Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagaantos
102 Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo.
Pamatia ang akong pagpangayo ug tabang kanimo.
2 Ayaw pagtago kanako sa panahon sa akong kalisod.
Pamatia ako kon motawag ako kanimo,
ug tubaga dayon ako.
3 Kay ang akong kinabuhi gakahanaw sama sa aso;
ang akong kabukogan daw gisunog.
4 Daw sagbot ako nga gitunob-tunoban ug nalaya;
ug nawad-an akog gana sa pagkaon.
5 Tungod sa akong kusog nga pag-agulo, bukog na lang ako ug panit.
6 Nagainusara ako sama sa langgam sa kamingawan
o sama sa ngiwngiw diha sa guba ug biniyaan nga dapit.
7 Dili ako makatulog;
sama ako sa langgam nga nagainusara sa atop sa balay.
8 Kanunay akong pakaulawan sa akong mga kaaway.
Gibiaybiay nila ako ug gigamit nila ang akong ngalan sa pagtunglo sa uban.
9 Wala na akoy kaon-kaon;
nagayaka na lang ako sa abo[a] ug naghilak,
10 tungod sa imong labihang kasuko kanako.
Daw sa imo akong gipunit ug gilabay.
11 Ang akong kinabuhi sama sa anino nga nagakahanaw.
Ug sama ako sa sagbot nga nagakalaya.
12 Apan ikaw, Ginoo, nagahari sa walay kataposan;
hinumdoman ka sa mga katawhan hangtod sa kahangtoran.
13 Kaloy-an mo na ang Zion,[b]
tungod kay miabot na ang gitagal nga panahon nga ipakita mo ang imong kaayo kaniya.
14 Kay kini nga siyudad gihigugma o gikabalak-an pa gihapon sa imong katawhan nga imong mga alagad bisan guba na kini.
15 Ang kanasoran motahod sa Ginoo;
ang tanang hari sa kalibotan motahod sa iyang gahom.
16 Kay patindogon pag-usab sa Ginoo ang Zion;
ipakita niya ang iyang gamhanang presensya.
17 Tubagon niya ang pag-ampo sa mga makalulooy;
dili niya ipakawalay-bili ang ilang pag-ampo.
Ang Kopa nga Puno sa Kasuko sa Ginoo
15 Miingon kanako ang Ginoo, ang Dios sa Israel, “Kuhaa sa akong kamot kining kopa nga puno sa akong kasuko ug ipainom sa tanang kanasoran diin ko ikaw ipadala. 16 Kon makainom na sila niini, mobarag sila ug daw sa mabuang, tungod sa gira nga ipadala ko kanila.”
17 Busa gikuha ko ang kopa sa kamot sa Ginoo ug gipainom sa tanang kanasoran diin niya ako gipadala. 18 Gipainom ko ang Jerusalem, ug ang mga lungsod sa Juda, lakip ang ilang mga hari ug mga opisyal, aron mangalaglag sila. Kalisangan ang nahitabo kanila, tamayon ug panghimaraoton sila sama sa nahitabo karon. 19 Gipainom ko usab ang Faraon nga hari sa Ehipto, ang iyang mga opisyal, mga pangulo ug ang tanan niya nga katawhan, 20 apil na ang tanang dili Ehiptohanon nga nagapuyo didto. Gipainom ko usab ang mga hari ug mga katawhan niining mosunod nga mga dapit: Uz, mga lungsod sa Filistia (nga mao ang Ashkelon, Gaza, Ekron, ug Ashdod), 21 Edom, Moab, Ammon, 22 Tyre, Sidon, mga isla, 23 Dedan, Tema, Buz, mga layong dapit,[a] 24 Arabia, mga tribo nga nagapuyo sa disyerto, 25 Zimri, Elam, Media, 26 mga dapit sa amihan layo man o duol—ang tanang gingharian sa kalibotan. Ug human nila, ang Babilonia[b] na usab ang moinom.
27 Unya miingon ang Ginoo kanako, “Isulti niini nga mga nasod nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, nagaingon, ‘Sige, inom kamo sa kopa sa akong kasuko hangtod mangahubog kamo, magsuka, mangatumba, ug dili na makabangon pa, tungod sa gira nga ipadala ko kaninyo.’
28 “Kon dili sila moinom, ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon: Kinahanglang moinom gayod kamo! 29 Tan-awa! Gisugdan ko na gani ang pagpadala ug kalaglagan sa Jerusalem, ang siyudad nga akong gipili alang sa akong kadungganan, kamo pa kaha ang dili ko silotan? Silotan ko gayod kamo! Kay maggira ang tanang nasod sa tibuok kalibotan. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.
30 “Jeremias, isulti kanila ang tanan kong giingon, ug ingna sila: Daw liyon nga magngulob ang Ginoo gikan sa langit; ang iyang tingog magdahunog gikan sa iyang balaan nga pinuy-anan. Mongulob siyag kusog ngadto sa iyang katawhan. Mosinggit siya sa tanang nagapuyo sa kalibotan sama sa tawo nga nagasinggit samtang nagapuga ug ubas. 31 Ang iyang tingog mabatian sa tibuok kalibotan,[c] kay akusahan niya ang mga nasod. Hukman niya ang tanang katawhan, ug pamatyon ang mga daotan sa gira. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
32 Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Pangandam kamo! Ang kalaglagan moabot sa mga kanasoran sama sa makusog nga bagyo nga naggikan sa pinakalayong bahin sa kalibotan.”
Ang Buluhaton sa 12 ka Apostoles
(Mar. 6:7-13; Luc. 9:1-6)
5 Sa wala pa palakwa ni Jesus ang 12 ka apostoles gimandoan niya sila, “Ayaw kamo pag-adto sa mga dapit sa mga dili Judio o sa mga lungsod sa Samaria, 6 adto hinuon kamo sa mga kaliwat ni Israel. Sama sila sa mga karnero nga nangawala. 7 Ibalita ninyo kanila nga panahon na nga ang Dios maghari sa mga tawo. 8 Ayoha ninyo ang mga masakiton, banhawa ninyo ang mga patay, ayoha ninyo ang mga may ngilngig nga sakit sa panit[a] aron mahimo silang hinlo, ug hinginli ninyo ang daotang mga espiritu. Nakadawat kamo gikan sa Dios nga walay bayad, busa panghatag usab kamo nga walay bayad. 9 Ayaw kamo pagbalon ug kuwarta, 10 bag, ilisan, sandalyas, o baston, kay ang nangalagad angay gayod nga hatagan sa iyang mga kinahanglanon.
11 “Kon mosulod kamo sa usa ka lungsod o sa usa ka baryo, pangita kamo ug tawo nga andam modawat kaninyo. Puyo kamo didto hangtod nga mobiya kamo niana nga dapit. 12 Sa pagsulod ninyo sa balay panalangini ninyo ang nagapuyo didto. 13 Kon kana nga panimalay modawat kaninyo, ibilin ang inyong panalangin kanila; apan kon dili, bakwia ang inyong panalangin kanila. 14 Kon may mga panimalay o lungsod nga dili gayod modawat kaninyo o dili gayod maminaw kaninyo, biyai ninyo sila. Sa pagbiya ninyo, itaktak ang abog sa inyong sandalyas isip pasidaan batok kanila. 15 Sa pagkatinuod, ang silot nga ilang madawat sa adlaw sa paghukom labaw pa kabug-at kaysa silot nga nadawat sa mga taga-Sodoma ug mga taga-Gomora.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.