Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
1 Pagkamingaw sa Jerusalem, nga kaniadto daghag mga tawo! Bantogan kini kaniadto sa tibuok kalibotan, apan karon sama na sa usa ka biyuda. Kaniadto mao kini ang nagaunang siyudad, apan karon sama na kini sa ulipon. 2 Sama siya sa babaye nga naghilak pag-ayo tibuok gabii; ang iyang mga luha nagatulo sa iyang mga aping. Wala gayoy bisan usa sa iyang mga hinigugma nga milipay kaniya. Giluiban siya sa tanan niyang mga higala, ug nahimo niya silang mga kaaway.
3 Gipaantos ug gibihag ang katawhan sa Juda. Tua na sila magpuyo sa laing mga nasod diin lisod ang ilang kahimtang. Gigukod sila sa ilang mga kaaway, ug wala silay kaikyasan.
4 Subo ang mga dalan paingon sa Jerusalem,[a] kay wala nay nagaadto didto sa pagsaulog sa gitakda nga mga pista. Mingaw ang tanang mga pultahan niini. Nagaagulo ang iyang mga pari. Ang iyang mga putli ang babaye nagasubo pag-ayo. Pagkasubo sa gidangatan sa Jerusalem!
5 Ang iyang mga kaaway mao na ang nagadumala kaniya, ug kini nga mga kaaway nagmauswagon. Gipaantos sa Ginoo ang Jerusalem tungod sa iyang mga sala. Ang iyang mga lumulupyo gibihag sa mga kaaway. 6 Nahanaw na ang katahom sa Jerusalem.[b] Ang iyang mga pangulo nahisama sa gutom nga mga usa nga walay makitang sabsabanan. Nahutdan silag kusog samtang nangikyas gikan sa nagagukod kanila.
19 Pait kaayong pamalandongon ang akong pag-antos ug paglatagaw. 20 Kon hunahunaon ko kini kanunay, mawad-an ako ug kadasig. 21 Apan mobalik ang akong paglaom kon mahinumdoman ko nga 22 ang gugma ug kalooy sa Ginoo walay kataposan. Mao kana nga wala kita malaglag sa hingpit. 23 Matinumanon gayod ang Ginoo. Gipakita niya ang iyang kalooy matag adlaw. 24 Miingon ako sa akong kaugalingon, “Ang Ginoo mao ang tanan alang kanako, busa molaom ako kaniya.” 25 Ang Ginoo maayo sa mga nagalaom ug nagadangop kaniya. 26 Maayo nga maghulat kita nga mapailubon sa kaluwasan nga ihatag sa Ginoo kanato.
Handom sa mga Israelinhon nga Ipanimalos Sila
137 Nanglingkod kami sa daplin sa mga suba sa Babilonia ug nanghilak sa dihang nahinumdom kami sa Zion.[a]
2 Gipangsang-at namo ang among mga harpa sa mga sanga sa mga kahoy didto.
3 Kay gipaawit kami sa mga mibihag kanamo.
Gisugo nila kami sa paglingaw kanila.
Miingon sila, “Awiti ninyo kami ug awit mahitungod sa Zion!”
4 Unsaon namo pag-awit ug mga awit nga alang sa Ginoo sa yuta sa mga mibihag kanamo?
5 Hinaut pa nga dili na makalihok ang akong tuong kamot kon kalimtan ko ikaw, Jerusalem!
6 Hinaut pa nga dili na ako makaawit pag-usab[b] kon dili ko hinumdoman ug isipon nga akong dakong kalipay ang Jerusalem.
7 Hinumdomi, Ginoo, ang gihimo sa mga Edomihanon sa dihang giilog sa Babilonia ang Jerusalem.
Miingon sila, “Gub-a ninyo kana sa hingpit.”
8 Kamong mga lumulupyo sa Babilonia, laglagon kamo!
Bulahan ang mga tawo nga molaglag kaninyo sama sa inyong gihimong paglaglag kanamo.
9 Bulahan silang mokuha sa inyong mga gagmayng kabataan ug molambos kanila sa bato.
1 Ako si Pablo nga nahimong apostol ni Cristo Jesus sumala sa kabubut-on sa Dios. Gipadala niya ako aron ibalita ang mahitungod sa kinabuhi nga iyang gisaad nga madawat sa mga anaa kang Cristo Jesus.
2 Nangumusta ako kanimo, Timoteo, isip akong hinigugmang anak sa pagtuo. Hinaut nga madawat mo ang grasya, kalooy, ug kalinaw gikan sa Dios nga Amahan ug kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Ang Pagpasalamat ngadto sa Dios ug Pagpahinumdom kang Timoteo
3 Nagapasalamat ako sa Dios nga gialagaran sa atong mga katigulangan ug mao usab ang akong gialagaran nga may limpyo nga konsensya. Nagapasalamat ako kaniya sa akong paghinumdom kanimo kanunay diha sa akong pag-ampo adlaw ug gabii. 4 Kon mahinumdoman ko ang imong paghilak sa akong paggikan, mingawon ako kanimo. Gusto ko nga magkita kita pag-usab aron malipay ako pag-ayo. 5 Dili ko malimtan ang imong matinud-anon nga pagtuo, sama sa pagtuo sa imong lola nga si Loida ug sa imong inahan nga si Eunice nga unang nagtuo kay kanimo, ug nasiguro ko nga anaa usab kanimo ang maong pagtuo. 6 Mao kana nga gusto ko ikaw nga pahinumdoman nga magmakugihon ka sa paggamit sa hiyas nga gihatag sa Dios kanimo sa dihang gipandong ko sa imong ulo ang akong mga kamot. 7 Kay ang Dios wala maghatag kanato sa iyang Espiritu aron maulaw kita sa pag-atubang sa mga tawo,[a] kondili aron sa paglig-on kanato ug pagtabang nga mahigugma kita sa uban ug makapugong sa atong kaugalingon.
8 Busa ayawg kaulaw sa pagsugilon sa uban mahitungod sa atong Ginoo. Ug ayaw usab ikaulaw nga napriso ako dinhi tungod kaniya. Hinuon pakig-ambit sa mga pag-antos tungod sa Maayong Balita pinaagi sa tabang sa gahom sa Dios. 9 Gitawag niya kita ug giluwas aron mahimong iya. Wala niya kini buhata kay maayo ang atong mga binuhatan, kondili tungod sa iyang kaugalingon nga katuyoan ug grasya. Sa wala pa ang kalibotan, gihatag na niya kini nga grasya kanato pinaagi kang Cristo Jesus. 10 Apan karon lang kini gipadayag kanato sa pag-abot ni Cristo Jesus nga atong Manluluwas. Giwala niya ang gahom sa kamatayon ug gipadayag kanato pinaagi sa Maayong Balita nga makaangkon kita sa kinabuhi nga walay kataposan.
11 Ug gihimo ako sa Dios nga apostol ug magtutudlo aron magsangyaw niining Maayong Balita. 12 Mao kini ang hinungdan nga nagaantos ako karon. Apan wala ko ikaulaw kining nahitabo kanako tungod kay nailhan ko si Cristo nga akong ginasaligan, ug nasiguro ko gayod nga makahimo siya sa pagbantay sa iyang gitugyan kanako hangtod sa adlaw nga siya mobalik. 13 Ang husto nga pagtulon-an nga imong natun-an gikan kanako mao ang imong angayng itudlo, nga may pagtuo sa Dios ug may paghigugma sa imong isigka-tawo, tungod kay mao kini ang angay natong buhaton ingon nga mga anaa na kang Cristo Jesus. 14 Pinaagi sa tabang sa Espiritu Santo nga nagapuyo kanato, ampingi ang maayo nga pagtulon-an nga gitugyan diha kanimo.
Ang Pagtuo
5 Miingon ang mga apostoles kaniya, “Ginoo, dugangi ang among pagtuo!” 6 Mitubag ang Ginoo kanila, “Kon may pagtuo kamo nga sama kagamay sa liso sa mustasa, makahimo kamong mosulti niining kahoy, ‘Malukat ka ug balhin sa dagat!’ Ug motuman kini kaninyo.”
Ang Katungdanan sa Sulugoon
7 Midugang si Jesus sa pag-ingon kanila, “Pananglitan, may sulugoon ka nga nagdaro o nagbantay sa imong mga hayop, ug bag-o pa lang siya nakapauli gikan sa iyang trabaho. Isip agalon moingon ba ikaw kaniya, ‘Dali kaon na!’ 8 Dili gayod. Hinuon moingon ka, ‘Sige, andami ako sa akong panihapon ug silbihi ako. Pagkahuman ikaw na usab ang mokaon.’ 9 Wala niya pasalamati ang sulugoon tungod kay naghimo lang kini sa iyang katungdanan. 10 Ingon usab kamo niana, human ninyo matuman ang gipahimo kaninyo, huna-hunaa ninyo nga kamo mga sulugoon lang nga nagtuman sa inyong katungdanan.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.