Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
4 Cokolwiek zaś wcześniej napisano, ma służyć naszemu pouczeniu, abyśmy dzięki wytrwałości i pociesze, których źródłem są Pisma, trwali przy nadziei.
5 A Bóg wytrwałości i pociechy niech darzy was jednomyślnością, na wzór Jezusa Chrystusa, 6 abyście tak połączeni, jednym głosem chwalili Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
7 Dlatego przygarniajcie jedni drugich, podobnie jak Chrystus przygarnął was dla chwały Boga. 8 Twierdzę bowiem, że Chrystus stał się sługą obrzezanych ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić dane ojcom obietnice, 9 a także, by poganie, dzięki miłosierdziu, oddali chwałę Bogu, zgodnie ze słowami:
Dlatego wyznam Cię pośród narodów
i zaśpiewam na cześć Twojego imienia.
10 I znowu czytamy:
Cieszcie się, narody, razem z Jego ludem.
11 I ponownie:
Chwalcie Pana, wszystkie narody,
I niech Go wysławiają wszystkie ludy!
12 Izajasz z kolei mówi:
Wypuści pędy korzeń Jessaja,
przyjdzie Ten, który będzie rządził narodami.
W Nim narody będą pokładać nadzieję.
13 A Bóg nadziei niech was napełni największą radością i pokojem w wierze, abyście opływali w nadzieję, w mocy Ducha Świętego.
Działalność Jana Chrzciciela
3 Po pewnym czasie wystąpił Jan Chrzciciel. Głosił on na Pustyni Judzkiej: 2 Opamiętajcie się, gdyż Królestwo Niebios jest blisko. 3 Właśnie Jana dotyczą słowa proroka Izajasza:
Głos wołającego na pustkowiu:
Przygotujcie drogę Pana,
prostujcie Jego ścieżki.
4 Jan nosił ubranie z wielbłądziej sierści, opasywał się skórzanym pasem, a żywił szarańczą i miodem dzikich pszczół. 5 Schodzili się do niego mieszkańcy Jerozolimy, całej Judei oraz okolic położonych nad Jordanem. 6 Tych, którzy otwarcie przyznawali się do swoich grzechów, Jan chrzcił w Jordanie.
7 A gdy zobaczył, że wielu faryzeuszów i saduceuszów przychodzi na chrzest, powiedział: Wy, pomioty żmij, czy ktoś wam doradził, aby uchodzić przed nadchodzącym gniewem? 8 Jeśli tak, to wydajcie owoc godny opamiętania. 9 Nie łudźcie się, że wam wystarczy mieć za ojca Abrahama. Mówię wam: Z tych kamieni Bóg może wzbudzić Abrahamowi dzieci. 10 Topór dotknął już korzeni. Każde drzewo, które nie rodzi dobrego owocu, zostanie wycięte i rzucone w ogień.
11 Ja, gdy chrzczę, zanurzam was w wodzie ze względu na opamiętanie. Za mną jednak idzie mocniejszy niż ja. Nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was będzie chrzcił, zanurzając w Duchu Świętym i ogniu. 12 W ręku trzyma sito. Dokładnie przesieje wszystko, co jest na Jego klepisku. Ziarno zbierze do spichrza, plewy natomiast spali w niegasnącym ogniu.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny