1 i Samuelit 1
Albanian Bible
1 Ishte një njeri nga Ramathaim-Tsofini, nga zona malore e Efraimit, që quhej Elkanah; ishte bir i Jerohamit, bir i Elihut, bir i Tohut dhe bir i Efraimitit Tsuf.
2 Ai kishte dy gra: e para quhej Ana dhe tjetra Penina. Penina kishte fëmijë, kurse Ana nuk kishte.
3 Çdo vit ky njeri nisej nga qyteti i tij për të adhuruar dhe për t’i ofruar flijime Zotit të ushtërive në Shiloh, ku gjendeshin dy bijtë e Efraimit, Hofni dhe Finehasi, priftërinj të Zotit.
4 Kur i vinte dita Elkanahut të ofronte flijimin, ai kishte zakon t’u jepte pjesën që u takonte gruas së tij Penina dhe pjesët gjithë bijve dhe bijave të tij;
5 por Anës i jepte një pjesë të dyfishtë, sepse e donte Anën, megjithëse Zoti ia kishte mbyllur barkun.
6 Por shemra e saj e ngacmonte vazhdimisht për ta zëmëruar, sepse Zoti ia kishte mbyllur barkun.
7 Kështu ndodhte çdo vit; sa herë që Ana ngjitej në shtëpinë e Zotit, Penina e ngacmonte; prandaj ajo qante dhe nuk hante më.
8 Atëherë burri i saj Elkanahu i tha: "Ana, pse qan? Pse nuk ha? Pse është trishtuar zemra jote? A nuk jam unë për ty më i mirë se dhjetë fëmijë?".
9 Pasi hëngrën dhe pinë në Shiloh, Ana u ngrit. Prifti Eli ishte ulur mbi ndenjësen që ndodhet në hyrje të tabernakullit të Zotit.
10 Në trishtimin e shpirtit të saj i lutej Zotit duke qarë me dënesë.
11 Pastaj lidhi një kusht, duke thënë: "O Zot i ushtrive, në se vërtetë interesohesh për fatkeqësinë që i ka rënë shërbëtores sate, në se ti më mban mend mua dhe nuk e harron shërbëtoren tënde, por dëshiron t’i japësh shërbëtores sate një fëmijë mashkull, unë do t’ja jap Zotit për të gjitha ditët e jetës së tij dhe brisku nuk ka për të kaluar mbi kokën e tij".
12 Ndërsa ajo e zgjaste lutjen e saj përpara Zotit, Eli shikonte me kujdes gojën e saj.
13 Ana fliste në zemër të saj; vetëm buzët i lëviznin, por zëri saj nuk dëgjohej; pikërisht për këtë Eli mendonte që ishte e dehur.
14 Kështu Eli i tha: "Deri kur do të jesh e dehur? Të daltë pija!".
15 Por Ana u përgjegj dhe tha: "Jo, imzot, unë jam një grua e vrarë në frym dhe nuk kam pirë as verë, as pije të tjera dehëse, por isha duke hapur zemrën time para Zotit.
16 Mos mendo se shërbëtorja jote është një grua e çoroditur, sepse ka qënë dhëmbja dhe hidhërimi i pamasë që më shtynë të flas deri tani".
17 Atëherë Eli iu përgjegj: "Shko në paqe dhe Perëndia i Izraelit të dhëntë atë që i kërkove".
18 Ajo u përgjegj: "Shërbëtorja jote pastë gjetur hirin në sytë e tu". Kështu gruaja iku në rrugën e saj, nisi të ushqehet dhe pamja e saj nuk ishte më e trishtuar.
19 Ata u ngritën herët në mëngjes dhe ranë përmbys përpara Zotit; pastaj u nisën dhe u kthyen në shtëpinë e tyre në Ramah. Elkanahu njohu Anën, bashkëshorten e tij, dhe Zoti u kujtua për të.
20 Në kohën e caktuar, Ana mbeti me barrë dhe lindi një djalë të cilit ia vunë emrin Samuel, duke thënë: "Sepse ia kërkova Zotit".
21 Atëherë burri i saj Elkanahu u ngjit me gjithë familjen e tij për t’i ofruar Zotit flijimin vjetor dhe për të plotësuar kushtin e lidhur.
22 Por Ana nuk u ngjit, sepse i tha burrit të saj: "Unë nuk do të ngjitem deri sa fëmija të jetë zvjerdhur; atëherë do ta çoj me qëllim që ta paraqes para Zotit dhe të mbetet pranë tij për gjithnjë".
23 Burri i saj, Elkanahu, iu përgjegj: "Bëj si të të duket më mirë; qëndro deri sa të të jetë zvjerdhur, mjaft që Zoti ta mbajë fjalën!". Kështu gruaja mbeti në shtëpi dhe i dha gji birit të saj deri sa ky u zvordh.
24 Mbasi e zvordhi e mori me vete, bashkë me tri dema të vegjël, një efë mielli dhe një calik verë; dhe i çoi në shtëpinë e Zotit në Shiloh. Djali ishte akoma shumë i vogël.
25 Pastaj ata flijuan një dem dhe ia çuan djalin Elit.
26 Ana i tha: "Imzot! Ashtu siç është e vërtetë që jeton shpirti yt, o imzot, unë jam ajo grua që rrinte këtu, afër teje, dhe i lutej Zotit.
27 Jam lutur për të pasur këtë djalë, dhe Zoti më dha atë që i kisha kërkuar.
28 Prandaj edhe unë ia fal Zotit; deri sa të rrojë, ai do t’i kushtohet Zotit". Dhe aty ranë përmbys para Zotit.
1 Samuel 1
New Catholic Bible
The Last Judges: Eli and Samuel[a]
Chapter 1[b]
Elkanah’s Pilgrimage to Shiloh. 1 There was a certain man from Ramathaim-zophim, from the hill country of Ephraim, whose name was Elkanah, the son of Jeroham, the son of Elihu, the son of Tohu, the son of Zuph, an Ephraimite. 2 He had two wives. The name of one of them was Hannah, and the name of the other was Peninnah. Peninnah had children, but Hannah did not have any children. 3 This man would travel from his city yearly to worship and to sacrifice to the Lord of hosts[c] in Shiloh. The two sons of Eli, Hophni and Phinehas, were priests there.
4 When Elkanah performed his sacrifice, he would give a portion of it to Peninnah his wife and a portion each to all of her sons and daughters, 5 but he would give a double portion to Hannah, for he loved her although the Lord had left her barren. 6 Her rival[d] provoked her and made her miserable because the Lord had left her barren. 7 This went on year after year. Whenever she went up to the house of the Lord, she provoked her. This made her weep, and she refused to eat. 8 Elkanah, her husband, said to her, “Hannah, why do you weep? Why are you not eating? Why are you so downhearted? Am I not worth more than ten sons to you?”
Hannah’s Prayer. 9 Once, when they had finished eating and drinking in Shiloh, Hannah stood up. Now Eli the priest was sitting upon a chair by the doorpost of the temple of the Lord. 10 She was greatly distressed and she prayed to the Lord, weeping bitterly.[e] 11 She made a vow saying, “O Lord of hosts, if you will regard the troubles of your handmaid and will remember me, and not forget your handmaid, and you will give your handmaid a son, then I will dedicate him to the Lord for his entire life, and no razor[f] will ever touch his head.”
12 As she continued to pray to the Lord, Eli watched her mouth. 13 Hannah was praying in her heart so that only her lips were moving, her voice could not be heard. Eli, therefore, thought that she was drunk. 14 He said to her, “How long are you going to stay drunk? Get rid of your wine!” 15 Hannah answered, “Oh no, my lord! I am a woman who is deeply troubled. I have not been drinking either wine or liquor. I have been pouring out my soul to the Lord. 16 Do not account your handmaid to be a daughter of Belial. I have been speaking out of the abundance of my difficulties and my grief.” 17 Then Eli answered, “Go in peace. The God of Israel grant the request you have made of him.” 18 She said, “Let your handmaid find favor in your sight.” The woman then went her way and ate, and she was not downcast anymore.
19 They arose early the next morning and worshiped before the Lord. They then went their way and came to their home in Ramah. Elkanah slept with Hannah, and the Lord remembered her.
20 The Birth of Samuel. In time it came to pass that Hannah conceived and bore a son whom she named Samuel, saying, “For I have asked the Lord for him.” 21 When Elkanah and his household went up to offer the annual sacrifice to the Lord and to fulfill his vow, 22 Hannah did not go. She said to her husband, “After the boy is weaned, I will take him and present him before the Lord, and he will dwell there forever.” 23 Elkanah, her husband, said to her, “Do what you think is best. Stay here until you have weaned him, only may the Lord bring his word to fulfillment.” So the woman stayed there and nursed her son until she weaned him.
24 Samuel’s Consecration. When she had weaned him, she took him with herself along with a three-year-old bull, an ephah of flour, and a skin of wine. She brought him to the house of the Lord in Shiloh, although the child was still young. 25 After they sacrificed the bull, they brought the child to Eli. 26 [g]She said, “Oh my lord, as my soul lives, I am the woman who stood beside you praying to the Lord. 27 I prayed for this child, and the Lord has granted the request that I made of him. 28 Therefore, I have dedicated him to the Lord. As long as he lives, he shall be dedicated to the Lord.” So they worshiped the Lord there.
Footnotes
- 1 Samuel 1:1 It is not by chance that Samuel gives his name to the entire book (with its two parts), for he receives a very special call and is chosen to be a prophet and leader in Israel. His main task will be to help the chosen people make the transition from a confederacy to a monarchy without losing, in the process, their direct and exclusive attachment to Yahweh, who will always be their sole Lord. The initial picture of Samuel occupies the first seven chapters.
- 1 Samuel 1:1 As in the case of Isaac, Samson, and John the Baptist, a child given to a barren woman has a special destiny.
- 1 Samuel 1:3 Lord of hosts: Hebrew, Jahve seba’ot. The meaning is that God is the God of all the creatures, heavenly and earthly, in the universe, and that these are regarded as a single well-ordered multitude of beings.
- 1 Samuel 1:6 Her rival: Hannah, because of her inability to have a child, was considered a failure in Old Testament thinking. It was also permissible for Elkanah to divorce his wife who was barren, but he remained faithful to her. Peninnah filled the role of a second or co-wife, in Hebrew, sara.
- 1 Samuel 1:10 Hannah showed her true colors by her faithfulness to the Lord. Rather than give up or complain about her fate she prayed in the midst of her great distress.
- 1 Samuel 1:11 No razor: an external sign of consecration to God (see Jdg 16:17), after the fashion of the Nazirites (Num 6:5).
- 1 Samuel 1:26 True to her word, Hannah—without regrets—presented her son Samuel to Eli to serve God as she had promised (1:11). This heroic sacrifice was her tribute to the Lord, who had given him to Hannah in the first place.
