Acts 2
New Living Translation
The Holy Spirit Comes
2 On the day of Pentecost[a] all the believers were meeting together in one place. 2 Suddenly, there was a sound from heaven like the roaring of a mighty windstorm, and it filled the house where they were sitting. 3 Then, what looked like flames or tongues of fire appeared and settled on each of them. 4 And everyone present was filled with the Holy Spirit and began speaking in other languages,[b] as the Holy Spirit gave them this ability.
5 At that time there were devout Jews from every nation living in Jerusalem. 6 When they heard the loud noise, everyone came running, and they were bewildered to hear their own languages being spoken by the believers.
7 They were completely amazed. “How can this be?” they exclaimed. “These people are all from Galilee, 8 and yet we hear them speaking in our own native languages! 9 Here we are—Parthians, Medes, Elamites, people from Mesopotamia, Judea, Cappadocia, Pontus, the province of Asia, 10 Phrygia, Pamphylia, Egypt, and the areas of Libya around Cyrene, visitors from Rome 11 (both Jews and converts to Judaism), Cretans, and Arabs. And we all hear these people speaking in our own languages about the wonderful things God has done!” 12 They stood there amazed and perplexed. “What can this mean?” they asked each other.
13 But others in the crowd ridiculed them, saying, “They’re just drunk, that’s all!”
Peter Preaches to the Crowd
14 Then Peter stepped forward with the eleven other apostles and shouted to the crowd, “Listen carefully, all of you, fellow Jews and residents of Jerusalem! Make no mistake about this. 15 These people are not drunk, as some of you are assuming. Nine o’clock in the morning is much too early for that. 16 No, what you see was predicted long ago by the prophet Joel:
17 ‘In the last days,’ God says,
‘I will pour out my Spirit upon all people.
Your sons and daughters will prophesy.
Your young men will see visions,
and your old men will dream dreams.
18 In those days I will pour out my Spirit
even on my servants—men and women alike—
and they will prophesy.
19 And I will cause wonders in the heavens above
and signs on the earth below—
blood and fire and clouds of smoke.
20 The sun will become dark,
and the moon will turn blood red
before that great and glorious day of the Lord arrives.
21 But everyone who calls on the name of the Lord
will be saved.’[c]
22 “People of Israel, listen! God publicly endorsed Jesus the Nazarene[d] by doing powerful miracles, wonders, and signs through him, as you well know. 23 But God knew what would happen, and his prearranged plan was carried out when Jesus was betrayed. With the help of lawless Gentiles, you nailed him to a cross and killed him. 24 But God released him from the horrors of death and raised him back to life, for death could not keep him in its grip. 25 King David said this about him:
‘I see that the Lord is always with me.
I will not be shaken, for he is right beside me.
26 No wonder my heart is glad,
and my tongue shouts his praises!
My body rests in hope.
27 For you will not leave my soul among the dead[e]
or allow your Holy One to rot in the grave.
28 You have shown me the way of life,
and you will fill me with the joy of your presence.’[f]
29 “Dear brothers, think about this! You can be sure that the patriarch David wasn’t referring to himself, for he died and was buried, and his tomb is still here among us. 30 But he was a prophet, and he knew God had promised with an oath that one of David’s own descendants would sit on his throne. 31 David was looking into the future and speaking of the Messiah’s resurrection. He was saying that God would not leave him among the dead or allow his body to rot in the grave.
32 “God raised Jesus from the dead, and we are all witnesses of this. 33 Now he is exalted to the place of highest honor in heaven, at God’s right hand. And the Father, as he had promised, gave him the Holy Spirit to pour out upon us, just as you see and hear today. 34 For David himself never ascended into heaven, yet he said,
‘The Lord said to my Lord,
“Sit in the place of honor at my right hand
35 until I humble your enemies,
making them a footstool under your feet.”’[g]
36 “So let everyone in Israel know for certain that God has made this Jesus, whom you crucified, to be both Lord and Messiah!”
37 Peter’s words pierced their hearts, and they said to him and to the other apostles, “Brothers, what should we do?”
38 Peter replied, “Each of you must repent of your sins and turn to God, and be baptized in the name of Jesus Christ for the forgiveness of your sins. Then you will receive the gift of the Holy Spirit. 39 This promise is to you, to your children, and to those far away[h]—all who have been called by the Lord our God.” 40 Then Peter continued preaching for a long time, strongly urging all his listeners, “Save yourselves from this crooked generation!”
41 Those who believed what Peter said were baptized and added to the church that day—about 3,000 in all.
The Believers Form a Community
42 All the believers devoted themselves to the apostles’ teaching, and to fellowship, and to sharing in meals (including the Lord’s Supper[i]), and to prayer.
43 A deep sense of awe came over them all, and the apostles performed many miraculous signs and wonders. 44 And all the believers met together in one place and shared everything they had. 45 They sold their property and possessions and shared the money with those in need. 46 They worshiped together at the Temple each day, met in homes for the Lord’s Supper, and shared their meals with great joy and generosity[j]— 47 all the while praising God and enjoying the goodwill of all the people. And each day the Lord added to their fellowship those who were being saved.
Footnotes
- 2:1 The Festival of Pentecost came 50 days after Passover (when Jesus was crucified).
- 2:4 Or in other tongues.
- 2:17-21 Joel 2:28-32.
- 2:22 Or Jesus of Nazareth.
- 2:27 Greek in Hades; also in 2:31.
- 2:25-28 Ps 16:8-11 (Greek version).
- 2:34-35 Ps 110:1.
- 2:39 Or and to people far in the future, or and to the Gentiles.
- 2:42 Greek the breaking of bread; also in 2:46.
- 2:46 Or and sincere hearts.
Mga Gawa 2
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
Ang Pagdating ng Banal na Espiritu
2 Pagsapit ng Araw ng Pentecostes,[a] nagtitipon silang lahat sa isang lugar. 2 Biglang nagkaroon ng isang ugong mula sa langit, gaya ng isang napakalakas na hangin, at napuno nito ang bahay na kanilang kinaroroonan. 3 May nakita silang tila mga dilang apoy na nahahati at lumapag sa bawat isa sa kanila. 4 Napuspos silang lahat ng Banal na Espiritu, at nagsalita sa iba't ibang wika, ayon sa kakayahang magpahayag na ipinagkaloob sa kanila ng Espiritu. 5 Naninirahan noon sa Jerusalem ang mga Judiong masigasig sa kanilang pananampalataya. Galing pa sila sa iba't ibang mga bansa. 6 Nang dumating ang ugong na ito, nagtipon sila at namangha sapagkat nagsasalita ang mga alagad sa mga wika nilang mga nakikinig. 7 Labis silang nagulat at namangha, kaya't sila'y nagtanong, “Pakinggan ninyo! Hindi ba mga taga-Galilea ang lahat ng mga nagsasalitang ito? 8 Paanong nangyaring naririnig ng bawat isa sa atin ang ating mga sariling wika sa kanila? 9 Tayong mga Parto, mga Medo, mga Elamita, mga naninirahan sa Mesopotamia, sa Judea, at sa Capadocia, sa Ponto at sa Asia. 10 Mayroon din sa ating taga-Frigia at Pamfilia, sa Ehipto at sa mga lupain ng Libya na sakop ng Cirene, at mga panauhing taga-Roma, mga Judio at mga nahikayat maging Judio. 11 May mga taga-Creta at taga-Arabia rin dito. Paano sila nakapagsasalita sa ating mga sariling wika tungkol sa mga kamangha-manghang gawa ng Diyos?” 12 Namangha sila at nalito, kaya sila'y nagtanungan, “Ano ang kahulugan nito?” 13 Ngunit ang iba nama'y may pangungutyang nagsabi, “Lasing ang mga iyan.” 14 Kaya't tumayo si Pedro, kasama ang labing-isa, at nagpahayag sa malakas na tinig, “Mga kababayan kong Judio at mga naninirahan sa Jerusalem, unawain ninyo ito at makinig kayong mabuti sa sasabihin ko. 15 Hindi lasing ang mga taong ito, gaya ng akala ninyo. Ngayo'y ikasiyam pa lang ng umaga.[b] 16 Sa halip, ang pangyayaring ito'y katuparan ng sinabi ni propeta Joel:
17 ‘Ito ang mangyayari sa mga huling araw, sabi ng Diyos,
ibubuhos ko sa lahat ng tao ang aking Espiritu;
magpapahayag ang inyong mga anak na lalaki at babae ng mensahe mula sa Diyos,
makakakita ng pangitain ang inyong mga kabataang lalaki,
mananaginip ang inyong mga matatandang lalaki,
18 maging sa mga aliping lalaki at babae,
sa mga araw na iyon ay ibubuhos ko ang aking Espiritu,
at sila'y magpapahayag.
19 Magpapakita ako ng mga kababalaghan sa langit,
at ng mga tanda sa lupa;
dugo, apoy, at makapal na usok.
20 Magdidilim ang araw,
at magkukulay-dugo ang buwan,
bago sumapit ang dakila at maningning na Araw ng Panginoon.
21 At mangyayari na sinumang tumawag sa pangalan ng Panginoon ay maliligtas.’
22 “Pakinggan ninyo ito, mga Israelita. Itong si Jesus na taga-Nazareth ay pinatunayan sa inyo ng Diyos sa pamamagitan ng mga himala, mga kababalaghan at mga tandang ginawa ng Diyos sa pamamagitan niya. Alam ninyo ito sapagkat naganap ang mga ito sa gitna ninyo. 23 Sa mula't mula pa'y alam na at ipinasya na ng Diyos na ibigay sa inyo si Jesus. At ipinako ninyo siya sa krus at ipinapatay sa mga makasalanan. 24 Subalit ang Diyos ang muling bumuhay sa kanya, at nagpalaya sa kanya mula sa pagdurusa ng kamatayan, dahil wala naman itong kakayahang maghari sa kanya. 25 Gaya nga ng sinabi ni David tungkol sa kanya:
‘Noon pa'y nakita kong lagi kong kapiling ang Panginoon;
Siya'y kasama ko[c] kaya't hindi ako matitinag.
26 Dahil dito'y nagalak ang aking puso at sa dila ko'y nag-umapaw ang tuwa,
at ang aking katawan ay mabubuhay sa pag-asa.
27 Sapagkat ang kaluluwa ko'y hindi mo hahayaan sa kamatayan[d];
o ipahihintulot man lang na ang iyong Banal ay makaranas ng kabulukan.
28 Ipinakita mo sa akin ang mga daan ng buhay,
at sa piling mo'y mapupuno ako ng kagalakan.’
29 Mga kapatid, buong katiyakang sasabihin ko sa inyo na ang ating ninunong si David ay namatay at inilibing. At ang libingan niya'y nasa atin hanggang ngayon. 30 Palibhasa'y propeta si David noong nabubuhay pa, nalalaman niya ang taimtim na pangako sa kanya ng Diyos: na magiging haring tulad niya ang isa mula sa kanyang angkan. 31 Nakita na at ipinahayag na ni David na muling bubuhayin ng Diyos ang Cristo nang kanyang sabihin:
‘Hindi siya pinabayaan sa daigdig ng mga patay; ni ang katawan niya'y makaranas ng kabulukan.’
32 Ngayon, kaming lahat ay mga saksi na ang Jesus na ito ay muling binuhay ng Diyos. 33 Dahil iniluklok siya sa kanan ng Diyos, at tinanggap niya mula sa Ama ang ipinangakong Banal na Espiritu, nakikita at naririnig ninyo ito na ibinuhos sa amin ngayon. 34 Sapagkat hindi si David ang umakyat sa langit, subalit sinabi niya: Ang Panginoon ang nagsabi sa aking Panginoon: ‘Maupo ka sa aking kanan, 35 hanggang mailagay ko sa ilalim ng iyong mga paa ang iyong mga kaaway.’ 36 Kaya't dapat malaman ng buong sambahayan ng Israel, na itong si Jesus na inyong ipinako sa krus ay itinalaga ng Diyos na Panginoon at Cristo.” 37 Nabagabag ang kanilang kalooban nang marinig nila ang sinabi ni Pedro, kaya't nagtanong sila kay Pedro at sa ibang mga apostol, “Mga kapatid, ano ang dapat naming gawin?” 38 Sumagot si Pedro, “Talikuran ninyo ang inyong kasalanan at magpabautismo kayo sa pangalan ni Jesu-Cristo upang patawarin kayo, at tatanggapin ninyo ang kaloob ng Banal na Espiritu. 39 Sapagkat para sa inyo ang pangako, at para sa inyong mga anak, at sa lahat ng nasa malayo, at sa lahat ng tatawagin ng ating Panginoong Diyos tungo sa kanya.” 40 Marami pang sinabi si Pedro bilang patunay upang sila'y himukin. Nakiusap siya sa kanila, “Iligtas ninyo ang inyong mga sarili mula sa masamang lahing ito.” 41 Kaya't nagpabautismo ang tumanggap sa kanyang sinabi. At nang araw na iyon, may tatlong libong katao ang nadagdag sa mga alagad. 42 Masigasig silang nanatili sa mga turo ng apostol, sa pagsasama-sama bilang magkakapatid, sa pagpuputul-putol ng tinapay, at sa pananalangin.
Ang Buhay ng Magkakapatid
43 Naghari sa lahat ang takot, at maraming kababalaghan at himala ang naganap sa pamamagitan ng mga apostol. 44 At (A) nagsama-sama ang lahat ng mga mananampalataya at ibinahagi ang kanilang mga ari-arian para sa lahat. 45 Ipinagbili nila ang kanilang mga ari-arian at mga kayamanan at ang napagbilhan ay ipinamahagi sa lahat, ayon sa pangangailangan ng bawat isa. 46 Araw-araw silang nagsasama-sama sa templo, at nagpuputul-putol ng tinapay sa bahay-bahay. Ginagawa nila ang mga ito nang may galak at bukás na kalooban. 47 Habang nagpupuri sila sa Diyos at kinalulugdan ng lahat ng mga tao, ay araw-araw namang idinaragdag ng Panginoon sa kanila ang kanyang mga inililigtas.
Footnotes
- Mga Gawa 2:1 Pentecostes: Limampung Araw ito matapos ang Paskuwa, isang panahon kung saan ipinagdiriwang ng mga Judio ang Pista ng Mga Ani. Tingnan ang Ex. 23:16; 34:22; Lev. 23:15-21; Deut. 16:9-12.
- Mga Gawa 2:15 Sa Griyego, ikatlong oras.
- Mga Gawa 2:25 Sa Griyego, nasa kanan ko.
- Mga Gawa 2:27 Sa Griyego, sa Hades, lugar ng kamatayan.
Holy Bible, New Living Translation, copyright © 1996, 2004, 2015 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers, Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.