Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 79 Psalm

En Psalm von Asaf

¹ O Gott, dee Natsjoone sent enn dien Oawgoot enenn jekome; dee ha dien heilja Tempel feonnreinijcht; dee ha Klommpes jemoakt fonn Jerusalem.

² Dee ha diene Deena äare Kjarpa aus Äte jejaeft fa dee Fäajel enne Lofft, daut Fleesch fonn diene Heilje to dee Beeste oppe Ead.

³ Dee ha äa Bloot fegote soo aus Wota runnt omm Jerusalem; un doa es kjeena dee begrowe deit.

⁴ Wie sent ne Schaund jeworde to onnse Nobasch, en fe-achte, un en Jespatte to dän dee romm onns sent.

⁵ Woo lang, O Herr Gott. Woascht du opp emma oajalijch senne met onns? Saul dien Aufgonnst soo brenne aus siene Heilje äa Doot?

⁶ Jeet dien Oaja ut opp dee Natsjoone dee die nijch jekjant ha, un opp dee Kjeenijchrikje dee nijch dien Nome aunjeroopt ha.

⁷ Dan dee ha Joakopp oppjeäte un ha siene Wonstäd soo aus ne Wiltnis jemoakt.

⁸ O doo nijch onnse Fodasch äare fäaje Sind behoole; lot dien Erboarme haustijch kome onns to trafe, dan du hast onns seeha läajch jebrocht.

⁹ Halp, O onnse Radunks Gott, fa dee Harlijchkjeit fonn dien Nome; un rad onns un doo fa onnse Sind betole omm dien Nome haulwe.

2 Doaromm femon ekj easchtens daut Jebaed, deemietjet Jebaed, Jebaed fa aundre, en Dank saul jejaeft woare,

² fa aule Mensche, fa Kjeenije, en aul dee, dee de Faeanaemste sent, soo daut wie en stellet en rueijet Laewe kjenne ha enn Gottesforcht en Eaboakjeit.

³ Dit es Goot en Aunjenaem fer Gott onns Heilaunt,

⁴ dee jearen wel ha daut aule Mensche sikj bekjeare sele, en no en follet erkjantnes fonne Woarheit kome.

⁵ Dan doa es een Gott, en een Femedla tweschen Gott en Mensche, dee Maun Jesus Christus,

⁶ dee sikj selfst hanjeef aus Leesjelt fa aulamaun, daut Zeichnes to rajchte Tiet.

⁷ Doato wort mie aunjestalt aus en Praedja en Apostel, ekj saj de Woarheit en leaj nich, en Leara fa dee Natsjoone enn Gloowe en Woarheit.

16 Hee saed donn uk to siene Jinje: "En jewessa rikja Maun haud en Husfewaulta, en am wea jesajcht daut dee sien Hab en Goot fekwose deed.

² Hee roopt am enenn en saed to am: 'Waut es dit daut ekj fonn die hea? Jef raeakjninj fonn diene Husfewaulterie, dan du kausst nich laenje mien Husfewaulta senne.

³ Donn docht dee Husfewaulta so bie sikj: waut saul ekj doone? Dan mien Herr nemt mie mien Fewaulta Aumt fonn mie; growe kaun ekj nich, en ekj schaem mie to prachre.

⁴ Ekj weet waut ekj doone woa, daut wan ekj fonn mien Aumt loos jemoakt sie, see mie woare enn aeare Hiesa enenn naeme.'

⁵ Hee roopt donn en jieda fonn dee, dee sien Herr waut schuldich wea, en saed tom easchta: 'Woo fael best du mien Herr schuldich?'

⁶ Hee saed: 'Hunndat Mot Eelj.' Hee saed to am: 'Nem dien Schultsadel en schriew schwind Feftich.'

⁷ Donn saed hee to noch eenem: 'en woo fael best du Schuldich?' Hee saed: 'Hundat Mot Weit.' Hee saed to am: 'Nem dien Schultsadel en schriew Tachentich.'

⁸ En dee Herr lowd daem onnjerachte Fewaulta wiel hee faeabedocht haundeld; wiel de Weltmensche sent dolle faeabedocht aus dee Lichtkjinje en aea Jeschlacht sent.

⁹ En ekj saj ju: moakt fa junt selfst Frind met daem onnjerachte Mamoon daut wan dee meteemol nich doa es, woare dee junt enn eewje Woninje oppnaeme.

¹⁰ Waea em jeringste tru es, es uk em groote tru; en dee em jeringste onnjeracht es, es uk em groote onnjeracht.

¹¹ Doaromm wan jie em onnjerachte Mamoon nich tru sent, waea woat ju daut aunfetruhe waut werklich tru es.

¹² En wan jie nich tru sent met daut waut en aundrem aunjeheat, waea woat ju daut jaewe waut onnst es?

¹³ Kjeen Hussklow kaun twee Meista deene; dan hee woat entwaeda daem eena hause en daem aundra leef habe, oda hee woak sikj faust moake aun eenem en daem aundra fe-achte. Jie kjenne nich Gott uk daen onnjerachte Mamoon deene."