马太福音 9
Chinese New Version (Simplified)
治好瘫子(A)
9 耶稣上了船,过到自己的城来。 2 有人把一个躺在床上的瘫子带到他那里。耶稣看见他们的信心,就对瘫子说:“孩子,放心!你的罪赦了。” 3 有几位经学家彼此说:“这个人在说僭妄的话。” 4 耶稣看出他们所想的,就说:“你们心里为甚么存着恶念呢? 5 说‘你的罪赦了’,或说‘起来行走’,哪一样容易呢? 6 然而为了要使你们知道人子在地上有赦罪的权柄,(他就对瘫子说:)起来,拿起你的床,回家去吧。” 7 他就起来回家去了。 8 群众看见,就起了敬畏的心,颂赞那把这样的权柄赐给人的 神。
呼召马太(B)
9 耶稣从那里往前走,看见一个人,名叫马太,坐在税关那里,就对他说:“来跟从我!”他就起来跟从了耶稣。 10 耶稣在屋里吃饭的时候,有很多税吏和罪人来与他和门徒一起吃饭。 11 法利赛人看见了,就对他的门徒说:“你们的老师为甚么跟税吏和罪人一起吃饭呢?” 12 耶稣听见了,就说:“健康的人不需要医生,有病的人才需要, 13 ‘我喜爱怜悯,不喜爱祭祀’,你们去想一想这话的意思吧。我来不是要召义人,而是要召罪人。”
新旧的比喻(C)
14 那时,约翰的门徒前来问耶稣:“为甚么我们和法利赛人常常禁食,你的门徒却不禁食呢?” 15 耶稣回答:“新郎跟宾客在一起的时候,宾客怎能哀痛呢?但到了时候,新郎就要从他们中间被取去,那时他们就要禁食了。 16 没有人会拿一块新布补在旧衣服上,因为补上的会把衣服扯破,裂的地方就更大了。 17 也没有人会把新酒装在旧皮袋里,如果这样,皮袋就会胀破,酒就漏出来,皮袋也损坏了。人总是把新酒装在新皮袋里,这样,两样都可以保全。”
治好血漏病的女人(D)
18 耶稣对他们说话的时候,有一位会堂的主管走来跪在他面前,说:“我的女儿刚死了,但请你来按手在她身上,她必活过来。” 19 于是耶稣和门徒起来跟着他去了。 20 有一个女人,患了十二年的血漏病,她走到耶稣背后,摸他衣服的繸子, 21 因为她心里说:“只要摸到他的衣服,我就必痊愈。” 22 耶稣转过来看见她,就说:“女儿,放心!你的信心使你痊愈了。”从那时起,那女人就好了。
使女孩复活(E)
23 耶稣进了那主管的家,看见有吹笛的人和喧哗的群众, 24 就说:“出去!这女孩不是死了,只是睡了。”他们就嘲笑他。 25 耶稣赶走众人之后,进去拉着女孩的手,女孩就起来了。 26 这消息传遍了那一带。
治好瞎子
27 耶稣离开那里的时候,有两个瞎子跟着他,喊着说:“大卫的子孙,可怜我们吧!” 28 耶稣进了房子,他们来到他那里。耶稣问他们:“你们信我能作这些事吗?”他们回答:“主啊,我们信。” 29 于是耶稣摸他们的眼睛,说:“照你们的信心给你们成就吧。” 30 他们的眼睛就看见了。耶稣严严地嘱咐他们:“千万不可让人知道。” 31 他们却出去,把他所作的事传遍了那一带。
治好哑巴
32 他们出去的时候,有人带着一个被鬼附着的哑巴来见耶稣。 33 耶稣把鬼赶走之后,哑巴就说话了。众人都很惊奇,说:“这样的事,在以色列从来没有见过。” 34 但法利赛人说:“他不过是靠鬼王赶鬼罢了。”
庄稼多,工人少
35 耶稣走遍各城各乡,在各会堂里教导人,宣扬天国的福音,医治各种疾病、各种病症。 36 他看见群众,就怜悯他们,因为他们困苦无依,像没有牧人的羊一样。 37 他就对门徒说:“庄稼多,工人少; 38 所以你们应当求庄稼的主派工人去收割他的庄稼。”
Matthew 9
Common English Bible
Healing of a man who was paralyzed
9 Boarding a boat, Jesus crossed to the other side of the lake and went to his own city. 2 People brought to him a man who was paralyzed, lying on a cot. When Jesus saw their faith, he said to the man who was paralyzed, “Be encouraged, my child, your sins are forgiven.”
3 Some legal experts said among themselves, “This man is insulting God.”
4 But Jesus knew what they were thinking and said, “Why do you fill your minds with evil things? 5 Which is easier—to say, ‘Your sins are forgiven,’ or to say, ‘Get up and walk’? 6 But so you will know that the Human One[a] has authority on the earth to forgive sins”—he said to the man who was paralyzed—“Get up, take your cot, and go home.” 7 The man got up and went home. 8 When the crowds saw what had happened, they were afraid and praised God, who had given such authority to human beings.
Calling of Matthew
9 As Jesus continued on from there, he saw a man named Matthew sitting at a kiosk for collecting taxes. He said to him, “Follow me,” and he got up and followed him. 10 As Jesus sat down to eat in Matthew’s house, many tax collectors and sinners joined Jesus and his disciples at the table.
11 But when the Pharisees saw this, they said to his disciples, “Why does your teacher eat with tax collectors and sinners?”
12 When Jesus heard it, he said, “Healthy people don’t need a doctor, but sick people do. 13 Go and learn what this means: I want mercy and not sacrifice.[b] I didn’t come to call righteous people, but sinners.”
Question about fasting
14 At that time John’s disciples came and asked Jesus, “Why do we and the Pharisees frequently fast, but your disciples never fast?”
15 Jesus responded, “The wedding guests can’t mourn while the groom is still with them, can they? But the days will come when the groom will be taken away from them, and then they’ll fast.
16 “No one sews a piece of new, unshrunk cloth on old clothes because the patch tears away the cloth and makes a worse tear. 17 No one pours new wine into old wineskins. If they did, the wineskins would burst, the wine would spill, and the wineskins would be ruined. Instead, people pour new wine into new wineskins so that both are kept safe.”
A ruler’s daughter and the woman who touched Jesus’ clothes
18 While Jesus was speaking to them, a ruler came and knelt in front of him, saying, “My daughter has just died. But come and place your hand on her, and she’ll live.” 19 So Jesus and his disciples got up and went with him. 20 Then a woman who had been bleeding for twelve years came up behind Jesus and touched the hem of his clothes. 21 She thought, If I only touch his robe I’ll be healed.
22 When Jesus turned and saw her, he said, “Be encouraged, daughter. Your faith has healed you.” And the woman was healed from that time on.
23 When Jesus went into the ruler’s house, he saw the flute players and the distressed crowd. 24 He said, “Go away, because the little girl isn’t dead but is asleep”; but they laughed at him. 25 After he had sent the crowd away, Jesus went in and touched her hand, and the little girl rose up. 26 News about this spread throughout that whole region.
Healing of two blind men
27 As Jesus departed, two blind men followed him, crying out, “Show us mercy, Son of David.”
28 When he came into the house, the blind men approached him. Jesus said to them, “Do you believe I can do this?”
“Yes, Lord,” they replied.
29 Then Jesus touched their eyes and said, “It will happen for you just as you have believed.” 30 Their eyes were opened. Then Jesus sternly warned them, “Make sure nobody knows about this.” 31 But they went out and spread the word about him throughout that whole region.
Healing of a man unable to speak
32 As they were leaving, people brought to him a man who was demon-possessed and unable to speak. 33 When Jesus had thrown out the demon, the man who couldn’t speak began to talk. The crowds were amazed and said, “Nothing like this has ever been seen in Israel.”
34 But the Pharisees said, “He throws out demons with the authority of the ruler of demons.”
Compassion
35 Jesus traveled among all the cities and villages, teaching in their synagogues, announcing the good news of the kingdom, and healing every disease and every sickness. 36 Now when Jesus saw the crowds, he had compassion for them because they were troubled and helpless, like sheep without a shepherd. 37 Then he said to his disciples, “The size of the harvest is bigger than you can imagine, but there are few workers. 38 Therefore, plead with the Lord of the harvest to send out workers for his harvest.”
Footnotes
- Matthew 9:6 Or Son of Man
- Matthew 9:13 Hos 6:6
Mathew 9
Beibl William Morgan
9 Ac efe a aeth i mewn i’r llong, ac a aeth trosodd, ac a ddaeth i’w ddinas ei hun. 2 Ac wele, hwy a ddygasant ato ŵr claf o’r parlys, yn gorwedd mewn gwely: a’r Iesu yn gweled eu ffydd hwy, a ddywedodd wrth y claf o’r parlys, Ha fab, cymer gysur; maddeuwyd i ti dy bechodau. 3 Ac wele, rhai o’r ysgrifenyddion a ddywedasant ynddynt eu hunain, Y mae hwn yn cablu. 4 A phan welodd yr Iesu eu meddyliau, efe a ddywedodd, Paham y meddyliwch ddrwg yn eich calonnau? 5 Canys pa un hawsaf ai dywedyd, Maddeuwyd i ti dy bechodau; ai dywedyd, Cyfod, a rhodia? 6 Eithr fel y gwypoch fod awdurdod gan Fab y dyn ar y ddaear i faddau pechodau, (yna y dywedodd efe wrth y claf o’r parlys,) Cyfod, cymer dy wely i fyny, a dos i’th dŷ. 7 Ac efe a gyfododd, ac a aeth ymaith i’w dŷ ei hun. 8 A’r torfeydd pan welsant, rhyfeddu a wnaethant, a gogoneddu Duw, yr hwn a roesai gyfryw awdurdod i ddynion.
9 Ac fel yr oedd yr Iesu yn myned oddi yno, efe a ganfu ŵr yn eistedd wrth y dollfa, a elwid Mathew, ac a ddywedodd wrtho, Canlyn fi. Ac efe a gyfododd, ac a’i canlynodd ef.
10 A bu, ac efe yn eistedd i fwyta yn y tŷ, wele hefyd, publicanod lawer a phechaduriaid a ddaethant ac a eisteddasant gyda’r Iesu a’i ddisgyblion. 11 A phan welodd y Phariseaid, hwy a ddywedasant wrth ei ddisgyblion ef, Paham y bwyty eich Athro chwi gyda’r publicanod a’r pechaduriaid? 12 A phan glybu’r Iesu, efe a ddywedodd wrthynt, Nid rhaid i’r rhai iach wrth feddyg, ond i’r rhai cleifion. 13 Ond ewch, a dysgwch pa beth yw hyn, Trugaredd yr ydwyf yn ei ewyllysio, ac nid aberth: canys ni ddeuthum i alw rhai cyfiawn, ond pechaduriaid, i edifeirwch.
14 Yna y daeth disgyblion Ioan ato, gan ddywedyd, Paham yr ydym ni a’r Phariseaid yn ymprydio yn fynych, ond dy ddisgyblion di nid ydynt yn ymprydio? 15 A’r Iesu a ddywedodd wrthynt, A all plant yr ystafell briodas alaru tra fo’r priodfab gyda hwynt? ond y dyddiau a ddaw, pan ddyger y priodfab oddi arnynt, ac yna yr ymprydiant. 16 Hefyd, ni ddyd neb lain o frethyn newydd at hen ddilledyn: canys y cyflawniad a dynn oddi wrth y dilledyn, a’r rhwyg a wneir yn waeth. 17 Ac ni ddodant win newydd mewn costrelau hen: os amgen, y costrelau a dyr, a’r gwin a red allan, a’r costrelau a gollir: eithr gwin newydd a ddodant mewn costrelau newyddion, ac felly y cedwir y ddau.
18 Tra oedd efe yn dywedyd hyn wrthynt, wele, daeth rhyw bennaeth, ac a’i haddolodd ef, gan ddywedyd, Bu farw fy merch yr awr hon; eithr tyred, a gosod dy law arni, a byw fydd hi. 19 A’r Iesu a gyfododd, ac a’i canlynodd ef, a’i ddisgyblion.
20 (Ac wele, gwraig y buasai gwaedlif arni ddeuddeng mlynedd, a ddaeth o’r tu cefn iddo, ac a gyffyrddodd ag ymyl ei wisg ef: 21 Canys hi a ddywedasai ynddi ei hun, Os caf yn unig gyffwrdd â’i wisg ef, iach fyddaf. 22 Yna yr Iesu a drodd; a phan ei gwelodd hi, efe a ddywedodd, Ha ferch, bydd gysurus; dy ffydd a’th iachaodd. A’r wraig a iachawyd o’r awr honno.) 23 A phan ddaeth yr Iesu i dŷ’r pennaeth, a gweled y cerddorion a’r dyrfa yn terfysgu, 24 Efe a ddywedodd wrthynt, Ciliwch; canys ni bu farw y llances, ond cysgu y mae hi. A hwy a’i gwatwarasant ef. 25 Ac wedi bwrw y dyrfa allan, efe a aeth i mewn, ac a ymaflodd yn ei llaw hi; a’r llances a gyfododd. 26 A’r gair o hyn a aeth dros yr holl wlad honno.
27 A phan oedd yr Iesu yn myned oddi yno, dau ddeillion a’i canlynasant ef, gan lefain a dywedyd, Mab Dafydd, trugarha wrthym. 28 Ac wedi iddo ddyfod i’r tŷ, y deillion a ddaethant ato: a’r Iesu a ddywedodd wrthynt, a ydych chwi yn credu y gallaf fi wneuthur hyn? Hwy a ddywedasant wrtho, Ydym, Arglwydd. 29 Yna y cyffyrddodd efe â’u llygaid hwy, gan ddywedyd, Yn ôl eich ffydd bydded i chwi. 30 A’u llygaid a agorwyd: a’r Iesu a orchmynnodd iddynt trwy fygwth, gan ddywedyd, Gwelwch nas gwypo neb. 31 Ond wedi iddynt ymado, hwy a’i clodforasant ef trwy’r holl wlad honno.
32 Ac a hwy yn myned allan, wele, rhai a ddygasant ato ddyn mud, cythreulig. 33 Ac wedi bwrw y cythraul allan, llefarodd y mudan: a’r torfeydd a ryfeddasant, gan ddywedyd, Ni welwyd y cyffelyb erioed yn Israel. 34 Ond y Phariseaid a ddywedasant, Trwy bennaeth y cythreuliaid y mae ef yn bwrw allan gythreuliaid. 35 A’r Iesu a aeth o amgylch yr holl ddinasoedd a’r trefydd, gan ddysgu yn eu synagogau hwynt, a chan bregethu efengyl y deyrnas, a iacháu pob clefyd a phob afiechyd ymhlith y bobl.
36 A phan welodd efe y torfeydd, efe a dosturiodd wrthynt, am eu bod wedi blino, a’u gwasgaru, fel defaid heb ganddynt fugail. 37 Yna y dywedodd efe wrth ei ddisgyblion, Y cynhaeaf yn ddiau sydd fawr, ond y gweithwyr yn anaml: 38 Am hynny atolygwch i Arglwydd y cynhaeaf anfon gweithwyr i’w gynhaeaf.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
Copyright © 2011 by Common English Bible
William Morgan Welsh Bible Edition © British & Foreign Bible Society 1992.
