Galarnad 1
Beibl William Morgan
1 Pa fodd y mae y ddinas aml ei phobl yn eistedd ei hunan! pa fodd y mae y luosog ymhlith y cenhedloedd megis yn weddw! pa fodd y mae tywysoges y taleithiau dan deyrnged! 2 Y mae hi yn wylo yn hidl liw nos, ac y mae ei dagrau ar ei gruddiau, heb neb o’i holl gariadau yn ei chysuro: ei holl gyfeillion a fuant anghywir iddi, ac a aethant yn elynion iddi. 3 Jwda a fudodd ymaith gan flinder, a chan faint caethiwed; y mae hi yn aros ymysg y cenhedloedd, heb gael gorffwystra: ei holl erlidwyr a’i goddiweddasant hi mewn lleoedd cyfyng. 4 Y mae ffyrdd Seion yn galaru, o eisiau rhai yn dyfod i’r ŵyl arbennig: ei holl byrth hi sydd anghyfannedd, ei hoffeiriaid yn ucheneidio, ei morynion yn ofidus, a hithau yn flin arni. 5 Ei gwrthwynebwyr ydynt bennaf, y mae ei gelynion yn ffynnu: canys yr Arglwydd a’i gofidiodd hi am amlder ei chamweddau: ei phlant a aethant i gaethiwed o flaen y gelyn. 6 A holl harddwch merch Seion a ymadawodd â hi; y mae ei thywysogion hi fel hyddod heb gael porfa, ac yn myned yn ddi-nerth o flaen yr ymlidiwr. 7 Y mae Jerwsalem, yn nyddiau ei blinder a’i chaledi, yn cofio ei holl hyfrydwch oedd iddi yn y dyddiau gynt, pan syrthiodd ei phobl hi yn llaw y gelyn, heb neb yn ei chynorthwyo hi: y gelynion a’i gwelsant hi, ac a chwarddasant am ben ei sabothau. 8 Jerwsalem a bechodd bechod; am hynny y symudwyd hi: yr holl rai a’i hanrhydeddent sydd yn ei diystyru hi, oherwydd iddynt weled ei noethni hi: ie, y mae hi yn ucheneidio, ac yn troi yn ei hôl. 9 Ei haflendid sydd yn ei godre, nid yw hi yn meddwl am ei diwedd; am hynny y syrthiodd hi yn rhyfedd, heb neb yn ei chysuro. Edrych, Arglwydd, ar fy mlinder; canys ymfawrygodd y gelyn. 10 Y gwrthwynebwr a estynnodd ei law ar ei holl hoffbethau hi: hi a welodd y cenhedloedd yn dyfod i mewn i’w chysegr, i’r rhai y gorchmynasit ti na ddelent i’th gynulleidfa. 11 Y mae ei holl bobl hi yn ucheneidio, yn ceisio bwyd: hwy a roddasant eu hoffbethau am fwyd i ddadebru yr enaid: edrych, Arglwydd, a gwêl; canys dirmygus ydwyf fi.
12 Onid gwaeth gennych chwi, y fforddolion oll? gwelwch ac edrychwch, a oes y fath ofid â’m gofid i, yr hwn a wnaethpwyd i mi, â’r hwn y gofidiodd yr Arglwydd fi yn nydd angerdd ei ddicter. 13 O’r uchelder yr anfonodd efe dân i’m hesgyrn i, yr hwn a aeth yn drech na hwynt: efe a ledodd rwyd o flaen fy nhraed, ac a’m dychwelodd yn fy ôl; efe a’m gwnaeth yn anrheithiedig, ac yn ofidus ar hyd y dydd. 14 Rhwymwyd iau fy nghamweddau â’i law ef: hwy a blethwyd, ac a ddaethant i fyny am fy ngwddf: efe a wnaeth i’m nerth syrthio; yr Arglwydd a’m rhoddodd mewn dwylo, oddi tan y rhai ni allaf gyfodi. 15 Yr Arglwydd a fathrodd fy holl rai grymus o’m mewn; efe a gyhoeddodd i’m herbyn gymanfa, i ddifetha fy ngwŷr ieuainc: fel gwinwryf y sathrodd yr Arglwydd y forwyn, merch Jwda. 16 Am hyn yr ydwyf yn wylo; y mae fy llygad, fy llygad, yn rhedeg gan ddwfr, oherwydd pellhau oddi wrthyf ddiddanwr a ddadebrai fy enaid: fy meibion sydd anrheithiedig, am i’r gelyn orchfygu. 17 Seion a ledodd ei dwylo, heb neb yn ei diddanu: yr Arglwydd a orchmynnodd am Jacob, fod ei elynion yn ei gylch: Jerwsalem sydd fel gwraig fisglwyfus yn eu mysg hwynt.
18 Cyfiawn yw yr Arglwydd; oblegid myfi a fûm anufudd i’w air ef: gwrandewch, atolwg, bobloedd oll, a gwelwch fy ngofid: fy morynion a’m gwŷr ieuainc a aethant i gaethiwed. 19 Gelwais am fy nghariadau, a hwy a’m twyllasant; fy offeiriaid a’m hynafgwyr a drengasant yn y ddinas, tra oeddynt yn ceisio iddynt fwyd i ddadebru eu henaid. 20 Gwêl, O Arglwydd; canys y mae yn gyfyng arnaf: fy ymysgaroedd a gyffroesant, fy nghalon a drodd ynof; oherwydd fy mod yn rhy anufudd: y mae y cleddyf yn difetha oddi allan, megis marwolaeth sydd gartref. 21 Clywsant fy mod i yn ucheneidio: nid oes a’m diddano: fy holl elynion, pan glywsant fy nrygfyd, a lawenychasant am i ti wneuthur hynny: ond ti a ddygi i ben y dydd a gyhoeddaist, a hwy a fyddant fel finnau. 22 Deued eu holl ddrygioni hwynt o’th flaen di; a gwna iddynt hwy fel y gwnaethost i minnau, am fy holl gamweddau: oblegid y mae fy ucheneidiau yn aml, a’m calon yn ofidus.
Lamentations 1
New International Version
1 [a]How deserted(A) lies the city,
once so full of people!(B)
How like a widow(C) is she,
who once was great(D) among the nations!
She who was queen among the provinces
has now become a slave.(E)
2 Bitterly she weeps(F) at night,
tears are on her cheeks.
Among all her lovers(G)
there is no one to comfort her.
All her friends have betrayed(H) her;
they have become her enemies.(I)
3 After affliction and harsh labor,
Judah has gone into exile.(J)
She dwells among the nations;
she finds no resting place.(K)
All who pursue her have overtaken her(L)
in the midst of her distress.
4 The roads to Zion mourn,(M)
for no one comes to her appointed festivals.
All her gateways are desolate,(N)
her priests groan,
her young women grieve,
and she is in bitter anguish.(O)
5 Her foes have become her masters;
her enemies are at ease.
The Lord has brought her grief(P)
because of her many sins.(Q)
Her children have gone into exile,(R)
captive before the foe.(S)
6 All the splendor has departed
from Daughter Zion.(T)
Her princes are like deer
that find no pasture;
in weakness they have fled(U)
before the pursuer.
7 In the days of her affliction and wandering
Jerusalem remembers all the treasures
that were hers in days of old.
When her people fell into enemy hands,
there was no one to help her.(V)
Her enemies looked at her
and laughed(W) at her destruction.
8 Jerusalem has sinned(X) greatly
and so has become unclean.(Y)
All who honored her despise her,
for they have all seen her naked;(Z)
she herself groans(AA)
and turns away.
9 Her filthiness clung to her skirts;
she did not consider her future.(AB)
Her fall(AC) was astounding;
there was none to comfort(AD) her.
“Look, Lord, on my affliction,(AE)
for the enemy has triumphed.”
10 The enemy laid hands
on all her treasures;(AF)
she saw pagan nations
enter her sanctuary(AG)—
those you had forbidden(AH)
to enter your assembly.
11 All her people groan(AI)
as they search for bread;(AJ)
they barter their treasures for food
to keep themselves alive.
“Look, Lord, and consider,
for I am despised.”
12 “Is it nothing to you, all you who pass by?(AK)
Look around and see.
Is any suffering like my suffering(AL)
that was inflicted on me,
that the Lord brought on me
in the day of his fierce anger?(AM)
13 “From on high he sent fire,
sent it down into my bones.(AN)
He spread a net(AO) for my feet
and turned me back.
He made me desolate,(AP)
faint(AQ) all the day long.
14 “My sins have been bound into a yoke[b];(AR)
by his hands they were woven together.
They have been hung on my neck,
and the Lord has sapped my strength.
He has given me into the hands(AS)
of those I cannot withstand.
15 “The Lord has rejected
all the warriors in my midst;(AT)
he has summoned an army(AU) against me
to[c] crush my young men.(AV)
In his winepress(AW) the Lord has trampled(AX)
Virgin Daughter(AY) Judah.
16 “This is why I weep
and my eyes overflow with tears.(AZ)
No one is near to comfort(BA) me,
no one to restore my spirit.
My children are destitute
because the enemy has prevailed.”(BB)
17 Zion stretches out her hands,(BC)
but there is no one to comfort her.
The Lord has decreed for Jacob
that his neighbors become his foes;(BD)
Jerusalem has become
an unclean(BE) thing(BF) among them.
18 “The Lord is righteous,(BG)
yet I rebelled(BH) against his command.
Listen, all you peoples;
look on my suffering.(BI)
My young men and young women
have gone into exile.(BJ)
19 “I called to my allies(BK)
but they betrayed me.
My priests and my elders
perished(BL) in the city
while they searched for food
to keep themselves alive.
20 “See, Lord, how distressed(BM) I am!
I am in torment(BN) within,
and in my heart I am disturbed,(BO)
for I have been most rebellious.(BP)
Outside, the sword bereaves;
inside, there is only death.(BQ)
Notas al pie
- Lamentations 1:1 This chapter is an acrostic poem, the verses of which begin with the successive letters of the Hebrew alphabet.
- Lamentations 1:14 Most Hebrew manuscripts; many Hebrew manuscripts and Septuagint He kept watch over my sins
- Lamentations 1:15 Or has set a time for me / when he will
William Morgan Welsh Bible Edition © British & Foreign Bible Society 1992.
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.