Galacia 3
Magandang Balita Biblia
Kautusan o Pananampalataya?
3 Mga hangal kayong mga taga-Galacia! Sino ang nakagayuma sa inyo? Sa harap mismo ng inyong mga mata ay ipinakita ang pagkamatay ni Jesu-Cristo sa krus! 2 Sabihin nga ninyo, tinanggap ba ninyo ang Espiritu sa pamamagitan ng mga gawa ayon sa Kautusan o sa pamamagitan ng inyong pananalig sa inyong narinig tungkol kay Cristo? 3 Talagang napakahangal ninyo! Nagsimula na kayo sa Espiritu, at ngayo'y nais ninyong magtapos sa pamamagitan ng inyong sariling kapangyarihan! 4 Wala na bang halaga sa inyo ang mga naranasan ninyo? Marahil naman ay mayroon. 5 Dahil ba sa pagsunod ninyo sa kautusan ay ipinagkakaloob ng Diyos ang Espiritu sa inyo at gumagawa kayo ng mga himala, o dahil sa pananampalataya na inyong narinig tungkol kay Cristo?
6 Tulad(A) ng nangyari kay Abraham, “Sumampalataya siya sa Diyos, at dahil dito, siya'y itinuring ng Diyos na matuwid.” 7 Kung(B) gayon, maliwanag na ang mga nananalig sa Diyos ang mga tunay na anak ni Abraham. 8 Bago(C) pa ito nangyari ay ipinahayag na ng kasulatan na pawawalang-sala ng Diyos ang mga Hentil sa pamamagitan ng pananampalataya. Ang Magandang Balitang ito ay ipinahayag na kay Abraham, “Sa pamamagitan mo'y pagpapalain ang lahat ng bansa.” 9 Kaya naman pagpapalain ang mga sumasampalataya tulad ni Abraham na sumampalataya.
10 Ang(D) lahat ng nagtitiwala sa pagsunod sa Kautusan ay nasa ilalim ng isang sumpa. Sapagkat nasusulat, “Sumpain ang hindi sumusunod sa lahat ng nakasulat sa aklat ng Kautusan.” 11 Malinaw(E) na walang taong pinapawalang-sala sa paningin ng Diyos sa pamamagitan ng Kautusan, sapagkat sinasabi ng kasulatan, “Ang itinuring ng Diyos na matuwid sa pamamagitan ng pananampalataya ay mabubuhay.”[a] 12 Ang(F) Kautusan ay hindi nakabatay sa pananampalataya, sapagkat sinasabi ng kasulatan, “Ang tumutupad sa lahat ng itinatakda ng Kautusan ay mabubuhay sa pamamagitan ng mga ito.”
13 Tinubos(G) tayo ni Cristo mula sa sumpa ng Kautusan nang siya ay isinumpa para sa atin, sapagkat nasusulat, “Isinumpa ang bawat binibitay sa punongkahoy.” 14 Ginawa ito ni Cristo upang ang mga pagpapalang ipinangako ng Diyos kay Abraham ay makamtan din ng mga Hentil sa pamamagitan ni Cristo Jesus at sa pamamagitan ng pananalig ay matanggap natin ang Espiritung ipinangako ng Diyos.
Ang Kautusan at ang Pangako
15 Mga kapatid, narito ang isang pangkaraniwang halimbawa. Kapag nalagdaan na ang isang kasunduan, hindi na ito mapapawalang-saysay ni madaragdagan. 16 Ngayon, nangako ang Diyos kay Abraham at sa kanyang supling. Hindi sinasabi, “At sa kanyang mga supling,” na ang tinutukoy ay marami kundi, “At sa iyong supling,” na iisa ang tinutukoy at ito'y si Cristo. 17 Ito(H) ang ibig kong sabihin, pinagtibay ng Diyos ang isang kasunduan at ipinangako niyang tutuparin ito. Ang kasunduang iyon at ang mga pangako ng Diyos ay hindi mapapawalang-saysay ng Kautusan na dumating pagkaraan ng apat na raan at tatlumpung taon. 18 Kung(I) ang pamana ay ipinagkakaloob dahil sa Kautusan, hindi na ito dahil sa pangako. Ngunit ang pamana ay ibinigay ng Diyos kay Abraham bilang katuparan ng kanyang pangako.
19 Kung ganoon, ano ang silbi ng Kautusan? Idinagdag ito upang maipakita kung ano ang paglabag, at may bisa ito hanggang sa dumating ang anak na pinangakuan. Ibinigay ang Kautusan sa pamamagitan ng mga anghel, sa tulong ng isang tagapamagitan. 20 Kapag may tagapamagitan, nangangahulugang higit sa isang panig ang gumagawa ng kasunduan—subalit ang Diyos ay iisa.
Ang mga Anak at ang mga Alipin
21 Ang ibig bang sabihin nito'y salungat ang Kautusan sa mga pangako [ng Diyos]?[b] Hinding-hindi! Kung ang kautusang ibinigay ay nakapagbibigay-buhay, ang tao'y magiging matuwid sa paningin ng Diyos sa pamamagitan ng pagsunod niya sa Kautusan. 22 Ngunit ayon sa kasulatan, ang lahat ng tao'y alipin ng kasalanan, kaya't ang ipinangako ng Diyos ay matatanggap sa pamamagitan ng pananalig kay Jesu-Cristo na ibinibigay sa lahat ng sumasampalataya.
23 Bago dumating ang panahon ng pananampalataya, tayo'y nakakulong sa Kautusan hanggang sa ang pananampalatayang ito kay Cristo ay mahayag. 24 Kaya't ang Kautusan ang naging taga-disiplina natin hanggang sa dumating si Cristo upang tayo'y maituring na matuwid sa pamamagitan ng pananampalataya. 25 Ngayong dumating na ang panahon ng pananampalataya, wala na tayo sa ilalim ng taga-disiplina.
26 Dahil sa inyong pakikipag-isa kay Cristo Jesus, kayong lahat ay mga anak ng Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya. 27 Si Cristo mismo ang inyong isinuot na parang damit nang kayo'y nabautismuhan sa inyong pakikipag-isa sa kanya. 28 Wala nang pagkakaiba ang Judio at ang Griego, ang alipin at ang malaya, ang lalaki at ang babae. Kayong lahat ay iisa na dahil sa inyong pakikipag-isa kay Cristo Jesus. 29 At(J) kung kayo'y kay Cristo, kayo'y mga anak ni Abraham at tagapagmana ng mga pangako ng Diyos.
Footnotes
- Galacia 3:11 Ang itinuring ng Diyos na matuwid sa pamamagitan ng pananampalataya ay mabubuhay: o kaya'y Ang itinuring ng Diyos na matuwid ay mabubuhay sa pamamagitan ng pananampalataya .
- Galacia 3:21 ng Diyos: Sa ibang manuskrito’y hindi nakasulat ang mga salitang ito.
Galatians 3
New Matthew Bible
He rebukes the unsteadfastness of the Galatians. He shows the imperfection of the law, but declares nevertheless that it was not given for nothing.
3 O foolish Galatians! Who has bewitched you, such that you should not believe the truth – you to whom Jesus Christ was described before the eyes, and among you crucified?
2 This only would I learn from you: did you receive the Spirit by the deeds of the law, or by the preaching of the faith? 3 Are you so unwise that after you have begun in the Spirit, you would now end in the flesh? 4 So many things then you have suffered in vain, if that be vain! 5 He who ministered to you the Spirit and works miracles among you, does he do it through the deeds of the law, or by preaching of the faith? 6 It is even as Abraham believed God, and it was ascribed to him for righteousness. 7 Understand therefore that it is those who are of faith who are the children of Abraham.
8 For the scripture foresaw that God would justify the heathen through faith, and therefore showed beforehand glad tidings to Abraham: In you shall all nations be blessed. 9 So then, those who are of faith are blessed with faithful Abraham. 10 For as many as are under the deeds of the law are under malediction. For it is written: Cursed is every one who does not continue in all the things that are written in the book of the law, to fulfil them.
11 That no man is justified by the law in the sight of God is evident, for: The just shall live by faith. 12 The law is not of faith. (But: The man who fulfils the things contained in the law, will live in them.) 13 But Christ has delivered us from the curse of the law, and was made accursed for us – for it is written, cursed is everyone that hangs on a tree – 14 so that the blessing of Abraham may come on the Gentiles through Jesus Christ, and so that we may receive the promise of the Spirit through faith.
15 Brethren, I will speak with reference to the custom of men. Though it be but a man’s last will and testament, yet no one sets it aside or adds anything to it once it is confirmed. 16 To Abraham and his seed were the promises made. He does not say, In the seeds, as in many, but, In your seed, as in one, which is Christ. 17 This I say: the law, which began afterwards (over 430 years), does not nullify the testament that was confirmed before by God in Christ, so as to make the promise of no effect. 18 For if the inheritance comes by the law, it does not come by promise. But God gave it to Abraham by promise.
19 For what then does the law serve? The law was added because of transgressions (till the seed came to whom the promise was made), and it was instituted by angels in the hand of a mediator. 20 A mediator is not a mediator of one. But God is one. 21 Is the law then against the promise of God? God forbid. However, if there had been a law given that could have given life, then no doubt righteousness would have come by the law. 22 But the scripture included all things under sin so that the promise, by the faith of Jesus Christ, should be given to those who believe.
23 Before faith came, we were kept and shut up under the law, with a view to the faith that would afterward be declared. 24 Therefore the law was our schoolmaster to the time of Christ, so that we may be made righteous by faith. 25 But now that faith has come, we are no longer under a schoolmaster.
26 For you are all the sons of God by the faith which is in Christ Jesus. 27 For all you who are baptized have put on Christ. 28 Now there is neither Jew nor Gentile, there is neither bond nor free, there is neither man nor woman, but you are all one thing in Christ Jesus. 29 If you are Christ’s, then you are Abraham’s seed, and heirs by promise.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Copyright © 2016 by Ruth Magnusson (Davis). Includes emendations to February 2022. All rights reserved.