ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14
SBL Greek New Testament
14 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς οἶκόν τινος τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων σαββάτῳ φαγεῖν ἄρτον καὶ αὐτοὶ ἦσαν παρατηρούμενοι αὐτόν. 2 καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπός τις ἦν ὑδρωπικὸς ἔμπροσθεν αὐτοῦ. 3 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους λέγων· [a]Ἔξεστιν τῷ σαββάτῳ [b]θεραπεῦσαι ἢ οὔ; 4 οἱ δὲ ἡσύχασαν. καὶ ἐπιλαβόμενος ἰάσατο αὐτὸν καὶ ἀπέλυσεν. 5 [c]καὶ πρὸς αὐτοὺς εἶπεν· Τίνος ὑμῶν υἱὸς ἢ βοῦς εἰς φρέαρ [d]πεσεῖται, καὶ οὐκ εὐθέως ἀνασπάσει αὐτὸν [e]ἐν ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; 6 καὶ οὐκ ἴσχυσαν [f]ἀνταποκριθῆναι πρὸς ταῦτα.
7 Ἔλεγεν δὲ πρὸς τοὺς κεκλημένους παραβολήν, ἐπέχων πῶς τὰς πρωτοκλισίας ἐξελέγοντο, λέγων πρὸς αὐτούς· 8 Ὅταν κληθῇς ὑπό τινος εἰς γάμους, μὴ κατακλιθῇς εἰς τὴν πρωτοκλισίαν, μήποτε ἐντιμότερός σου ᾖ κεκλημένος ὑπ’ αὐτοῦ 9 καὶ ἐλθὼν ὁ σὲ καὶ αὐτὸν καλέσας ἐρεῖ σοι· Δὸς τούτῳ τόπον, καὶ τότε ἄρξῃ μετὰ αἰσχύνης τὸν ἔσχατον τόπον κατέχειν. 10 ἀλλ’ ὅταν κληθῇς πορευθεὶς ἀνάπεσε εἰς τὸν ἔσχατον τόπον, ἵνα ὅταν ἔλθῃ ὁ κεκληκώς σε [g]ἐρεῖ σοι· Φίλε, προσανάβηθι ἀνώτερον· τότε ἔσται σοι δόξα ἐνώπιον [h]πάντων τῶν συνανακειμένων σοι. 11 ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται. 12 Ἔλεγεν δὲ καὶ τῷ κεκληκότι αὐτόν· Ὅταν ποιῇς ἄριστον ἢ δεῖπνον, μὴ φώνει τοὺς φίλους σου μηδὲ τοὺς ἀδελφούς σου μηδὲ τοὺς συγγενεῖς σου μηδὲ γείτονας πλουσίους, μήποτε καὶ αὐτοὶ [i]ἀντικαλέσωσίν σε καὶ γένηται [j]ἀνταπόδομά σοι. 13 ἀλλ’ ὅταν [k]δοχὴν ποιῇς, κάλει πτωχούς, ἀναπείρους, χωλούς, τυφλούς· 14 καὶ μακάριος ἔσῃ, ὅτι οὐκ ἔχουσιν ἀνταποδοῦναί σοι, ἀνταποδοθήσεται γάρ σοι ἐν τῇ ἀναστάσει τῶν δικαίων.
15 Ἀκούσας δέ τις τῶν συνανακειμένων ταῦτα εἶπεν αὐτῷ· Μακάριος [l]ὅστις φάγεται [m]ἄρτον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ. 16 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· Ἄνθρωπός τις [n]ἐποίει δεῖπνον μέγα, καὶ ἐκάλεσεν πολλούς, 17 καὶ ἀπέστειλεν τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· Ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά [o]ἐστιν. 18 καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς [p]πάντες παραιτεῖσθαι. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· Ἀγρὸν ἠγόρασα καὶ ἔχω ἀνάγκην [q]ἐξελθὼν ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 19 καὶ ἕτερος εἶπεν· Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 20 καὶ ἕτερος εἶπεν· Γυναῖκα ἔγημα καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. 21 καὶ παραγενόμενος ὁ [r]δοῦλος ἀπήγγειλεν τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπεν τῷ δούλῳ αὐτοῦ· Ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπείρους καὶ [s]τυφλοὺς καὶ χωλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. 22 καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· Κύριε, γέγονεν [t]ὃ ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστίν. 23 καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· Ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ [u]μου ὁ οἶκος· 24 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ [v]δείπνου.
25 Συνεπορεύοντο δὲ αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ στραφεὶς εἶπεν πρὸς αὐτούς· 26 Εἴ τις ἔρχεται πρός με καὶ οὐ μισεῖ τὸν πατέρα [w]ἑαυτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς ἀδελφάς, ἔτι [x]τε καὶ τὴν [y]ψυχὴν ἑαυτοῦ, οὐ δύναται [z]εἶναί μου μαθητής. 27 [aa]ὅστις οὐ βαστάζει τὸν σταυρὸν [ab]ἑαυτοῦ καὶ ἔρχεται ὀπίσω μου, οὐ δύναται εἶναί μου μαθητής. 28 τίς γὰρ ἐξ [ac]ὑμῶν θέλων πύργον οἰκοδομῆσαι οὐχὶ πρῶτον καθίσας ψηφίζει τὴν δαπάνην, εἰ [ad]ἔχει εἰς ἀπαρτισμόν; 29 ἵνα μήποτε θέντος αὐτοῦ θεμέλιον καὶ μὴ ἰσχύοντος ἐκτελέσαι πάντες οἱ θεωροῦντες ἄρξωνται [ae]αὐτῷ ἐμπαίζειν 30 λέγοντες ὅτι Οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἤρξατο οἰκοδομεῖν καὶ οὐκ ἴσχυσεν ἐκτελέσαι. 31 ἢ τίς βασιλεὺς πορευόμενος [af]ἑτέρῳ βασιλεῖ συμβαλεῖν εἰς πόλεμον οὐχὶ καθίσας πρῶτον [ag]βουλεύσεται εἰ δυνατός ἐστιν ἐν δέκα χιλιάσιν [ah]ὑπαντῆσαι τῷ μετὰ εἴκοσι χιλιάδων ἐρχομένῳ ἐπ’ αὐτόν; 32 εἰ δὲ μήγε, ἔτι [ai]αὐτοῦ πόρρω ὄντος πρεσβείαν ἀποστείλας ἐρωτᾷ [aj]τὰ πρὸς εἰρήνην. 33 οὕτως οὖν πᾶς ἐξ ὑμῶν ὃς οὐκ ἀποτάσσεται πᾶσιν τοῖς ἑαυτοῦ ὑπάρχουσιν οὐ δύναται [ak]εἶναί μου μαθητής.
34 Καλὸν [al]οὖν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ [am]καὶ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἀρτυθήσεται; 35 οὔτε εἰς γῆν οὔτε εἰς κοπρίαν εὔθετόν ἐστιν· ἔξω βάλλουσιν αὐτό. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.
Footnotes
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:3 Ἔξεστιν WH Treg NIV ] Εἰ ἔξεστιν RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:3 θεραπεῦσαι ἢ οὔ WH Treg NIV ] θεραπεύειν RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:5 καὶ WH Treg NIV ] + ἀποκριθεὶς RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:5 πεσεῖται WH Treg NIV ] ἐμπεσεῖται RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:5 ἐν WH NIV ] ἐν τῇ RP; τῇ Treg
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:6 ἀνταποκριθῆναι WH Treg NIV ] + αὐτῷ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:10 ἐρεῖ WH Treg NIV ] εἴπῃ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:10 πάντων WH Treg NIV ] – RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:12 ἀντικαλέσωσίν σε WH Treg NIV ] σε ἀντικαλέσωσιν RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:12 ἀνταπόδομά σοι WH Treg NIV ] σοι ἀνταπόδομα RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:13 δοχὴν ποιῇς WH NIV ] ποιῇς δοχήν Treg RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:15 ὅστις WH Treg NIV ] ὃς RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:15 ἄρτον WH Treg NA ] ἄριστον NIV RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:16 ἐποίει WH Treg NIV ] ἐποίησεν RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:17 ἐστιν WH NIV ] + πάντα Treg RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:18 πάντες παραιτεῖσθαι WH Treg NIV ] παραιτεῖσθαι πάντες RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:18 ἐξελθὼν WH Treg NIV ] ἐξελθεῖν καὶ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:21 δοῦλος WH Treg NIV ] + ἐκεῖνος RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:21 τυφλοὺς καὶ χωλοὺς WH Treg NIV ] χωλοὺς καὶ τυφλοὺς RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:22 ὃ WH Treg NIV ] ὡς RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:23 μου ὁ οἶκος WH Treg NIV ] ὁ οἶκος μου RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:24 δείπνου WH Treg NIV ] + Πολλοί γὰρ εἰσιν κλητοί ὀλίγοι δέ ἐκλεκτοί RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:26 ἑαυτοῦ WH NIV ] αὐτοῦ Treg RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:26 τε WH Treg NIV ] δέ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:26 ψυχὴν ἑαυτοῦ WH NIV ] ἑαυτοῦ ψυχήν Treg RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:26 εἶναί μου μαθητής WH Treg NIV ] μου μαθητὴς εἶναι RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:27 ὅστις WH NA ] καὶ ὅστις Treg NIV RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:27 ἑαυτοῦ WH NIV ] αὐτοῦ Treg; αὑτοῦ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:28 ὑμῶν WH Treg NIV ] + ὁ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:28 ἔχει WH Treg NIV ] + τὰ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:29 αὐτῷ ἐμπαίζειν WH Treg NIV ] ἐμπαίζειν αὐτῷ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:31 ἑτέρῳ βασιλεῖ συμβαλεῖν WH Treg NIV ] συμβαλεῖν ἑτέρῳ βασιλεῖ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:31 βουλεύσεται WH NIV ] βουλεύεται Treg RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:31 ὑπαντῆσαι WH Treg NIV ] ἀπαντῆσαι RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:32 αὐτοῦ πόρρω WH Treg NIV ] πόρρω αὐτοῦ RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:32 τὰ Treg NIV RP ] – WH
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:33 εἶναί μου WH Treg NIV ] μου εἶναι RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:34 οὖν WH Treg NIV ] – RP
- ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 14:34 καὶ WH Treg NIV ] – RP
Luke 14
Worldwide English (New Testament)
14 One Sabbath day Jesus went to eat at the house of a ruler. He was a ruler of the Pharisees. They were watching Jesus.
2 man stood in front of him. He was sick. His body was filled with water.
3 Jesus asked the teachers of God's law and the Pharisees, `Is it right to heal a person on the Sabbath day or not?'
4 They did not answer. So he took the man and healed him. Then he sent him away.
5 Jesus said to them, `If your horse or cow falls into a hole, which one of you will not pull him out right away on the Sabbath day?'
6 They could not answer that.
7 Jesus told a story to the people who were asked to eat at the house. He saw that they chose to sit at the best places.
8 He said to them, `When you are called to a wedding, do not sit in the best place. It may be that a better man than you has been called.
9 Then the man who called you both will come and say to you, "Get up and let this man sit here." Then you will be ashamed. And you will go and sit down in the last place.
10 But when you are asked to go to a wedding, go and sit down in the last place. Then when the man who called you comes, he will say to you, "Friend, come to a better place." Then all the people who sit at the table will see how he respects you.
11 `Everyone who puts himself up in a high place will be brought down to a low place. And everyone who puts himself down in a low place will be brought up to a high place.'
12 Then Jesus said to the man who had asked him to come, `When you make a dinner or a feast, do not ask your friends, or your brothers, or the people in your family, or your rich neighbours. They will repay you by making a dinner for you.
13 But when you make a dinner, ask the people who are poor, hurt, lame, or blind.
14 You will be made happy because they cannot pay you. You will be repaid when all good people are raised from death.'
15 One of those who was sitting at the table heard this. He said, `Happy is the person who will eat in the kingdom of God!'
16 But Jesus said to him, `A man made a big feast and asked many people to come.
17 When the feast was ready, he sent his servant to tell the people who had been asked. He said, "Come. Everything is ready."
18 But the people all began to make excuses. The first one said, `I have bought a farm. I must go and see it. I beg you, excuse me from the feast."
19 Another man said, "I have bought ten oxen. I am going to see them. I beg you, excuse me from the feast."
20 Another one said, "I have married a woman, and so I cannot come."
21 `The servant came and told his master. Then the master was very angry. He said to his servant, "Go out quickly. Go on all the streets in the city. Bring here people who are poor, hurt, blind, or lame."
22 `The servant came back and said, "Sir, I have done what you told me to do. There is still room for more people."
23 Then the master said to the servant, "Go out onto the roads and behind bushes. Find people and make them come in so that my house will be full.
24 I tell you, not one of the men who were called first will eat any of my feast.'
26 Many people were going with Jesus. He turned to them and said, `If any man comes to me, he must hate his father and mother, his wife and children, his brothers and sister. Yes, he must hate himself too. If he does not, he cannot be my disciple.
27 If anyone does not carry his cross [is not ready to die] and come with me, he cannot be my disciple.
28 `When any of you wants to build a high house, you sit down first and see how much it will cost. You want to see if you have enough money to finish it.
29 If you do not have enough money, you will not be able to finish it after you have made the foundation. Then all the people who see it will laugh at you.
30 They will say, "This man started to build a house and could not finish it."
31 `When a king goes to fight against another king, he sits down first and thinks about the matter. He will ask himself, "Can I fight him with ten thousand soldiers? He has twenty thousand soldiers."
32 If he cannot fight him, he will send some men to meet the other king while he is still far away. He will try to make peace with him.
33 `In the same way, any one of you who does not give up all he has cannot be my disciple.'
34 `Salt is good. But if the salt has lost its taste, how can it be made salty again?
35 It is not good for the land or the dirt pile. People throw it away. `Everyone who has ears to hear, listen!"
Scripture quotations marked SBLGNT are from the The Greek New Testament: SBL Edition. Copyright © 2010 by Society of Biblical Literature and Logos Bible Software
© 1969, 1971, 1996, 1998 by SOON Educational Publications