Salmau 78
Beibl William Morgan
Maschil i Asaff.
78 Gwrando fy nghyfraith, fy mhobl: gostyngwch eich clust at eiriau fy ngenau. 2 Agoraf fy ngenau mewn dihareb: traethaf ddamhegion o’r cynfyd: 3 Y rhai a glywsom, ac a wybuom, ac a fynegodd ein tadau i ni. 4 Ni chelwn rhag eu meibion, gan fynegi i’r oes a ddêl foliant yr Arglwydd, a’i nerth, a’i ryfeddodau y rhai a wnaeth efe. 5 Canys efe a sicrhaodd dystiolaeth yn Jacob, ac a osododd gyfraith yn Israel, y rhai a orchmynnodd efe i’n tadau eu dysgu i’w plant: 6 Fel y gwybyddai yr oes a ddêl, sef y plant a enid; a phan gyfodent, y mynegent hwy i’w plant hwythau: 7 Fel y gosodent eu gobaith ar Dduw, heb anghofio gweithredoedd Duw, eithr cadw ei orchmynion ef: 8 Ac na byddent fel eu tadau, yn genhedlaeth gyndyn a gwrthryfelgar; yn genhedlaeth ni osododd ei chalon yn uniawn, ac nid yw ei hysbryd ffyddlon gyda Duw. 9 Meibion Effraim, yn arfog ac yn saethu â bwa, a droesant eu cefnau yn nydd y frwydr. 10 Ni chadwasant gyfamod Duw, eithr gwrthodasant rodio yn ei gyfraith ef; 11 Ac anghofiasant ei weithredoedd a’i ryfeddodau, y rhai a ddangosasai efe iddynt. 12 Efe a wnaethai wyrthiau o flaen eu tadau hwynt yn nhir yr Aifft, ym maes Soan. 13 Efe a barthodd y môr, ac a aeth â hwynt drwodd; gwnaeth hefyd i’r dwfr sefyll fel pentwr. 14 Y dydd hefyd y tywysodd efe hwynt â chwmwl, ac ar hyd y nos â goleuni tân. 15 Efe a holltodd y creigiau yn yr anialwch; a rhoddes ddiod oddi yno megis o ddyfnderau dirfawr. 16 Canys efe a ddug ffrydiau allan o’r graig, ac a dynnodd i lawr megis afonydd o ddyfroedd. 17 Er hynny chwanegasant eto bechu yn ei erbyn ef, gan ddigio y Goruchaf yn y diffeithwch. 18 A themtiasant Dduw yn eu calon, gan ofyn bwyd wrth eu blys. 19 Llefarasant hefyd yn erbyn Duw; dywedasant, A ddichon Duw arlwyo bwrdd yn yr anialwch? 20 Wele, efe a drawodd y graig, fel y pistyllodd dwfr, ac y llifodd afonydd; a ddichon efe roddi bara hefyd? a ddarpara efe gig i’w bobl? 21 Am hynny y clybu yr Arglwydd, ac y digiodd: a thân a enynnodd yn erbyn Jacob, a digofaint hefyd a gyneuodd yn erbyn Israel; 22 Am na chredent yn Nuw, ac na obeithient yn ei iachawdwriaeth ef: 23 Er iddo ef orchymyn i’r wybrennau oddi uchod, ac agoryd drysau y nefoedd, 24 A glawio manna arnynt i’w fwyta, a rhoddi iddynt ŷd y nefoedd. 25 Dyn a fwytaodd fara angylion: anfonodd iddynt fwyd yn ddigonol. 26 Gyrrodd y dwyreinwynt yn y nefoedd; ac yn ei nerth y dug efe ddeheuwynt. 27 Glawiodd hefyd gig arnynt fel llwch, ac adar asgellog fel tywod y môr. 28 Ac a wnaeth iddynt gwympo o fewn eu gwersyll, o amgylch eu preswylfeydd. 29 Felly y bwytasant, ac y llwyr ddiwallwyd hwynt; ac efe a barodd eu dymuniad iddynt; 30 Ni omeddwyd hwynt o’r hyn a flysiasant: er hynny, tra yr ydoedd eu bwyd yn eu safnau, 31 Dicllonedd Duw a gyneuodd yn eu herbyn hwynt, ac a laddodd y rhai brasaf ohonynt, ac a gwympodd etholedigion Israel. 32 Er hyn oll pechasant eto, ac ni chredasant i’w ryfeddodau ef. 33 Am hynny y treuliodd efe eu dyddiau hwynt mewn oferedd, a’u blynyddoedd mewn dychryn. 34 Pan laddai efe hwynt, hwy a’i ceisient ef, ac a ddychwelent, ac a geisient Dduw yn fore. 35 Cofient hefyd mai Duw oedd eu Craig, ac mai y Goruchaf Dduw oedd eu Gwaredydd. 36 Er hynny, rhagrithio yr oeddynt iddo ef â’u genau, a dywedyd celwydd wrtho â’u tafod: 37 A’u calon heb fod yn uniawn gydag ef, na’u bod yn ffyddlon yn ei gyfamod ef. 38 Er hynny efe yn drugarog a faddeuodd eu hanwiredd, ac ni ddifethodd hwynt: ie, trodd ymaith ei ddigofaint yn fynych, ac ni chyffrôdd ei holl lid. 39 Canys efe a gofiai mai cnawd oeddynt, a gwynt yn myned, ac heb ddychwelyd. 40 Pa sawl gwaith y digiasant ef yn yr anialwch, ac y gofidiasant ef yn y diffeithwch? 41 Ie, troesant a phrofasant Dduw, ac a osodasant derfyn i Sanct yr Israel. 42 Ni chofiasant ei law ef, na’r dydd y gwaredodd efe hwynt oddi wrth y gelyn. 43 Fel y gosodasai efe ei arwyddion yn yr Aifft, a’i ryfeddodau ym maes Soan: 44 Ac y troesai eu hafonydd yn waed; a’u ffrydiau, fel na allent yfed. 45 Anfonodd gymysgbla yn eu plith, yr hon a’u difaodd hwynt; a llyffaint i’w difetha. 46 Ac efe a roddodd eu cnwd hwynt i’r lindys, a’u llafur i’r locust. 47 Distrywiodd eu gwinwydd â chenllysg, a’u sycamorwydd â rhew. 48 Rhoddodd hefyd eu hanifeiliaid i’r cenllysg, a’u golud i’r mellt. 49 Anfonodd arnynt gynddaredd ei lid, llidiowgrwydd, a dicter, a chyfyngder, trwy anfon angylion drwg. 50 Cymhwysodd ffordd i’w ddigofaint: nid ataliodd eu henaid oddi wrth angau; ond eu bywyd a roddodd efe i’r haint. 51 Trawodd hefyd bob cyntaf‐anedig yn yr Aifft; sef blaenion eu nerth hwynt ym mhebyll Ham: 52 Ond efe a yrrodd ei bobl ei hun fel defaid, ac a’u harweiniodd hwynt fel praidd yn yr anialwch. 53 Tywysodd hwynt hefyd yn ddiogel, fel nad ofnasant: a’r môr a orchuddiodd eu gelynion hwynt. 54 Hwythau a ddug efe i oror ei sancteiddrwydd; i’r mynydd hwn, a enillodd ei ddeheulaw ef. 55 Ac efe a yrrodd allan y cenhedloedd o’u blaen hwynt, ac a rannodd iddynt etifeddiaeth wrth linyn, ac a wnaeth i lwythau Israel drigo yn eu pebyll hwynt. 56 Er hynny temtiasant a digiasant Dduw Goruchaf, ac ni chadwasant ei dystiolaethau: 57 Eithr ciliasant a buant anffyddlon fel eu tadau: troesant fel bwa twyllodrus. 58 Digiasant ef hefyd â’u huchelfannau; a gyrasant eiddigedd arno â’u cerfiedig ddelwau. 59 Clybu Duw hyn, ac a ddigiodd, ac a ffieiddiodd Israel yn ddirfawr: 60 Fel y gadawodd efe dabernacl Seilo, y babell a osodasai efe ymysg dynion; 61 Ac y rhoddodd ei nerth mewn caethiwed, a’i brydferthwch yn llaw y gelyn. 62 Rhoddes hefyd ei bobl i’r cleddyf; a digiodd wrth ei etifeddiaeth. 63 Tân a ysodd eu gwŷr ieuainc; a’u morynion ni phriodwyd. 64 Eu hoffeiriaid a laddwyd â’r cleddyf; a’u gwragedd gweddwon nid wylasant. 65 Yna y deffrôdd yr Arglwydd fel un o gysgu, fel cadarn yn bloeddio gwedi gwin. 66 Ac efe a drawodd ei elynion o’r tu ôl: rhoddes iddynt warth tragwyddol. 67 Gwrthododd hefyd babell Joseff, ac ni etholodd lwyth Effraim: 68 Ond efe a etholodd lwyth Jwda, mynydd Seion, yr hwn a hoffodd. 69 Ac a adeiladodd ei gysegr fel llys uchel, fel y ddaear yr hon a seiliodd efe yn dragywydd. 70 Etholodd hefyd Dafydd ei was, ac a’i cymerth o gorlannau y defaid: 71 Oddi ar ôl y defaid cyfebron y daeth ag ef i borthi Jacob ei bobl, ac Israel ei etifeddiaeth. 72 Yntau a’u porthodd hwynt yn ôl perffeithrwydd ei galon; ac a’u trinodd wrth gyfarwyddyd ei ddwylo.
詩篇 78
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
上帝引導祂的子民
亞薩的訓誨詩。
78 我的百姓啊！
你們要聽我的教導，
側耳傾聽我的話。
2 我要開口講比喻，
道出古時的奧秘，
3 是我們所聞所知、世代流傳下來的事。
4 我們不要在子孫面前隱瞞事實，
要把耶和華當受稱頌的作為、
祂的權能和所行的奇事告訴下一代。
5 因為祂為雅各制定法度，
為以色列設立律法，
又吩咐我們的祖先把這些律法傳給兒女，
6 好讓他們也照樣教導自己的子孫後代，
世代相傳。
7 這樣，他們就會信靠上帝，
遵行祂的命令，
不忘記祂的作為；
8 也不會像自己的祖先那樣頑梗叛逆，
對上帝不忠，心懷二意。
9 以法蓮人備上了弓箭，
卻臨陣逃命。
10 他們不遵守上帝的約，
拒絕遵行祂的律法。
11 他們忘記了祂的作為，
忘記了祂為他們所行的奇事。
12 祂曾在埃及，在瑣安當著他們祖先的面行神蹟。
13 祂把海水分開，
帶領他們安然渡過；
祂使海水堆起如牆壁。
14 祂白天以雲柱帶領他們，
晚上用火柱引導他們。
15 祂在曠野劈開磐石，
供應他們豐沛的水源。
16 祂使水從磐石中滾滾流出，
如滔滔江河。
17 然而，他們仍舊犯罪，
在曠野反叛至高的上帝。
18 他們頑梗地試探上帝，
索要他們想吃的食物。
19 他們抱怨上帝，說：
「難道上帝可以在曠野擺宴席嗎？
20 祂擊打磐石，
水就湧出，流淌成河，
但祂能賜給我們——祂的子民食物和肉嗎？」
21 耶和華聽後大怒，
祂的怒火燒向雅各，
祂的怒氣撒向以色列。
22 因為他們不相信上帝，也不信靠祂的拯救。
23 祂向穹蒼發出命令，
又打開天門，
24 降下嗎哪給他們吃，賜下天糧。
25 他們吃了天使的食物，
上帝賜給他們豐富的食物。
26 祂使空中颳起東風，
用大能引來南風，
27 使飛鳥像雨點一般降在他們當中，多如塵埃，
使他們有多如海沙的肉吃。
28 祂使飛鳥降落在他們營中的帳篷周圍，
29 讓他們盡情地吃，
遂了他們的心願。
30 但是，他們還沒有吃完，
肉還在口中的時候，
31 上帝就向他們發怒，
殺掉了他們當中最強壯的，
消滅了以色列的青年。
32 即使如此，
他們依舊犯罪，
不相信上帝奇妙的作為。
33 所以上帝使他們虛度一生，
讓他們的歲月充滿恐懼。
34 直到上帝擊殺他們的時候，
他們才回轉，誠心尋求上帝。
35 他們才想起上帝是他們的磐石，
至高的上帝是他們的救贖主。
36 他們卻虛情假意，滿口謊言。
37 他們不忠於祂，
也不信守祂的約。
38 但上帝充滿憐憫，
赦免了他們的罪，
沒有毀滅他們。
祂多次收住怒氣，
沒有完全發出祂的烈怒。
39 祂顧念他們不過是血肉之軀，
像一陣風轉眼消逝。
40 他們在曠野屢屢反叛祂，
使祂傷心。
41 他們再三試探上帝，
惹以色列的聖者發怒。
42 他們忘記了祂的大能，
忘記了祂救他們脫離壓迫的日子，
43 也忘記了祂在埃及所行的神蹟，
在瑣安的田野所行的奇事。
44 祂曾使江河溪流變成血，
以致無人能喝。
45 祂曾使成群的蒼蠅吞沒他們，
使青蛙毀滅他們。
46 祂將他們的五穀賞給蚱蜢，
讓蝗蟲吃盡他們的收成。
47 祂用冰雹毀壞他們的葡萄樹，
用嚴霜毀壞他們的無花果樹，
48 又用冰雹毀滅他們的牛群，
用閃電毀滅他們的牲畜。
49 祂把怒火、烈怒、憤恨和禍患傾倒在他們身上，
遣下一群降災的天使。
50 祂的怒氣盡發，
使他們被瘟疫吞噬，難逃一死。
51 祂擊殺了埃及人所有的長子，
就是含帳篷中頭生的兒子。
52 祂領出自己的子民，
好像領出羊群，
引領他們經過曠野，
53 使他們一路平安，免受驚嚇，
大海卻淹沒了他們的仇敵。
54 祂帶領自己的子民來到聖地的邊界，
來到祂親手為他們預備的山區，
55 從他們面前趕出外族人，
把外族人的土地分給他們，
作為他們的產業，
使以色列各支派安頓下來。
56 可是，他們仍舊試探上帝，
反叛至高者，不遵行祂的法度。
57 他們跟祖先一樣背信棄義，
像斷弓一樣毫不可靠。
58 他們建造邱壇，惹祂發怒；
他們豎起神像，令祂憤怒。
59 上帝知道了他們的惡行，
怒不可遏，
徹底棄絕了以色列人。
60 祂離棄了設在示羅的聖幕，
就是祂在人間的居所。
61 祂任憑自己的約櫃被人擄去，
讓自己的榮耀落在敵人手中。
62 祂使自己的子民被刀劍殺戮，
向自己的產業大發怒氣。
63 青年被烈火吞噬，
少女無法婚嫁。
64 祭司喪身刀下，
寡婦無法哭喪。
65 那時，主像從睡眠中醒來，
又如酒後醒來的勇士。
66 祂擊退仇敵，
叫他們永遠蒙羞。
67 祂丟棄了約瑟的子孫，
沒有揀選以法蓮支派。
68 祂揀選了猶大支派，
祂所喜愛的錫安山。
69 祂為自己建造高聳的聖所，
使它像大地一樣長存。
70 祂揀選了祂的僕人大衛，
把他從羊圈中召來，
71 讓他離開牧羊的生活，
去牧養祂的子民雅各的後裔，
牧養祂的產業以色列。
72 於是，大衛以正直的心牧養他們，
用靈巧的手帶領他們。
William Morgan Welsh Bible Edition © British & Foreign Bible Society 1992.
