Luke 6
Living Bible
6 One Sabbath as Jesus and his disciples were walking through some grainfields, they were breaking off the heads of wheat, rubbing off the husks in their hands and eating the grains.
2 But some Pharisees said, “That’s illegal! Your disciples are harvesting grain, and it’s against the Jewish law to work on the Sabbath.”
3 Jesus replied, “Don’t you read the Scriptures? Haven’t you ever read what King David did when he and his men were hungry? 4 He went into the Temple and took the shewbread, the special bread that was placed before the Lord, and ate it—illegal as this was—and shared it with others.” 5 And Jesus added, “I am[a] master even of the Sabbath.”
6 On another Sabbath he was in the synagogue teaching, and a man was present whose right hand was deformed. 7 The teachers of the Law and the Pharisees watched closely to see whether he would heal the man that day, since it was the Sabbath. For they were eager to find some charge to bring against him.
8 How well he knew their thoughts! But he said to the man with the deformed hand, “Come and stand here where everyone can see.” So he did.
9 Then Jesus said to the Pharisees and teachers of the Law, “I have a question for you. Is it right to do good on the Sabbath day, or to do harm? To save life, or to destroy it?”
10 He looked around at them one by one and then said to the man, “Reach out your hand.” And as he did, it became completely normal again. 11 At this, the enemies of Jesus were wild with rage and began to plot his murder.
12 One day soon afterwards he went out into the mountains to pray, and prayed all night. 13 At daybreak he called together his followers and chose twelve of them to be the inner circle of his disciples. (They were appointed as his “apostles,” or “missionaries.”) 14-16 Here are their names: Simon (he also called him Peter), Andrew (Simon’s brother), James, John, Philip, Bartholomew, Matthew, Thomas, James (the son of Alphaeus), Simon (a member of the Zealots, a subversive political party), Judas (son of James), Judas Iscariot (who later betrayed him).
17-18 When they came down the slopes of the mountain, they stood with Jesus on a large, level area, surrounded by many of his followers who, in turn, were surrounded by the crowds. For people from all over Judea and from Jerusalem and from as far north as the seacoasts of Tyre and Sidon had come to hear him or to be healed. And he cast out many demons. 19 Everyone was trying to touch him, for when they did, healing power went out from him and they were cured.
20 Then he turned to his disciples and said, “What happiness there is for you who are poor, for the Kingdom of God is yours! 21 What happiness there is for you who are now hungry, for you are going to be satisfied! What happiness there is for you who weep, for the time will come when you shall laugh with joy! 22 What happiness it is when others hate you and exclude you and insult you and smear your name because you are mine![b] 23 When that happens, rejoice! Yes, leap for joy! For you will have a great reward awaiting you in heaven. And you will be in good company—the ancient prophets were treated that way too!
24 “But, oh, the sorrows that await the rich. For they have their only happiness down here. 25 They are fat and prosperous now, but a time of awful hunger is before them. Their careless laughter now means sorrow then. 26
27
29 “If someone slaps you on one cheek, let him slap the other too! If someone demands your coat, give him your shirt besides. 30 Give what you have to anyone who asks you for it; and when things are taken away from you, don’t worry about getting them back. 31 Treat others as you want them to treat you.
32 “Do you think you deserve credit for merely loving those who love you? Even the godless do that! 33 And if you do good only to those who do you good—is that so wonderful? Even sinners do that much! 34 And if you lend money only to those who can repay you, what good is that? Even the most wicked will lend to their own kind for full return!
35
36 “Try to show as much compassion as your Father does.
37 “Never criticize or condemn—or it will all come back on you. Go easy on others; then they will do the same for you.[c] 38 For if you give, you will get! Your gift will return to you in full and overflowing measure, pressed down, shaken together to make room for more, and running over. Whatever measure you use to give—large or small—will be used to measure what is given back to you.”
39 Here are some of the story-illustrations Jesus used in his sermons: “What good is it for one blind man to lead another? He will fall into a ditch and pull the other down with him. 40 How can a student know more than his teacher? But if he works hard, he may learn as much.
41 “And why quibble about the speck in someone else’s eye—his little fault[d] —when a board is in your own? 42 How can you think of saying to him, ‘Brother, let me help you get rid of that speck in your eye,’ when you can’t see past the board in yours? Hypocrite! First get rid of the board, and then perhaps you can see well enough to deal with his speck!
43 “A tree from good stock doesn’t produce scrub fruit nor do trees from poor stock produce choice fruit. 44 A tree is identified by the kind of fruit it produces. Figs never grow on thorns, or grapes on bramble bushes. 45 A good man produces good deeds from a good heart. And an evil man produces evil deeds from his hidden wickedness. Whatever is in the heart overflows into speech.
46 “So why do you call me ‘Lord’ when you won’t obey me? 47-48 But all those who come and listen and obey me are like a man who builds a house on a strong foundation laid upon the underlying rock. When the floodwaters rise and break against the house, it stands firm, for it is strongly built.
49 “But those who listen and don’t obey are like a man who builds a house without a foundation. When the floods sweep down against that house, it crumbles into a heap of ruins.”
Lucas 6
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version
Ang Katanungan tungkol sa Sabbath(A)
6 Minsan isang Sabbath,[a] habang nagdaraan si Jesus sa isang triguhan, namitas ang kanyang mga alagad ng uhay at pagkaligis dito ng kanilang mga kamay ay kinain ang mga ito. 2 Ngunit ilan sa mga Fariseo ang nagsabi, “Bakit ninyo ginagawa ang ipinagbabawal kung Sabbath?” 3 Kaya't sinagot sila ni Jesus, “Hindi ba ninyo nabasa ang ginawa ni David nang magutom siya at ang kanyang mga kasama? 4 Pumasok siya sa bahay ng Diyos, kinuha ang tinapay na ihinandog at kinain ito at ipinamigay pa sa kanyang mga kasama. Hindi ito ipinahihintulot kainin ninuman maliban ng mga pari.” 5 At sinabi niya sa kanila, “Ang Anak ng Tao ay Panginoon ng Sabbath.”
Ang Taong Paralisado ang Kamay(B)
6 Araw din ng Sabbath nang pumasok si Jesus sa sinagoga upang magturo. Naroroon ang isang lalaking paralisado ang kanang kamay. 7 Si Jesus ay minatyagang mabuti ng mga tagapagturo ng Kautusan at mga Fariseo kung magpapagaling siya sa Sabbath. Nagnanais silang may maibintang laban sa kanya. 8 Ngunit alam niya ang kanilang iniisip kaya't sinabi niya sa lalaking paralisado ang kamay, “Halika rito sa gitna.” Tumindig ang lalaki at tumayo nga ito roon. 9 Sinabi sa kanila ni Jesus, “Tatanungin ko kayo, dapat bang gumawa ng mabuti o gumawa ng masama sa araw ng Sabbath? Ang magligtas ng buhay o pumuksa?” 10 At pagkalibot ng tingin sa kanilang lahat ay sinabi niya sa lalaki, “Iunat mo ang iyong mga kamay.” Ganoon nga ang ginawa ng lalaki at gumaling ang kanyang kamay. 11 Ngunit nagngitngit sila sa galit at pinag-usapan nila kung ano ang maaari nilang gawin kay Jesus.
Ang Pagtawag sa Labindalawa(C)
12 Nang mga araw na iyon, umakyat sa bundok si Jesus upang manalangin. Magdamag siyang nanalangin sa Diyos. 13 Kinaumagahan, tinawag niya ang kanyang mga alagad at pumili siya sa kanila ng labindalawa na tinawag niyang mga apostol. 14 Ang mga ito ay sina Simon na tinawag niyang Pedro, si Andres na kapatid nito; sina Santiago at Juan; sina Felipe, Bartolome, 15 Mateo, at Tomas; si Santiago na anak ni Alfeo; si Simon na tinawag na Makabayan; 16 si Judas na anak ni Santiago; at si Judas Iscariote, na naging taksil.
Si Jesus ay Nagturo at Nagpagaling ng may Sakit(D)
17 At bumaba si Jesus kasama nila, at tumayo sa isang patag na lugar. Naroon ang malaking pangkat ng kanyang mga alagad at ang napakaraming taong buhat sa buong Judea at sa Jerusalem at sa mga baybaying bayan ng Tiro at Sidon. 18 Pumunta sila roon upang mapakinggan siya at mapagaling sa kanilang mga karamdaman. Pinagaling din niya ang mga pinahihirapan ng maruruming espiritu. 19 Sinikap ng lahat ng tao na mahipo siya sapagkat may kapangyarihang nagmumula sa kanya na nagpapagaling sa lahat.
Ang Mapapalad at ang mga Kahabag-habag(E)
20 At tumingin si Jesus sa kanyang mga alagad, at sinabi niya,
“Pinagpala kayong mga dukha,
sapagkat sa inyo ang kaharian ng Diyos.
21 Pinagpala kayong ngayon ay nagugutom,
sapagkat kayo ay bubusugin.
Pinagpala kayong ngayon ay tumatangis,
sapagkat kayo ay hahalakhak.
22 Pinagpala kayo kung kinapopootan kayo ng mga tao, at kung ipinagtatabuyan kayo at inaalipusta, at kung kinasusuklaman na tila masama ang inyong pangalan dahil sa Anak ng Tao. 23 Magalak kayo sa araw na iyon at lumundag sa kagalakan sapagkat tiyak na malaki ang inyong gantimpala sa langit. Ganoon din ang ginawa ng kanilang mga ninuno sa mga propeta.
24 Subalit kaysaklap ng sasapitin ninyong mayayaman,
sapagkat tinamasa na ninyo ang inyong kaginhawahan.
25 Kaysaklap ng sasapitin ninyong mga busog ngayon,
sapagkat kayo ay magugutom.
Kaysaklap ng sasapitin ninyong tumatawa ngayon
sapagkat kayo ay magluluksa at tatangis.
26 Kaysaklap ng sasapitin ninyo kapag lahat ng tao ay nagsasabi ng mabuti tungkol sa inyo, sapagkat ganoon din ang ginawa ng kanilang mga ninuno sa mga bulaang propeta.”
Pag-ibig sa mga Kaaway(F)
27 “Subalit sinasabi ko sa inyong mga nakikinig, ibigin ninyo ang inyong kaaway, at gawan ninyo ng kabutihan ang namumuhi sa inyo. 28 Pagpalain ninyo ang sumusumpa sa inyo, at ipanalangin ang mga nang-aapi sa inyo. 29 Kapag may sumampal sa iyo sa pisngi, iharap mo rin ang kabila. Kapag inagaw ang iyong balabal, huwag mong ipagkait ang iyong damit panloob. 30 Bigyan mo ang bawat humihingi sa iyo. At huwag mo nang bawiin pa ang iyong mga ari-arian sa umagaw nito. 31 Gawin mo sa iyong kapwa ang nais mong gawin nila sa iyo. 32 Kung ang mamahalin ninyo ay iyon lang mga nagmamahal sa inyo, ano ang mapapala ninyo? Kahit ang mga makasalanan ay nagmamahal sa nagmamahal sa kanila. 33 Ano ang mapapala ninyo kung gagawa kayo ng mabuti doon lamang sa gumagawa sa inyo ng mabuti? Ganoon din ang ginagawa ng mga makasalanan. 34 Kung kayo'y nagpapautang doon lamang sa mga taong inaasahan ninyong makababayad, ano ang mapapala ninyo? Kahit ang mga makasalanan ay nagpapautang sa inaasahan nilang makapagbabayad. 35 Kaya't mahalin ninyo ang inyong mga kaaway, gumawa kayo ng mabuti, at magpahiram kayo nang hindi umaasa ng kapalit. Malaki ang magiging gantimpala ninyo at kayo ay magiging mga anak ng Kataas-taasan sapagkat siya ay mabait sa mga walang utang na loob at sa masasama. 36 Maging mahabagin kayo gaya ng inyong Ama na mahabagin.”
Ang Paghatol sa Iba(G)
37 “Huwag kayong humatol upang hindi kayo hatulan. Huwag kayong humusga upang hindi kayo mahusgahan. Magpatawad kayo at kayo ay patatawarin. 38 Magbigay kayo at kayo ay bibigyan. Husto ang sukat, siksik, liglig at umaapaw ang ilalagay nila sa inyong kandungan. Sapagkat ang panukat na ginamit ninyo ang siya ring gagamiting panukat sa inyo.” 39 Sinabi pa niya sa kanila ang isang talinghaga, “Maaari bang akayin ng bulag ang kapwa bulag? Hindi kaya sila kapwa mahulog sa hukay? 40 Hindi makahihigit sa kanyang guro ang isang alagad; subalit ang sinumang sinanay nang lubos ay magiging tulad ng kanyang guro. 41 Bakit mo pinapansin ang puwing sa mata ng iyong kapatid gayong hindi mo napapansin ang troso sa iyong mata? 42 Paano mo masasabi sa iyong kapatid, ‘Kapatid, hayaan mong alisin ko ang puwing sa iyong mata,’ gayong ikaw mismo ay hindi nakakakita ng troso sa sarili mong mata? Mapagkunwari! Alisin mo muna ang troso sa iyong mata at makakakita ka nang mabuti sa pag-alis mo ng puwing sa mata ng iyong kapatid.”
Ang Punongkahoy at ang Bunga Nito(H)
43 “Walang mabuting punong namumunga ng masama. Gayon din naman, walang masamang punong namumunga ng mabuti. 44 Bawat puno ay nakikilala sa sarili nitong bunga. Sapagkat hindi makapipitas ng igos sa tinikan ni hindi rin makapipitas ng ubas sa dawagan. 45 Gumagawa ng kabutihan ang mabuting tao dahil sa mabuting kayamanan ng kanyang puso, ngunit ang masamang tao ay gumagawa ng masama dahil sa kanyang kasamaan. Sapagkat mula sa kayamanan ng puso ay nagsasalita ang bibig.”
Ang Dalawang Nagtayo ng Bahay(I)
46 “Bakit ninyo ako tinatawag na ‘Panginoon! Panginoon!’ gayong hindi naman ninyo sinusunod ang inuutos ko? 47 Ipapakita ko sa inyo kung saan maihahalintulad ang lahat ng nagsisilapit sa akin at nakikinig sa aking mga salita at gumagawa nito. 48 Siya ay tulad ng isang taong sa pagtatayo ng kanyang bahay ay naghukay nang malalim at naglagay ng pundasyon sa ibabaw ng bato. Nang dumaan ang baha at humampas sa bahay na iyon ay hindi iyon natinag sapagkat mahusay ang pagkakatayo nito. 49 Ngunit ang nakarinig subalit hindi sumusunod sa mga ito at tulad ng isang taong nagtayo ng kanyang bahay at itinayo ito sa lupang walang pundasyon. Kaya't nang hampasin ito ng agos ay agad na bumagsak. Malaki ang magiging sira ng bahay na iyon.”
Footnotes
- Lucas 6:1 Minsan isang Sabbath: Sa ibang manuskrito ay Noong ikalawang Sabbath.
The Living Bible copyright © 1971 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
