Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
อธิษฐานให้กษัตริย์
ของซาโลมอน
1 โอ พระเจ้า โปรดมอบความยุติธรรมของพระองค์ให้เป็นคุณสมบัติของกษัตริย์
และความชอบธรรมของพระองค์แก่บุตรของกษัตริย์
2 ขอให้ท่านตัดสินบรรดาชนชาติของพระองค์ด้วยความชอบธรรม
และบรรดาคนยากจนของพระองค์ด้วยความเป็นธรรม
3 ขอให้ภูเขานำความอุดมสมบูรณ์มายังบรรดาชนชาติ
และเนินเขานำความชอบธรรมมา
4 ให้ท่านปกป้องผู้ตกทุกข์ได้ยากของปวงชน
ให้ความปลอดภัยแก่ลูกๆ ของผู้ยากไร้
และให้ผู้บีบบังคับแพ้พ่าย
5 ขอให้ท่านคงชีวิตอยู่ตราบที่ดวงอาทิตย์
และดวงจันทร์ส่องแสงตลอดทุกยุคทุกสมัย
6 ขอให้ท่านเป็นดั่งฝนที่พร่างพรมลงบนหญ้าตัดใหม่
เป็นดั่งฝนที่โปรยปรายลงสู่พื้นดิน
7 ขอให้ความชอบธรรมไพบูลย์ พูนผลชั่วชีวิตของท่าน
และให้ความอุดมสมบูรณ์ยืนยงตราบที่ดวงจันทร์ทอแสง
18 สรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอล
พระองค์ผู้เดียวที่กระทำสิ่งมหัศจรรย์
19 สรรเสริญพระนามอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ตลอดกาล
ขอพระบารมีของพระองค์เต็มทั่วแผ่นดินโลก
อาเมน และอาเมน
ให้กำลังใจชนชาติของพระเจ้า
40 พระเจ้าของพวกท่านกล่าวว่า
“จงให้กำลังใจ ให้กำลังใจชนชาติของเรา
2 จงพูดกับเยรูซาเล็มด้วยวาจาอันอ่อนหวาน
และร้องบอกเมืองนั้นว่า
การต่อสู้อย่างหนักของเมืองนั้นจบลงแล้ว
และได้รับอภัยโทษบาป
พระผู้เป็นเจ้าได้ทำโทษเมืองนั้น
เป็นสองเท่าของบาปทั้งปวงที่พวกเขาทำ”
3 มีเสียงร้องว่า “ในถิ่นทุรกันดาร
จงเตรียมทางของพระผู้เป็นเจ้าให้พร้อม
จงทำทางในทะเลทรายให้ตรงเพื่อพระเจ้าของเรา[a]
4 หุบเขาทุกแห่งจะถูกยกให้สูงขึ้น
ภูเขาและเนินเขาทุกลูกจะถูกลดให้ต่ำลง
พื้นดินที่ไม่สม่ำเสมอจะเป็นทางเรียบ
และที่ขรุขระจะเป็นที่ราบ
5 และพระบารมีของพระผู้เป็นเจ้าจะปรากฏ
และมนุษย์ทุกคนจะมองเห็นพร้อมกัน[b]
เพราะคำพูดออกจากปากของพระผู้เป็นเจ้า”
คำกล่าวของพระเจ้ายั่งยืนอยู่ตลอดกาล
6 มีเสียงกล่าวว่า “จงร้องบอกเถิด”
และข้าพเจ้าพูดว่า “ข้าพเจ้าจะร้องอะไร”
มนุษย์ทุกคนเป็นเสมือนต้นหญ้า
และความงามเป็นเสมือนดอกไม้ในทุ่ง
7 ต้นหญ้านั้นเหี่ยวแห้งและดอกร่วงโรย
เมื่อพระผู้เป็นเจ้าพ่นลมหายใจของพระองค์บนใบหญ้า
แน่ทีเดียว คนเป็นเสมือนต้นหญ้า
8 ต้นหญ้านั้นเหี่ยวแห้งและดอกร่วงโรย
แต่คำกล่าวของพระเจ้าของเราจะยั่งยืนอยู่ตลอดกาล[c]
ความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
9 จงขึ้นไปบนภูเขาสูง
โอ ผู้นำข่าวประเสริฐมายังศิโยน
จงโห่ร้องด้วยเสียงอันดัง
โอ ผู้นำข่าวประเสริฐมายังเยรูซาเล็ม
จงโห่ร้อง อย่ากลัวเลย
จงบอกเมืองต่างๆ ของยูดาห์ว่า
“ดูเถิด พระเจ้าของพวกเจ้า”
10 ดูเถิด พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่มาด้วยอานุภาพ
และพระองค์ปกครองด้วยพลานุภาพ
ดูเถิด รางวัลของพระองค์อยู่กับพระองค์
และพระองค์จะตอบสนอง
11 พระองค์จะเฝ้าฝูงแกะของพระองค์เหมือนผู้เลี้ยงดูฝูงแกะ
พระองค์จะรวบรวมบรรดาลูกแกะไว้ในอ้อมแขน
และอุ้มพวกเขาแนบทรวงอกของพระองค์
และค่อยๆ นำ พวกแม่แกะที่มีลูกอ่อนกินนม
คำยืนยันของยอห์น
19 นี่เป็นคำยืนยันของยอห์น เมื่อชาวยิวจากเมืองเยรูซาเล็มส่งพวกปุโรหิต[a]และพวกเลวี[b]ไปถามว่า ท่านคือใคร 20 ท่านยอมรับ และตอบตามความจริงว่า “ข้าพเจ้าไม่ใช่พระคริสต์” 21 พวกเขาจึงถามต่อไปว่า “แล้วท่านคือใครเล่า เป็นเอลียาห์หรือ” ท่านตอบว่า “ไม่ใช่” “ท่านเป็นผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าผู้นั้นหรือ” ท่านตอบว่า “ไม่ใช่” 22 ในที่สุดเขาเหล่านั้นพูดว่า “ท่านเป็นใคร โปรดให้คำตอบแก่เราเพื่อกลับไปบอกบรรดาผู้ที่ส่งเรามาเถิด ท่านอ้างว่าท่านเป็นใคร” 23 ยอห์นตอบตามคำกล่าวของอิสยาห์ผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าว่า “ข้าพเจ้าเป็นเสียงของผู้ที่ร้องในถิ่นทุรกันดารว่า ‘จงทำทางให้ตรงเพื่อพระผู้เป็นเจ้าเถิด’”[c]
24 ส่วนคนที่พวกฟาริสี[d]ส่งมา 25 ได้ถามยอห์นว่า “ถ้าท่านไม่ใช่พระคริสต์ หรือเอลียาห์ หรือผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าผู้นั้น แล้วทำไมท่านจึงให้บัพติศมา[e]เล่า” 26 ยอห์นตอบว่า “ข้าพเจ้าให้บัพติศมาด้วยน้ำ แต่ผู้ที่ยืนอยู่ท่ามกลางพวกท่าน ท่านกลับไม่รู้จัก 27 พระองค์เป็นผู้ที่มาภายหลังข้าพเจ้า แม้แต่เชือกผูกรองเท้าของพระองค์ ข้าพเจ้าก็มิบังควรที่จะแก้ออก” 28 เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่หมู่บ้านเบธานีทางด้านตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน อันเป็นที่ซึ่งยอห์นกำลังให้บัพติศมาอยู่
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation