箴言 17
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
17 粗茶淡饭但相安无事，
胜过佳肴满桌却勾心斗角。
2 精明的仆人必管辖主人的不肖子，
并与他们一同承受家业。
3 鼎炼银，炉炼金，
耶和华试炼人心。
4 作恶者留心听恶言，
说谎者侧耳听坏话。
5 嘲笑穷人等于侮辱造物主，
幸灾乐祸的人必难逃惩罚。
6 子孙是老人的华冠，
父母是儿女的荣耀。
7 愚人高谈阔论不相称，
统治者说谎更不合适。
8 行贿者视贿赂为法宝，
可以使他无往不利。
9 饶恕过犯，促进友爱；
重提旧恨，破坏友情。
10 责备哲士一句，
胜过杖打愚人百下。
11 恶人一心反叛，
残忍的使者必奉命来惩罚他。
12 宁愿遇见丢失幼崽的母熊，
也不愿碰上做蠢事的愚人。
13 人若以恶报善，
家里必祸患不断。
14 争端爆发如洪水决堤，
当在爆发前将其制止。
15 放过罪人、冤枉义人，
都为耶和华所憎恶。
16 愚人无心求智慧，
手中有钱有何用？
17 朋友时时彼此关爱，
手足生来患难与共。
18 无知的人才会为他人作保。
19 喜爱争斗的喜爱犯罪，
骄傲自大的自招灭亡。
20 心术不正，难觅幸福；
口吐谎言，陷入祸患。
21 生愚昧子带来忧伤，
愚人之父毫无喜乐。
22 喜乐的心乃是良药，
忧伤的灵使骨枯干。
23 恶人暗中收受贿赂，
颠倒是非。
24 哲士追求智慧，
愚人漫无目标。
25 愚昧的孩子令父亲忧虑，让母亲苦恼。
26 责罚义人不妥，
杖责君子不义。
27 谨言慎行的有知识，
温和冷静的有悟性。
28 愚人缄默可算为智慧，
闭口不言可算为明智。
Mga Kawikaan 17
Ang Biblia (1978)
Iba't ibang palagay tungkol sa buhay at kaugalian.
17 Maigi ang (A)isang tuyong subo at may katahimikan,
Kay sa bahay na may laging pistahan na may kaalitan.
2 Ang lingkod na gumagawang may kapantasan ay nagpupuno sa anak na nakahihiya,
At siya'y makakabahagi sa mana ng magkakapatid.
3 (B)Ang dalisayan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto:
Nguni't sinusubok ng Panginoon ang mga puso.
4 Ang manggagawa ng kasamaan ay nakikinig sa masasamang labi;
At ang sinungaling ay nakikinig sa masamang dila.
5 (C)Sinomang tumutuya sa dukha ay dumudusta sa May-lalang sa kaniya:
(D)At ang natutuwa sa kasakunaan ay walang pagsalang parurusahan.
6 Ang mga anak ng mga anak ay (E)putong ng mga matatandang tao;
At ang kaluwalhatian ng mga anak ay ang kanilang mga magulang.
7 Ang marilag na pananalita ay hindi nagiging mabuti sa mangmang:
Lalo na ang magdarayang mga labi, sa isang pangulo.
8 Ang suhol ay parang mahalagang bato sa mga mata ng nagtatamo:
Saan man pumihit ay gumiginhawa.
9 Ang nagtatakip ng pagsalangsang ay humahanap ng pagibig:
Nguni't ang nagdadadaldal tungkol sa anoman ay naghihiwalay ng magkakaibigang matalik.
10 Ang saway ay nanasok na taimtim sa isang naguunawa,
Kay sa isang daang hampas sa mangmang.
11 Ang hinahanap lamang ng masamang tao ay panghihimagsik;
Kaya't isang mabagsik na sugo ay susuguin laban sa kaniya.
12 Masalubong ang tao ng oso na nanakawan ng kaniyang mga anak,
(F)Maigi kay sa mangmang sa kaniyang kamangmangan.
13 (G)Sinomang gumaganti ng kasamaan sa mabuti,
Kasamaan ay hindi hihiwalay sa kaniyang bahay.
14 Ang pasimula ng pagkakaalit ay gaya ng pagbuga ng tubig:
(H)Kaya't iwan ninyo ang pagtatalo, bago maginit sa pagkakaalit.
15 (I)Siya na umaaring ganap sa masama, at siya na nagpaparusa sa matuwid,
Kapuwa sila kasuklamsuklam sa Panginoon.
16 Bakit may halaga sa kamay ng mangmang upang ibili ng karunungan,
Gayong wala siyang pagkaunawa?
17 Ang kaibigan ay umiibig (J)sa lahat ng panahon,
At ang kapatid ay ipinanganak na ukol sa kasakunaan.
18 (K)Ang taong walang unawa ay nakikikamay,
At nagiging mananagot sa harapan ng kaniyang kapuwa.
19 Ang umiibig sa pagsalangsang ay umiibig sa pagkakaalit:
(L)Ang nagtataas ng kaniyang pintuan ay humahanap ng kapahamakan.
20 Siyang may magdarayang puso ay hindi nakakasumpong ng mabuti:
At (M)siyang may suwail na dila ay nahuhulog sa karalitaan.
21 (N)Ang nanganganak ng mangmang ay sa kaniyang kapanglawan:
At ang ama ng mangmang ay walang kagalakan.
22 (O)Ang masayang puso ay mabuting kagamutan:
Nguni't ang bagbag na diwa ay tumutuyo ng mga buto.
23 Ang masama ay tumatanggap ng suhol mula sa (P)sinapupunan,
(Q)Upang ipahamak ang daan ng kahatulan.
24 Karunungan ay (R)nasa harap ng mukha ng naguunawa:
Nguni't ang mga mata ng mangmang ay nasa mga wakas ng lupa.
25 (S)Ang mangmang na anak ay hirap sa kaniyang ama,
At kapaitan sa nanganak sa kaniya.
26 Parusahan naman ang matuwid ay hindi mabuti,
Ni saktan man ang mahal na tao dahil sa kanilang katuwiran.
27 (T)Siyang nagtitipid ng kaniyang mga salita ay may kaalaman:
At siyang may diwang malamig ay taong naguunawa.
28 (U)Ang mangmang man, pagka siya'y tumatahimik, ay nabibilang na pantas:
Pagka kaniyang tinitikom ang kaniyang mga labi, ay inaari siyang mabait.
Mga Kawikaan 17
Ang Biblia, 2001
17 Mas mabuti ang isang tuyong tinapay na may katahimikan,
kaysa bahay na punô ng pistahan ngunit may kaguluhan.
2 Ang aliping gumagawang may katalinuhan ay mamamahala sa anak na gumagawa ng kahihiyan,
at gaya ng isa sa magkakapatid, sa mana ay babahaginan.
3 Ang dalisayan ay para sa pilak at ang hurno ay sa ginto,
ngunit sinusubok ng Panginoon ang mga puso.
4 Nakikinig sa masasamang labi ang gumagawa ng masama,
at ang sinungaling ay nakikinig sa masamang dila.
5 Ang humahamak sa dukha ay lumalait sa kanyang Maylalang,
at ang natutuwa sa kasawiang-palad ay walang pagsalang parurusahan.
6 Ang mga apo ay korona ng matatanda,
at ang kaluwalhatian ng mga anak ay ang mga magulang nila.
7 Hindi bagay sa hangal ang pinong pananalita,
lalo na ang mga mandarayang mga labi, sa isang namamahala.
8 Ang suhol ay parang mahiwagang bato sa mga mata ng nagbibigay,
saanman pumihit siya'y nagtatagumpay.
9 Ang nagpapatawad ng kasalanan ay humahanap ng pagmamahalan,
ngunit ang nagpapaulit-ulit sa usapin ay naghihiwalay ng magkakaibigan.
10 Ang saway ay tumatagos sa taong may kaunawaan,
kaysa isandaang hampas sa isang taong hangal.
11 Ang masamang tao'y naghahanap lamang ng paghihimagsik,
kaya't ipadadala laban sa kanya ay isang sugong mabagsik.
12 Hayaang masalubong ng isang tao ang babaing oso na ang mga anak ay ninakaw,
kaysa sa isang hangal sa kanyang kahangalan.
13 Kung gumanti ng kasamaan ang isang tao sa kabutihan,
ang kasamaan ay hindi hihiwalay sa kanyang sambahayan.
14 Gaya ng pagpapalabas ng tubig ang pasimula ng alitan,
kaya't huminto na bago sumabog ang away.
15 Siyang nagpapawalang-sala sa masama, at siyang nagpaparusa sa matuwid,
ay kapwa kasuklamsuklam sa Panginoon.
16 Bakit kailangang may halaga sa kamay ng hangal upang ibili ng karunungan,
gayong wala naman siyang kaunawaan?
17 Ang kaibigan sa lahat ng panahon ay nagmamahal,
at ang isang kapatid ay ipinanganak para sa kagipitan.
18 Ang taong walang katinuan ay nagbibigay ng sangla,
at nagiging tagapanagot sa harapan ng kanyang kapwa.
19 Ang umiibig sa pagsalangsang ay umiibig sa alitan;
ang nagtataas ng kanyang pintuan ay humahanap ng kapahamakan.
20 Ang taong may baluktot na diwa ay hindi sasagana,
at siyang may masamang dila ay nahuhulog sa sakuna.
21 Ang anak na hangal sa kanyang ama'y kalungkutan,
at ang ama ng isang hangal ay walang kagalakan.
22 Isang mabuting gamot ang masayang puso,
ngunit ang bagbag na diwa, sa mga buto'y tumutuyo.
23 Ang masama ay tumatanggap ng suhol mula sa kandungan,
upang baluktutin ang mga daan ng katarungan.
24 Ang taong may unawa ay humaharap sa karunungan,
ngunit nasa mga dulo ng daigdig ang mga mata ng hangal.
25 Ang hangal na anak ay kalungkutan sa kanyang ama,
at kapaitan sa babaing nagsilang sa kanya.
26 Hindi mabuti na parusahan ang matuwid,
isang kamalian na ang maharlika'y mahagupit.
27 Siyang pumipigil ng kanyang mga salita ay may kaalaman,
at siyang may diwang malamig ay taong may kaunawaan.
28 Maging ang hangal kapag tumatahimik ay maituturing na marunong,
inaari siyang matalino, kapag mga labi niya'y itinitikom.
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978