Deuteronomio 32
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
32 “Pakinggan mo, langit, ang aking sasabihin,
unawain mo, lupa, ang aking bibigkasin.
2 Pumatak nawang gaya ng ulan ang aking ituturo,
ang salita ko nawa'y tulad ng hamog na namumuo;
upang halama'y diligan at damo'y tumubo.
3 Sapagkat si Yahweh ay aking pupurihin,
ang kanyang pangalan ay inyong dakilain.
4 “Si Yahweh ang inyong batong tanggulan,
mga gawa niya'y walang kapintasan,
mga pasya niya'y pawang makatarungan;
siya'y Diyos na tapat at makatuwiran.
5 Datapwat ang Israel sa kanya ay nagtaksil,
di na karapat-dapat na mga anak ang turing,
dahil sa pagkakasala nila at ugaling suwail.
6 O mga mangmang at hangal na tao,
ganyan ba susuklian ang kabutihan sa inyo ni Yahweh na inyong ama at sa inyo'y lumikha,
at nagtaguyod na kayo'y maging isang bansa?
7 “Alalahanin ninyo ang mga lumipas na panahon, ang mga salinlahi ng mga nagdaang taon;
tanungin ninyo ang inyong ama at kanilang sasabihin,
pati ang matatanda at kanilang sasaysayin.
8 Nang(A) ipamahagi ng Kataas-taasang Diyos ang ipapamanang lupain,
nang ang mga bansa'y kanyang hati-hatiin,
mga hangganan nito'y kanyang itinakda ayon sa dami ng mga anak niya.
9 Pagkat ang lahi ni Jacob ay kanyang pinili,
sila ang kanyang tagapagmanang lahi.
10 “Sa isang disyerto sila'y kanyang natagpuan,
sa isang lupang tigang at walang naninirahan.
Doon sila'y kanyang pinatnubayan,
binantayan at doo'y inalagaan.
11 Isang inahing agila, ang kanyang katulad,
sila'y mga inakay na tinuruan niyang lumipad;
upang ang Israel ay hindi bumagsak,
sinasalo niya ng malalapad niyang pakpak.
12 Si Yahweh lamang ang sa kanila'y pumatnubay,
walang diyos na banyaga ang sa kanila'y dumamay.
13 “Kanyang pinagtagumpay sila sa kaburulan,
sila'y kumain ng mga ani sa kabukiran.
Nakakuha sila ng pulot sa mga batuhan,
nakahukay rin ng langis sa lupang tigang.
14 Kanilang mga baka't kambing ay sagana sa gatas;
pinakamainam ang kanilang kawan, trigo, at katas ng ubas.
15 “Si Jacob na irog, tumaba't lumaki—katawa'y bumilog;
ang Diyos na lumalang kanyang tinalikuran,
at itinakwil ang batong tanggulan ng kanyang kaligtasan.
16 Pinanibugho nila si Yahweh dahil sa mga diyus-diyosan.
Poot niya'y pinag-alab sa pagsambang kasuklam-suklam.
17 Naghain(B) sila ng handog sa mga demonyo,
sa mga diyus-diyosang hindi nila alam kung ano;
ngayon lamang dumating mga diyos na bago,
na hindi sinamba ng kanilang mga lolo.
18 Iniwan ninyo ang batong tanggulan na sa inyo'y nagdalang-tao,
kinalimutan ninyo ang Diyos na tunay na sa inyo ay nagbigay-buhay.
19 “Nang makita ni Yahweh ang ginawa nilang ito, napuspos siya ng galit,
poot niya'y nag-alimpuyo laban sa mga anak na inari niyang totoo.
20 ‘Kaya't ako'y lalayo,’ ang sabi niya,
‘Kanilang mga dalangin di na diringgin pa,
tingnan ko lang ang kanilang sasapitin—
isang lahing suwail, mga anak na taksil.
21 Pinanibugho(C) nila ako sa mga diyos na hindi totoo,
sa pagsamba sa kanila'y ginalit nila ako,
kaya't bayang hangal kahit hindi akin ay siyang gagamitin,
upang aking bayan galitin at panibughuin.
22 Galit ko'y bubuga ng nag-aalab na poot,
maglalagablab hanggang sa kalaliman ng daigdig ng mga patay.
Lupa't bunga nito apoy ang tutupok,
sa mga saligan ng bundok siya ang susunog.’
23 “‘Tatambakan ko sila ng labis na paghihirap,
pauulanan ko sila ng aking mga sibat.
24 Padadalhan ko sila ng nakakalunos na salot,
matinding lagnat at gutom ang aking idudulot.
Mababangis na hayop aking pasasalakayin,
makamandag na ahas sila'y tutuklawin.
25 Sa mga lansanga'y magkakaroon ng mga patayan,
sindak at takot naman sa mga tahanan;
binata't dalaga'y kapwa pupuksain,
maging pasusuhing sanggol at matatandang ubanin.
26 Naisip ko na sana'y sila ang lipulin,
sa alaala ng madla sila ay pawiin.
27 Subalit ayaw kong mangyari na ang mga kaaway ay pahambog na magsabi:
Kami ang lumupig sa kanila,
ngunit akong si Yahweh ang talagang sa kanila'y nagparusa.’
28 “Sila'y isang bansang salat sa katuwiran,
isang bayang wala ni pang-unawa man.
29 Kung sila'y matalino, naunawaan sana nila nangyaring pagkatalo.
Kung bakit sila nagapi, sasabihin nila ito:
30 Paano matutugis ng isa ang sanlibo?
O ang sampung libo ng dalawa katao?
Sila'y pinabayaan ng kanilang batong tanggulan
na sa kanila'y nagtakwil at nang-iwan.
31 Tunay ngang tanggulan nila'y hindi tulad ng sa atin;
maging ating mga kaaway ito rin ang sasabihin.
32 Sila ay sanga ng ubasan ng Sodoma, mga nagmula sa taniman ng Gomorra;
mga ubas nila'y tunay na lason at mapakla.
33 Ang alak na dito'y kinakatas,
ay gaya ng mabagsik na kamandag ng ahas.
34 “Hindi ba't iniingatan ko ito sa aking kaban,
natatakpang mahigpit sa aking taguan?
35 Akin(D) ang paghihiganti, ako ang magpaparusa;
kanilang pagbagsak ay nalalapit na.
Araw ng kapahamakan sa kanila'y darating,
lubos na pagkawasak ay malapit ng sapitin.
36 Bibigyan(E) ng katarungan ni Yahweh ang kanyang bayan,
mga lingkod niyang hirang kanyang kahahabagan.
Kapag nakita niyang sila'y nanghihina,
at lakas nila'y unti-unting nawawala.
37 Pagkatapos itatanong ng Diyos sa kanyang bayan,
‘Nasaan ngayon ang inyong mga diyos,
tanggulang inyong pinagkatiwalaan?
38 Sinong umubos sa taba ng inyong handog,
at sino ang uminom ng alak ninyong kaloob?
Bakit hindi ninyo sila tawagin at tulong ay hingin?
Hindi ba nila kayo kayang sagipin?
39 “‘Alamin ninyong ako ang Diyos—Oo, ako lamang.
Maliban sa akin ay wala nang iba pa.
Ako'y pumapatay at nagbibigay-buhay,
ako'y sumusugat at nagpapagaling din naman.
Wala nang makakapigil, anuman ang aking gawin.
40 Isinusumpa ko ito sa harap ng kalangitan, habang ako'y nabubuhay,
Diyos na walang hanggan.
41 Hahasain ko ang aking tabak na makinang
upang igawad ang aking katarungan.
Mga kaaway ko'y aking paghihigantihan,
at sisingilin ko ang sa aki'y nasusuklam.
42 Sa aking mga palaso dugo nila'y dadanak,
laman nila'y lalamunin nitong aking tabak;
hindi ko igagalang sinumang lumaban,
tiyak na mamamatay bilanggo ma't sugatan!’
43 “Mga(F) bansa, bayan ni Yahweh'y inyong papurihan,
mga pumapatay sa kanila'y kanyang pinaparusahan.
Ang kanilang mga kaaway kanyang ginagantihan,
at pinapatawad ang kasalanan ng kanyang bayan.”[a]
44 Ito nga ang inawit nina Moises at Josue sa harapan ng mga Israelita. 45 Pagkatapos bigkasin ni Moises ang lahat ng ito sa harap ng buong bayan ng Israel, 46 sinabi niya, “Itanim ninyo sa isip ang mga salitang narinig ninyo sa akin ngayon. Ituro ninyo sa inyong mga anak, upang masunod nilang mabuti ang buong kautusan. 47 Mahalaga ang mga salitang ito sapagkat dito nakasalalay ang inyong buhay. Kung susundin ninyong mabuti, mabubuhay kayo nang matagal sa lupaing sasakupin ninyo sa kabila ng Jordan.”
Ipinatanaw kay Moises ang Canaan
48 Nang(G) araw ring iyon, sinabi ni Yahweh kay Moises, 49 “Umakyat ka sa Abarim, sa Bundok ng Nebo na sakop ng Moab, sa tapat ng Jerico, at tanawin mo ang Canaan, ang lupaing ibibigay ko sa mga Israelita. 50 Doon ka mamamatay sa bundok na iyon tulad ng nangyari kay Aaron sa Bundok ng Hor, 51 sapagkat sinuway ninyo ako sa harapan ng bayang Israel noong sila'y nasa tabi ng tubig sa Meriba-kades sa ilang ng Zin. Hindi ninyo pinakita sa mga Israelita na ako ay banal. 52 Matatanaw mo ang lupaing ibibigay ko sa bayang Israel ngunit hindi mo ito mararating.”
Footnotes
- 43 o “Magpuri kayong kasama niya, O kalangitan, luwalhatiin ninyo siya, mga anghel ng Diyos; ipaghihiganti niya ang kanyang mga lingkod, at dadalisayin ang lupain ng kanyang bayan.”
Deuteronomy 32
New International Version
32 Listen,(A) you heavens,(B) and I will speak;
hear, you earth, the words of my mouth.(C)
2 Let my teaching fall like rain(D)
and my words descend like dew,(E)
like showers(F) on new grass,
like abundant rain on tender plants.
3 I will proclaim(G) the name of the Lord.(H)
Oh, praise the greatness(I) of our God!
4 He is the Rock,(J) his works are perfect,(K)
and all his ways are just.
A faithful God(L) who does no wrong,
upright(M) and just is he.(N)
5 They are corrupt and not his children;
to their shame they are a warped and crooked generation.(O)
6 Is this the way you repay(P) the Lord,
you foolish(Q) and unwise people?(R)
Is he not your Father,(S) your Creator,[a]
who made you and formed you?(T)
7 Remember the days of old;(U)
consider the generations long past.(V)
Ask your father and he will tell you,
your elders, and they will explain to you.(W)
8 When the Most High(X) gave the nations their inheritance,
when he divided all mankind,(Y)
he set up boundaries(Z) for the peoples
according to the number of the sons of Israel.[b](AA)
9 For the Lord’s portion(AB) is his people,
Jacob his allotted inheritance.(AC)
10 In a desert(AD) land he found him,
in a barren and howling waste.(AE)
He shielded(AF) him and cared for him;
he guarded him as the apple of his eye,(AG)
11 like an eagle that stirs up its nest
and hovers over its young,(AH)
that spreads its wings to catch them
and carries them aloft.(AI)
12 The Lord alone led(AJ) him;(AK)
no foreign god was with him.(AL)
13 He made him ride on the heights(AM) of the land
and fed him with the fruit of the fields.
He nourished him with honey from the rock,(AN)
and with oil(AO) from the flinty crag,
14 with curds and milk from herd and flock
and with fattened lambs and goats,
with choice rams of Bashan(AP)
and the finest kernels of wheat.(AQ)
You drank the foaming blood of the grape.(AR)
15 Jeshurun[c](AS) grew fat(AT) and kicked;
filled with food, they became heavy and sleek.
They abandoned(AU) the God who made them
and rejected the Rock(AV) their Savior.
16 They made him jealous(AW) with their foreign gods
and angered(AX) him with their detestable idols.
17 They sacrificed(AY) to false gods,(AZ) which are not God—
gods they had not known,(BA)
gods that recently appeared,(BB)
gods your ancestors did not fear.
18 You deserted the Rock, who fathered you;
you forgot(BC) the God who gave you birth.
19 The Lord saw this and rejected them(BD)
because he was angered by his sons and daughters.(BE)
20 “I will hide my face(BF) from them,” he said,
“and see what their end will be;
for they are a perverse generation,(BG)
children who are unfaithful.(BH)
21 They made me jealous(BI) by what is no god
and angered me with their worthless idols.(BJ)
I will make them envious by those who are not a people;
I will make them angry by a nation that has no understanding.(BK)
22 For a fire will be kindled by my wrath,(BL)
one that burns down to the realm of the dead below.(BM)
It will devour(BN) the earth and its harvests(BO)
and set afire the foundations of the mountains.(BP)
23 “I will heap calamities(BQ) on them
and spend my arrows(BR) against them.
24 I will send wasting famine(BS) against them,
consuming pestilence(BT) and deadly plague;(BU)
I will send against them the fangs of wild beasts,(BV)
the venom of vipers(BW) that glide in the dust.(BX)
25 In the street the sword will make them childless;
in their homes terror(BY) will reign.(BZ)
The young men and young women will perish,
the infants and those with gray hair.(CA)
26 I said I would scatter(CB) them
and erase their name from human memory,(CC)
27 but I dreaded the taunt of the enemy,
lest the adversary misunderstand(CD)
and say, ‘Our hand has triumphed;
the Lord has not done all this.’”(CE)
28 They are a nation without sense,
there is no discernment(CF) in them.
29 If only they were wise and would understand this(CG)
and discern what their end will be!(CH)
30 How could one man chase a thousand,
or two put ten thousand to flight,(CI)
unless their Rock had sold them,(CJ)
unless the Lord had given them up?(CK)
31 For their rock is not like our Rock,(CL)
as even our enemies concede.(CM)
32 Their vine comes from the vine of Sodom(CN)
and from the fields of Gomorrah.
Their grapes are filled with poison,(CO)
and their clusters with bitterness.(CP)
33 Their wine is the venom of serpents,
the deadly poison of cobras.(CQ)
34 “Have I not kept this in reserve
and sealed it in my vaults?(CR)
35 It is mine to avenge;(CS) I will repay.(CT)
In due time their foot will slip;(CU)
their day of disaster is near
and their doom rushes upon them.(CV)”
36 The Lord will vindicate his people(CW)
and relent(CX) concerning his servants(CY)
when he sees their strength is gone
and no one is left, slave(CZ) or free.[d]
37 He will say: “Now where are their gods,
the rock they took refuge in,(DA)
38 the gods who ate the fat of their sacrifices
and drank the wine of their drink offerings?(DB)
Let them rise up to help you!
Let them give you shelter!
39 “See now that I myself am he!(DC)
There is no god besides me.(DD)
I put to death(DE) and I bring to life,(DF)
I have wounded and I will heal,(DG)
and no one can deliver out of my hand.(DH)
40 I lift my hand(DI) to heaven and solemnly swear:
As surely as I live forever,(DJ)
41 when I sharpen my flashing sword(DK)
and my hand grasps it in judgment,
I will take vengeance(DL) on my adversaries
and repay those who hate me.(DM)
42 I will make my arrows drunk with blood,(DN)
while my sword devours flesh:(DO)
the blood of the slain and the captives,
the heads of the enemy leaders.”
43 Rejoice,(DP) you nations, with his people,[e][f]
for he will avenge the blood of his servants;(DQ)
he will take vengeance on his enemies(DR)
and make atonement for his land and people.(DS)
44 Moses came with Joshua[g](DT) son of Nun and spoke all the words of this song in the hearing of the people. 45 When Moses finished reciting all these words to all Israel, 46 he said to them, “Take to heart all the words I have solemnly declared to you this day,(DU) so that you may command(DV) your children to obey carefully all the words of this law. 47 They are not just idle words for you—they are your life.(DW) By them you will live long(DX) in the land you are crossing the Jordan to possess.”
Moses to Die on Mount Nebo
48 On that same day the Lord told Moses,(DY) 49 “Go up into the Abarim(DZ) Range to Mount Nebo(EA) in Moab, across from Jericho,(EB) and view Canaan,(EC) the land I am giving the Israelites as their own possession. 50 There on the mountain that you have climbed you will die(ED) and be gathered to your people, just as your brother Aaron died(EE) on Mount Hor(EF) and was gathered to his people. 51 This is because both of you broke faith with me in the presence of the Israelites at the waters of Meribah Kadesh(EG) in the Desert of Zin(EH) and because you did not uphold my holiness among the Israelites.(EI) 52 Therefore, you will see the land only from a distance;(EJ) you will not enter(EK) the land I am giving to the people of Israel.”
Footnotes
- Deuteronomy 32:6 Or Father, who bought you
- Deuteronomy 32:8 Masoretic Text; Dead Sea Scrolls (see also Septuagint) sons of God
- Deuteronomy 32:15 Jeshurun means the upright one, that is, Israel.
- Deuteronomy 32:36 Or and they are without a ruler or leader
- Deuteronomy 32:43 Or Make his people rejoice, you nations
- Deuteronomy 32:43 Masoretic Text; Dead Sea Scrolls (see also Septuagint) people, / and let all the angels worship him, /
- Deuteronomy 32:44 Hebrew Hoshea, a variant of Joshua
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.