Add parallel Print Page Options

Inireklamo ni Job ang Ginagawa ng Masama

24 “Bakit di nagtatakda ang Makapangyarihang Diyos ng araw ng paghuhukom,
    upang masaksihan ng mga matuwid ang kanyang paghatol?

“Binabago ng mga tao ang hangganan ng mga lupa,
    nagnanakaw ng mga hayop na iba ang nag-alaga.
Tinatangay nila ang asno ng mga ulila,
    kinakamkam sa mga biyuda ang bakang isinangla.
Ang mahirap ay itinataboy sa lansangan;
    at dahil sa takot, naghahanap ito ng taguan.

“Kaya ang dukha, tulad ay asnong mailap,
    hinahalughog ang gubat,
    mapakain lang ang anak.
Gumagapas sila sa bukid na hindi kanila,
    natirang ubas ng mga masasama pinupulot nila.
Kanilang katawan ay walang saplot;
    sa lamig ng gabi, wala man lamang kumot.
Nauulanan sila doon sa kabundukan;
    mga pagitan ng bato ang kanilang silungan.

“Inaalipin ng masasama ang mga ulila;
    mga anak ng may utang, kanilang kinukuha.
10 Hubad na pinaglalakad ang mga mahirap,
    labis ang gutom habang sila'y pinapagapas.
11 Sila ang nagkakatas ng ubas at olibo,
    ngunit di man lamang makatikim ng alak at langis nito.
12 Mga naghihingalo at mga sugatan, sa loob ng lunsod ay nagdadaingan,
    ngunit di pa rin pansin ng Diyos ang kanilang panawagan.

13 “May mga taong nagtatakwil sa liwanag;
    di nila ito maunawaan, patnubay nito'y ayaw sundan.
14 Bumabangon ang mamamatay-tao sa madaling araw,
    at ang kawawang dukha'y kanyang pinapaslang.
    Pagsapit naman ng gabi, siya ay nagnanakaw.
15 Ang nakikiapid ay naghihintay na dumilim,
    nagtatakip ng mukha upang walang makapansin.
16 Kung gabi naman sumasalakay ang mga magnanakaw;
    ayaw nila sa liwanag kaya't nagtatago pagsikat ng araw.
17 Liwanag ng araw ay kanilang kinatatakutan,
    ngunit di sila nasisindak sa matinding kadiliman.”

18 Sinabi ni Zofar,
“Ang masamang tao'y tinatangay ng baha,
    sinumpa ng Diyos ang kanilang lupa;
    sa ubasan nila'y ni walang mangahas magsaka.
19 Kung paanong ang yelo ay natutunaw sa tag-init,
    gayundin ang masama, naglalaho sa daigdig.
20 Kahit ang kanyang ina sa kanya'y nakakalimot;
    parang punong nabuwal, inuuod at nabubulok.
21 Pagkat inapi niya ang babaing di nagkaanak,
    at ang mga biyuda ay kanyang hinamak.
22 Winawasak ng Diyos ang buhay ng malalakas;
    kapag siya ay kumilos, ang masama'y nagwawakas.
23 Hayaan man ng Diyos na mabuhay ito nang tiwasay,
    sa bawat sandali, siya'y nagbabantay.
24 Umunlad man ang masama, ngunit panandalian lamang,
    natutuyo ring tulad ng damo at halaman,
    parang bungkos ng inani na binunot sa taniman.
25 Kasinungalingan ba ang sinasabi ko?
Sinong makapagpapatunay na ito'y di totoo?”

Idinaing ni Job ang Ginagawa ng Masama

24 “Bakit hindi tinutupad ng Makapangyarihan sa lahat ang mga kapanahunan?
    At bakit hindi nakikita ng mga nakakakilala sa kanya ang kanyang mga araw?
Inaalis ng mga tao ang mga palatandaang bato,
    hinuhuli nila ang mga kawan, at ipinapastol ang mga ito.
Kanilang itinataboy ang asno ng ulila,
    kinukuha nila ang baka ng babaing balo bilang sangla.
Kanilang itinataboy sa lansangan ang dukha;
    nagkukubling magkakasama ang mga maralita sa lupa.
Gaya ng mababangis na asno sa ilang
    sila'y humahayo patungo sa kanilang gawain,
na naghahanap sa ilang ng mabibiktima
    bilang pagkain para sa mga anak nila.
Sila'y nagsisiani sa bukid na hindi kanila;
    at sila'y namumulot sa ubasan ng masama.
Sila'y hubad na nakahiga buong magdamag na walang kasuotan,
    at sila'y walang saplot laban sa ginaw.
Sila'y basa ng ulan sa mga kabundukan,
    at yumayakap sa bato sa paghahanap ng makakanlungan.

(May mga umaagaw ng ulila mula pa sa suso ng ina,
    at kinukuhang sangla ang sanggol ng dukha.)
10 Sila'y humahayong hubad, walang damit,
    bagaman gutom, dinadala nila ang mga bigkis;
11 mula sa mga hanay ng olibo, sila'y gumagawa ng langis,
    sila'y nagpipisa sa pisaan ng ubas, subalit sa uhaw sila'y nagtitiis.
12 Mula sa lunsod ay dumadaing ang naghihingalo,
    at ang kaluluwa ng sugatan ay humihingi ng saklolo,
    gayunma'y hindi pinapansin ng Diyos ang kanilang pagsamo.

13 “May mga naghihimagsik laban sa liwanag;
    na hindi nakakaalam ng mga daan niyon,
    at hindi nananatili sa mga landas niyon.
14 Ang mamamatay-tao ay bumabangon sa bukang-liwayway
    upang mapatay niya ang dukha at nangangailangan;
    at sa gabi naman ay gaya siya ng magnanakaw.
15 Ang mata ng mangangalunya ay naghihintay rin ng takipsilim,
    na nagsasabing, ‘Walang matang makakakita sa akin;’
    at siya'y nagbabalatkayo ng kanyang mukha.
16 Sa dilim ay naghuhukay sila sa mga bahay;
    sila'y nagkukulong sa sarili kapag araw;
    ang liwanag ay hindi nila nalalaman.
17 Sapagkat ang pusikit na kadiliman ay umaga para sa kanilang lahat,
    sapagkat sila'y kaibigan ng pusikit na kadilimang nakakasindak.

18 “Inyong sinasabi, ‘Sa ibabaw ng tubig sila'y matuling dinadala,
    ang kanilang bahagi ay sinumpa sa lupa;
    walang mamimisa na babalik sa mga ubasan nila.
19 Inaagaw ng tagtuyot at init ang tubig ng niyebe,
    gayundin ang ginagawa ng Sheol sa mga nagkasala.
20 Kalilimutan sila ng sinapupunan,
    para sa bulati'y matamis silang matatagpuan,
hindi na maaalala ang kanilang pangalan,
    kaya't babaliing parang punungkahoy ang kasamaan.’
21 “Ginagawan ng masama ang hindi nanganganak na babae,
    at ang babaing balo ay hindi ginagawan ng mabuti.
22 Ngunit pinahahaba ng Diyos[a] ang buhay ng malakas sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan;
    sila'y bumabangon ngunit walang katiyakan sa buhay.
23 Pinagkakalooban niya sila ng katiwasayan, at sila'y inaalalayan;
    at ang kanyang mga mata ay nasa kanilang mga daanan.
24 Sila'y itinaas nang ilang sandali, at pagkatapos ay wala na.
    At sila'y nalalanta at kumukupas na gaya ng lahat ng mga iba,
    sila'y pinuputol na gaya ng mga uhay.
25 Kung hindi gayon, sinong magpapatunay na ako'y bulaan,
    at magpapakita na ang sinasabi ko'y walang kabuluhan?”

Footnotes

  1. Job 24:22 Sa Hebreo ay niya .
'Job 24 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.

24 “Why does the Almighty not set times(A) for judgment?(B)
    Why must those who know him look in vain for such days?(C)
There are those who move boundary stones;(D)
    they pasture flocks they have stolen.(E)
They drive away the orphan’s donkey
    and take the widow’s ox in pledge.(F)
They thrust the needy(G) from the path
    and force all the poor(H) of the land into hiding.(I)
Like wild donkeys(J) in the desert,
    the poor go about their labor(K) of foraging food;
    the wasteland(L) provides food for their children.
They gather fodder(M) in the fields
    and glean in the vineyards(N) of the wicked.(O)
Lacking clothes, they spend the night naked;
    they have nothing to cover themselves in the cold.(P)
They are drenched(Q) by mountain rains
    and hug(R) the rocks for lack of shelter.(S)
The fatherless(T) child is snatched(U) from the breast;
    the infant of the poor is seized(V) for a debt.(W)
10 Lacking clothes, they go about naked;(X)
    they carry the sheaves,(Y) but still go hungry.
11 They crush olives among the terraces[a];
    they tread the winepresses,(Z) yet suffer thirst.(AA)
12 The groans of the dying rise from the city,
    and the souls of the wounded cry out for help.(AB)
    But God charges no one with wrongdoing.(AC)

13 “There are those who rebel against the light,(AD)
    who do not know its ways
    or stay in its paths.(AE)
14 When daylight is gone, the murderer rises up,
    kills(AF) the poor and needy,(AG)
    and in the night steals forth like a thief.(AH)
15 The eye of the adulterer(AI) watches for dusk;(AJ)
    he thinks, ‘No eye will see me,’(AK)
    and he keeps his face concealed.
16 In the dark, thieves break into houses,(AL)
    but by day they shut themselves in;
    they want nothing to do with the light.(AM)
17 For all of them, midnight is their morning;
    they make friends with the terrors(AN) of darkness.(AO)

18 “Yet they are foam(AP) on the surface of the water;(AQ)
    their portion of the land is cursed,(AR)
    so that no one goes to the vineyards.(AS)
19 As heat and drought snatch away the melted snow,(AT)
    so the grave(AU) snatches away those who have sinned.
20 The womb forgets them,
    the worm(AV) feasts on them;(AW)
the wicked are no longer remembered(AX)
    but are broken like a tree.(AY)
21 They prey on the barren and childless woman,
    and to the widow they show no kindness.(AZ)
22 But God drags away the mighty by his power;(BA)
    though they become established,(BB) they have no assurance of life.(BC)
23 He may let them rest in a feeling of security,(BD)
    but his eyes(BE) are on their ways.(BF)
24 For a little while they are exalted, and then they are gone;(BG)
    they are brought low and gathered up like all others;(BH)
    they are cut off like heads of grain.(BI)

25 “If this is not so, who can prove me false
    and reduce my words to nothing?”(BJ)

Footnotes

  1. Job 24:11 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.