Add parallel Print Page Options

Ipinagluksa ng Bayan ang Pagkawasak ng mga Pananim

Ang salita ng Panginoon na dumating kay Joel na anak ni Pethuel:

Pakinggan ninyo ito, O matatanda,
    pakinggan ninyo, kayong lahat na naninirahan sa lupain!
May nangyari na bang ganitong bagay sa inyong mga araw,
    o sa mga araw ng inyong mga ninuno?
Sabihin ninyo iyon sa inyong mga anak,
    at ng inyong mga anak sa kanilang mga anak,
    at ng kanilang mga anak sa susunod na salinlahi.
Ang iniwan ng nagngangatngat na balang,
    ay kinain ng kuyog na balang.
Ang iniwan ng kuyog na balang
    ay kinain ng gumagapang na balang;
at ang iniwan ng gumagapang na balang
    ay kinain ng maninirang balang.

Gising, kayong mga maglalasing, at umiyak kayo;
    tumangis kayo, kayong lahat na manginginom ng alak,
dahil sa matamis na alak
    na inilayo sa inyong bibig.
Sapagkat(A) ang isang bansa ay sumalakay sa aking lupain,
    malakas at di mabilang,
ang kanyang mga ngipin ay mga ngipin ng leon,
    at siya'y may mga pangil ng babaing leon.
Kanyang sinira ang aking puno ng ubas,
    at sinibak ang aking puno ng igos;
kanyang binalatan at inihagis,
    ang kanilang mga sanga ay pumuti.

Managhoy ka na parang birheng may bigkis ng damit-sako
    para sa asawa ng kanyang kabataan.
Ang handog na butil at ang handog na inumin
    ay inalis sa bahay ng Panginoon.
Ang mga pari na mga lingkod ng Panginoon
    ay nagdadalamhati.
10 Ang mga bukid ay sira,
    ang lupain ay nagluluksa,
sapagkat ang trigo ay sira,
    ang bagong alak ay natuyo
    at ang langis ay kulang.

11 Mahiya kayo, O kayong mga magsasaka,
    tumangis kayong mga nag-aalaga ng ubasan,
dahil sa trigo at sebada;
    sapagkat ang ani sa bukid ay nasira.
12 Ang puno ng ubas ay natuyo,
    at ang puno ng igos ay nalalanta.
    Ang puno ng granada, ang puno ng palma at ang puno ng mansanas,
    at lahat ng punungkahoy sa parang ay tuyo;
sapagkat ang kagalakan ay nawala
    sa mga anak ng mga tao.

13 Magbigkis kayo ng damit-sako at tumaghoy, O mga pari at tumaghoy,
    manangis, kayong mga lingkod sa dambana.
Halikayo, palipasin ninyo ang magdamag na suot ang damit-sako,
    O mga lingkod ng aking Diyos!
Sapagkat ang handog na butil at ang handog na inumin
    ay ipinagkait sa bahay ng inyong Diyos.

14 Magtakda kayo ng pag-aayuno,
    tumawag kayo ng isang banal na pagtitipon.
Tipunin ninyo ang matatanda
    at ang lahat ng naninirahan sa lupain
sa bahay ng Panginoon ninyong Diyos,
    at dumaing kayo sa Panginoon.

15 Kahabag-habag(B) ang araw na iyon!
Sapagkat ang araw ng Panginoon ay malapit na,
    at ito'y darating na gaya ng pagkawasak mula sa Makapangyarihan sa lahat.
16 Hindi ba ang pagkain ay inalis
    sa ating harapan,
ang kagalakan at kasayahan
    mula sa bahay ng ating Diyos?

17 Ang mga binhi ay natutuyo sa ilalim ng lupa,
    ang mga kamalig ay walang laman,
ang mga imbakan ay wasak;
    sapagkat walang trigo.
18 Nag-uungalan ang mga hayop!
    Ang mga kawan ng mga baka ay nalilito
sapagkat wala silang pastulan;
    pati ang mga kawan ng tupa ay nagdurusa.

19 O Panginoon, tumatawag ako sa iyo.
Sapagkat tinupok ng apoy ang mga pastulan sa ilang,
at sinunog ng apoy ang lahat ng punungkahoy sa parang.
20 Maging ang mga hayop sa bukid ay humihingal sa iyo;
    sapagkat ang mga tubig sa batis ay natutuyo,
at tinupok ng apoy ang mga pastulan sa ilang.

Ito ang mensahe ng Panginoon na ipinahayag niya kay Joel na anak ni Petuel.

Sinira ng mga Balang ang mga Tanim

Kayong mga tagapamahala ng Juda at ang lahat ng inyong mamamayan, pakinggan ninyo ang sasabihin ko sa inyo. Wala pang nangyari na katulad nito noong kapanahunan ng inyong mga ninuno o sa panahon ninyo ngayon. Kailangang isalaysay ito sa bawat henerasyon ng inyong lahi.

Sunud-sunod na sumalakay ang mga pulutong ng balang. Ang mga naiwan na tanim na hindi naubos ng unang pulutong ay kinain ng sumunod na pulutong hanggang sa naubos ang mga tanim.[a]

Kayong mga lasenggo, bumangon kayo at umiyak nang malakas! Sapagkat wala na kayong maiinom; wala nang bunga ang mga ubas na gagawing alak. Ang lupain ng Panginoon[b] ay sinalakay ng napakaraming balang.[c] Matalas ang kanilang mga ngipin na parang mga ngipin ng leon. Sinira nila ang mga tanim na ubas ng Panginoon at ang kanyang mga puno ng igos. Nginatngat nila ang mga balat nito hanggang sa mamuti ang mga sanga.

Umiyak kayo katulad ng isang dalaga[d] na nakadamit ng sako[e] na namatayan ng binatang mapapangasawa. Sapagkat wala nang butil o inumin na maihahandog sa templo ng Panginoon, kaya nalulungkot ang mga paring naglilingkod sa kanya. 10 Nasira ang mga bukirin na parang taong nagdadalamhati. Nasira na ang mga trigo, at wala na ang katas ng ubas at langis.

11 Kayong mga magsasaka, dapat kayong malungkot! Kayong mga tagapangalaga ng ubasan, umiyak kayo nang malakas! Sapagkat nasira ang aanihing mga trigo at sebada. 12 Nalanta ang mga tanim na ubas at ang lahat ng puno, pati na ang mga igos, pomegranata, palma, at mansanas. Talagang nawala ang kaligayahan ng mga tao.

Panawagan ng Pagsisisi

13 Kayong mga pari na naglilingkod sa altar ng aking Dios, magsuot kayo ng sako at pumunta sa templo at umiyak buong magdamag. Sapagkat wala nang butil o inumin na ihahandog sa templo ng inyong Dios. 14 Sabihin ninyo sa mga tagapamahala ng Juda at sa lahat ng kanyang mamamayan na pumunta silang lahat sa templo ng Panginoon na inyong Dios at mag-ayuno. Humingi sila ng tulong sa Panginoon.

15 Naku! Malapit na ang araw ng pagpaparusa ng Panginoong Makapangyarihan. 16 Nakita natin mismo kung paano tayo nawalan ng pagkain at kung paano nawala ang kagalakan sa templo ng Dios. 17 Namatay ang mga binhi sa tigang na lupa. At dahil natuyo ang mga butil, wala nang laman ang mga bodega, kaya nagiba na lamang ang mga ito. 18 Umaatungal ang mga hayop dahil sa gutom. Gumagala ang mga baka na naghahanap ng makakain, pati ang mga tupa ay nahihirapan na rin.

19 Nanalangin si Joel: Panginoon, nananawagan po ako sa inyo, dahil natuyo na ang mga pastulan at ang lahat ng punongkahoy sa bukirin, na parang nilamon ng apoy. 20 Maging ang mga hayop sa gubat ay dumadaing sa inyo, dahil tuyong-tuyo na ang mga ilog at mga sapa, at tuyo na rin ang mga pastulan, na parang nilamon ng apoy.

Footnotes

  1. 1:4 Maaari rin na ang sinasabi ng talatang ito ay ang apat na klaseng balang o ang apat na “stages” ng paglaki ng balang.
  2. 1:6 lupain ng Panginoon: sa literal, aking lupain, na siyang Juda.
  3. 1:6 napakaraming balang: sa literal, mga bansa. Maaaring ang mga balang na ito ay kumakatawan sa mga bansang sasalakay sa Juda.
  4. 1:8 dalaga: o, birhen.
  5. 1:8 nakadamit ng sako: tanda ng pagluluksa.
'Joel 1 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.