2 Corinthians 2
New Catholic Bible
Chapter 2
1 Therefore, I made up my mind not to have you endure another painful visit. 2 For if I cause you pain, then who would be there to cheer me up aside from you whom I offended? 3 And I wrote as I did, so that when I came I would not suffer distress from those who should have made me rejoice. I know all of you well enough to be certain that we both share the same joy. 4 It was with great distress and anguish of heart and many tears that I wrote to you, not to grieve you but to let you know how abundant is the love I have for you.
Forgiveness for the Offender. 5 If anyone has caused distress, he has done so not only to me but to some extent—not to exaggerate—to all of you. 6 The punishment that was imposed by the majority was appropriate. 7 But now you should forgive and encourage him so that he may not be overwhelmed by the burden of his distress. 8 Therefore, I urge you to reassure him of your love.
9 I wrote to you to test your obedience in all matters. 10 Anyone whom you forgive I forgive as well. Whatever I have forgiven, if I have forgiven anything, I have done for your sake in the presence of Christ, 11 so that we may avoid being outwitted by Satan, for we are not unaware of his schemes.
12 Paul’s Anguish.[a] When I came to Troas to proclaim the gospel of Christ, and a door of opportunity was opened for me in the Lord, 13 my mind knew no relief because I could not find my brother Titus in that place. And so I said farewell to them and moved on to Macedonia.
Greatness and Weakness of the Apostles[b]
14 Ambassadors of God. But thanks be to God, for he brings us to victory in Christ and through us he manifests the fragrance of the knowledge of him throughout the world. 15 We are indeed the aroma of Christ to God both among those who are being saved and among those who are perishing: 16 to the latter, the odor of death that leads to death; to the former, a fragrance of life leading to life.
Who is truly qualified for such a task? 17 For we are not like so many others who adulterate the word of God for profit. When we speak, we do so in Christ and in all sincerity, as men sent from God and standing in God’s presence.
Footnotes
- 2 Corinthians 2:12 What Paul is saying about Macedonia is interrupted by what follows, and is picked up again in 2 Cor 7:5.
- 2 Corinthians 2:14 The Corinthian incident seems to have been resolved and good relations to have been established. Difficult as the trial was, it served to clarify and deepen the meaning of the apostolic ministry for Paul, who now has a better grasp of the dimensions of his mission. What force this life attains under the direction of Christ! The power of God is manifested in a person who is weak, ill, and under attack!
2 e Korintasve 2
Albanian Bible
2 Por unë kisha vendosur në veten time të mos vij përsëri te ju me hidhërim.
2 Sepse, në qoftë se unë ju hidhëroj, kush do të më gëzojë mua, në mos ai vetë që u hidhërua prej meje?
3 Dhe ju shkrova në këtë mënyrë që, kur të vij, të mos kem trishtim nga ata që duhet të më gëzonin, duke pasur besim në ju të gjithë, se gëzimi im është i të gjithë juve.
4 Ju shkrova, në fakt, me shumë lot dhe me pikëllim të madh dhe ankth në zemër, jo që të hidhëroheni, por që të njihni dashurinë shumë të madhe që kam për ju.
5 Edhe në qoftë se dikush ka shkaktuar trishtim, s’më ka hidhëruar vetëm mua, por deri diku, pa e tepruar, ju të gjithë.
6 Mjaft është për atë njeri ndëshkimi që iu bë nga shumica,
7 por tani, përkundrazi, ju duhet më tepër ta falni atë dhe ta ngushlloni, që ai njeri të mos gëlltitet nga trishtimi i tepërt.
8 Prandaj ju lutem t’i shfaqni dashuri,
9 sepse ju shkrova edhe për këtë, që të njoh provën tuaj, nëse jeni të dëgjueshëm në çdo gjë.
10 Por atij që ju do t’i falni diçka, e fal edhe unë, sepse edhe unë, nëse kam falur gjë, kujtdo që t’ia kem falur, e bëra për ju përpara Krishtit,
11 që të mos na mposhtë Satanai, sepse ne i dimë qëllimet e tij.
12 Dhe, kur arrita në Troas për ungjillin e Krishtit edhe m’u hap një derë në Zotin,
13 nuk gjeta prehje në frymën time, sepse nuk gjeta aty Titin, vëllanë tim; prandaj, si u përshëndeta me ta, shkova në Maqedoni.
14 Por, falem nderit Perëndisë, që na bën të ngadhnjejmë gjithnjë në Krishtin dhe shfaq kudo nëpërmjet nesh erën e këndshme të njohurisë së vet.
15 Sepse ne jemi për Perëndinë era e këndshme e Krishtit ndër ata që shpëtohen dhe ndër ata që humbasin;
16 për këta një erë vdekjeje në vdekje, po për ata erë jete në jetë. Dhe kush është i zoti për këto?
17 Ne në fakt nuk falsifikojmë fjalën e Perëndisë, si shumë të tjerë, por flasim me sinqeritet si nga ana e Perëndisë, përpara Perëndisë në Krishtin.
