Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

102 Bæn hrjáðs manns, þá er hann örmagnast og úthellir kveini sínu fyrir Drottni.

² Drottinn, heyr þú bæn mína og hróp mitt berist til þín.

³ Byrg eigi auglit þitt fyrir mér, þegar ég er í nauðum staddur, hneig að mér eyra þitt, þegar ég kalla, flýt þér að bænheyra mig.

⁴ Því að dagar mínir hverfa sem reykur, bein mín brenna sem eldur.

⁵ Hjarta mitt er mornað og þornað sem gras, því að ég gleymi að neyta brauðs míns.

⁶ Sakir kveinstafa minna er ég sem skinin bein.

⁷ Ég líkist pelíkan í eyðimörkinni, er sem ugla í rústum.

⁸ Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.

⁹ Daginn langan smána óvinir mínir mig, fjandmenn mínir formæla með nafni mínu.

¹⁰ Ég et ösku sem brauð og blanda drykk minn tárum

¹¹ sakir reiði þinnar og bræði, af því að þú hefir tekið mig upp og varpað mér burt.

¹² Dagar mínir eru sem hallur skuggi, og ég visna sem gras.

¹³ En þú, Drottinn, ríkir að eilífu, og nafn þitt varir frá kyni til kyns.

¹⁴ Þú munt rísa upp til þess að miskunna Síon, því að tími er kominn til þess að líkna henni, já, stundin er komin.

¹⁵ Þjónar þínir elska steina hennar og harma yfir öskuhrúgum hennar.

¹⁶ Þá munu þjóðirnar óttast nafn Drottins og allir konungar jarðarinnar dýrð þína,

¹⁷ því að Drottinn byggir upp Síon og birtist í dýrð sinni.

¹⁵ Svo sagði Drottinn, Ísraels Guð, við mig: Tak við þessum bikar reiðivínsins af hendi mér og lát allar þjóðirnar drekka af honum, þær er ég sendi þig til,

¹⁶ svo að þær drekki og reiki og verði vitskertar af sverðinu, er ég sendi meðal þeirra.

¹⁷ Þá tók ég við bikarnum af hendi Drottins og lét allar þær þjóðir drekka, sem Drottinn hafði sent mig til:

¹⁸ Jerúsalem og borgirnar í Júda, konunga hennar og höfðingja, til að gjöra þá að rúst, að skelfing, að spotti og formæling, eins og nú er fram komið,

¹⁹ Faraó, Egyptalandskonung, og þjóna hans og höfðingja, alla þjóð hans og allan þjóðblending,

²⁰ alla konunga í Ús-landi, alla konunga í Filistalandi, sem sé Askalon, Gasa, Ekron og leifarnar af Asdód,

²¹ Edóm og Móab og Ammóníta,

²² alla konunga í Týrus og alla konunga í Sídon og konungana á ströndunum, hinum megin hafsins,

²³ Dedan og Tema og Bús og alla sem skera hár sitt við vangann,

²⁴ alla konunga Arabíu og alla konunga þjóðblendinganna, sem búa í eyðimörkinni,

²⁵ alla konungana í Simrí og alla konungana í Elam og alla konungana í Medíu,

²⁶ alla konungana norður frá, hvort sem þeir búa nálægt hver öðrum eða langt hver frá öðrum, í stuttu máli öll konungsríki á jörðinni. En konungurinn í Sesak skal drekka á eftir þeim.

²⁷ En þú skalt segja við þá: Svo segir Drottinn allsherjar, Ísraels Guð: Drekkið, til þess að þér verðið drukknir, spúið og dettið og standið ekki upp aftur, af sverðinu, sem ég sendi meðal yðar.

²⁸ En færist þeir undan að taka við bikarnum af hendi þinni til þess að drekka, þá seg við þá: Svo segir Drottinn allsherjar: Drekka skuluð þér!

²⁹ Því sjá, hjá borginni, sem nefnd er eftir nafni mínu, læt ég ógæfuna fyrst ríða yfir, _ og þér skylduð sleppa óhegndir? Þér skuluð ekki sleppa óhegndir, því að sverði býð ég út gegn öllum íbúum jarðarinnar _ segir Drottinn allsherjar.

³⁰ Þú skalt kunngjöra þeim öll þessi orð og segja við þá: Af hæðum kveða við reiðarþrumur Drottins. Hann lætur rödd sína gjalla frá sínum heilaga bústað. Hann þrumar hátt út yfir haglendi sitt, raust hans gellur, eins og hróp þeirra, sem vínber troða.

³¹ Dynurinn berst öllum þeim sem á jörðu búa, út á enda jarðar, því að Drottinn þreytir deilu við þjóðirnar, hann gengur í dóm við allt hold. Hina óguðlegu ofurselur hann sverðinu! _ segir Drottinn.

³² Svo segir Drottinn allsherjar: Sjá, ógæfa fer frá einni þjóð til annarrar, og ákafur stormur rís á útjaðri jarðar.

⁵ Þessa tólf sendi Jesús út og mælti svo fyrir: "Haldið ekki til heiðinna manna og farið ekki í samverska borg.

⁶ Farið heldur til týndra sauða af Ísraelsætt.

⁷ Farið og prédikið: ,Himnaríki er í nánd.`

⁸ Læknið sjúka, vekið upp dauða, hreinsið líkþráa, rekið út illa anda. Gefins hafið þér fengið, gefins skuluð þér láta í té.

⁹ Takið ekki gull, silfur né eir í belti,

¹⁰ eigi mal til ferðar eða tvo kyrtla og hvorki skó né staf. Verður er verkamaðurinn fæðis síns.

¹¹ Hvar sem þér komið í borg eða þorp, spyrjist þá fyrir um, hver þar sé verðugur, og þar sé aðsetur yðar, uns þér leggið upp að nýju.

¹² Þegar þér komið í hús, þá árnið því góðs,

¹³ og sé það verðugt, skal friður yðar koma yfir það, en sé það ekki verðugt, skal friður yðar aftur hverfa til yðar.

¹⁴ Og taki einhver ekki við yður né hlýði á orð yðar, farið þá úr því húsi eða þeirri borg og hristið dustið af fótum yðar.

¹⁵ Sannlega segi ég yður: Bærilegra mun landi Sódómu og Gómorru á dómsdegi en þeirri borg.