Add parallel Print Page Options

Awit ng Pag-akyat. Mula kay Solomon.

127 Malibang ang Panginoon ang magtayo ng bahay,
    ang mga nagtatayo nito ay walang kabuluhang nagpapagod.
Malibang ang Panginoon ang magbantay sa lunsod,
    ang bantay ay nagpupuyat nang walang kabuluhan.
Walang kabuluhan na kayo'y bumabangon nang maaga,
    at malalim na ang gabi kung magpahinga,
na kumakain ng tinapay ng mga pagpapagal;
    sapagkat binibigyan niya ng tulog ang kanyang minamahal.
Narito, ang mga anak ay pamanang sa Panginoon nagmula,
    ang bunga ng sinapupunan ay isang gantimpala.
Gaya ng mga palaso sa kamay ng mandirigma,
    ay ang mga anak sa panahon ng pagkabata.
Maligaya ang lalaki na ang kanyang lalagyan ng pana
    ay punô ng mga iyon!
Siya'y hindi mapapahiya,
    kapag siya'y nakipag-usap sa kanyang mga kaaway sa pintuang-bayan.

Papuri sa Kabutihan ng Dios

127 Kung wala ang tulong ng Panginoon sa pagtayo ng bahay, walang kabuluhan ang pagtatayo nito.
    Kung wala ang pag-iingat ng Panginoon sa bayan, walang kabuluhan ang pagbabantay dito.
Walang kabuluhan ang paggising nang maaga at pagtulog nang gabing-gabi na sa pagtatrabaho upang may makain,
    dahil ang Panginoon ang nagbibigay ng mga pangangailangan ng kanyang mga minamahal, kahit silaʼy natutulog.

Ang mga anak ay pagpapala at gantimpalang mula sa Panginoon.
Ang anak na isinilang sa panahon ng kabataan ng kanyang ama ay parang pana sa kamay ng sundalo.
Mapalad ang taong may maraming anak,
    dahil may tutulong sa kanya kapag humarap siya sa kanyang mga kaaway sa hukuman.

'Awit 127 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.