Font Size
Awit 104
Ang Dating Biblia (1905)
Awit 104
Ang Dating Biblia (1905)
104 Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Oh Panginoon kong Dios ikaw ay totoong dakila; ikaw ay nabibihisan ng karangalan at kamahalan.
2 Na siyang nagbabalot sa iyo ng liwanag na parang bihisan; na siyang naguunat ng mga langit na parang tabing:
3 Na siyang naglalagay ng mga tahilan ng kaniyang mga silid sa tubig; na siyang gumagawa sa mga alapaap na kaniyang karro; na siyang lumalakad sa mga pakpak ng hangin:
4 Na siyang gumagawa sa mga hangin na mga sugo niya; ang kaniyang mga tagapangasiwa ay alab ng apoy:
5 Na siyang naglagay ng mga patibayan ng lupa, upang huwag makilos magpakailan man,
6 Iyong tinakpan ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.
7 Sa iyong pagsaway sila'y nagsitakas; sa hugong ng iyong kulog ay nagmadaling nagsialis sila;
8 Sila'y nagsiahon sa mga bundok, sila'y nagsilusong sa mga libis, sa dako mong itinatag ukol sa kanila.
9 Ikaw ay naglagay ng hangganan upang sila'y huwag makaraan; upang sila'y huwag magsibalik na tumakip sa lupa.
10 Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; nagsisiagos sa gitna ng mga bundok:
11 Sila'y nagpapainom sa bawa't hayop sa parang; nangagpapatid-uhaw ang mga mailap na asno.
12 Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid, sila'y nagsisiawit sa mga sanga.
13 Kaniyang dinidilig ang mga bundok mula sa kaniyang mga silid: ang lupa'y busog sa bunga ng iyong mga gawa.
14 Kaniyang pinatutubo ang damo para sa mga hayop, at ang gugulayin sa paglilingkod sa tao: upang siya'y maglabas ng pagkain sa lupa:
15 At ng alak na nagpapasaya sa puso ng tao, at ng langis upang pasilangin ang kaniyang mukha, at ng tinapay na nagpapalakas ng puso ng tao.
16 Ang mga punong kahoy ng Panginoon ay busog; ang mga sedro sa Libano, na kaniyang itinanim;
17 Na pinamumugaran ng mga ibon: tungkol sa tagak, ang mga puno ng abeto ay kaniyang bahay.
18 Ang mga mataas na bundok ay para sa mga mailap na kambing; ang mga malalaking bato ay kanlungan ng mga coneho.
19 Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon: nalalaman ng araw ang kaniyang paglubog.
20 Iyong ginagawa ang kadiliman at nagiging gabi; na iginagalaw ng lahat na hayop sa gubat.
21 Umuungal ang mga batang leon sa pagsunod sa mahuhuli nila, at hinahanap sa Dios ang kanilang pagkain.
22 Ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at nangahihiga sa kanilang mga yungib.
23 Lumalabas ang tao sa kaniyang gawain, at sa kaniyang gawa hanggang sa kinahapunan.
24 Oh Panginoon, pagka sarisari ng iyong mga gawa! sa karunungan ay ginawa mo silang lahat: ang lupa ay puno ng iyong kayamanan.
25 Nandoon ang dagat, na malaki at maluwang, na ginagalawan ng di mabilang na mga bagay, ng mga munti at ng mga malaking hayop din naman.
26 Doo'y nagsisiyaon ang mga sasakyan: nandoon ang buwaya na iyong nilikha upang maglibang doon.
27 Lahat ng ito ay nangaghihintay sa iyo, upang iyong mabigyan sila ng kanilang pagkain sa ukol na kapanahunan.
28 Ang iyong ibinibigay sa kanila ay pinipisan nila; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y nangabubusog ng kabutihan.
29 Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangababagabag; iyong inaalis ang kanilang hininga, sila'y nangamamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagkaalabok.
30 Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang; at iyong binabago ang balat ng lupa.
31 Manatili nawa ang kaluwalhatian ng Panginoon kailan man; magalak nawa ang Panginoon sa kaniyang mga gawa:
32 Na siyang tumitingin sa lupa at nayayanig: kaniyang hinihipo ang mga bundok at nagsisiusok.
33 Aawit ako sa Panginoon habang ako'y nabubuhay: ako'y aawit ng pagpuri sa aking Dios, samantalang mayroon akong kabuhayan.
34 Matamisin nawa niya ang aking pagbubulay: ako'y magagalak sa Panginoon.
35 Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Purihin ninyo ang Panginoon.
Salmos 104
Nueva Biblia de las Américas
Salmos 104
Nueva Biblia de las Américas
Salmo 104
Dios cuida de sus obras
104 Bendice, alma mía, al Señor(A).
Señor, Dios mío, cuán grande eres;
Te has vestido de esplendor y de majestad(B),
2 Cubriéndote de luz como con un manto(C),
Extendiendo los cielos como una cortina(D).
3 Él es el que pone las vigas de Sus altos aposentos en las aguas(E);
El que hace de las nubes Su carroza(F);
El que anda sobre las alas del viento(G);
4 Que hace de los vientos Sus mensajeros(H),
Y de las llamas de fuego Sus ministros(I).
5 ¶Él estableció la tierra(J) sobre sus cimientos,
Para que jamás sea sacudida.
6 La cubriste(K) con el abismo como con un vestido;
Las aguas estaban sobre los montes.
7 A Tu reprensión huyeron(L),
Al sonido de Tu trueno(M) se precipitaron.
8 Se levantaron los montes, se hundieron los valles,
Al lugar que Tú estableciste(N) para ellos.
9 Pusiste un límite que no pueden cruzar(O),
Para que no vuelvan a cubrir la tierra.
10 ¶Él hace brotar manantiales en los valles(P),
Corren entre los montes;
11 Dan de beber a todas las bestias(Q) del campo,
Los asnos monteses mitigan su sed(R).
12 Junto a ellos habitan las aves de los cielos(S),
Elevan sus trinos entre las ramas.
13 Él riega los montes desde Sus aposentos(T),
Del fruto de Sus obras se sacia la tierra.
14 ¶Él hace brotar la hierba(U) para el ganado,
Y las plantas(V) para el servicio del hombre,
Para que él saque alimento de la tierra(W),
15 Y vino(X) que alegra el corazón del hombre,
Para que haga brillar con aceite su rostro(Y),
Y alimento que fortalece el corazón del hombre(Z).
16 Los árboles del Señor se sacian,
Los cedros del Líbano que Él plantó,
17 Donde hacen sus nidos las aves(AA),
Y la cigüeña(AB), cuya morada está en los cipreses.
18 ¶Los montes altos son para las cabras monteses(AC);
Las peñas(AD) son refugio para los tejones(AE).
19 Él hizo la luna para señalar las estaciones(AF);
El sol(AG) conoce el lugar de su ocaso.
20 Tú ordenas la oscuridad y se hace de noche(AH),
En ella andan todas las bestias del bosque(AI).
21 Rugen los leoncillos(AJ) tras su presa,
Y buscan de Dios su comida(AK).
22 Al salir el sol se esconden,
Y se echan en sus guaridas(AL).
23 Sale el hombre a su trabajo(AM),
Y a su labor hasta el atardecer.
24 ¶¡Cuán numerosas son Tus obras, oh Señor(AN)!
Con sabiduría(AO) las has hecho todas;
Llena está la tierra(AP) de Tus posesiones.
25 He allí el mar(AQ), grande y anchuroso,
En el cual se mueve un sinnúmero
De animales tanto pequeños como grandes.
26 Allí surcan las naves(AR),
Y el Leviatán[a](AS) que hiciste para que jugara en él.
27 ¶Todos ellos esperan en Ti(AT)
Para que les des su comida(AU) a su tiempo.
28 Tú les das, ellos recogen;
Abres Tu mano(AV), se sacian de bienes.
29 Escondes Tu rostro(AW), se turban;
Les quitas el aliento[b](AX), expiran,
Y vuelven al polvo(AY).
30 Envías Tu Espíritu(AZ), son creados,
Y renuevas la superficie de la tierra.
31 ¶¡Sea para siempre la gloria del Señor(BA)!
¡Alégrese el Señor en sus obras(BB)!
32 Él mira a la tierra, y ella tiembla(BC);
Toca los montes, y humean(BD).
33 Al Señor cantaré mientras yo viva(BE);
Cantaré alabanzas a mi Dios(BF) mientras yo exista.
34 Séale agradable mi meditación(BG);
Yo me alegraré en el Señor(BH).
35 Sean consumidos de la tierra los pecadores(BI),
Y los impíos dejen de ser(BJ).
Bendice, alma mía, al Señor(BK).
¡Aleluya(BL)!
Psalm 104
New International Version
Psalm 104
New International Version
Psalm 104
1 Praise the Lord, my soul.(A)
Lord my God, you are very great;
you are clothed with splendor and majesty.(B)
2 The Lord wraps(C) himself in light(D) as with a garment;
he stretches(E) out the heavens(F) like a tent(G)
3 and lays the beams(H) of his upper chambers on their waters.(I)
He makes the clouds(J) his chariot(K)
and rides on the wings of the wind.(L)
4 He makes winds his messengers,[a](M)
flames of fire(N) his servants.
5 He set the earth(O) on its foundations;(P)
it can never be moved.
6 You covered it(Q) with the watery depths(R) as with a garment;
the waters stood(S) above the mountains.
7 But at your rebuke(T) the waters fled,
at the sound of your thunder(U) they took to flight;
8 they flowed over the mountains,
they went down into the valleys,
to the place you assigned(V) for them.
9 You set a boundary(W) they cannot cross;
never again will they cover the earth.
10 He makes springs(X) pour water into the ravines;
it flows between the mountains.
11 They give water(Y) to all the beasts of the field;
the wild donkeys(Z) quench their thirst.
12 The birds of the sky(AA) nest by the waters;
they sing among the branches.(AB)
13 He waters the mountains(AC) from his upper chambers;(AD)
the land is satisfied by the fruit of his work.(AE)
14 He makes grass grow(AF) for the cattle,
and plants for people to cultivate—
bringing forth food(AG) from the earth:
15 wine(AH) that gladdens human hearts,
oil(AI) to make their faces shine,
and bread that sustains(AJ) their hearts.
16 The trees of the Lord(AK) are well watered,
the cedars of Lebanon(AL) that he planted.
17 There the birds(AM) make their nests;
the stork has its home in the junipers.
18 The high mountains belong to the wild goats;(AN)
the crags are a refuge for the hyrax.(AO)
19 He made the moon to mark the seasons,(AP)
and the sun(AQ) knows when to go down.
20 You bring darkness,(AR) it becomes night,(AS)
and all the beasts of the forest(AT) prowl.
21 The lions roar for their prey(AU)
and seek their food from God.(AV)
22 The sun rises, and they steal away;
they return and lie down in their dens.(AW)
23 Then people go out to their work,(AX)
to their labor until evening.(AY)
24 How many are your works,(AZ) Lord!
In wisdom you made(BA) them all;
the earth is full of your creatures.(BB)
25 There is the sea,(BC) vast and spacious,
teeming with creatures beyond number—
living things both large and small.(BD)
26 There the ships(BE) go to and fro,
and Leviathan,(BF) which you formed to frolic(BG) there.(BH)
27 All creatures look to you
to give them their food(BI) at the proper time.
28 When you give it to them,
they gather it up;
when you open your hand,
they are satisfied(BJ) with good things.
29 When you hide your face,(BK)
they are terrified;
when you take away their breath,
they die and return to the dust.(BL)
30 When you send your Spirit,(BM)
they are created,
and you renew the face of the ground.
31 May the glory of the Lord(BN) endure forever;
may the Lord rejoice in his works(BO)—
32 he who looks at the earth, and it trembles,(BP)
who touches the mountains,(BQ) and they smoke.(BR)
33 I will sing(BS) to the Lord all my life;
I will sing praise to my God as long as I live.
34 May my meditation be pleasing to him,
as I rejoice(BT) in the Lord.
35 But may sinners vanish(BU) from the earth
and the wicked be no more.(BV)
Praise the Lord, my soul.
Footnotes
- Psalm 104:4 Or angels
- Psalm 104:35 Hebrew Hallelu Yah; in the Septuagint this line stands at the beginning of Psalm 105.
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version (FSV) 
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
Ang Dating Biblia (1905) (ADB1905)
Nueva Biblia de las Américas (NBLA) 
Nueva Biblia de las Américas™ NBLA™ Copyright © 2005 por The Lockman Foundation
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.