Galarnad 3

Beibl William Morgan

3 Myfi yw y gŵr a welodd flinder gan wialen ei ddigofaint ef. ² I dywyllwch, ac nid i oleuni, yr arweiniodd ac y tywysodd efe fi. ³ Yn fy erbyn i yn ddiau y trodd efe, ac y mae efe yn troi ei law ar hyd y dydd. ⁴ Efe a wnaeth fy nghnawd a’m croen yn hen; efe a ddrylliodd fy esgyrn. ⁵ Efe a adeiladodd i’m herbyn, ac a’m hamgylchodd â bustl ac â blinder. ⁶ Efe a’m gosododd mewn tywyll leoedd, fel y rhai sydd wedi marw er ys talm. ⁷ Efe a gaeodd o’m hamgylch, fel nad elwyf allan: efe a wnaeth fy llyffethair i yn drom. ⁸ Pan lefwyf, a phan floeddiwyf, efe a gae allan fy ngweddi. ⁹ Efe a gaeodd fy ffyrdd â cherrig nadd; efe a wyrodd fy llwybrau. ¹⁰ Yr oedd efe i mi fel arth yn cynllwyn, neu lew mewn llochesau. ¹¹ Efe a wyrodd fy ffyrdd, ac a’m drylliodd; yn anrheithiedig y gwnaeth fi. ¹² Efe a anelodd ei fwa, ac a’m gosododd fel nod i saeth. ¹³ Efe a wnaeth i saethau ei gawell fyned i’m harennau. ¹⁴ Gwatwargerdd oeddwn i’m holl bobl, a’u cân ar hyd y dydd. ¹⁵ Efe a’m llanwodd â chwerwder; efe a’m meddwodd i â’r wermod. ¹⁶ Efe a dorrodd fy nannedd â cherrig, ac a’m trybaeddodd yn y llwch. ¹⁷ A phellheaist fy enaid oddi wrth heddwch; anghofiais ddaioni. ¹⁸ A mi a ddywedais, Darfu am fy nerth a’m gobaith oddi wrth yr Arglwydd. ¹⁹ Cofia fy mlinder a’m gofid, y wermod a’r bustl. ²⁰ Fy enaid gan gofio a gofia, ac a ddarostyngwyd ynof fi. ²¹ Hyn yr ydwyf yn ei atgofio; am hynny y gobeithiaf.

²² Trugareddau yr Arglwydd yw na ddarfu amdanom ni: oherwydd ni phalla ei dosturiaethau ef. ²³ Bob bore y deuant o newydd: mawr yw dy ffyddlondeb. ²⁴ Yr Arglwydd yw fy rhan i, medd fy enaid; am hynny y gobeithiaf ynddo. ²⁵ Daionus yw yr Arglwydd i’r rhai a ddisgwyliant wrtho, ac i’r enaid a’i ceisio. ²⁶ Da yw gobeithio a disgwyl yn ddistaw am iachawdwriaeth yr Arglwydd. ²⁷ Da yw i ŵr ddwyn yr iau yn ei ieuenctid. ²⁸ Efe a eistedd ei hunan, ac a dau â sôn; am iddo ei dwyn hi arno. ²⁹ Efe a ddyry ei enau yn y llwch, i edrych a oes obaith. ³⁰ Efe a ddyry ei gern i’r hwn a’i trawo: efe a lenwir â gwaradwydd. ³¹ Oblegid nid yn dragywydd y gwrthyd yr Arglwydd: ³² Ond er iddo gystuddio, eto efe a dosturia, yn ôl amlder ei drugareddau. ³³ Canys nid o’i fodd y blina efe, nac y cystuddia blant dynion. ³⁴ I fathru holl garcharorion y ddaear dan ei draed, ³⁵ I wyro barn gŵr o flaen wyneb y Goruchaf, ³⁶ Nid yw yr Arglwydd yn gweled yn dda wneuthur cam â gŵr yn ei fater.

³⁷ Pwy a ddywed y bydd dim, heb i’r Arglwydd ei orchymyn? ³⁸ Oni ddaw o enau y Goruchaf ddrwg a da? ³⁹ Paham y grwgnach dyn byw, gŵr am gosbedigaeth ei bechod? ⁴⁰ Ceisiwn a chwiliwn ein ffyrdd, a dychwelwn at yr Arglwydd. ⁴¹ Dyrchafwn ein calonnau a’n dwylo at Dduw yn y nefoedd. ⁴² Nyni a wnaethom gamwedd, ac a fuom anufudd; tithau nid arbedaist. ⁴³ Gorchuddiaist ni â soriant, ac erlidiaist ni: lleddaist, nid arbedaist. ⁴⁴ Ti a’th guddiaist dy hun â chwmwl, fel na ddeuai ein gweddi trwodd. ⁴⁵ Ti a’n gwnaethost yn sorod ac yn ysgubion yng nghanol y bobl. ⁴⁶ Ein holl elynion a ledasant eu safnau yn ein herbyn. ⁴⁷ Dychryn a magl a ddaeth arnom, anrhaith a dinistr. ⁴⁸ Fy llygad a ddiferodd ffrydiau o ddwfr, oherwydd dinistr merch fy mhobl. ⁴⁹ Fy llygad a ddiferodd, ac ni pheidiodd, am nad oes gorffwystra; ⁵⁰ Hyd oni edrycho, ac oni ystyrio yr Arglwydd o’r nefoedd. ⁵¹ Y mae fy llygad yn blino fy enaid, oherwydd holl ferched fy ninas. ⁵² Fy ngelynion gan hela a’m heliasant yn ddiachos, fel aderyn. ⁵³ Torasant ymaith fy einioes yn y pwll, a bwriasant gerrig arnaf. ⁵⁴ Y dyfroedd a lifasant dros fy mhen: dywedais, Torrwyd fi ymaith.

⁵⁵ Gelwais ar dy enw di, O Arglwydd, o’r pwll isaf. ⁵⁶ Ti a glywaist fy llef: na chudd dy glust rhag fy uchenaid a’m gwaedd. ⁵⁷ Ti a ddaethost yn nes y dydd y gelwais arnat: dywedaist, Nac ofna. ⁵⁸ Ti, O Arglwydd, a ddadleuaist gyda’m henaid: gwaredaist fy einioes. ⁵⁹ Ti, O Arglwydd, a welaist fy ngham: barn di fy marn i. ⁶⁰ Ti a welaist eu holl ddial hwynt, a’u holl amcanion i’m herbyn i. ⁶¹ Clywaist eu gwaradwydd, O Arglwydd, a’u holl fwriadau i’m herbyn; ⁶² Gwefusau y rhai a godant i’m herbyn, a’u myfyrdod i’m herbyn ar hyd y dydd. ⁶³ Edrych ar eu heisteddiad a’u cyfodiad; myfi yw eu cân hwynt.

⁶⁴ Tâl y pwyth iddynt, O Arglwydd, yn ôl gweithred eu dwylo. ⁶⁵ Dod iddynt ofid calon, dy felltith iddynt. ⁶⁶ Erlid hwynt â digofaint, a difetha hwy oddi tan nefoedd yr Arglwydd.