Add parallel Print Page Options

Naniniwala si Job na Pawawalang-sala Siya ng Diyos

19 Ang sagot ni Job,
“Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan
    sa mga salitang inyong binibitawan?
Maraming ulit na ninyo akong nilait,
    di na kayo nahiya na sa aki'y magmalabis.
Kung nakagawa man ako ng kasalanan;
    walang ibang mananagot kundi ako lamang.
Akala ninyo kayo'y mas mabuti kaysa akin,
    pinagbabatayan ninyo'y ang hirap kong pasanin.
Dapat ninyong malaman, ang Diyos ang may gawa nito;
    ang bitag niyang iniumang ay nasa paligid ko.
Tumututol ako sa ganitong karahasan,
    ngunit walang nakikinig
    sa sigaw kong katarungan.
Hinarangan ng Diyos ang aking daraanan;
    binalot niya ng dilim ang landas kong lalakaran.
Inalis niyang lahat ang aking kayamanan,
    sinira pa niya ang aking karangalan.
10 Saanman ako bumaling, ako'y kanyang pinapalo,
parang punong binunot, pag-asa ko'y natutuyo.
11 Matindi ang galit ng Diyos sa akin;
    isang kaaway ang sa aki'y kanyang turing.
12 Ang hukbo niya ay tinipon at ako ay kinubkob,
    ang aking tahanan ay kanilang sinakop.

13 “Ang mga kapatid ko'y pinalayo niya sa akin;
    mga dating kakilala, hindi na ako pinapansin.
14     Pati mga kamag-anak ko'y nag-alisan; naiwan akong walang kaibigan.
15 Dati kong mga panauhi'y di na ako kilala;
    para na akong dayuhan sa aking mga alila.
16 Ang utos ko sa kanila'y hindi na rin pinapansin,
    makiusap man ako'y ayaw pa rin akong sundin.
17 Pati na ang asawa ko'y nandidiri sa akin;
    mga kapatid ko sa laman, ayaw akong makapiling.
18 Ako'y kinukutya ng mga batang paslit; kapag ako'y nakita, pinagtatawanan at nilalait.
19 Mga(A) kaibigan kong matalik sa akin ay nasusuklam,
    ang mga minamahal ko, ako'y nilalayuan.
20 Buto't balat na lamang ang natitira sa akin,
    ang pag-asa kong mabuhay, maliit na at katiting.
21 Mga kaibigan ko, sa akin sana'y mahabag;
    kamay na ng Diyos ang sa aki'y humahampas.
22 Bakit n'yo ako inuusig tulad ng ginagawa ng Diyos?
    Di pa ba kayo masaya sa kahirapan kong lubos?

23 “Ang mga salita ko sana'y maisulat
    at maitala sa isang buong aklat!
24 At maiukit sa bato itong mga sinabi ko
    upang habang panaho'y mabasa ng mga tao.
25 Ngunit alam kong di natutulog ang aking Tagapagligtas,[a]
    na magtatanggol sa akin pagdating ng wakas.
26 Pagkatapos na maubos itong aking buong balat,
    makikita ko ang Diyos kahit laman ay maagnas.
27 Siya'y aking mamamasdan, at mukhaang makikita;
    siya'y makikilala nitong aking mga mata.
Ang puso ko'y nananabik na masdan ko na siya.

28 “Ako ay patuloy ninyong uusigin,
    pagkat iniisip ninyong ang sala nga ay sa akin.
29 Kayo sana ay mag-ingat sa talim nitong tabak,
    na siyang maghahatid ng parusa sa kasalanan,
    upang inyong malamang may hahatol nga sa wakas.”

Footnotes

  1. Job 19:25 Ngunit…Tagapagligtas: o kaya'y Ngunit alam kong buháy ang aking Tagapagligtas .
'Job 19 ' not found for the version: Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version.

Job responde a Bildad

19 Entonces respondió Job y dijo:


—¿Hasta cuándo angustiarán mi alma
y me triturarán con palabras?
Ya me han injuriado diez veces. ¿No se avergüenzan de haberme atacado?
Si en verdad he errado
conmigo permanecerá mi error.
Pero si en realidad ustedes se jactan contra mí
y contra mí usan mi oprobio
como argumento,
sepan, pues, que Dios me ha agraviado
y me ha envuelto en su red.
»He aquí, aunque grito:
“¡Violencia!”, no soy oído;
doy voces, y no hay justicia.
Él ha cercado mi camino
para que yo no pase;
sobre mis senderos ha puesto tinieblas.
Me ha desvestido de mi gloria
y ha quitado la corona de mi cabeza.
10 Por todos lados me despedaza,
y me marcho;
ha arrancado mi esperanza como
a un árbol.
11 Hace que su furor se inflame contra mí
y me considera como a uno de sus adversarios.
12 A una vienen sus tropas;
allanan su camino contra mí
y ponen sitio alrededor de mi morada.
13 »Hizo que mis hermanos se alejaran
de mí;
mis amigos se apartaron por completo.
14 Mis parientes me han fallado; mis conocidos me han olvidado.
15 Los que habitan en mi casa y mis criadas me consideran un extraño;
he llegado a ser un extranjero ante sus ojos.
16 Llamo a mi siervo, y no responde; con mi propia boca le tengo que rogar.
17 Mi aliento ha venido a ser repulsivo
a mi mujer,
y apesto aun ante mis propios hijos[a].
18 Aun los niños me desprecian;
si me levanto hablan contra mí.
19 Todos mis amigos íntimos
me abominan;
aquellos a quienes amo se han vuelto contra mí.
20 Mis huesos se pegan a mi piel
y a mi carne;
he escapado apenas con la piel de mis dientes.
21 »¡Compadézcanse ustedes de mí! ¡Compadézcanse de mí,
oh amigos míos!
Porque la mano de Dios me ha tocado.
22 ¿Por qué me persiguen como lo hace Dios?
¿No se satisfacen con mi carne?
23 »¡Oh, que mis palabras fuesen escritas! ¡Oh, que fuesen grabadas en un libro!
24 ¡Que con cincel de hierro y de plomo fuesen cinceladas en la roca
para siempre!
25 Pero yo sé que mi Redentor vive
y que al final se levantará sobre el polvo.
26 Y después que hayan deshecho esta
mi piel,
¡en mi carne he de ver a Dios
27 a quien yo mismo he de ver!
Lo verán mis ojos, y no los de otro.
»Mi corazón se consume dentro de mí.
28 Si dicen: “¿Cómo lo acosaremos?”,
y “La raíz del asunto se halla en él”,
29 teman por ustedes ante la espada. Porque la espada representa la ira contra las iniquidades,
para que sepan que hay un juicio.

Footnotes

  1. Job 19:17 Los hijos de mi vientre; otra trad., ante mis hermanos (comp. 3:10).