Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁸ จงเข้าใจเถิด พวกเจ้าช่างโง่เขลาเหลือเกิน
    เมื่อไหร่เจ้าจึงจะมีสติปัญญาบ้าง
⁹ พระองค์เป็นผู้สร้างหูให้เรา พระองค์จะไม่ได้ยินหรือ
    และพระองค์สร้างดวงตา พระองค์จะไม่เห็นหรือ
¹⁰ ผู้ที่สอนให้บรรดาประชาชาติมีวินัยจะไม่ลงโทษหรือ
    และผู้สั่งสอนมนุษย์ขาดความรู้หรือ
¹¹ พระผู้เป็นเจ้าทราบความนึกคิดของมนุษย์ว่า
    เป็นเพียงประหนึ่งไอน้ำ^[a]

¹² โอ พระผู้เป็นเจ้า คนมีความสุขได้แก่คนที่พระองค์สอนให้มีวินัย
    และคนที่พระองค์สั่งสอนจากกฎบัญญัติของพระองค์
¹³ เพื่อให้เขาปลอดภัยในยามมีคนปองร้าย
    จนกระทั่งหลุมศพจะถูกขุดรอไว้ให้คนชั่ว
¹⁴ เพราะว่าพระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทอดทิ้งชนชาติของพระองค์
    และพระองค์ไม่ละเลยผู้สืบมรดกของพระองค์
¹⁵ ความเป็นธรรมจะกลับมายังผู้มีความชอบธรรม
    และผู้มีใจเที่ยงธรรมจะตามหลังไป

¹⁶ ใครลุกขึ้นช่วยข้าพเจ้าต่อต้านคนเลว
    ใครอยู่ข้างข้าพเจ้าต่อสู้คนชั่ว
¹⁷ ถ้าพระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ช่วยข้าพเจ้า
    อีกไม่นานชีวิตข้าพเจ้าก็คงจะลงไปอยู่ในความเงียบสงัดแห่งความตาย
¹⁸ เวลาข้าพเจ้าพูดว่า “เท้าของข้าพเจ้าพลาด”
    โอ พระผู้เป็นเจ้า ความรักอันมั่นคงของพระองค์พยุงข้าพเจ้าไว้
¹⁹ เวลาจิตใจข้าพเจ้าว้าวุ่นสับสน
    พระองค์ปลอบประโลมจิตวิญญาณทำให้ข้าพเจ้าเบิกบาน
²⁰ พวกคนชั่วร้ายที่ปกครองบ้านเมืองจะเป็นพันธมิตรกับพระองค์ได้หรือ
    เขาเป็นคนสร้างความทุกข์ด้วยการละเมิดกฎเกณฑ์
²¹ พวกเขารวมหัวกันฆ่าคนมีความชอบธรรม
    และป้ายความผิดแก่คนไร้ความผิดจนถึงแก่ชีวิต
²² แต่พระผู้เป็นเจ้าเป็นป้อมปราการของข้าพเจ้า
    และพระเจ้าของข้าพเจ้าเป็นศิลาที่พักพิงของข้าพเจ้า
²³ พระองค์จะลงโทษพวกที่กระทำสิ่งชั่วร้าย
    และจะทำให้เขาพินาศเพราะบาปของเขา
    พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราจะทำให้เขาพินาศ

⁴ ข้าพเจ้าจึงพูดว่า “คนเหล่านี้เป็นเพียงผู้ยากไร้
    พวกเขาไร้ความคิดอ่าน
เพราะพวกเขาไม่รู้จักวิถีทางของพระผู้เป็นเจ้า
    ความเที่ยงธรรมของพระเจ้าของเขา
⁵ ข้าพเจ้าจะไปหาบรรดาผู้ที่มีอิทธิพล
    และจะพูดกับเขา
เพราะพวกเขารู้จักวิถีทางของพระผู้เป็นเจ้า
    ความเที่ยงธรรมของพระเจ้าของเขา”
แต่พวกเขาทุกคนเป็นเหมือนกัน คือได้หักแอก
    และตัดสิ่งที่ผูกไว้ให้หลุดออกไป

⁶ ฉะนั้น สิงโตจากป่าตัวหนึ่งจะฆ่าพวกเขา
    สุนัขป่าจากทะเลทรายตัวหนึ่งจะฉีกร่างของพวกเขาออกเป็นชิ้นๆ
เสือดาวตัวหนึ่งคอยจับจ้องเมืองของพวกเขา
    ทุกคนที่ฝ่าออกไปจะถูกฉีกร่างออกเป็นชิ้นๆ
เพราะพวกเขาล่วงละเมิดหลายประการ
    และหันเหไปจากพระเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า

⁷ “เราจะให้อภัยเจ้าได้อย่างไร
    ลูกๆ ของเจ้าได้ทอดทิ้งเราแล้ว
    และยังได้สาบานต่อรูปเคารพซึ่งไม่ใช่เทพเจ้า
เราจัดหาทุกสิ่งให้แก่พวกเขา
    แต่พวกเขาก็ยังไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา
    และกรูกันไปยังบ้านหญิงแพศยา
⁸ พวกเขาเป็นเหมือนม้าตัวผู้สำหรับทำพันธุ์ที่ถูกเลี้ยงไว้อย่างดีและมีกำลังมาก
    แต่ละตัวมีความใคร่ต่อภรรยาเพื่อนบ้านของตน

¹⁰ จงเดินไปให้ทั่วแนวไร่องุ่นและทำลายเสีย
    แต่อย่าทำลายจนหมดสิ้น
ตัดกิ่งก้านองุ่นลงให้หมด
    เพราะไม่ใช่กิ่งก้านของพระผู้เป็นเจ้า