Add parallel Print Page Options

Propesiya at Pagsasalita ng Iba't ibang Wika

14 Pakamithiin ninyo ang pag-ibig at naisin ninyong magkaroon ng mga kaloob na espirituwal, lalung-lalo na ang kayo'y makapagpahayag ng propesiya. Sapagkat ang nagsasalita sa iba't ibang wika ay hindi sa mga tao nagsasalita kundi sa Diyos, sapagkat walang nakakaunawa sa taong iyon, yamang sa Espiritu ay nagsasalita siya ng mga hiwaga. Ngunit ang nagpapahayag ng propesiya ay sa mga tao nagsasalita upang sila'y maging matatag, masigla at mabigyang-kaaliwan. Ang nagsasalita sa ibang wika ay nagpapatibay lamang ng sarili, ngunit ang nagpapahayag ng propesiya ay nagpapatibay ng iglesya. Nais ko rin naman sanang kayong lahat ay magsalita sa iba't ibang wika, ngunit mas nais ko na kayo ay magpahayag ng propesiya. Ang nagpapahayag ng propesiya ay higit kaysa nagsasalita ng iba't ibang wika, malibang may nagpapaliwanag nito upang mapatatag ang iglesya.

Subalit ngayon, mga kapatid, kung dumating ako sa inyo at nagsasalita sa iba't ibang wika, ano'ng pakinabang ninyo sa akin? Wala nga, malibang ako'y may dalang pahayag, o kaalaman, propesiya, o isang aral. Maging ang mga instrumentong walang buhay katulad ng plauta o alpa, kung hindi magbigay ng malinaw na tunog, di ba't hindi malalaman ng sinuman kung ano ang tinutugtog? Sapagkat kung hindi malinaw ang tunog ng trumpeta, sino ang maghahanda para sa digmaan? Gayundin naman sa inyo. Kung sa pagsasalita ninyo sa isang wika ay gumagamit kayo ng mga salitang hindi nauunawaan, paano malalaman ng mga tao ang ibig ninyong sabihin? Kung gayon, sa hangin lamang kayo magsasalita. 10 Sadyang napakaraming uri ng mga wika sa daigdig, at lahat ng mga ito ay may kahulugan. 11 Ngunit kung hindi ko alam ang kahulugan ng wikang ginagamit, ako ay magiging banyaga sa nagsasalita, at ang nagsasalita ay magiging banyaga sa akin. 12 Gayundin naman sa inyo. Yamang nagnanais kayong magkaroon ng mga espirituwal na kaloob, maging masagana sana kayo sa mga kaloob na makapagpapatatag sa iglesya. 13 Kaya't ang nakapagsasalita sa ibang wika ay dapat manalangin na magkaroon din siya ng kakayahang makapagpaliwanag. 14 Sapagkat kung ako'y nananalangin sa ibang wika, nananalangin ang aking espiritu, ngunit wala namang ibinabahagi ang aking pag-iisip. 15 Ano kung gayon ang aking gagawin? Ako'y mananalangin sa espiritu, at mananalangin din ako sa aking pag-iisip. Aawit ako sa espiritu, at aawit din ako sa aking pag-iisip. 16 Kung hindi gayon, kapag nagpupuri ka sa pamamagitan ng espiritu, paano makapagsasabi ng “Amen” sa iyong pagpapasalamat ang isang taong walang kaalaman, kung hindi naman niya nauunawaan ang sinasabi mo? 17 Maaaring ikaw ay lubos na nakapagpapasalamat, ngunit ang iba naman ay hindi napapalakas. 18 Nagpapasalamat ako sa Diyos na nagsasalita ako sa mga wika nang higit kaysa inyong lahat. 19 Ngunit sa iglesya, mas nanaisin ko pang bumigkas ng limang salita na nauunawaan, upang makapagturo ako sa iba, kaysa sampung libong mga salita sa ibang wika.

20 Mga kapatid, huwag kayong mag-isip na parang mga bata. Tungkol sa kasamaan ay maging musmos kayo, ngunit sa pag-iisip ay maging tulad kayo ng mga taong nasa hustong gulang. 21 Sa (A) Kautusan ay nasusulat,

“Sa pamamagitan ng mga taong may kakaibang wika,
    at sa pamamagitan ng mga labi ng mga banyaga
ay magsasalita ako sa bayang ito,
    subalit hindi nila ako pakikinggan,”

sabi ng Panginoon. 22 Kaya nga, ang pagsasalita sa iba't ibang wika ay tanda hindi para sa mga sumasampalataya kundi sa mga hindi sumasampalataya. Ngunit ang pagpapahayag ng propesiya ay hindi para sa mga hindi sumasampalataya, kundi sa mga sumasampalataya. 23 Kaya't kung nagkakatipon ang buong iglesya at ang lahat ay nagsasalita sa iba't ibang wika, at pumasok ang mga walang kaalaman o mga di-nanampalataya, hindi kaya nila sabihing kayo'y nababaliw? 24 Subalit kung ang lahat ay nagpapahayag ng propesiya at may pumasok na di-mananampalataya, o isang walang kaalaman, siya ay mahihikayat ng lahat na siya'y isang makasalanan. Siya ay pananagutin ng lahat, 25 yamang nailantad ang mga lihim ng kanyang puso, at ang taong iyon ay yuyukod,[a] at kanyang sasambahin ang Diyos, at siya'y magpapahayag, “Tunay na kasama ninyo ang Diyos.”

Kaayusan sa Pagsamba

26 Kaya ano'ng ibig kong sabihin, mga kapatid? Sa inyong pagkakatipon, bawat isa ay may awit, may aral, may pahayag, may wika, o kaya'y may pagpapaliwanag. Dapat isagawa ang lahat ng mga bagay para sa pagpapatibay ng iglesya. 27 Kung mayroong nagsasalita ng ibang wika, dapat ay dalawa o pinakamarami na ang tatlo, at isa-isa silang magsasalita. Kailangang may magpaliwanag ng mga sinabi. 28 Ngunit kung walang tagapagpaliwanag, tumahimik na lamang sa iglesya ang tagapagsalita at makipag-usap sa kanyang sarili, at sa Diyos. 29 Hayaang magpahayag ng propesiya ang dalawa o tatlong tao, habang inuunawa naman ng iba ang ipinapahayag. 30 Kung may dumating na pahayag sa isang nakaupo, dapat munang tumahimik ang nauna. 31 Sapagkat kayong lahat ay maaaring magpahayag ng propesiya, nang sunud-sunod, upang ang lahat ay matuto, at ang lahat ay mapasigla. 32 Ang mga espiritu ng mga propeta ay nasa pamamahala ng mga propeta, 33 sapagkat ang Diyos ay hindi Diyos ng kaguluhan, kundi ng kapayapaan.

Gaya sa lahat ng mga kapulungan ng mga banal, 34 ang mga babae ay dapat tumahimik sa mga iglesya. Sapagkat hindi sila pinahihintulutang magsalita, sa halip ay magpasakop, alinsunod sa sinasabi ng Kautusan. 35 Kung mayroon silang nais malaman, magtanong sila sa kani-kanilang mga asawa sa bahay; sapagkat hindi naaangkop para sa isang babae ang magsalita sa iglesya. 36 Sa inyo ba nanggaling ang salita ng Diyos? O dumating lamang ito sa inyo?

37 Kung inaakala ng sinuman na siya'y isang propeta, o may kaloob na espirituwal, dapat niyang kilalanin na ang mga isinusulat ko sa inyo ay utos ng Panginoon. 38 Ang hindi kumilala nito ay hindi rin dapat kilalanin. 39 Kaya, mga kapatid, naisin ninyong mabuti ang makapagpahayag ng propesiya, ngunit huwag ninyong ipagbawal ang pagsasalita sa iba't ibang mga wika. 40 Gayunma'y dapat isagawa ang lahat ng mga bagay sa karapat-dapat at maayos na paraan.

Footnotes

  1. 1 Corinto 14:25 Sa Griyego isusubsob ang mukha.

Дары пророчества и языков

14 Следуйте путём любви, стремитесь иметь духовные дары, особенно дар пророчества. Кто говорит на незнакомом языке, тот говорит не людям, а Всевышнему, ведь его никто не понимает, он духом[a] говорит тайны. А тот, кто пророчествует, говорит людям для их назидания, ободрения и утешения. Говорящий на незнакомом языке говорит лишь в назидание себе, а пророчествующий говорит для назидания общины верующих. Я бы хотел, чтобы каждый из вас говорил на языках, но лучше, конечно, чтобы вы пророчествовали. Кто пророчествует, тот больше того, кто говорит на языках, разве что он будет и истолковывать свою речь, чтобы и община верующих получала назидание.

Братья, если я приду к вам и стану говорить на незнакомых языках, то какую пользу я принесу вам, если в моих словах не будет ни откровения, ни знания, ни пророчества, ни наставления? Возьмите, к примеру, даже безжизненные музыкальные инструменты: свирель или арфу. Как вы узнаете мелодию, если на них будут играть, не придавая значения тому, какие ноты звучат? Если труба не протрубит разборчиво определённый сигнал, то кто станет готовиться к сражению? Также и у вас. Если вы не произносите языком членораздельные слова, то как человеку понять, о чём вы говорите? Вы будете бросать слова на ветер. 10 В мире так много разных языков, но все они понятны тем, кто ими владеет. 11 Если я не понимаю значения того, что мне говорят, то я чужеземец для говорящего, и говорящий – чужеземец для меня. 12 Также и вы. Вы хотите иметь духовные дары? Так стремитесь же иметь их в изобилии, но на благо общины верующих.

13 Поэтому, кто говорит на незнакомом языке, пусть молится о даре истолкования. 14 Когда я молюсь на незнакомом языке, то мой дух молится, но ум не принимает в этом участия. 15 Так что же мне делать? Я буду молиться духом, но буду молиться и умом, я буду петь духом, но буду петь и умом. 16 Если ты благодаришь Всевышнего духом, то как может несведущий человек сказать «аминь»[b]? Ведь он не поймёт, что ты говоришь! 17 Ты можешь хорошо благодарить Всевышнего, но другому человеку это пользы не принесёт.

18 Я благодарен Всевышнему, что говорю на языках больше всех вас. 19 Но на собрании верующих я лучше скажу пять понятных слов, которые послужат для наставления другим, чем десять тысяч слов на незнакомом языке.

20 Братья, не будьте детьми по уму. В отношении ко злу будьте младенцами, а по уму будьте взрослыми.

21 В Писании Вечный сказал:

«Через людей, говорящих на чужих языках,
    через уста чужеземцев,
Я буду говорить этому народу
    но они и тогда не послушают Меня»[c].

22 Таким образом, языки представляют собой знамение не для верующих, а для неверующих. Пророчество же – для верующих, а не для неверующих.[d] 23 Поэтому, если вся община верующих соберётся, и все будут говорить на языках, и зайдут люди несведущие или неверующие, то не скажут ли они, что вы беснуетесь? 24 Но если зайдёт неверующий или несведущий в то время, когда все пророчествуют, то он всеми будет обличаться в грехе и всеми будет судиться. 25 Все тайные помыслы его сердца станут явными, и он, павши лицом на землю, поклонится Всевышнему и воскликнет: «Среди вас действительно присутствует Всевышний!»

Благопристойность и чинность на собраниях верующих

26 Что же, братья? Когда вы собираетесь вместе и у каждого из вас есть хвалебная песнь или наставление, или откровение, или слово на языках, или толкование сказанного на языке, то пусть всё это будет для назидания общины верующих. 27 Если кто-либо говорит на незнакомом языке, то пусть говорят двое, или самое большее трое, и притом по очереди, а один пусть истолковывает. 28 Если же толкователя среди вас нет, тогда молчи на собрании верующих, а говори лишь себе и Всевышнему.

29 И пророки пусть говорят двое или трое, а другие пусть рассуждают об услышанном. 30 Если же кому-либо другому из присутствующих будет откровение, то пусть первый говорящий замолчит. 31 Вы все можете по очереди пророчествовать, чтобы все могли получить наставление и ободрение. 32 Пророки Всевышнего могут контролировать свой дух, 33 потому что Всевышний – Бог не беспорядка, а мира.

Как и во всех общинах святого народа, который принадлежит Всевышнему, 34 женщины во время служений пусть молчат. Говорить им не позволяется,[e] но пусть они будут в подчинении, как и Таврот говорит[f]. 35 Если они хотят что-либо узнать, то могут спросить об этом дома у своих мужей, потому что на собрании женщине говорить неприлично.

36 Вы думаете, что слово Всевышнего вышло впервые именно от вас или достигло лишь вас? 37 Кто считает себя пророком или человеком духовным, должен признать, что всё, что я пишу вам, есть установление Самого Повелителя. 38 Если же кто не признаёт этого, того и вы не признавайте.

39 Итак, братья, стремитесь к тому, чтобы пророчествовать, но не запрещайте говорить и на языках. 40 Но всё должно совершаться пристойно и соответствовать порядку.

Footnotes

  1. 1 Кор 14:2 Или: «Духом». Может подразумеваться либо дух человека, либо Дух Всевышнего.
  2. 1 Кор 14:16 Аминь – еврейское слово, которое переводится как «да, верно, воистину так» или «да будет так».
  3. 1 Кор 14:21 Ис. 28:11-12.
  4. 1 Кор 14:22 Говорение на языках не должно служить знаком духовности верующих. Скорее, языки – это знамение для неверующих, потому что (по мнению большинства толкователей) делают явной их отдалённость от Всевышнего и обречённость на суд. А пророчество, наоборот, – для всего собрания верующих, потому что через него Всевышний очевидно работает в их среде (см. ст. 24-25).
  5. 1 Кор 14:34 Здесь говорится не о том, что женщины должны соблюдать полное молчание (ср. 11:5, 13), но, возможно, что они не должны мешать ходу служения, задавая вопросы (см. ст. 35), или то, что они не должны учить мужчин (см. 1 Тим. 2:11-12).
  6. 1 Кор 14:34 Не совсем ясно, на какое место в Тавроте ссылается Павлус, но, вероятно, имеется в виду то, что Всевышний изначально сотворил женщину помощницей мужчине (см. Нач. 2:7, 21-22). Кроме того, последствия грехопадения лишь упрочили это положение (см. Нач. 3:16). Ср. 1 Тим. 2:11-14.