Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

¹⁹ Minnstu eymdar minnar og mæðu, malurtarinnar og eitursins.

²⁰ Sál mín hugsar stöðugt um þetta og er döpur í brjósti mér.

²¹ Þetta vil ég hugfesta, þess vegna vil ég vona:

²² Náð Drottins er ekki þrotin, miskunn hans ekki á enda,

²³ hún er ný á hverjum morgni, mikil er trúfesti þín!

²⁴ Drottinn er hlutdeild mín, segir sál mín, þess vegna vil ég vona á hann.

²⁵ Góður er Drottinn þeim er á hann vona, og þeirri sál er til hans leitar.

²⁶ Gott er að bíða hljóður eftir hjálp Drottins.

52 Sedekía var tuttugu og eins árs að aldri, þá er hann varð konungur, og ellefu ár ríkti hann í Jerúsalem. Móðir hans hét Hamútal Jeremíadóttir og var frá Líbna.

² Hann gjörði það sem illt var í augum Drottins, með öllu svo sem gjört hafði Jójakím.

³ Vegna reiði Drottins fór svo fyrir Jerúsalem og Júda, að hann varpaði þeim burt frá augliti sínu. Sedekía brá trúnaði við Babelkonung,

⁴ og á níunda ríkisári hans, á tíunda degi hins tíunda mánaðar, kom Nebúkadresar Babelkonungur með allan her sinn til Jerúsalem, og þeir settust um hana og reistu hervirki hringinn í kringum hana.

⁵ Varð borgin þannig í umsátri fram á ellefta ríkisár Sedekía konungs.

⁶ Í fjórða mánuðinum, á níunda degi mánaðarins, er hungrið tók að sverfa að borginni og landslýður var orðinn vistalaus,

⁷ þá var brotið skarð inn í borgina. Og konungur og allir hermennirnir flýðu og fóru út úr borginni um nóttina gegnum hliðið milli beggja múranna, sem er hjá konungsgarðinum, þótt Kaldear umkringdu borgina, og héldu leiðina til sléttlendisins.

⁸ Her Kaldea veitti konungi eftirför og náði Sedekía á Jeríkóvöllum, er allur her hans hafði tvístrast burt frá honum.

⁹ Tóku þeir konung höndum og fluttu hann til Ribla í Hamat-héraði til Babelkonungs. Hann kvað upp dóm hans.

¹⁰ Lét Babelkonungur drepa sonu Sedekía fyrir augum hans. Sömuleiðis lét hann drepa alla höfðingja Júda í Ribla.

¹¹ En Sedekía lét hann blinda og binda eirfjötrum. Síðan lét Babelkonungur flytja hann til Babýlon og setja í fangelsi, og var hann þar til dauðadags.

⁸ Og engli safnaðarins í Smýrnu skalt þú rita: Þetta segir sá fyrsti og síðasti, sá sem dó og varð aftur lifandi:

⁹ Ég þekki þrengingu þína og fátækt _ en þú ert samt auðugur. Ég veit hvernig þú ert hrakyrtur af þeim, sem segja sjálfa sig vera Gyðinga, en eru það ekki, heldur samkunda Satans.

¹⁰ Kvíð þú ekki því, sem þú átt að líða. Sjá, djöfullinn mun varpa nokkrum yðar í fangelsi, til þess að yðar verði freistað, og þér munuð þrenging hafa í tíu daga. Vertu trúr allt til dauða, og ég mun gefa þér kórónu lífsins.

¹¹ Hver sem eyra hefur, hann heyri, hvað andinn segir söfnuðunum. Þeim er sigrar mun sá annar dauði ekki granda.