Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Pieśń stopni Dawida.

122 Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu PANA.

² Nasze nogi stanęły w twoich bramach, o Jeruzalem!

³ Jeruzalem, pięknie budowane jak miasto, w jedną całość zespolone;

⁴ Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia PANA, do świadectwa Izraela, aby wysławiać imię PANA.

⁵ Tam bowiem są postawione trony sądu, trony domu Dawida.

⁶ Proście o pokój dla Jeruzalem: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

⁷ Niech będzie pokój w twoich murach i spokój w twoich pałacach.

⁸ Ze względu na moich braci i dla moich przyjaciół będę teraz ci życzył pokoju.

⁹ Ze względu na dom PANA, naszego Boga, będę zabiegał o twoje dobro.

4 Skąd wojny i walki wśród was? Czy nie z waszych żądz, które toczą bój w waszych członkach?

² Pożądacie, a nie macie, zabijacie i zazdrościcie, a nie możecie osiągnąć. Toczycie wojny i walki, a nie macie, bo nie prosicie.

³ Prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle prosicie, chcąc tym zaspokoić wasze żądze.

⁴ Cudzołożnicy i cudzołożnice, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeśli więc ktoś chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.

⁵ Czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Duch, który w nas mieszka, zazdrośnie pożąda?

⁶ Większą zaś daje łaskę, bo mówi: Bóg sprzeciwia się pysznym, a pokornym daje łaskę.

⁷ Poddajcie się więc Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was.

⁸ Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie umysłu dwoistego.

⁹ Ubolewajcie, smućcie się i płaczcie. Wasz śmiech niech się obróci w smutek, a radość w przygnębienie.

¹⁰ Uniżcie się przed Panem, a on was wywyższy.