Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
दावीदाचे मास्कील तो गुहेत असतानाची प्रार्थना.
142 मी परमेश्वराला मदतीसाठी हाक मारीन.
मी परमेश्वराची प्रार्थना करीन.
2 मी परमेश्वराला माझ्या समस्यांबद्दल सांगेन.
मी परमेश्वराला माझ्या संकटांबद्दल सांगेन.
3 माझ्या शत्रूंनी माझ्यासाठी सापळा रचला आहे
मी आता आशा सोडण्याच्या तयारीत आहे.
पण माझे काय होत आहे ते परमेश्वराला माहीत आहे.
4 मी भोवताली बघतो पण मला माझे कुणीही मित्र दिसत नाहीत.
पळून जाण्यासाठी मला कुठलीही जागा नाही.
मला वाचवण्याचा कुणीही प्रयत्न करीत नाही.
5 म्हणून मी परमेश्वराकडे मदतीची याचना करतो.
परमेश्वरा, तूच माझी सुरक्षित जागा आहेस तूच मला जगू देऊ शकतोस.
6 परमेश्वरा, माझी प्रार्थना
ऐक मला तुझी फार गरज आहे.
जे लोक माझा पाठलाग करतात त्यांच्यापासून मला वाचव.
ते लोक मला फार भारी आहेत.
7 हा सापळा टाळण्यासाठी मला मदत कर,
म्हणजे मी तुझ्या नावाचे गुणगान करीन.
चांगले लोक माझ्या बरोबर आनंदोत्सव करतील
कारण तू माझी काळजी घेतलीस.
परमेश्वरामध्ये नेहमी आनंद करा
17 कदाचित् अंजिराच्या झाडांना अंजिरे लागणार नाहीत.
वेलीना द्राक्षे लागणार नाहीत.
जैतूनाच्या झाडांना फळे लागणार नाहीत.
शेतांत धान्य उगवणार नाही,
गोठ्यात शेळ्या मेंढ्या, गाईगुरे राहणार नाहीत,
18 तरी मी परमेश्वराठयी आनंद करीन.
माझ्या तारणहाराजवळ, देवाजवळ मला सुख मिळेल.
19 परमेश्वर, माझा प्रभू मला शक्ती देतो.
हरिणाप्रमाणे जलद धावायला मदत करोत
देवच मला सुरक्षितपणे पर्वतांवर नेतो.
माझ्या तारा लावलेल्या वाद्यांत असलेल्या त्या संगीत दिग्दर्शकाला.
देव तुम्हांला देतो त्या गोष्टींचा उपयोग करा(A)
11 लोक या गोष्टी ऐकत असतानाच येशूने त्यांना आणखी एक गोष्ट सांगितली, कारण तो यरुशलेमाजवळ होता म्हणून त्यांनी असा विचार केला की, देवाचे राज्य तत्काळ प्रगट होणार आहे. 12 मग येशू म्हणाला, “कोणी एक उच्च कुळातील मनुष्य आपली त्या भागाचा सरदार म्हणून नियुक्ती करुन घेण्यासाठी व पुन्हा परतण्यासाठी दूरच्या देशी गेला. 13 त्याने त्याच्या नोकरांपैकी दहा नोकरांना बोलाविले. त्यांना त्याने दहा मोहरा [a] दिल्या. आणि तो त्यांना म्हणाला, ‘मी परत येईपर्यंत यावर व्यापार करा.’ 14 परंतु त्याचे प्रजाजन त्याचा द्वेष करीत असत त्यांनी त्याच्यामागे एक शिष्टमंडळ पाठविले, व सांगितले की, ‘या माणसाला आमचा राजा करु नका.’
15 “परंतु त्याची राजा म्हणून नेमणूक झाली व तो परत आला. त्याने ज्या नोकरांना पैसे दिले होते त्यांना बोलावणे पाठविले. यासाठी की, त्यांनी त्यापासून किती फायदा मिळविला हे पाहावे. 16 पहिला वर आला आणि म्हणाला, ‘धनी तुम्ही दिलेल्या नाण्यावर मी आणखी दहा नाणी मिळवली आहेत.’ 17 तेव्हा तो त्याला म्हणाला, ‘चांगल्या दासा, छान केलेस, तू थोडक्यांविषयी विश्वासू झालास, म्हणून तू दहा नगरांवर अधिकारी होशील.’
18 “मग दुसरा (नोकर) आला व म्हणाला, ‘तुमच्या पाच नाण्यांवर मी पाच नाणी आणखी मिळवली.’ 19 आणि तो त्याला म्हणाला, ‘तू पाच नगरांवर अधिकारी असशील.’
20 “मग दुसरा नोकर आला आणि म्हणाला, ‘धनी, आपण दिलेले नाणे मी हातरुमालात बांधून ठेवले होते. 21 आपण कठोर आहात, मला तुमची भीति वाटत होती. जे आपण ठेवले नाही, ते आपण काढता, आणि जे पेरिले नाही, ते कापता.’
22 “धनी त्यास म्हणाला, ‘दुष्ट माणसा, तुझ्याच शब्दांनी मी तुझा न्याय करतो. तुला ठाऊक होते की मी कडक शिस्तीचा माणूस आहे. मी जे दिले नाही ते घेतो आणि जे पेरले नाही त्याची कापणी करतो, 23 तर तू माझा पैसा पेढीवर का ठेवला नाहीस? मग जेव्हा मी परत आलो असतो तेव्हा ते मला व्याजासह मिळाले असते.’ 24 त्याच्याजवळ उभे राहणाऱ्यांना तो म्हणाला, ‘त्याच्याजवळून ते नाणे घ्या आणि ज्याच्याजवळ दहा नाणी आहेत, त्याला द्या.’
25 “ते त्याला म्हणाले, ‘धनी, त्याच्याजवळ दहा नाणी आहेत.’
26 “धन्याने उत्तर दिले, ‘मी तुम्हांला सांगतो, ज्याच्याजवळ आहे, त्याला अधिक दिले जाईल आणि ज्याच्याजवळ नाही, ज्याच्याकडे जे काही असेल ते सुद्धा काढून घेतले जाईल. 27 परंतु मी राज्य करु नये अशी इच्छा करणाऱ्या माझ्या शत्रूंना येथे आणा आणि माझ्यासमोर ठार मारा.’”
2006 by World Bible Translation Center