Print Page Options

Pinagaling ni Jesus ang Isang Paralitiko(A)

1-2 Pagkalipas ng ilang araw, bumalik si Jesus sa Capernaum. Agad namang kumalat ang balitang naroon siya. Kaya napakaraming tao ang nagtipon doon sa tinutuluyan niya hanggang sa wala nang lugar kahit sa labas ng pintuan. At ipinangaral niya sa kanila ang salita ng Dios. Habang siya ay nangangaral, may mga taong dumating kasama ang isang paralitikong nasa higaan na buhat-buhat ng apat na lalaki. Dahil sa dami ng tao, hindi sila makalapit kay Jesus. Kaya binutasan nila ang bubong sa tapat ni Jesus at saka ibinaba ang paralitikong nakahiga sa kanyang higaan. Nang makita ni Jesus ang kanilang pananampalataya, sinabi niya sa paralitiko, “Anak, pinatawad na ang iyong mga kasalanan.” Narinig ito ng ilang mga tagapagturo ng Kautusan na nakaupo roon. Sinabi nila sa kanilang sarili, “Bakit siya nagsasalita ng ganyan? Nilalapastangan niya ang Dios! Walang makakapagpatawad ng kasalanan kundi ang Dios lang!” Nalaman agad ni Jesus ang kanilang iniisip, kaya sinabi niya sa kanila, “Bakit kayo nag-iisip ng ganyan? Alin ba ang mas madaling sabihin sa paralitiko: ‘Pinatawad na ang iyong mga kasalanan,’ o ‘Tumayo ka, buhatin mo ang iyong higaan at lumakad’? 10 Ngayon, papatunayan ko sa inyo sa pamamagitan ng pagpapagaling sa taong ito na ako na Anak ng Tao ay may kapangyarihan dito sa lupa na magpatawad ng kasalanan.” At sinabi niya sa paralitiko, 11 “Tumayo ka, buhatin mo ang iyong higaan at umuwi!” 12 Tumayo nga ang paralitiko, agad na binuhat ang kanyang higaan at lumabas habang nakatingin ang lahat. Namangha ang lahat at pinuri nila ang Dios. Sinabi nila, “Ngayon lang kami nakakita ng ganito.”

Tinawag ni Jesus si Levi(B)

13 Muling pumunta si Jesus sa tabi ng lawa ng Galilea. Maraming tao ang pumunta roon sa kanya, at tinuruan niya ang mga ito. 14 Habang naglalakad siya, nakita niya ang maniningil ng buwis na si Levi na anak ni Alfeus. Nakaupo siya sa lugar na pinagbabayaran ng buwis. Sinabi ni Jesus sa kanya, “Sumunod ka sa akin.” Tumayo naman si Levi at sumunod kay Jesus.

15 Habang kumakain si Jesus at ang mga tagasunod niya sa bahay ni Levi, maraming maniningil ng buwis at iba pang mga itinuturing na makasalanan ang kasama nilang kumakain, dahil marami sa kanila ang sumusunod kay Jesus. 16 May mga Pariseong tagapagturo ng Kautusan na naroon. Nang makita nilang kumakain si Jesus kasama ng mga maniningil ng buwis at ng iba pang mga itinuturing nilang makasalanan, sinabi nila sa mga tagasunod niya, “Bakit kumakain siyang kasama ng mga taong iyan?” 17 Narinig iyon ni Jesus, kaya sinagot niya ang mga ito, “Ang mga taong walang sakit ay hindi nangangailangan ng doktor, kundi ang mga may sakit. Naparito ako hindi upang tawagin ang mga taong matuwid sa kanilang sariling paningin, kundi ang mga makasalanan.”

Ang Tanong tungkol sa Pag-aayuno(C)

18 Nang minsang nag-aayuno ang mga tagasunod ni Juan na tagapagbautismo at ang mga Pariseo, lumapit ang ilang mga tao kay Jesus at nagtanong, “Bakit po nag-aayuno ang mga tagasunod ni Juan at ang mga Pariseo pero ang mga tagasunod nʼyo ay hindi?” 19 Sumagot si Jesus, “Maaari bang hindi kumain ang mga panauhin sa kasalan habang kasama pa nila ang lalaking ikakasal? Siyempre, hindi! 20 Ngunit darating ang araw na kukunin sa kanila ang lalaking ikakasal, at saka sila mag-aayuno.”

21 Sinabi pa ni Jesus, “Walang nagtatagpi ng bagong tela sa lumang damit, dahil uurong[a] ang bagong tela kapag nilabhan at lalo pang lalaki ang punit. 22 Wala ring naglalagay ng bagong alak sa lumang sisidlang-balat, dahil puputok ang sisidlan at matatapon ang alak, at pareho itong hindi na mapapakinabangan. Sa halip, inilalagay ang bagong alak sa bagong sisidlang-balat.”[b]

Ang Tanong tungkol sa Araw ng Pamamahinga(D)

23 Isang Araw ng Pamamahinga, habang dumadaan sina Jesus sa triguhan, nagsimulang mamitas ng trigo ang mga tagasunod niya. 24 Kaya sinabi sa kanya ng mga Pariseo, “Tingnan mo ang mga tagasunod mo! Bakit nila ginagawa ang ipinagbabawal sa Araw ng Pamamahinga?” 25 Sinagot sila ni Jesus, “Hindi nʼyo ba nabasa sa Kasulatan ang ginawa ni David at ng mga kasama niya nang magutom sila at walang makain? 26 Pumasok si David sa bahay ng Dios noong si Abiatar ang punong pari. Kinain ni David ang tinapay na inihandog sa Dios, at binigyan pa niya ang mga kasamahan niya, kahit na ayon sa Kautusan, ang mga pari lang ang may karapatang kumain nito.” 27 At sinabi pa ni Jesus sa kanila, “Ginawa ang Araw ng Pamamahinga para sa ikabubuti ng tao. Hindi ginawa ang tao para sa ikabubuti ng Araw ng Pamamahinga. 28 Kaya ako na Anak ng Tao ang makapagsasabi kung ano ang nararapat gawin sa Araw ng Pamamahinga.”

Footnotes

  1. 2:21 uurong: sa Ingles, “shrink.”
  2. 2:22 Sinabi ni Jesus ang mga paghahambing na ito upang ituro sa kanila na hindi maaaring paghaluin ang mga itinuturo niya at ang mga lumang katuruan ng mga Judio.

At nang siya'y pumasok uli sa (A)Capernaum pagkaraan ng ilang araw, ay nahayag na siya'y nasa bahay.

At maraming nagkatipon, ano pa't hindi na magkasiya, kahit sa pintuan man: at sa kanila'y sinaysay niya ang salita.

At (B)sila'y nagsidating, na may dalang isang lalaking lumpo sa kaniya, na usong ng apat.

At nang hindi sila mangakalapit sa kaniya dahil sa karamihan, ay kanilang (C)binakbak ang bubungan ng kaniyang kinaroroonan: at nang yao'y kanilang masira, ay inihugos nila ang higaang kinahihigan ng lumpo.

At pagkakita ni Jesus sa kanilang pananampalataya ay sinabi sa lumpo, Anak, (D)ipinatatawad ang iyong mga kasalanan.

Nguni't mayroon doong nangakaupong ilan sa mga eskriba, at nangagbubulaybulay sa kanilang mga puso,

Bakit nagsasalita ang taong ito ng ganito? siya'y namumusong: sino ang makapagpapatawad ng mga kasalanan kundi isa, ang Dios lamang?

At pagkaunawa ni Jesus, sa kaniyang espiritu na sila'y nangagbubulaybulay sa kanilang sarili, pagdaka'y sinabi sa kanila, Bakit binubulaybulay ninyo ang mga bagay na ito sa inyong mga puso?

Alin baga ang lalong magaang sabihin sa lumpo, Ipinatatawad ang iyong mga kasalanan; o sabihin, Magtindig ka, at buhatin mo ang iyong higaan, at lumakad ka?

10 Datapuwa't upang maalaman ninyo na ang Anak ng tao ay may kapamahalaan sa lupa na magpatawad ng mga kasalanan (sinabi niya sa lumpo),

11 Sa iyo ko sinasabi, Magtindig ka, buhatin mo ang iyong higaan, at umuwi ka sa bahay mo.

12 At nagtindig siya, at pagdaka'y binuhat ang higaan, at yumaon sa harap nilang lahat; ano pa't nangagtaka silang lahat, at niluwalhati nila ang Dios, na nangagsabi, Kailan ma'y hindi tayo nakakita ng ganito.

13 At muling lumabas at naparoon siya sa tabi ng dagat; at lumapit sa kaniya (E)ang buong karamihan, at sila'y kaniyang tinuruan.

14 At sa kaniyang (F)pagdaraan, ay nakita niya si Levi na anak ni Alfeo na nakaupo sa paningilan ng buwis, at sinabi niya sa kaniya, Sumunod ka sa akin. At nagtindig siya at sumunod sa kaniya.

15 At nangyari, na siya'y nakaupo sa pagkain sa kaniyang bahay, at maraming maniningil ng buwis at mga makasalanang nagsiupong kasalo ni Jesus at ng kaniyang mga alagad: sapagka't sila'y marami, at sila'y nagsisunod sa kaniya.

16 At nang makita ng mga eskriba at mga Fariseo, na siya'y kumakaing kasalo ng mga makasalanan at ng mga maniningil ng buwis, ay nagsipagsabi sa kaniyang mga alagad, Ano ito na siya'y kumakain at umiinom na kasalo ng mga maniningil ng buwis at ng mga makasalanan?

17 At nang ito'y marinig ni Jesus, ay sinabi niya sa kanila, Hindi nangangailangan ng manggagamot ang mga walang sakit, kundi ang mga maysakit: hindi ako naparito upang tumawag ng mga matuwid, kundi ng mga makasalanan.

18 (G)At nangagaayuno ang mga alagad ni Juan at ang mga Fariseo: at sila'y nagsilapit at sinabi sa kaniya, Bakit nangagaayuno ang mga alagad ni Juan at ang mga alagad ng mga Fariseo, datapuwa't hindi nangagaayuno ang iyong mga alagad?

19 At sinabi sa kanila ni Jesus, Mangyayari bagang mangagayuno ang mga abay sa kasalan, samantalang ang kasintahang-lalake ay sumasa kanila? samantalang ang kasintahang-lalake ay sumasa kanila, ay hindi sila mangakapagaayuno.

20 Datapuwa't darating ang mga araw, na aalisin sa kanila ang kasintahang-lalake, at kung magkagayo'y mangagaayuno sila sa araw na yaon.

21 Walang taong nagtatagpi ng matibay na kayo sa damit na luma: sa ibang paraan ang itinagpi ay binabatak ang tinagpian, sa makatuwid baga'y ang bago sa luma, at lalong lumalala ang punit.

22 At walang taong nagsisilid ng bagong alak sa mga balat na luma; sa ibang paraan ay pinupunit ng alak ang mga balat at nabububo ang alak at nasisira ang mga balat: kundi ang alak na bago ay isinisilid sa mga bagong balat.

23 At nangyari, (H)na nagdaraan siya sa mga bukiran ng trigo nang araw ng sabbath; at ang mga alagad niya, samantalang nagsisilakad, ay nagpasimulang nagsikitil ng mga uhay.

24 At sinabi sa kaniya ng mga Fariseo, Narito, bakit ginagawa nila sa araw ng sabbath ang hindi matuwid?

25 At sinabi niya sa kanila, (I)Kailan man baga'y hindi ninyo nabasa ang ginawa ni David, nang siya'y mangailangan, at magutom, siya, at ang kaniyang mga kasamahan?

26 Kung paanong pumasok siya sa bahay ng Dios nang panahon ng dakilang saserdoteng si (J)Abiatar, at kumain siya ng tinapay na itinalaga, na hindi matuwid kanin maliban na sa mga saserdote lamang, at binigyan pa rin niya ang kaniyang mga kasamahan?

27 At sinabi niya sa kanila, Ginawa (K)ang sabbath ng dahil sa tao, at di ang tao ng dahil sa sabbath:

28 Kaya't ang Anak ng tao ay panginoon din naman ng sabbath.

Ang Pagpapagaling sa Paralitiko(A)

Nang magbalik si Jesus sa Capernaum pagkaraan ng ilang araw, kumalat ang balitang siya'y nasa kanilang bahay. Nagtipon doon ang maraming tao, kaya't wala nang lugar kahit sa may pintuan. Ipinangangaral niya sa kanila ang salita. Dumating ang apat na lalaking may buhat na lalaking paralitiko. Dahil sa dami ng tao ay hindi nila mailapit ang paralitiko kay Jesus, kaya't binakbak nila ang bubungan sa tapat niya. Pagkatapos nito'y ibinaba nila ang paralitikong nakaratay sa higaan. Nang makita ni Jesus ang kanilang pananampalataya, sinabi niya sa paralitiko, “Anak, pinapatawad na ang iyong mga kasalanan.” Ang mga tagapagturo ng Kautusan na nakaupo roon ay nag-iisip ng ganito: “Bakit ganyan ang salita ng taong iyan? Kalapastanganan iyan! Hindi ba't Diyos lamang ang makapagpapatawad ng kasalanan?” Kaagad nabatid ni Jesus sa kanyang kalooban ang tanong sa kanilang pag-iisip, kaya't sinabi niya, “Bakit kayo nag-iisip ng ganyan? Alin ba ang mas madali, ang sabihin sa paralitiko, ‘Pinapatawad na ang iyong mga kasalanan;’ o ang sabihin, ‘Bumangon ka, damputin mo ang iyong higaan, at lumakad ka?’ 10 Ngunit upang malaman ninyo na dito sa lupa ang Anak ng Tao ay may kapangyarihang magpatawad ng mga kasalanan”—sinabi niya sa paralitiko, 11 “Sinasabi ko sa iyo, bumangon ka, damputin mo ang iyong higaan, at umuwi ka na!” 12 Bumangon nga ang lalaki, agad na dinampot ang higaan at umalis sa harapan nilang lahat. Dahil dito'y namangha ang lahat at niluwalhati ang Diyos. Sinabi nila, “Wala pa kaming nakitang tulad nito!”

Ang Pagtawag kay Levi(B)

13 Nagbalik si Jesus sa dalampasigan ng Galilea. Pinuntahan siya roon ng napakaraming tao at nagturo siya sa mga ito. 14 Sa kanyang paglalakad, nakita niyang nakaupo sa bayaran ng buwis si Levi na anak ni Alfeo. “Sumunod ka sa akin,” sabi sa kanya ni Jesus. Tumayo naman si Levi at sumunod sa kanya.

15 Habang naghahapunan si Jesus sa bahay ni Levi, kasalo niya at ng kanyang mga alagad ang maraming maniningil ng buwis at mga makasalanan. Marami sa kanila ang sumunod sa kanya. 16 Nang makita ng mga tagapagturo ng Kautusan na[a] kabilang sa mga Fariseo ang mga makasalanan at ang mga maniningil ng buwis, na kasalo ni Jesus, tinanong nila ang kanyang mga alagad, “Bakit siya nakikisalo sa mga maniningil ng buwis at mga makasalanan?” 17 Narinig sila ni Jesus, kaya't sinabi sa kanila, “Hindi ang malulusog ang nangangailangan ng manggagamot, kundi ang mga maysakit. Naparito ako hindi upang tawagin ang mga matuwid, kundi ang mga makasalanan.”

Ang Katanungan tungkol sa Pag-aayuno(C)

18 Nag-aayuno noon ang mga alagad ni Juan at ang mga Fariseo. May mga lumapit kay Jesus at nagtanong, “Bakit nag-aayuno ang mga alagad ni Juan at ng mga Fariseo, ngunit ang mga alagad mo ay hindi nag-aayuno?” 19 Sumagot si Jesus, “Maaari bang mag-ayuno ang mga panauhin sa kasalan habang kasama nila ang lalaking ikakasal? Habang kasama pa nila ang lalaking ikakasal, hindi sila maaaring mag-ayuno. 20 Ngunit darating ang panahong kukunin sa kanila ang lalaking ikakasal; doon pa lamang sila makapag-aayuno. 21 Walang nagtatagpi ng bagong tela sa lumang damit sapagkat kapag umurong ang bagong tela, hahatakin nito ang luma, at lalong lalaki ang punit. 22 Wala ring naglalagay ng bagong alak sa lumang sisidlang-balat sapagkat papuputukin ng bagong alak ang lumang balat. Matatapon lamang ang alak at masisira ang mga sisidlang-balat. Sa halip, ang bagong alak ay inilalagay sa bagong sisidlang-balat.”

Ang Pamimitas ng Trigo sa Araw ng Sabbath(D)

23 Isang (E) araw ng Sabbath, napadaan sina Jesus sa isang bukirin ng trigo. Sa kanilang paglalakad, namitas ng uhay ang kanyang mga alagad. 24 Sinabi sa kanya ng mga Fariseo, “Tingnan mo, bakit ginagawa ng mga alagad mo ang ipinagbabawal sa araw ng Sabbath?” 25 Sinagot sila ni Jesus, “Hindi ba ninyo nabasa ang ginawa ni David nang siya at ang kanyang mga kasamahan ay nagutom at nangailangan ng pagkain? 26 Noong (F) si Abiatar ang Kataas-taasang Pari, pumasok siya sa bahay ng Diyos at kinain ang tinapay na handog sa Diyos. Binigyan pa niya ang kanyang mga kasamahan, gayong ang mga pari lamang ang pinahihintulutang kumain niyon.” 27 Sinabi ni Jesus, “Nagkaroon ng Sabbath para sa tao, at hindi ng tao para sa Sabbath. 28 Kaya't ang Anak ng Tao ay Panginoon maging ng Sabbath.”

Footnotes

  1. Marcos 2:16 Sa ibang mga kasulatan at.

The Paralyzed Man Healed

When Jesus came back to Capernaum a few days later, it was heard that He was at home. And (A)many were gathered together, so that there was no longer space, not even near the door; and He was speaking the word to them. (B)And some people *came, bringing to Him a man who was (C)paralyzed, carried by four men. And when they were unable to [a]get to Him because of the crowd, they (D)removed the roof [b]above Him; and after digging an opening, they let down the pallet on which the (E)paralyzed man was lying. And Jesus, seeing their faith, *said to the paralyzed man, “Son, (F)your sins are forgiven.” But some of the scribes were sitting there and thinking it over in their hearts, “Why does this man speak that way? He is blaspheming! (G)Who can forgive sins except God alone?” Immediately Jesus, aware [c]in His spirit that they were thinking that way within themselves, *said to them, “Why are you thinking about these things in your hearts? Which is easier, to say to the (H)paralyzed man, ‘Your sins are forgiven’; or to say, ‘Get up, and pick up your pallet and walk’? 10 But so that you may know that the Son of Man has authority on earth to forgive sins”—He *said to the paralyzed man, 11 “I say to you, get up, pick up your pallet, and go home.” 12 And he got up and immediately picked up the pallet and went out in the sight of everyone, so that they were all amazed and (I)were glorifying God, saying, “(J)We have never seen anything like this!”

13 And He went out again by the seashore; and (K)all the [d]people were coming to Him, and He was teaching them.

Levi (Matthew) Called

14 (L)As He passed by, He saw [e](M)Levi the son of Alphaeus sitting in the tax office, and He *said to him, (N)Follow Me!” And he got up and followed Him.

15 And it *happened that He was reclining at the table in his house, and many tax collectors and [f]sinners were [g]dining with Jesus and His disciples; for there were many of them, and they were following Him. 16 When (O)the scribes of the Pharisees saw that He was eating with the [h]sinners and tax collectors, they said to His disciples, “(P)Why is He eating with tax collectors and [i]sinners?” 17 And hearing this, Jesus *said to them, (Q)It is not those who are healthy who need a physician, but those who are sick; I did not come to call the righteous, but sinners.”

18 (R)John’s disciples and the Pharisees were fasting; and they *came and *said to Him, “Why do John’s disciples and the disciples of the Pharisees fast, but Your disciples do not fast?” 19 And Jesus said to them, “While the groom is with them, [j]the attendants of the groom cannot fast, can they? As long as they have the groom with them, they cannot fast. 20 But the (S)days will come when the groom is taken away from them, and then they will fast, on that day.

21 “No one sews a patch of unshrunk cloth on an old garment; otherwise, [k]the patch pulls away from it, the new from the old, and a worse tear results. 22 And no one puts new wine into old wineskins; otherwise the wine will burst the skins, and the wine is lost and the skins as well; but one puts new wine into fresh wineskins.”

Question of the Sabbath

23 (T)And it happened that He was passing through the grainfields on the Sabbath, and His disciples began to make their way along while (U)picking the heads of grain. 24 The Pharisees were saying to Him, “Look, (V)why are they doing what is not lawful on the Sabbath?” 25 And He *said to them, “Have you never read what David did when he was in need and he and his companions became hungry; 26 how he entered the house of God in the [l]time of (W)Abiathar the high priest, and ate the [m]consecrated bread, which (X)is not lawful for anyone to eat except the priests, and he also gave it to those who were with him?” 27 Jesus said to them, (Y)The Sabbath [n]was made [o]for man, and (Z)not man [p]for the Sabbath. 28 So the Son of Man is Lord, even of the Sabbath.”

Footnotes

  1. Mark 2:4 Lit bring to
  2. Mark 2:4 Lit where He was
  3. Mark 2:8 Lit by
  4. Mark 2:13 Lit crowd
  5. Mark 2:14 Also called Matthew
  6. Mark 2:15 I.e., irreligious Jews
  7. Mark 2:15 Lit reclining with
  8. Mark 2:16 I.e., irreligious Jews
  9. Mark 2:16 I.e., irreligious Jews
  10. Mark 2:19 Lit sons of the bridal chamber
  11. Mark 2:21 Lit that which fills up
  12. Mark 2:26 Or passage about
  13. Mark 2:26 Lit loaves of presentation
  14. Mark 2:27 Or came into being
  15. Mark 2:27 Lit because of; or for the sake of
  16. Mark 2:27 Lit because of; or for the sake of

Several days later he returned to Capernaum, and the news of his arrival spread quickly through the city. Soon the house where he was staying was so packed with visitors that there wasn’t room for a single person more, not even outside the door. And he preached the Word to them. Four men arrived carrying a paralyzed man on a stretcher. They couldn’t get to Jesus through the crowd, so they dug through the clay roof above his head and lowered the sick man on his stretcher, right down in front of Jesus.[a]

When Jesus saw how strongly they believed that he would help, Jesus said to the sick man, “Son, your sins are forgiven!”

But some of the Jewish religious leaders[b] said to themselves as they sat there, “What? This is blasphemy! Does he think he is God? For only God can forgive sins.”

Jesus could read their minds and said to them at once, “Why does this bother you? 9-11 I, the Messiah,[c] have the authority on earth to forgive sins. But talk is cheap—anybody could say that. So I’ll prove it to you by healing this man.” Then, turning to the paralyzed man, he commanded, “Pick up your stretcher and go on home, for you are healed!”

12 The man jumped up, took the stretcher, and pushed his way through the stunned onlookers! Then how they praised God. “We’ve never seen anything like this before!” they all exclaimed.

13 Then Jesus went out to the seashore again and preached to the crowds that gathered around him. 14 As he was walking up the beach he saw Levi, the son of Alphaeus, sitting at his tax collection booth. “Come with me,” Jesus told him. “Come be my disciple.”

And Levi jumped to his feet and went along.

15 That night Levi invited his fellow tax collectors and many other notorious sinners to be his dinner guests so that they could meet Jesus and his disciples. (There were many men of this type among the crowds that followed him.) 16 But when some of the Jewish religious leaders[d] saw him eating with these men of ill repute, they said to his disciples, “How can he stand it, to eat with such scum?”

17 When Jesus heard what they were saying, he told them, “Sick people need the doctor, not healthy ones! I haven’t come to tell good people to repent, but the bad ones.”

18 John’s disciples and the Jewish leaders sometimes fasted, that is, went without food as part of their religion. One day some people came to Jesus and asked why his disciples didn’t do this too.

19 Jesus replied, “Do friends of the bridegroom refuse to eat at the wedding feast? Should they be sad while he is with them? 20 But some day he will be taken away from them, and then they will mourn. 21 Besides, going without food is part of the old way of doing things.[e] It is like patching an old garment with unshrunk cloth! What happens? The patch pulls away and leaves the hole worse than before. 22 You know better than to put new wine into old wineskins. They would burst. The wine would be spilled out and the wineskins ruined. New wine needs fresh wineskins.”

23 Another time, on a Sabbath day as Jesus and his disciples were walking through the fields, the disciples were breaking off heads of wheat and eating the grain.[f]

24 Some of the Jewish religious leaders said to Jesus, “They shouldn’t be doing that! It’s against our laws to work by harvesting grain on the Sabbath.”

25-26 But Jesus replied, “Didn’t you ever hear about the time King David and his companions were hungry, and he went into the house of God—Abiathar was high priest then—and they ate the special bread[g] only priests were allowed to eat? That was against the law too. 27 But the Sabbath was made to benefit man, and not man to benefit the Sabbath. 28 And I, the Messiah,[h] have authority even to decide what men can do on Sabbath days!”

Footnotes

  1. Mark 2:4 right down in front of Jesus, implied.
  2. Mark 2:6 religious leaders, literally, “scribes.”
  3. Mark 2:9 the Messiah, literally, “the Son of Man.”
  4. Mark 2:16 the Jewish religious leaders, literally, “the scribes of the Pharisees.”
  5. Mark 2:21 way of doing things, implied.
  6. Mark 2:23 eating the grain, implied.
  7. Mark 2:25 special bread, literally “shewbread.”
  8. Mark 2:28 the Messiah, literally, “the Son of Man.”