Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
อธิษฐานให้กษัตริย์ในยามสงคราม
ถึงหัวหน้าวงดนตรี เพลงสดุดีของดาวิด
1 ขอให้พระผู้เป็นเจ้าตอบท่านในยามลำบาก
ขอให้พระนามของพระเจ้าของยาโคบ[a]ปกป้องท่าน
2 ขอให้พระองค์ส่งความช่วยเหลือจากสถานที่บริสุทธิ์
และให้การค้ำจุนจากศิโยน
3 ขอให้พระองค์ระลึกถึงเครื่องสักการะบูชาทั้งปวงของท่าน
และรับสัตว์ที่เผาเป็นของถวายของท่านไว้ เซล่าห์
4 สิ่งใดที่ใจท่านปรารถนา ก็ขอให้ได้รับจากพระองค์
และให้แผนการของท่านสำเร็จลุล่วงทุกประการ
5 พวกเราจะส่งเสียงร้องด้วยความยินดีในยามที่ท่านมีชัยชนะ
และจะยกธงชัยของเราขึ้นในพระนามของพระเจ้าของเรา
ทุกสิ่งที่ท่านขอจากพระผู้เป็นเจ้า ก็ขอให้ท่านได้รับ
6 ในบัดนี้ข้าพเจ้าทราบว่า
พระผู้เป็นเจ้าช่วยผู้ได้รับการเจิมของพระองค์
พระองค์จะตอบจากสวรรค์อันบริสุทธิ์ของพระองค์
ด้วยการกระทำอันยิ่งใหญ่ ด้วยมือขวาของพระองค์
7 บางคนโอ้อวดในเรื่องรถศึก บ้างก็อวดเรื่องม้า
แต่เราโอ้อวดพระนามของพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเรา
8 พวกเขาจะทรุดตัวและล้มลง
ส่วนพวกเราจะลุกขึ้นและมั่นคง
9 โอ พระผู้เป็นเจ้า ช่วยกษัตริย์ให้รอดพ้นด้วย
โปรดตอบในยามที่พวกเราร้องเรียกถึงพระองค์
15 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้
“เสียงที่ได้ยินในหมู่บ้านรามาห์
คือเสียงร้องไห้และร้องคร่ำครวญอันดัง
นางราเชลร่ำไห้เพราะลูกๆ ของนาง
และนางไม่ยอมให้ปลอบใจ
เพราะลูกๆ ของนางตายเสียแล้ว”[a]
16 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้
“อย่าส่งเสียงร้องไห้
อย่าให้น้ำตาไหลพราก
เพราะมีรางวัลสำหรับสิ่งที่เจ้ากระทำ”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
“ลูกๆ จะกลับจากแผ่นดินของศัตรู
17 อนาคตของเจ้ามีความหวัง”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า
“และลูกๆ ของเจ้าจะกลับมายังบ้านเมืองของเขาเอง
18 เราได้ยินเอฟราอิมแสดงความเศร้าใจดังนี้
‘พระองค์ลงโทษข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็ถูกลงโทษ
อย่างลูกโคที่ไม่เคยได้รับการฝึกฝน
โปรดนำข้าพเจ้ากลับไปเพื่อข้าพเจ้าจะได้กลับมาหาพระองค์
เพราะพระองค์เป็นพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า
19 หลังจากข้าพเจ้าหันหลังให้พระองค์ ข้าพเจ้าก็เปลี่ยนใจ
และหลังจากข้าพเจ้าถูกลงโทษแล้ว ข้าพเจ้าตีอกชกหัว
ข้าพเจ้าอับอายและถูกเหยียดหยาม
เพราะข้าพเจ้าแบกความอัปยศ อันเป็นผลจากครั้งวัยหนุ่ม’
20 เอฟราอิมเป็นบุตรที่รักของเราหรือ
เขาเป็นเด็กที่น่ายินดีของเราหรือ
เราพูดติเตียนเขาบ่อยครั้ง
เรายังจำเขาได้
ฉะนั้นใจของเราหวนหาเขา
เราจะมีเมตตาต่อเขาอย่างแน่นอน”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
21 “จงติดป้ายถนน
ทำเครื่องหมายให้ตัวเจ้าเอง
ตั้งใจสังเกตถนนให้ดี
ซึ่งเป็นทางที่เจ้าไปแล้ว
โอ อิสราเอลผู้บริสุทธิ์เอ๋ย
จงกลับไปยังเมืองของเจ้า
22 โอ บุตรหญิงผู้ไม่ภักดีเอ๋ย
เจ้าจะไปโดยไร้จุดหมายอีกนานแค่ไหน
พระผู้เป็นเจ้าจะสร้างสิ่งใหม่สิ่งหนึ่งบนแผ่นดินโลก
ผู้หญิงตีวงล้อมผู้ชาย”
41 ขณะที่พระองค์เข้าไปใกล้จนเห็นตัวเมือง พระองค์ร้องไห้ด้วยความสงสารต่อเมืองนั้น 42 และกล่าวว่า “โธ่..แม้แต่ตัวเจ้าเอง หากว่าในวันนี้เจ้ารู้ว่า อะไรจะนำสันติสุขมาสู่เจ้า แต่ขณะนี้สิ่งเหล่านั้นกลับถูกซ่อนไว้จากสายตาของเจ้า 43 วันนั้นจะมาถึงเมื่อพวกศัตรูของเจ้าก่อรั้วกั้น ตีโอบ และล้อมเจ้าไว้ทุกด้าน 44 พวกเขาจะทำลายเจ้าและแม้แต่ลูกๆ โดยสิ้นเชิงภายในเขตกำแพงของเจ้า และเขาจะไม่ปล่อยให้หินตั้งซ้อนกันอยู่ เพราะเจ้าไม่รู้ว่าเป็นเวลาที่พระเจ้ามาเยี่ยมพวกเจ้า”
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation