1 Corinzi 7
La Nuova Diodati
7 Ora, riguardo alle cose di cui mi avete scritto, sarebbe bene per l'uomo non toccare donna.
2 Ma, a motivo della fornicazione, ogni uomo abbia la propria moglie e ogni donna il proprio marito.
3 Il marito renda alla moglie il dovere coniugale, e ugualmente la moglie al marito.
4 La moglie non ha potestà sul proprio corpo, ma il marito; nello stesso modo anche il marito non ha potestà sul proprio corpo, ma la moglie.
5 Non privatevi l'uno dell'altro, se non di comune accordo per un tempo, per dedicarvi al digiuno e alla preghiera, poi di nuovo tornate a stare insieme, affinché Satana non vi tenti a causa della vostra mancanza di autocontrollo.
6 Or io dico questo per concessione, non per comandamento
7 perché vorrei che tutti gli uomini fossero come me, ma ciascuno ha il proprio dono da Dio, chi in un modo, chi in un altro.
8 Or a quelli che non sono sposati e alle vedove dico che è bene per loro che se ne stiano come sto anch'io
9 ma se non hanno autocontrollo, si sposino, perché è meglio sposarsi che ardere.
10 Agli sposati invece ordino, non io ma il Signore, che la moglie non si separi dal marito,
11 e qualora si separasse, rimanga senza maritarsi, o si riconcili col marito. E il marito non mandi via la moglie.
12 Ma agli altri dico io, non il Signore: se un fratello ha una moglie non credente, e questa acconsente di abitare con lui, non la mandi via.
13 Anche la donna che ha un marito non credente, se questi acconsente di abitare con lei, non lo mandi via,
14 perché il marito non credente è santificato nella moglie, e la moglie non credente è santificata nel marito, altrimenti i vostri figli sarebbero immondi; ora invece sono santi.
15 Se il non credente si separa, si separi pure; in tal caso il fratello o la sorella non sono piú obbligati; ma Dio ci ha chiamati alla pace.
16 Infatti che ne sai tu, moglie, se salverai il marito? Ovvero che ne sai tu, marito, se salverai la moglie?
17 Negli altri casi, ciascuno continui a vivere nella condizione che Dio gli ha assegnato e come il Signore lo ha chiamato, e cosí ordino in tutte le chiese.
18 Qualcuno è stato chiamato quando era circonciso? Non diventi incirconciso; qualcuno è stato chiamato quando era incirconciso? Non si faccia circoncidere.
19 La circoncisione, è nulla e l'incirconcisione è nulla, ma quel che importa è l'osservanza dei comandamenti di Dio.
20 Ciascuno rimanga nella condizione nella quale è stato chiamato.
21 Sei tu stato chiamato quando eri schiavo? Non ti affliggere; se però puoi divenire libero, è meglio che lo fai.
22 Perché chi è chiamato nel Signore da schiavo è un liberto del Signore; parimenti anche colui che è chiamato da libero, è schiavo di Cristo.
23 Voi siete stati comprati a prezzo, non diventate schiavi degli uomini.
24 Fratelli, ognuno rimanga presso Dio nella condizione in cui è stato chiamato.
25 Or riguardo alle vergini, non ho alcun comando dal Signore, ma do un parere come avendo ottenuto misericordia dal Signore per essere fedele.
26 A motivo della imminente avversità, ritengo dunque che sia bene per un uomo di rimanere cosí.
27 Sei legato ad una moglie? Non cercare di esserne sciolto. Sei sciolto da una moglie? Non cercare moglie.
28 Tuttavia, anche se prendi moglie, tu non pecchi; e se una vergine si marita, non pecca; ma tali persone avranno tribolazione nella carne; ora io vorrei risparmiarvi ciò.
29 Ma questo vi dico, fratelli, che il tempo è ormai abbreviato; cosí d'ora in avanti anche quelli che hanno moglie, siano come se non l'avessero;
30 e quelli che piangono, come se non piangessero; e quelli che si rallegrano, come se non si rallegrassero; e quelli che comprano, come se non possedessero;
31 e quelli che usano di questo mondo, come se non ne usassero, perché la forma attuale di questo mondo passa.
32 Or io desidero che voi siate senza sollecitudine. Chi non è sposato, si preoccupa delle cose del Signore, come possa piacere al Signore;
33 ma chi è sposato si preoccupa delle cose del mondo, come possa piacere alla moglie.
34 Vi è differenza tra la donna sposata e la vergine; quella che non è sposata, si preoccupa delle cose del Signore per essere santa nel corpo e nello spirito, ma la sposata si preoccupa delle cose del mondo, del come possa piacere al marito.
35 Ora dico questo per il vostro vantaggio, non per tendervi un laccio, ma per indirizzarvi a ciò che è decoroso e perché possiate darvi assiduamente al Signore senza esserne distratti.
36 Ma, se alcuno pensa di fare cosa sconveniente verso la propria figlia vergine se essa oltrepassa il fiore dell'età, e che cosí bisogna fare, faccia ciò che vuole; egli non pecca; la dia a marito.
37 Ma chi sta fermo nel suo cuore senza sottostare ad alcuna costrizione, ma è padrone della sua volontà ed ha determinato questo nel cuor suo, di conservare cioè la sua figlia vergine, fa bene.
38 Perciò, chi dà la sua propria figlia a marito fa bene e chi non la dà a marito fa meglio.
39 La moglie è vincolata per legge per tutto il tempo che vive suo marito; ma se il marito muore, essa è libera di maritarsi a chi vuole, purché nel Signore.
40 Tuttavia, secondo il mio avviso, essa sarà piú felice se rimane cosí, or penso di avere anch'io lo Spirito di Dio.
1 Corinthians 7
New King James Version
Principles of Marriage
7 Now concerning the things of which you wrote to me:
(A)It is good for a man not to touch a woman. 2 Nevertheless, because of sexual immorality, let each man have his own wife, and let each woman have her own husband. 3 (B)Let the husband render to his wife the affection due her, and likewise also the wife to her husband. 4 The wife does not have authority over her own body, but the husband does. And likewise the husband does not have authority over his own body, but the wife does. 5 (C)Do not deprive one another except with consent for a time, that you may give yourselves to fasting and prayer; and come together again so that (D)Satan does not tempt you because of your lack of self-control. 6 But I say this as a concession, (E)not as a commandment. 7 For (F)I wish that all men were even as I myself. But each one has his own gift from God, one in this manner and another in that.
8 But I say to the unmarried and to the widows: (G)It is good for them if they remain even as I am; 9 but (H)if they cannot exercise self-control, let them marry. For it is better to marry than to burn with passion.
Keep Your Marriage Vows
10 Now to the married I command, yet not I but the (I)Lord: (J)A wife is not to depart from her husband. 11 But even if she does depart, let her remain unmarried or be reconciled to her husband. And a husband is not to divorce his wife.
12 But to the rest I, not the Lord, say: If any brother has a wife who does not believe, and she is willing to live with him, let him not divorce her. 13 And a woman who has a husband who does not believe, if he is willing to live with her, let her not divorce him. 14 For the unbelieving husband is sanctified by the wife, and the unbelieving wife is sanctified by the husband; otherwise (K)your children would be unclean, but now they are holy. 15 But if the unbeliever departs, let him depart; a brother or a sister is not under bondage in such cases. But God has called us (L)to peace. 16 For how do you know, O wife, whether you will (M)save your husband? Or how do you know, O husband, whether you will save your wife?
Live as You Are Called
17 But as God has distributed to each one, as the Lord has called each one, so let him walk. And (N)so I [a]ordain in all the churches. 18 Was anyone called while circumcised? Let him not become uncircumcised. Was anyone called while uncircumcised? (O)Let him not be circumcised. 19 (P)Circumcision is nothing and uncircumcision is nothing, but (Q)keeping the commandments of God is what matters. 20 Let each one remain in the same calling in which he was called. 21 Were you called while a slave? Do not be concerned about it; but if you can be made free, rather use it. 22 For he who is called in the Lord while a slave is (R)the Lord’s freedman. Likewise he who is called while free is (S)Christ’s slave. 23 (T)You were bought at a price; do not become slaves of men. 24 Brethren, let each one remain with (U)God in that state in which he was called.
To the Unmarried and Widows
25 Now concerning virgins: (V)I have no commandment from the Lord; yet I give judgment as one (W)whom the Lord in His mercy has made (X)trustworthy. 26 I suppose therefore that this is good because of the present distress—(Y)that it is good for a man to remain as he is: 27 Are you bound to a wife? Do not seek to be loosed. Are you loosed from a wife? Do not seek a wife. 28 But even if you do marry, you have not sinned; and if a virgin marries, she has not sinned. Nevertheless such will have trouble in the flesh, but I would spare you.
29 But (Z)this I say, brethren, the time is short, so that from now on even those who have wives should be as though they had none, 30 those who weep as though they did not weep, those who rejoice as though they did not rejoice, those who buy as though they did not possess, 31 and those who use this world as not (AA)misusing it. For (AB)the form of this world is passing away.
32 But I want you to be without [b]care. (AC)He who is unmarried [c]cares for the things of the Lord—how he may please the Lord. 33 But he who is married cares about the things of the world—how he may please his wife. 34 There is a difference between a wife and a virgin. The unmarried woman (AD)cares about the things of the Lord, that she may be holy both in body and in spirit. But she who is married cares about the things of the world—how she may please her husband. 35 And this I say for your own profit, not that I may put a leash on you, but for what is proper, and that you may serve the Lord without distraction.
36 But if any man thinks he is behaving improperly toward his [d]virgin, if she is past the flower of youth, and thus it must be, let him do what he wishes. He does not sin; let them marry. 37 Nevertheless he who stands steadfast in his heart, having no necessity, but has power over his own will, and has so determined in his heart that he will keep his [e]virgin, does well. 38 (AE)So then he who gives [f]her in marriage does well, but he who does not give her in marriage does better.
39 (AF)A wife is bound by law as long as her husband lives; but if her husband dies, she is at liberty to be married to whom she wishes, (AG)only in the Lord. 40 But she is happier if she remains as she is, (AH)according to my judgment—and (AI)I think I also have the Spirit of God.
Footnotes
- 1 Corinthians 7:17 direct
- 1 Corinthians 7:32 concern
- 1 Corinthians 7:32 is concerned about
- 1 Corinthians 7:36 Or virgin daughter
- 1 Corinthians 7:37 Or virgin daughter
- 1 Corinthians 7:38 NU his own virgin
1 Corinto 7
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
Mga Tagubilin tungkol sa Pag-aasawa
7 Tungkol naman sa mga bagay na isinulat ninyo: “Mabuti para sa isang lalaki na huwag gumalaw ng babae.” 2 Subalit dahil sa laganap na pakikiapid, ang bawat lalaki ay dapat magkaroon ng sarili niyang asawa, at gayundin ang bawat babae. 3 Dapat ibigay ng lalaki sa kanyang asawa ang karapatan nito bilang asawa, at gayundin ang babae sa kanyang asawa. 4 Sapagkat hindi na ang babae ang nagpapasya tungkol sa kanyang katawan, kundi ang kanyang asawa, at hindi na rin ang lalaki ang nagpapasya tungkol sa kanyang sariling katawan, kundi ang kanyang asawa. 5 Huwag ninyong ipagkait ang inyong mga sarili sa isa't isa, malibang may kasunduan kayo sa loob ng maikling panahon upang mailaan ang inyong mga sarili sa pananalangin. Pagkatapos nito ay magsiping kayong muli, upang hindi kayo matukso ni Satanas dahil sa kakulangan ninyo ng pagpipigil sa sarili. 6 Ngunit sinasabi ko ito bilang panukala at hindi bilang utos. 7 Nais ko sanang ang lahat ay maging katulad ko. Subalit ang bawat isa'y may kanya-kanyang kaloob mula sa Diyos, ang isa'y ganito at ang iba naman ay ganoon.
8 Ngunit sinasabi ko sa mga walang asawa at sa mga babaing balo: mabuti para sa kanila kung sila'y mananatiling kagaya ko. 9 Ngunit kung sila'y hindi makapagpigil, ay magsipag-asawa sila, sapagkat mas mabuti pang mag-asawa kaysa mag-apoy sa pagnanasa. 10 At sa mga may asawa ay nagtatagubilin ako, hindi ako, kundi ang Panginoon, na huwag hiwalayan ng babae ang kanyang asawa. 11 Ngunit kung siya'y humiwalay, manatili siyang walang asawa, kung hindi naman ay makipagkasundo siya sa kanyang asawa. At hindi dapat iwan ng lalaki ang kanyang asawa. 12 Ngunit sa iba ay ako mismo ang nagsasabi at hindi ang Panginoon, na kung sinumang kapatid na lalaki ay may asawang di-mananampalataya, at pumapayag itong mamuhay na kasama niya, huwag niya itong hiwalayan. 13 At kung ang babae ay may asawang di-mananampalataya, at pumapayag ang lalaking ito na mamuhay na kasama niya, huwag niyang hiwalayan ang kanyang asawa. 14 Sapagkat ang lalaking di-mananampalataya ay nagiging banal dahil sa kanyang asawa, at ang babaing di-mananampalataya ay nagiging banal dahil sa kanyang asawa. Kung hindi gayon, ang mga anak ninyo ay marurumi, ngunit ngayon sila'y mga banal. 15 Ngunit kung humiwalay ang di-mananampalataya, hayaan siyang humiwalay; ang kapatid na lalaki o ang kapatid na babae ay hindi dapat paalipin sa gayong kalagayan, sapagkat tayo ay tinawag ng Diyos tungo sa kapayapaan. 16 Hindi mo ba nalalaman, babae, na baka ikaw ang magliligtas sa iyong asawa? At hindi mo ba nalalaman, lalaki, na baka ikaw ang magliligtas sa iyong asawa?
Mamuhay ayon sa Pagkatawag ng Diyos
17 Hayaang mamuhay ang bawat isa ayon sa itinakda sa kanya ng Panginoon, at sa kalagayan niya noong tawagin siya ng Diyos. Ganito ang itinatagubilin ko sa lahat ng mga iglesya. 18 Natuli na ba ang sinuman nang siya'y tawagin? Huwag niyang alisin ang mga tanda ng pagtutuli. Hindi pa ba natuli ang sinuman nang siya'y tawagin? Huwag na siyang magpatuli. 19 Walang kabuluhan ang pagiging tuli o hindi tuli; ang mahalaga ay ang pagtupad sa mga utos ng Diyos. 20 Ang bawat isa ay hayaang manatili sa kalagayan nang siya ay tawagin. 21 Isa ka bang alipin nang ikaw ay tawagin? Wala kang dapat alalahanin. Subalit kung magagawa mong maging malaya ay gamitin mo ang pagkakataon. 22 Sapagkat ang tinawag na maging kaisa ng Panginoon nang siya'y alipin ay malaya sa Panginoon, at ang tinawag naman nang siya'y malaya ay alipin ni Cristo. 23 Mahal ang pagkabili sa inyo, kaya huwag kayong maging mga alipin ng mga tao. 24 Mga kapatid, hayaang manatili ang bawat isa sa kalagayan noong siya'y tawagin ng Diyos.
Sa mga Walang Asawa at mga Balo
25 At tungkol naman sa mga walang asawa[a] ay wala akong utos mula sa Panginoon, ngunit nagbibigay ako ng kuru-kuro bilang isang taong mapagkakatiwalaan dahil sa habag ng Panginoon. 26 Sa palagay ko, dahil sa kagipitang kinakaharap ngayon, makabubuti sa isang tao ang manatili sa kanyang kalagayan. 27 Nakatali ka ba sa asawang-babae? Huwag mong sikaping makalaya. Nakalaya ka ba mula sa asawa? Huwag kang nang humanap ng asawa. 28 Ngunit kung ikaw ay mag-aasawa, hindi ka nagkakasala, at kung ang isang dalaga ay mag-asawa, hindi siya nagkakasala. Subalit ang mga may asawa ay daranas ng kahirapan sa buhay[b] at iniiwas ko lamang kayo sa mga iyon. 29 Ang ibig kong sabihin, mga kapatid, ay maikli na ang panahon. Mula ngayon, ang mga may asawa ay mamuhay tulad sa walang asawa; 30 at ang mga umiiyak ay maging katulad ng mga hindi umiiyak, at ang mga natutuwa ay maging katulad ng mga hindi natutuwa; at ang mga bumibili ay maging katulad ng mga walang pag-aari, 31 at ang mga gumagamit ng mga bagay ng sanlibutan ay maging katulad ng mga hindi lubos na gumagamit nito. Sapagkat lumilipas ang anyo ng sanlibutang ito. 32 At nais kong mawalan kayo ng mga alalahanin. Ang lalaking walang asawa ay nag-aalala tungkol sa mga bagay ng Panginoon, kung paano niya mabibigyang-kasiyahan ang Panginoon. 33 Ngunit ang lalaking may asawa ay nag-aalala tungkol sa mga bagay ng sanlibutan, kung paano niya mabibigyang-kasiyahan ang kanyang asawa, 34 at nahahati ang kanyang pag-iisip. Ang babaing walang asawa at ang birhen ay nag-aalala tungkol sa mga bagay ng Panginoon, kung paano magiging banal sa katawan at sa espiritu, ngunit ang babaing may asawa ay nag-aalala tungkol sa mga bagay ng sanlibutan, kung paano niya bibigyang-kasiyahan ang kanyang asawa. 35 Sinasabi ko ito para sa inyong kapakanan, hindi upang paghigpitan kayo, kundi upang magkaroon kayo ng kaayusan at makapaglingkod sa Panginoon nang walang sagabal.
36 Ngunit kung iniisip ng sinuman na hindi tama ang kanyang inaasal sa kanyang dalaga[c] na nasa hustong gulang na, hayaang mangyari ang gusto niya, hayaan silang magpakasal—walang masama rito. 37 Subalit sinumang may matibay na paninindigan sa kanyang puso, at hindi nakakaramdam ng pangangailangan kundi napipigil niya ang kanyang sariling kagustuhan at nagpasya sa kanyang puso na panatilihin siya bilang kanyang dalaga, mabuti ang kanyang ginagawa. 38 Kaya't ang nagpapakasal sa kanyang kasintahan ay gumagawa ng mabuti at ang hindi naman nagpapakasal ay gumagawa ng mas mabuti.
39 Ang asawang babae ay nakatali habang nabubuhay ang kanyang asawa. Ngunit kung namayapa na ang kanyang asawa, malaya na siyang mag-asawa sa kanino mang nais niya, basta sa kapwa nasa Panginoon. 40 Ngunit sa aking palagay, mas maligaya siya kung mananatili siya sa kanyang kalagayan. Iniisip ko rin naman na taglay ko ang Espiritu ng Diyos.
Footnotes
- 1 Corinto 7:25 Sa Griyego, birhen.
- 1 Corinto 7:28 Sa Griyego, sa laman.
- 1 Corinto 7:36 ++ 36, 37 Sa Griyego, birhen.
Copyright © 1991 by La Buona Novella s.c.r.l.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
