by which we must be saved.”
13 (T)Now when they saw the boldness of Peter and John, and perceived that they were uneducated, common men, they were astonished. And they recognized that they had been with Jesus. 14 But seeing the man who was healed (U)standing beside them, (V)they had nothing to say in opposition. 15 But when they had commanded them to leave the council, they conferred with one another, 16 saying, (W)“What shall we do with these men? For that (X)a notable sign has been performed through them is evident to all the inhabitants of Jerusalem, and we cannot deny it. 17 But in order that it may spread no further among the people, let us warn them (Y)to speak no more to anyone in this name.” 18 So they called them and charged them not to speak or teach at all in the name of Jesus. 19 But Peter and John answered them, (Z)“Whether it is right in the sight of God to listen to you rather than to God, you must judge, 20 for (AA)we cannot but speak of what (AB)we have seen and heard.” 21 And when they had further threatened them, they let them go, finding no way to punish them, (AC)because of the people, for all were praising God (AD)for what had happened. 22 For the man on whom this sign of healing was performed was more than forty years old.
The Believers Pray for Boldness
23 When they were released, they went to their friends and reported what the chief priests and the elders had said to them. 24 And when they heard it, they lifted their voices (AE)together to God and said, “Sovereign Lord, (AF)who made the heaven and the earth and the sea and everything in them, 25 who through the mouth of our father David, your servant,[d] said by the Holy Spirit,
(AG)“‘Why did the Gentiles rage,
and the peoples plot in vain?
26 The kings of the earth set themselves,
and (AH)the rulers were gathered together,
against the Lord and against his (AI)Anointed’[e]—
27 for truly in this city there were gathered together against your (AJ)holy servant Jesus, (AK)whom you anointed, both (AL)Herod and (AM)Pontius Pilate, along (AN)with the Gentiles and (AO)the peoples of Israel, 28 (AP)to do whatever your hand and (AQ)your plan had predestined to take place. 29 And now, Lord, (AR)look upon their threats and grant to your servants to continue to speak your word with all (AS)boldness, 30 while (AT)you stretch out your hand to heal, and signs and wonders are performed (AU)through the name of your (AV)holy servant Jesus.” 31 And when they had prayed, (AW)the place in which they were gathered together was shaken, and (AX)they were all filled with the Holy Spirit and (AY)continued to speak the word of God with boldness.
They Had Everything in Common
32 Now the full number of those who believed were of (AZ)one heart and (BA)soul, and no one said that any of the things that belonged to him was his own, but (BB)they had everything in common. 33 And with great (BC)power the apostles were giving their testimony to the resurrection of the Lord Jesus, and (BD)great grace was upon them all. 34 (BE)There was not a needy person among them, for (BF)as many as were owners of lands or houses sold them and brought the proceeds of what was sold 35 and (BG)laid it at the apostles' feet, and (BH)it was distributed to each as any had need. 36 Thus Joseph, who was also called by the apostles Barnabas (which means (BI)son of encouragement), a Levite, a native of Cyprus, 37 sold a field that belonged to him and brought the money and (BJ)laid it at the apostles' feet.
Copyright © 1998 by Bibles International
The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®), © 2001 by Crossway, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV Text Edition: 2025.
