约翰福音 6
Chinese New Version (Simplified)
给五千人吃饱的神迹(A)
6 这些事以后，耶稣渡过加利利海，就是提比里亚海。 2 有一大群人，因为看见了他在病人身上所行的神迹，就跟随了他。 3 耶稣上了山，同门徒坐在那里。 4 那时犹太人的逾越节近了。 5 耶稣举目观看，见一大群人向他走过来，就对腓力说：“我们从哪里买饼给这些人吃呢？” 6 他说这话，是要试验腓力，因他自己早已知道要怎样作。 7 腓力回答：“就算二百银币买的饼，每人分一点，也是不够的。” 8 有一个门徒，就是西门．彼得的弟弟安得烈，对耶稣说： 9 “这里有个小孩子，带着五个大麦饼、两条鱼；只是分给这么多人，有甚么用呢？” 10 耶稣吩咐他们：“你们叫众人坐下。”原来那地方的草很多，众人就坐下，单是男人的数目约有五千。 11 耶稣拿起饼来，祝谢了，就分给坐着的人；分鱼也是这样，都是随着他们所要的。 12 他们吃饱了之后，耶稣对门徒说：“把剩下的零碎收拾起来，免得浪费。” 13 门徒就把众人吃剩那五个大麦饼的零碎收拾起来，装满了十二个篮子。 14 众人看见耶稣所行的神迹，就说：“这真是那要到世上来的先知。” 15 耶稣知道群众要来强迫他作王，就独自又退到山上去了。
耶稣在海面上行走(B)
16 到了晚上，他的门徒下到海边去。 17 他们上了船，要渡海往迦百农去。那时天已经黑了，耶稣还没有到他们那里。 18 忽然海上起了狂风，波浪翻腾。 19 门徒摇橹约行了五六公里，看见耶稣在海面上行走，渐渐靠近船，就害怕起来。 20 耶稣对他们说：“是我，不要怕。” 21 他们这才把他接上船，船就立刻到了他们要去的地方。
耶稣是生命的食物
22 第二天，站在海那边的群众，看见只有一只小船留在那里，并且知道耶稣没有和他的门徒一同上船，门徒是自己去的； 23 不过有几只从提比里亚来的船停在那里，靠近他们在主祝谢以后吃饼的地方。 24 群众见耶稣和门徒都不在那里，就上船往迦百农去找耶稣。 25 他们在对岸找到了耶稣，就问他：“拉比，你几时到这里来的？” 26 耶稣回答：“我实实在在告诉你们，你们找我，不是因为看见了神迹，而是因为吃了饼又吃饱了。 27 不要为那必朽坏的食物操劳，却要为那存到永生的食物操劳，就是人子所要赐给你们的，因为人子是父 神所印证的。” 28 众人又问他：“我们应该作甚么，才算是作 神的工作呢？” 29 耶稣回答：“信 神所差来的，就是作 神的工了。” 30 于是他们就说：“你要行甚么神迹，让我们看了就信你呢？你到底能作甚么呢？ 31 我们的祖宗在旷野吃过吗哪，正如经上所记：‘他把从天上来的食物赐给他们吃。’” 32 耶稣对他们说：“我实实在在告诉你们，不是摩西把那从天上来的食物赐给你们，而是我父把天上来的真食物赐给你们； 33 因为 神的食物就是从天上降下来，把生命赐给世人的那一位。”
34 他们对耶稣说：“主啊，求你常把这食物赐给我们。” 35 耶稣说：“我就是生命的食物，到我这里来的，必定不饿；信我的，永远不渴。 36 但我告诉你们，你们虽然见了我，还是不信。 37 凡是父赐给我的人，必到我这里来；到我这里来的，我决不丢弃他， 38 因为我从天上降下来，不是要行自己的意思，而是要行那差我来者的旨意。 39 那差我来者的旨意就是：他所赐给我的人，我连一个也不失落，并且在末日我要使他们复活。 40 因为我父的旨意，是要使所有看见了子而信的人有永生，并且在末日我要使他们复活。”
41 犹太人因为耶稣说“我是从天上降下来的食物”，就纷纷议论他。 42 他们说：“这不是约瑟的儿子耶稣吗？他的父母我们不都认识吗？他现在怎么说‘我是从天上降下来的’呢？” 43 耶稣回答：“你们不要彼此议论。 44 如果不是差我来的父吸引人，就没有人能到我这里来；到我这里来的，在末日我要使他复活。 45 先知书上记着：‘众人都必受 神的教导。’凡听见从父那里来的教训而又学习的，必到我这里来。 46 这不是说有人见过父；只有从 神那里来的那一位，他才见过父。 47 我实实在在告诉你们，信的人有永生。 48 我就是生命的食物， 49 你们的祖宗在旷野吃过吗哪，还是死了。 50 这是从天上降下来的食物，使人吃了就不死。 51 我就是从天上降下来生命的食物，人若吃了这食物，就必活到永远。我要赐的食物就是我的肉，是为了世人的生命而赐的。”
52 于是，犹太人彼此争论，说：“这个人怎能把他的肉给我们吃呢？” 53 耶稣就对他们说：“我实实在在告诉你们，你们若不吃人子的肉，不喝人子的血，就没有生命在你们里面。 54 吃我肉、喝我血的，就有永生，在末日我要使他复活； 55 因为我的肉是真正的食物，我的血是真正的饮料。 56 吃我肉、喝我血的人，就住在我里面，我也住在他里面。 57 正如永活的父差遣了我，我也因父活着；照样，吃我肉的人也必因我而活。 58 这就是从天上降下来的食物，不像吗哪，你们的祖宗吃过，还是死了；吃这食物的，必活到永远。” 59 这些话是耶稣在迦百农会堂里教导人的时候说的。
永生之道
60 他的门徒中，有许多人听了，就说：“这话很难，谁能接受呢？” 61 耶稣心里知道门徒为了这事议论纷纷，就对他们说：“这话使你们动摇吗？ 62 如果你们看见人子升到他原来所在的地方，又怎样呢？ 63 使人活的是灵，肉体是无济于事的。我对你们所说的话是灵、是生命。 64 然而你们中间却有不信的人。”原来从起初耶稣就知道那些不信的是谁，那要把他出卖的又是谁。 65 耶稣跟着说：“所以我对你们说过，如果不是父所赐的，没有人能到我这里来。”
66 从此，他的门徒中有许多人退去了，不再与他同行。 67 于是耶稣对十二门徒说：“你们也想离去吗？” 68 西门．彼得回答：“主啊，你有永生之道，我们还跟从谁呢？ 69 我们已经相信，并且知道你是 神的圣者。” 70 耶稣说：“我不是拣选了你们十二个人吗？但你们中间有一个是魔鬼。” 71 耶稣这话是指着加略人西门的儿子犹大说的，因为他虽然是十二门徒之一，却要出卖耶稣。
John 6
Young's Literal Translation
6 After these things Jesus went away beyond the sea of Galilee (of Tiberias),
2 and there was following him a great multitude, because they were seeing his signs that he was doing on the ailing;
3 and Jesus went up to the mount, and he was there sitting with his disciples,
4 and the passover was nigh, the feast of the Jews.
5 Jesus then having lifted up [his] eyes and having seen that a great multitude doth come to him, saith unto Philip, `Whence shall we buy loaves, that these may eat?' --
6 and this he said, trying him, for he himself had known what he was about to do.
7 Philip answered him, `Two hundred denaries' worth of loaves are not sufficient to them, that each of them may receive some little;'
8 one of his disciples -- Andrew, the brother of Simon Peter -- saith to him,
9 `There is one little lad here who hath five barley loaves, and two fishes, but these -- what are they to so many?'
10 And Jesus said, `Make the men to sit down;' and there was much grass in the place, the men then sat down, in number, as it were, five thousand,
11 and Jesus took the loaves, and having given thanks he distributed to the disciples, and the disciples to those reclining, in like manner, also of the little fishes as much as they wished.
12 And when they were filled, he saith to his disciples, `Gather together the broken pieces that are over, that nothing may be lost;'
13 they gathered together, therefore, and filled twelve hand-baskets with broken pieces, from the five barley loaves that were over to those having eaten.
14 The men, then, having seen the sign that Jesus did, said -- `This is truly the Prophet, who is coming to the world;'
15 Jesus, therefore, having known that they are about to come, and to take him by force that they may make him king, retired again to the mountain himself alone.
16 And when evening came, his disciples went down to the sea,
17 and having entered into the boat, they were going over the sea to Capernaum, and darkness had already come, and Jesus had not come unto them,
18 the sea also -- a great wind blowing -- was being raised,
19 having pushed onwards, therefore, about twenty-five or thirty furlongs, they behold Jesus walking on the sea, and coming nigh to the boat, and they were afraid;
20 and he saith to them, `I am [he], be not afraid;'
21 they were willing then to receive him into the boat, and immediately the boat came unto the land to which they were going.
22 On the morrow, the multitude that was standing on the other side of the sea, having seen that there was no other little boat there except one -- that into which his disciples entered -- and that Jesus went not in with his disciples into the little boat, but his disciples went away alone,
23 (and other little boats came from Tiberias, nigh the place where they did eat the bread, the Lord having given thanks),
24 when therefore the multitude saw that Jesus is not there, nor his disciples, they also themselves did enter into the boats, and came to Capernaum seeking Jesus;
25 and having found him on the other side of the sea, they said to him, `Rabbi, when hast thou come hither?'
26 Jesus answered them and said, `Verily, verily, I say to you, Ye seek me, not because ye saw signs, but because ye did eat of the loaves, and were satisfied;
27 work not for the food that is perishing, but for the food that is remaining to life age-during, which the Son of Man will give to you, for him did the Father seal -- [even] God.'
28 They said therefore unto him, `What may we do that we may work the works of God?'
29 Jesus answered and said to them, `This is the work of God, that ye may believe in him whom He did send.'
30 They said therefore to him, `What sign, then, dost thou, that we may see and may believe thee? what dost thou work?
31 our fathers the manna did eat in the wilderness, according as it is having been written, Bread out of the heaven He gave them to eat.'
32 Jesus, therefore, said to them, `Verily, verily, I say to you, Moses did not give you the bread out of the heaven; but my Father doth give you the true bread out of the heaven;
33 for the bread of God is that which is coming down out of the heaven, and giving life to the world.'
34 They said, therefore, unto him, `Sir, always give us this bread.'
35 And Jesus said to them, `I am the bread of the life; he who is coming unto me may not hunger, and he who is believing in me may not thirst -- at any time;
36 but I said to you, that ye also have seen me, and ye believe not;
37 all that the Father doth give to me will come unto me; and him who is coming unto me, I may in no wise cast without,
38 because I have come down out of the heaven, not that I may do my will, but the will of Him who sent me.
39 `And this is the will of the Father who sent me, that all that He hath given to me I may not lose of it, but may raise it up in the last day;
40 and this is the will of Him who sent me, that every one who is beholding the Son, and is believing in him, may have life age-during, and I will raise him up in the last day.'
41 The Jews, therefore, were murmuring at him, because he said, `I am the bread that came down out of the heaven;'
42 and they said, `Is not this Jesus, the son of Joseph, whose father and mother we have known? how then saith this one -- Out of the heaven I have come down?'
43 Jesus answered, therefore, and said to them, `Murmur not one with another;
44 no one is able to come unto me, if the Father who sent me may not draw him, and I will raise him up in the last day;
45 it is having been written in the prophets, And they shall be all taught of God; every one therefore who heard from the Father, and learned, cometh to me;
46 not that any one hath seen the Father, except he who is from God, he hath seen the Father.
47 `Verily, verily, I say to you, He who is believing in me, hath life age-during;
48 I am the bread of the life;
49 your fathers did eat the manna in the wilderness, and they died;
50 this is the bread that out of the heaven is coming down, that any one may eat of it, and not die.
51 `I am the living bread that came down out of the heaven; if any one may eat of this bread he shall live -- to the age; and the bread also that I will give is my flesh, that I will give for the life of the world.'
52 The Jews, therefore, were striving with one another, saying, `How is this one able to give us [his] flesh to eat?'
53 Jesus, therefore, said to them, `Verily, verily, I say to you, If ye may not eat the flesh of the Son of Man, and may not drink his blood, ye have no life in yourselves;
54 he who is eating my flesh, and is drinking my blood, hath life age-during, and I will raise him up in the last day;
55 for my flesh truly is food, and my blood truly is drink;
56 he who is eating my flesh, and is drinking my blood, doth remain in me, and I in him.
57 `According as the living Father sent me, and I live because of the Father, he also who is eating me, even that one shall live because of me;
58 this is the bread that came down out of the heaven; not as your fathers did eat the manna, and died; he who is eating this bread shall live -- to the age.'
59 These things he said in a synagogue, teaching in Capernaum;
60 many, therefore, of his disciples having heard, said, `This word is hard; who is able to hear it?'
61 And Jesus having known in himself that his disciples are murmuring about this, said to them, `Doth this stumble you?
62 if then ye may behold the Son of Man going up where he was before?
63 the spirit it is that is giving life; the flesh doth not profit anything; the sayings that I speak to you are spirit, and they are life;
64 but there are certain of you who do not believe;' for Jesus had known from the beginning who they are who are not believing, and who is he who will deliver him up,
65 and he said, `Because of this I have said to you -- No one is able to come unto me, if it may not have been given him from my Father.'
66 From this [time] many of his disciples went away backward, and were no more walking with him,
67 Jesus, therefore, said to the twelve, `Do ye also wish to go away?'
68 Simon Peter, therefore, answered him, `Sir, unto whom shall we go? thou hast sayings of life age-during;
69 and we have believed, and we have known, that thou art the Christ, the Son of the living God.'
70 Jesus answered them, `Did not I choose you -- the twelve? and of you -- one is a devil.
71 And he spake of Judas, Simon's [son], Iscariot, for he was about to deliver him up, being one of the twelve.
Juan 6
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
Pinakain ni Jesus ang 5,000 Tao(A)
6 Pagkatapos nito, tumawid si Jesus sa Lawa ng Galilea, na tinatawag ding Lawa ng Tiberias. 2 Sinundan siya ng napakaraming tao dahil nakita nila ang mga himalang ginawa niya sa pagpapagaling ng mga may sakit. 3 Umakyat si Jesus at ang mga tagasunod niya sa isang bundok at naupo roon. 4 (Malapit na noon ang pista ng mga Judio na tinatawag na Pista ng Paglampas ng Anghel.) 5 Nang tumingin si Jesus, nakita niya ang napakaraming taong papalapit sa kanya. Tinanong niya si Felipe, “Saan tayo makakabili ng pagkain para pakainin ang mga taong ito?” 6 (Tinanong niya ito upang subukan si Felipe, kahit alam na niya ang kanyang gagawin.) 7 Sumagot si Felipe, “Sa dami po nila, ang walong buwan na sahod ng isang tao ay hindi sapat para pakainin ng kahit tigkakaunti ang bawat isa.” 8 Sinabi naman ng isa sa mga tagasunod niyang si Andres na kapatid ni Pedro, 9 “May isang batang lalaki rito na may limang tinapay at dalawang isda. Pero kakasya ba naman ito sa dami ng tao?” 10 Sinabi ni Jesus, “Paupuin ninyo ang mga tao.” Umupo naman ang mga tao dahil madamo sa lugar na iyon. Ang bilang ng mga lalaki lang ay mga 5,000 na. 11 Kinuha ni Jesus ang tinapay at nagpasalamat sa Dios. Pagkatapos, ipinamahagi ito sa mga tao. Ganoon din ang ginawa niya sa isda, at nabusog ang lahat. 12 Pagkakain nila, sinabi ni Jesus sa mga tagasunod niya, “Tipunin nʼyo ang lahat ng natira para walang masayang.” 13 Tinipon nga nila ang natira mula sa limang tinapay na ipinakain sa mga tao at nakapuno sila ng 12 basket.
14 Nang makita ng mga tao ang himalang ginawa ni Jesus, sinabi nila, “Siguradong ito na nga ang propetang hinihintay nating darating dito sa mundo!” 15 Alam ni Jesus na balak ng mga taong kunin siya at sapilitang gawing hari. Kaya umalis siya roon at muling umakyat nang mag-isa sa bundok.
Lumakad si Jesus sa Ibabaw ng Tubig(B)
16 Nang gumagabi na, nagpunta ang mga tagasunod ni Jesus sa tabi ng lawa. 17 Madilim na at wala pa rin si Jesus, kaya sumakay na sila sa isang bangka at tumawid papuntang Capernaum. 18 At habang tumatawid sila, nagsimulang lumakas ang hangin at lumaki ang mga alon. 19 Nang nakasagwan na sila ng mga anim o limang kilometro, nakita nila si Jesus na naglalakad sa ibabaw ng tubig papalapit sa kanilang bangka. At natakot sila. 20 Pero sinabi sa kanila ni Jesus, “Ako ito! Huwag kayong matakot.” 21 Kaya pinasakay nila si Jesus sa bangka, at nakarating agad sila sa kanilang pupuntahan.
Hinanap ng mga Tao si Jesus
22-23 Kinabukasan, naroon pa ang mga tao sa kabila ng lawa, kung saan sila kumain ng tinapay matapos magpasalamat ng Panginoon. Alam nilang iisa lang ang bangka roon nang gabing iyon, at iyon ang sinakyan ng mga tagasunod ni Jesus. Alam din nilang hindi kasamang umalis si Jesus ng mga tagasunod niya. Samantala, may dumating na mga bangka galing sa Tiberias at dumaong malapit sa kinaroroonan ng mga tao. 24 Nang mapansin ng mga tao na wala na roon si Jesus at ang mga tagasunod niya, sumakay sila sa mga bangkang iyon at pumunta sa Capernaum para hanapin si Jesus.
Ang Pagkaing Nagbibigay-buhay
25 Pagdating ng mga tao sa Capernaum, nakita nila si Jesus at tinanong, “Guro, kailan pa po kayo dumating dito?” 26 Sumagot si Jesus sa kanila, “Ang totoo, hinahanap nʼyo ako, hindi dahil sa mga nakita ninyong himala, kundi dahil nakakain kayo ng tinapay at nabusog. 27 Huwag kayong magtrabaho para lang sa pagkaing nasisira, kundi para sa pagkaing hindi nasisira at nakakapagbigay ng buhay na walang hanggan. Ako na Anak ng Tao ang siyang magbibigay sa inyo ng pagkaing ito, dahil ako ang binigyan ng Ama ng kapangyarihang magbigay nito.” 28 Kaya tinanong ng mga tao si Jesus, “Ano po ang dapat naming gawin upang masunod namin ang ipinapagawa ng Dios?” 29 Sumagot si Jesus, “Ito ang ipinapagawa ng Dios sa inyo: manampalataya kayo sa akin na isinugo niya.” 30 Nagtanong ang mga tao, “Anong himala po ang maipapakita nʼyo para manampalataya kami sa inyo? 31 Ang ating mga ninuno ay kumain ng ‘manna’ noong nasa ilang sila. Sapagkat ayon sa Kasulatan, binigyan sila ni Moises ng tinapay na mula sa langit.”[a] 32 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Sinasabi ko sa inyo ang totoo, hindi si Moises ang nagbigay sa mga ninuno ninyo ng tinapay na mula sa langit, kundi ang aking Ama. Siya ang nagbibigay sa inyo ng tunay na tinapay mula sa langit. 33 Sapagkat ang tinapay na ibinibigay ng Dios ay walang iba kundi siya na bumaba mula sa langit at nagbibigay-buhay sa mga tao sa mundo.” 34 Sinabi ng mga tao, “Palagi nʼyo po kaming bigyan ng sinasabi nʼyong tinapay.” 35 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Ako ang tinapay na nagbibigay-buhay. Ang sinumang lumalapit at sumasampalataya sa akin ay hindi na magugutom o mauuhaw kailanman.
36 “Ngunit gaya ng sinabi ko sa inyo, ayaw ninyong manampalataya sa akin kahit nakita na ninyo ang mga himalang ginawa ko. 37 Ang lahat ng taong ibinibigay sa akin ng Ama ay lalapit sa akin, at hinding-hindi ko itataboy ang mga lumalapit sa akin. 38 Sapagkat naparito ako mula sa langit, hindi upang gawin ang sarili kong kalooban kundi ang kalooban ng aking Amang nagsugo sa akin. 39 At ito ang kalooban ng nagsugo sa akin: na huwag kong pabayaang mawala ang kahit isa sa mga ibinigay niya sa akin; sa halip ay bubuhayin ko silang muli sa huling araw. 40 Sapagkat kalooban ng aking Ama na ang lahat ng kumikilala at sumasampalataya sa Anak ay magkaroon ng buhay na walang hanggan, at bubuhayin ko silang muli sa huling araw.”
41 Samantala, nagbulung-bulungan ang mga Judio dahil sinabi ni Jesus na siya ang tinapay na mula sa langit. 42 Kaya sinabi nila, “Hindi baʼt si Jesus lang naman iyan na anak ni Jose? Bakit sinasabi niyang bumaba siya mula sa langit, samantalang kilala natin ang mga magulang niya?” 43 Sinabi sa kanila ni Jesus, “Huwag kayong magbulung-bulungan. 44 Walang makakalapit sa akin maliban kung papalapitin siya ng Amang nagsugo sa akin. At ang mga lalapit sa akin ay bubuhayin kong muli sa huling araw. 45 Ayon sa isinulat ng mga propeta, ‘Tuturuan silang lahat ng Dios.’[b] Kaya ang lahat ng nakikinig at natututo sa Ama ay lalapit sa akin. 46 Hindi ito nangangahulugang may nakakita na sa Ama. Ako lang na nagmula sa Dios Ama ang nakakita sa kanya.
47 “Sinasabi ko sa inyo ang totoo, ang sumasampalataya sa akin ay may buhay na walang hanggan, 48 dahil ako ang tinapay na nagbibigay-buhay. 49 Kumain ng ‘manna’ ang mga ninuno ninyo noong nasa ilang sila, ngunit namatay din silang lahat. 50 Pero narito ang tinapay na mula sa langit, at hindi na mamamatay ang sinumang kumain nito. 51 Ako ang tinapay na mula sa langit. Mabubuhay magpakailanman ang sinumang kumain ng tinapay na ito. Sapagkat ang ibibigay kong tinapay para magkaroon ng buhay na walang hanggan ang mga tao sa mundo ay walang iba kundi ang aking katawan.”
52 Nagtalo-talo ang mga Judiong nakikinig kay Jesus. Sinabi nila, “Paano maibibigay sa atin ng taong ito ang kanyang katawan para kainin?” 53 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Sinasabi ko sa inyo ang totoo, malibang kainin ninyo ang katawan ng Anak ng Tao at inumin ang kanyang dugo, hindi kayo magkakaroon ng buhay na walang hanggan. 54 Pero ang kumakain ng aking katawan at umiinom ng aking dugo ay may buhay na walang hanggan, at bubuhayin ko siyang muli sa huling araw. 55 Sapagkat ang aking katawan ay tunay na pagkain at ang aking dugo ay tunay na inumin. 56 Ang kumakain ng aking katawan at umiinom ng aking dugo ay nananatili sa akin, at ako naman sa kanya. 57 Ang Dios Amang nagsugo sa akin ang pinagmumulan ng buhay, at dahil sa kanya ay nabubuhay ako. Ganoon din naman, ang sinumang kumain sa akin ay mabubuhay dahil sa akin. 58 Ako ang tinapay na mula sa langit. Hindi ito tulad ng ‘manna’ na kinain ng inyong mga ninuno, dahil namatay pa rin sila kahit kumain sila noon. Ngunit ang sinumang kumain ng tinapay na ito ay mabubuhay magpakailanman.” 59 Sinabi ni Jesus ang mga bagay na ito nang nangangaral siya sa sambahan ng mga Judio sa Capernaum.
Ang mga Salitang Nagbibigay ng Buhay na Walang Hanggan
60 Nang marinig iyon ng mga tagasunod ni Jesus, marami sa kanila ang nagsabi, “Mabigat ang itinuturo niya. Sino ang makakatanggap nito?” 61 Kahit na walang nagsabi sa kanya, alam ni Jesus na nagbubulung-bulungan ang mga tagasunod niya dahil sa mga itinuro niya. Kaya sinabi niya sa kanila, “Hindi ba ninyo matanggap ang mga sinabi ko? 62 Paano pa kaya kung makita ninyo ako na Anak ng Tao na pumapaitaas pabalik sa aking pinanggalingan? 63 Ang Banal na Espiritu ang nagbibigay-buhay; hindi ito magagawa ng tao. Ang mga salitang sinabi ko sa inyo ay mula sa Espiritu at nakakapagbigay-buhay. 64 Pero may ilan sa inyo na hindi sumasampalataya.” Sinabi ito ni Jesus dahil alam niya sa simula pa kung sino ang mga hindi sumasampalataya, at kung sino ang magtatraydor sa kanya. 65 “Ito ang dahilan kaya sinabi ko sa inyong walang makakalapit sa akin malibang ipahintulot ng Ama.” Dagdag pa ni Jesus.
66 Mula noon, marami sa mga tagasunod niya ang tumalikod at hindi na sumunod sa kanya. 67 Kaya tinanong ni Jesus ang 12 apostol, “Kayo ba, gusto rin ninyong umalis?” 68 Sumagot si Simon Pedro, “Panginoon, kanino pa po kami pupunta? Kayo lang ang may mensaheng nagbibigay ng buhay na walang hanggan. 69 Sumasampalataya kami sa inyo at alam naming kayo ang Banal na sugo ng Dios.” 70 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Hindi baʼt pinili ko kayong 12? Pero ang isa sa inyo ay diyablo!” 71 Ang tinutukoy ni Jesus ay si Judas na anak ni Simon Iscariote,[c] dahil kahit kabilang si Judas sa 12 apostol, tatraydurin niya si Jesus sa bandang huli.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. ®