约伯记 10
Chinese New Version (Traditional)
問 神為甚麼要定人的罪
10 “我厭惡我的性命，
我要盡情吐苦水，
傾訴心中的痛苦。
2 我要對 神說：不要定我有罪，
請告訴我你為甚麼與我相爭。
3 壓迫無辜，
又棄絕你手所作的，
卻喜悅惡人的計謀，你都以為美嗎？
4 你的眼不是肉眼，
你觀看不像人觀看，
5 你的日子不如人的日子，
你的年歲不像人的年歲，
6 以致你追究我的罪孽，
細察我的罪過嗎？
7 你知道我並沒有罪，
但沒有人能救我脫離你的手。
8 你的手塑我造我，
但一轉過來你就要毀滅我。
9 求你記念你造我如摶泥，
你還要使我歸於塵土嗎？
10 你不是把我倒出來像倒奶，
又使我凝結像乳酪凝固嗎？
11 你以皮肉為衣給我穿上，
以筋骨接絡我；
12 你賜我生命，又向我施慈愛，
你的眷顧保守我的心靈。
若要受苦，不如夭折
13 這些事你都藏在你的心裡，
我知道這是你的旨意。
14 我若犯罪，你就鑒察，
絕不赦免我的罪孽；
15 我若有罪，就有禍了；
我若有理，也不敢抬頭，
飽嘗羞辱，看看自己的苦難。
16 我若昂首自得，你就如獅子獵我（“如獅子獵我”或譯：“獵我如獵獅子”），
又在我身上彰顯你驚人的大能。
17 你重新設立見證攻擊我，
對我加增你的忿怒，
派兵輪流攻擊我。
18 你為甚麼使我出母胎呢？
我不如死去，無人得見我，
19 這樣，就像從來沒有我一樣，
一出母腹就被送入墳墓。
20 我的日子不是很少嗎？請住手，轉離我，
使我在往黑暗死蔭之地以先，
21 在去而不返之前，
可以喜樂片刻；
22 那地黑暗，如死蔭的幽暗，
毫無秩序，即使有光也像幽暗。”
Job 10
Ang Pulong Sang Dios
10 “Ginakangil-aran ko ang akon kabuhi, gani pagusto ako sa pagreklamo. Magahambal ako sa kalain sang akon buot. 2 Amo ini ang ihambal ko sa Dios: ‘Indi ako paghusgari nga malain ako, kundi pahibalua ako kon ano ang imo akusasyon kontra sa akon. 3 Nalipay ka bala sa pagpaantos sa akon? Ngaa ginasikway mo ako nga imo ginhimo kag ginapaburan mo ang mga padihot sang mga malaot? 4 Ang pagtan-aw mo bala pareho sa pagtan-aw sang tawo? 5 Pareho lang bala kalip-ot ang imo kabuhi sa tawo? 6 Ti, ngaa nagadali ka gid sa pagpangita sa akon sang sala? 7 Nahibaluan mo nga wala ako sing sala, pero sin-o ang makadepensa sa akon sa imo?
8 “ ‘Ikaw ang nagporma kag naghimo sa akon, kag karon laglagon mo ako? 9 Dumduma nga ginporma mo ako halin sa duta,[a] kag karon ibalik mo na ako sa duta? 10 Ikaw ang nagporma sa akon sa tiyan sang akon iloy, nga daw pareho sa keso nga naporma halin sa gatas. 11 Ginporma mo ako nga may mga tul-an kag mga ugat kag ginputos sang unod kag panit. 12 Ginhatagan mo ako sang kabuhi kag ginpakitaan sang kaayo, kag gintipigan mo man ang akon kabuhi. 13 Pero karon nahibaluan ko nga ang matuod mo nga plano sa akon 14 amo nga bantayan mo ako kon makasala ako, kag dayon indi mo ako pagpatawaron. 15 Nakasala man ako ukon wala, pareho lang nga kaluluoy ako. Kay nahuy-an gid ako kag natam-an sa akon mga pag-antos. 16 Ginatinguhaan ko nga magbangon, pero ginatiid mo ako pareho sa leon agod laglagon. Ginapakita mo ang imo gahom kontra sa akon. 17 Sige-sige ang imo pag-akusar sa akon, kag nagadugang nga nagadugang ang imo kaakig sa akon. Wala sing untat ang imo pagsalakay sa akon.
18 “ ‘Ngaa bala gintugutan mo pa nga matawo ako? Kuntani napatay na lang ako sa wala pa sing may nakakita sa akon. 19 Kuntani wala na lang ako matuga. Napatay na lang kuntani ako sa tiyan sang akon iloy kag pagkabun-ag ginlubong deretso. 20 Diutay na lang nga tion ang nabilin sa akon, gani pabay-i na lang ako agod sa bisan malip-ot lang nga tion malipay man ako 21 sa wala pa ako magkadto sa lugar nga masubo kag madulom, nga sa diin indi na ako makabalik diri. 22 Puwerte gid kadulom didto; puro lang gab-i kag wala gid sang kasanag, kag wala didto sing kahusayan.’ ”
Footnotes
- 10:9 ginporma… duta: ukon, ginporma mo ako pareho sa pagporma sang lunang.
Job 10
King James Version
10 My soul is weary of my life; I will leave my complaint upon myself; I will speak in the bitterness of my soul.
2 I will say unto God, Do not condemn me; shew me wherefore thou contendest with me.
3 Is it good unto thee that thou shouldest oppress, that thou shouldest despise the work of thine hands, and shine upon the counsel of the wicked?
4 Hast thou eyes of flesh? or seest thou as man seeth?
5 Are thy days as the days of man? are thy years as man's days,
6 That thou enquirest after mine iniquity, and searchest after my sin?
7 Thou knowest that I am not wicked; and there is none that can deliver out of thine hand.
8 Thine hands have made me and fashioned me together round about; yet thou dost destroy me.
9 Remember, I beseech thee, that thou hast made me as the clay; and wilt thou bring me into dust again?
10 Hast thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?
11 Thou hast clothed me with skin and flesh, and hast fenced me with bones and sinews.
12 Thou hast granted me life and favour, and thy visitation hath preserved my spirit.
13 And these things hast thou hid in thine heart: I know that this is with thee.
14 If I sin, then thou markest me, and thou wilt not acquit me from mine iniquity.
15 If I be wicked, woe unto me; and if I be righteous, yet will I not lift up my head. I am full of confusion; therefore see thou mine affliction;
16 For it increaseth. Thou huntest me as a fierce lion: and again thou shewest thyself marvellous upon me.
17 Thou renewest thy witnesses against me, and increasest thine indignation upon me; changes and war are against me.
18 Wherefore then hast thou brought me forth out of the womb? Oh that I had given up the ghost, and no eye had seen me!
19 I should have been as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave.
20 Are not my days few? cease then, and let me alone, that I may take comfort a little,
21 Before I go whence I shall not return, even to the land of darkness and the shadow of death;
22 A land of darkness, as darkness itself; and of the shadow of death, without any order, and where the light is as darkness.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
Hiligaynon Bible (Ang Pulong Sang Dios) Copyright © 1996, 2006 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.