2 Corinthians 7
Common English Bible
7 1 My dear friends, since we have these promises, let’s cleanse ourselves from anything that contaminates our body or spirit so that we make our holiness complete in the fear of God.
2 Make room in your hearts for us. We didn’t do anything wrong to anyone. We didn’t ruin anyone. We didn’t take advantage of anyone. 3 I’m not saying this to make you feel guilty. I’ve already said that you are in our hearts so that we die and live together with you. 4 I have every confidence in you. I’m terribly proud of you. I’m filled with encouragement. I’m overwhelmed with happiness while in the middle of our problems.
Titus’ good report
5 Even after we arrived in Macedonia, we couldn’t rest physically. We were surrounded by problems. There was external conflict, and there were internal fears. 6 However, God comforts people who are discouraged, and he comforted us by Titus’ arrival. 7 We weren’t comforted only by his arrival but also by the comfort he had received from you. He told us about your desire to see me, how you were sorry, and about your concern for me, so that I was even happier.
8 Even though my letter hurt you, I don’t regret it. Well—I did regret it just a bit because I see that that letter made you sad, though only for a short time. 9 Now I’m glad—not because you were sad but because you were made sad enough to change your hearts and lives. You felt godly sadness so that no one was harmed by us in any way. 10 Godly sadness produces a changed heart and life that leads to salvation and leaves no regrets, but sorrow under the influence of the world produces death. 11 Look at what this very experience of godly sadness has produced in you: such enthusiasm, what a desire to clear yourselves of blame, such indignation, what fear, what purpose, such concern, what justice! In everything you have shown yourselves to be innocent in the matter.
12 So although I wrote to you, it wasn’t for the sake of the one who did wrong, or for the sake of the one who was wronged, but to show you your own enthusiasm for us in the sight of God. 13 Because of this we have been encouraged. And in addition to our own encouragement, we were even more pleased at how happy Titus was. His mind has been put at rest by all of you. 14 If I’ve bragged about you to him in any way, I haven’t been embarrassed. Instead, our bragging to Titus has also been proven to be true, just like everything we said to you was true. 15 His devotion to you is growing even more as he remembers how all of you were obedient when you welcomed him with fear and trembling. 16 I’m happy, because I can completely depend on you.
2 Corinto 7
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
7 Mga minamahal, yamang mayroon tayong mga ganitong pangako, linisin natin ang ating mga sarili sa lahat ng nagpaparumi ng katawan at ng espiritu, at gawin nating lubusan ang kabanalan nang may takot sa Diyos.
Ang Kagalakan ni Pablo
2 Buksan ninyo sa amin ang inyong mga puso. Wala kaming inaping sinuman. Wala kaming sinirang sinuman. Wala kaming pinagsamantalahan. 3 Hindi ko sinasabi ito upang husgahan kayo, sapagkat sinabi ko na nang una pa, na kayo'y nasa aming mga puso, anupa't kami'y handang mamatay at mabuhay na kasama ninyo. 4 Malaki ang tiwala ko sa inyo. Labis ko kayong ipinagmamalaki. Punung-puno ako ng lakas ng loob. Nag-uumapaw ang aking kagalakan sa kabila ng aming paghihirap.
5 Sapagkat (A) maging nang dumating kami sa Macedonia ay walang pahinga ang aming mga katawan, sa halip ay kabi-kabila ang pagpapahirap sa amin—sa labas ay may pakikipaglaban, sa loob naman ay may takot. 6 Ngunit pinasigla kami ng Diyos, na siyang nagpapasigla sa mga nalulungkot sa pamamagitan ng pagdating ni Tito, 7 at hindi lamang sa pamamagitan ng kanyang pagdating, kundi sa pamamagitan din ng kasiglahang ibinigay ninyo sa kanya. Ibinalita niya sa amin ang inyong pananabik, ang inyong matinding kalungkutan, at ang inyong pagmamalasakit para sa akin, at ang mga ito'y lalo ko pang ikinagalak. 8 Sapagkat kahit pinalungkot ko kayo sa pamamagitan ng aking sulat, hindi ko ito ipinagdaramdam, bagama't nagdamdam din ako, sapagkat nalaman ko na ang sulat na iyon ay nakapagpalungkot sa inyo, kahit sa maikling panahon lamang. 9 Ngayon, ako'y nagagalak hindi dahil sa kayo'y nalungkot, kundi dahil ang inyong kalungkutan ang nagdala sa inyo sa pagsisisi. Sapagkat kayo'y nalungkot nang ayon sa kalooban ng Diyos, upang kayo'y huwag dumanas ng kalugihan sa pamamagitan namin. 10 Sapagkat ang kalungkutang ayon sa kalooban ng Diyos ay nagbubunga ng tunay na pagsisisi tungo sa kaligtasan, ngunit ang kalungkutang ayon sa sanlibutan ay nagbubunga ng kamatayan. 11 Tingnan ninyo ngayon ang nagawa sa inyo ng kalungkutang ito na naaayon sa Diyos: kung anong pagsisikap upang ipagtanggol ang inyong mga sarili, kung anong pagkagalit, kung anong pangamba, pananabik, pagmamalasakit, at pagnanais na maigawad ang katarungan! Lubos ninyong napatunayan na kayo'y walang sala tungkol sa bagay na ito. 12 Kaya't bagaman ako ay sumulat sa inyo, iyon ay hindi dahil sa taong gumawa ng kamalian, at hindi rin dahil sa taong ginawan ng kamalian, kundi upang maging malinaw sa inyo na kayo'y may pagmamalasakit para sa amin sa harapan ng Diyos. 13 Dahil dito'y napasigla kami.
Bukod sa aming sariling kasiglahan ay lalo pa kaming natuwa dahil sa kagalakan ni Tito, sapagkat pinaginhawa ninyo ang kanyang espiritu. 14 Ipinagmalaki ko kayo sa kanya at hindi naman ako napahiya. Kung paanong ang lahat ng aming sinabi sa inyo ay totoo, napatunayan din namang totoo ang aming pagmamalaki tungkol sa inyo kay Tito. 15 At lalo pang lumaki ang pagmamahal niya sa inyo kapag naaalala niya na kayong lahat ay masunurin, at kung paanong tinanggap ninyo siya na may takot at panginginig. 16 Ikinagagalak kong lubos ang pagtitiwala ko sa inyo.
Copyright © 2011 by Common English Bible
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.