Mateo 20
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
Ang mga Manggagawa sa Ubasan
20 “Ang kaharian ng langit ay katulad nito: May isang taong may-ari ng lupain, isang umaga, maaga siyang lumabas upang kumuha ng mauupahang mga manggagawa para sa kanyang ubasan. 2 Pagkatapos silang magkasundo ng mga manggagawa sa halagang isang denaryo sa isang araw, pinapunta niya ang mga ito sa kanyang ubasan. 3 At paglabas niya nang mag-iikasiyam ng umaga,[a] nakakita siya sa pamilihan ng ibang taong nakatayo lamang at walang ginagawa. 4 Sinabi niya sa kanila, ‘Pumunta rin kayo sa ubasan, at ibibigay ko sa inyo kung anuman ang nararapat.’ 5 At pumunta nga sila. Sa paglabas niyang muli nang magtatanghaling-tapat na[b] at nang ikatlo ng hapon,[c] ay ganoon din ang ginawa niya. 6 At nang malapit na ang ikalima ng hapon,[d] muli siyang lumabas at nakakita ng iba pang nakatayo. Sinabi niya sa kanila, ‘Bakit maghapon kayong nakatayo rito at walang ginagawa?’ 7 ‘Wala po kasing umuupa sa amin,’ sagot nila. Sinabi niya sa kanila, ‘Pumunta rin kayo sa ubasan.’ 8 (A) Papalubog na ang araw, nang sabihin ng may-ari ng ubasan sa kanyang katiwala, ‘Tawagin mo ang mga manggagawa, at ibigay mo sa kanila ang sahod nila, buhat sa mga nahuli hanggang sa mga nauna.’ 9 Nang lumapit ang mga nagsimulang magtrabaho nang mag-iikalima ng hapon, ang bawat isa sa kanila'y tumanggap ng isang denaryo. 10 At nang lumapit ang mga nauna, ang akala nila'y mas malaki ang kanilang matatanggap; ngunit tumanggap din silang lahat ng tig-iisang denaryo. 11 Pagkatapos nilang tanggapin ito ay nagreklamo sila sa may-ari ng lupain. 12 Sinabi nila, ‘Silang huling dumating ay isang oras lamang nagtrabaho, ngunit ang ibinayad mo sa kanila ay pareho lang ng sa amin na maghapong nagtiis ng hirap at matinding init.’ 13 Ngunit sumagot siya sa isa sa kanila, ‘Kaibigan, wala akong ginagawang masama sa iyo. Di ba't nakipagkasundo ka sa akin sa isang denaryo? 14 Kunin mo ang nauukol sa iyo at umalis ka na. Napagpasyahan kong ibigay sa huling manggagawa ang katulad ng ibinigay ko sa iyo. 15 Wala ba akong karapatang gawin ang naisin ko sa sarili kong lupain? O minamasama mo ba ang aking kabutihang-loob?’ 16 Kaya nga (B) ang hulí ay mauuna, at ang una ay máhuhulí.”[e]
Ikatlong Pagsasabi ni Jesus tungkol sa Kanyang Kamatayan(C)
17 Habang umaakyat si Jesus patungo sa Jerusalem, ibinukod niya ang labindalawang alagad, at sa daan ay sinabi niya sa kanila, 18 “Tandaan ninyo, umaahon tayo patungong Jerusalem at ang Anak ng Tao ay ipagkakanulo sa mga punong pari at sa mga tagapagturo ng Kautusan. At siya'y hahatulan nila ng kamatayan. 19 At siya'y ipauubaya nila sa mga Hentil upang hamakin, hagupitin, at ipako sa krus. Ngunit sa ikatlong araw, siya'y muling bubuhayin.”
Ang Kahilingan ng Ina nina Santiago at Juan(D)
20 Pagkatapos nito, lumapit kay Jesus ang ina ng mga anak na lalaki ni Zebedeo, kasama ang kanyang mga anak. Lumuhod siya sa harapan ni Jesus at may hiniling sa kanya. 21 Tanong ni Jesus sa kanya, “Ano ang nais mo?” Sagot ng babae, “Sabihin po ninyong itong dalawa kong anak na lalaki ay uupo sa inyong kaharian, ang isa sa inyong kanan, at ang isa naman ay sa kaliwa.” 22 Subalit sumagot si Jesus at sinabi, “Hindi ninyo nauunawaan ang inyong hinihiling. Kaya ba ninyong inuman ang kopa na malapit ko nang inuman?” Sagot nila, “Kaya po namin.” 23 Sinabi niya sa kanila, “Iinuman nga ninyo ang aking kopa, ngunit ang pag-upo sa aking kanan at sa aking kaliwa ay hindi ako ang magbibigay. Ito ay para sa kanila na pinaglaanan ng aking Ama.” 24 Nang ito'y marinig ng sampu pang alagad, nagalit sila sa magkapatid. 25 Subalit (E) tinawag sila ni Jesus at sa kanila'y sinabi, “Alam ninyong ang mga pinuno ng mga Hentil ay naghahangad na sila'y paglingkuran bilang mga panginoon ng kanilang nasasakupan, at ang mga taong nasa katungkulan ay nagsasamantala sa kanila gamit ang kapangyarihan. 26 Hindi (F) ganyan ang dapat mangyari sa inyo. Kundi ang sinuman sa inyo na naghahangad na maging dakila ay dapat maging lingkod ninyo. 27 At sinuman sa inyo na naghahangad na maging pangunahin ay dapat maging alipin ninyo, 28 kung paanong ang Anak ng Tao ay naparito hindi upang paglingkuran, kundi upang maglingkod, at upang ialay ang kanyang buhay bilang pantubos sa marami.”
Pinagaling ang Dalawang Bulag(G)
29 Habang sila'y lumalabas sa Jerico ay sumunod sa kanya ang napakaraming tao. 30 May dalawang lalaking bulag na nakaupo sa tabing-daan. Nang marinig nilang nagdaraan si Jesus, sila'y nagsisigaw, “Maawa po kayo sa amin, Panginoon Anak ni David!” 31 Ngunit pinagsabihan sila ng mga tao upang sila'y tumahimik, ngunit lalo silang nagsisigaw sa pagsasabi, “Mahabag po kayo sa amin, Panginoon, Anak ni David!” 32 Tumigil si Jesus, at sila'y tinawag, at sinabi, “Ano'ng nais ninyong gawin ko sa inyo?” 33 Sinabi nila sa kanya, “Panginoon, buksan po ninyo ang aming mga mata.” 34 Nahabag sa kanila si Jesus at hinipo ang kanilang mga mata. Kaagad silang nakakitang muli, at pagkatapos, sumunod sila sa kanya.
Footnotes
- Mateo 20:3 o ikatlong oras sa pagbilang ng oras ng mga Judio
- Mateo 20:5 o ikaanim na oras sa pagbilang ng mga Judio sa oras.
- Mateo 20:5 o ikasiyam na oras sa pagbilang ng mga Judio ng oras.
- Mateo 20:6 o ikalabing-isang oras sa pagbilang ng mga Judio ng oras.
- Mateo 20:16 Sa ibang mga manuskrito may karugtong na, “Sapagkat marami ang tinawag ngunit kakaunti ang pinili.”
Matthieu 20
La Bible du Semeur
La parabole du vigneron et de ses ouvriers
20 Voici, en effet, à quoi ressemble le royaume des cieux : un propriétaire sort le matin de bonne heure afin d’embaucher des ouvriers pour travailler dans son vignoble. 2 Il convient avec eux de leur donner comme salaire une pièce d’argent pour la journée, puis il les envoie dans sa vigne. 3 Vers neuf heures du matin, il sort de nouveau et en aperçoit d’autres qui se tiennent sur la place du marché sans rien faire. 4 Il leur dit : « Vous aussi, allez travailler dans ma vigne et je vous paierai correctement. »
5 Ils y vont. Il sort encore vers midi, puis vers trois heures de l’après-midi et, chaque fois, il agit de la même manière. 6 Enfin, étant ressorti à cinq heures du soir, il en trouve encore d’autres sur la place. Il leur dit : « Pourquoi restez-vous ainsi toute la journée à ne rien faire ?
7 – C’est que personne ne nous a embauchés.
– Eh bien, vous aussi, allez travailler dans ma vigne ! »
8 Le soir, le propriétaire du vignoble dit à son administrateur : « Fais venir les ouvriers et donne-leur la paye. Tu commenceras par ceux qui ont été engagés les derniers, pour finir par les premiers. »
9 Les ouvriers embauchés à cinq heures du soir se présentent d’abord et touchent chacun une pièce d’argent. 10 Puis vient le tour des premiers engagés : ils s’attendent à recevoir davantage, mais eux aussi touchent chacun une pièce d’argent. 11 Lorsqu’ils la reçoivent, ils manifestent leur mécontentement à l’égard du propriétaire : 12 « Ceux-là sont arrivés les derniers, disent-ils, ils n’ont travaillé qu’une heure, et tu leur as donné autant qu’à nous qui avons travaillé dur toute la journée sous la forte chaleur. »
13 Mais le maître répond à l’un d’eux : « Mon ami, dit-il, je ne te fais pas le moindre tort. Une pièce d’argent : n’est-ce pas le salaire sur lequel nous étions d’accord ? 14 Prends donc ce qui te revient et rentre chez toi. Si cela me fait plaisir de donner au dernier arrivé autant qu’à toi, cela me regarde. 15 Ne puis-je pas disposer de mon argent comme je le veux ? Ou bien, m’en veux-tu pour ma bonté ? »
16 Voilà comment les derniers seront les premiers et comment les premiers seront les derniers.
Ce qui attend Jésus à Jérusalem(A)
17 Alors qu’il montait à Jérusalem, Jésus prit les Douze à part et leur dit, en cours de route : 18 Voici, nous montons à Jérusalem. Le Fils de l’homme y sera livré aux chefs des prêtres et aux spécialistes de la Loi. Ils le condamneront à mort, 19 et le remettront entre les mains des païens pour qu’ils se moquent de lui, le battent à coups de fouet et le clouent sur une croix. Puis, le troisième jour, il ressuscitera.
Grandeur et service(B)
20 Alors, la femme de Zébédée, s’approcha de Jésus avec ses fils. Elle se prosterna devant lui pour lui demander une faveur.
21 – Que désires-tu ? lui demanda-t-il.
Elle lui répondit : Voici mes deux fils. Promets-moi de faire siéger l’un à ta droite, l’autre à ta gauche, dans ton royaume.
22 Jésus leur répondit : Vous ne vous rendez pas compte de ce que vous demandez. Pouvez-vous boire la coupe que je vais boire ?
– Oui, lui répondirent-ils, nous le pouvons.
23 Alors Jésus reprit : Vous boirez, en effet, ma coupe, mais quant à siéger à ma droite ou à ma gauche, il ne m’appartient pas de vous l’accorder. Ces places reviendront à ceux pour qui mon Père les a préparées.
24 En entendant cela, les dix autres s’indignèrent contre les deux frères.
25 Alors Jésus les appela tous auprès de lui et dit : Vous savez ce qui se passe dans les nations : les chefs politiques dominent sur leurs peuples et les grands personnages font peser sur eux leur autorité. 26 Qu’il n’en soit pas ainsi parmi vous. Au contraire : si quelqu’un veut être grand parmi vous, qu’il soit votre serviteur, 27 si quelqu’un veut être le premier parmi vous, qu’il soit votre esclave. 28 Car, de même, le Fils de l’homme n’est pas venu pour se faire servir, mais pour servir et donner sa vie en rançon[a] pour beaucoup.
La guérison de deux aveugles(C)
29 Lorsqu’ils sortirent de Jéricho, une grande foule suivit Jésus.
30 Deux aveugles étaient assis au bord du chemin. Quand ils entendirent que Jésus passait par là, ils se mirent à crier : Seigneur[b], Fils de David, aie pitié de nous !
31 La foule les rabroua pour les faire taire, mais ils se mirent à crier de plus belle : Seigneur, Fils de David, aie pitié de nous !
32 Jésus s’arrêta, les appela et leur demanda : Que voulez-vous que je fasse pour vous ?
33 – Seigneur, répondirent-ils, que nos yeux s’ouvrent !
34 Pris de compassion pour eux, Jésus leur toucha les yeux. Aussitôt, ils recouvrèrent la vue et le suivirent.
马太福音 20
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
葡萄园工人的比喻
20 耶稣接着说：“因为天国就像一个园主清早去外面请工人到他的葡萄园做工。 2 他跟工人讲好一天的工钱是一个银币，然后派他们去葡萄园。
3 “大约上午九点钟，园主出去看见一些人站在街市上无所事事， 4 就对他们说，‘你们到我的葡萄园来工作吧，我会给你们合理的工钱。’
5 “他们便去了。正午和下午三点钟，他又出去继续请人到葡萄园做工。 6 到了下午五点钟的时候，他再次出去，看见还有人闲站在那里，就问他们，‘为什么你们整天站在这里无所事事呢？’ 7 他们回答说，‘因为没有人雇用我们。’园主说，‘你们也到我的葡萄园来吧！’
8 “到了傍晚，园主对工头说，‘叫工人来领工钱吧，最晚来的先领，最先来的后领。’
9 “下午五点来的工人每人得了一个银币。 10 最早来的工人来领的时候，以为必定可以多得一点工钱，谁知也各得一个银币。
11 “他们拿着工钱满腹牢骚地对园主说， 12 ‘那些最晚来的人只工作了一小时，而我们在烈日之下辛苦了一整天，怎么会领同样的工钱呢？’
13 “园主对他们当中的一个人说，‘朋友，我并没有欠你呀！我们不是讲好付你一个银币吗？ 14 拿着你的工钱走吧。我给那后来的和你一样的工钱，是我愿意。 15 难道我不可随意使用自己的钱吗？因为我慷慨，你就眼红吗？’ 16 因此，为首的将要殿后，殿后的将要为首。”
耶稣第三次预言自己受难
17 在去耶路撒冷的途中，耶稣把十二个门徒带到一边，对他们说： 18 “你们要留意，我们现在前往耶路撒冷，人子将被交给祭司长和律法教师。他们要判祂死刑， 19 把祂交给外族人，受嘲弄、鞭打，被钉在十字架上。但第三天祂必复活。”
一个母亲的请求
20 当时，西庇太的妻子带着两个儿子上前，跪在耶稣面前，有事要求祂。
21 耶稣问她：“你要什么呢？”
她说：“在你的国度，请让我这两个儿子一个坐在你右边，一个坐在你左边。”
22 耶稣回答说：“你们不知道自己在求什么。我要喝的那一杯，你们能喝吗？”
他们说：“我们能。”
23 耶稣对他们说：“我要喝的那一杯，你们也要喝。不过谁坐在我的左右不是我来定，而是我父为谁预备的，就让谁坐。”
24 其他十个门徒听见这事，都对他们兄弟二人十分恼火。 25 于是，耶稣把他们叫来，说：“外族人有君王统治他们，有大臣管理他们。但你们不可这样。 26 你们中间，谁要当首领，谁就要做大家的仆人； 27 谁要居首位，谁就要做大家的奴仆。 28 正如人子不是来受人服侍，而是来服侍人，并且牺牲性命，作许多人的赎价。”
治好两个瞎子
29 耶稣和祂的门徒离开耶利哥时，有一大群人跟着祂。 30 有两个瞎子正坐在路旁，听说耶稣经过，就高声喊叫：“主啊，大卫的后裔啊，可怜我们吧！” 31 众人责备他们，叫他们不要出声，他们却喊得更大声了：“主啊，大卫的后裔啊，可怜我们吧！”
32 耶稣停下脚步，叫了他们来，问他们：“你们要我为你们做什么？” 33 他们说：“主啊，我们想能够看见。” 34 耶稣就动了慈心，摸他们的眼睛，他们立刻得见光明，并跟从了耶稣。
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
La Bible Du Semeur (The Bible of the Sower) Copyright © 1992, 1999 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.