Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Daily Bible readings that follow the church liturgical year, with sequential stories told across multiple weeks.
Duration: 1245 days
Thai New Testament: Easy-to-Read Version (ERV-TH)
Version
สดุดี 2

กษัตริย์ที่พระยาห์เวห์ทรงเลือก

ทำไมชนชาติอื่นๆถึงชุลมุนวุ่นวายเหลือเกิน
    ทำไมคนเหล่านั้นถึงวางแผนโง่ๆ
พวกกษัตริย์ในโลกต่างเตรียมพร้อมรบ
    พวกผู้นำของประเทศเหล่านั้น
    ร่วมกันต่อต้านพระยาห์เวห์และกษัตริย์ที่พระองค์ทรงเลือกไว้[a]
พวกเขาพูดว่า “ให้พวกเราหักโซ่ตรวนที่พระยาห์เวห์และกษัตริย์ของพระองค์ได้เอามามัดเราไว้
    และโยนมันทิ้งไป”

แต่องค์เจ้าชีวิตนั่งอยู่บนสวรรค์
    พระองค์หัวเราะเยาะใส่พวกเขา
แล้ว พระองค์ ก็ต่อว่าพวกเขาด้วยความเกรี้ยวกราด
    จนทำให้พวกนั้นตกใจขวัญกระเจิง
พระองค์พูดว่า
“เราได้แต่งตั้งกษัตริย์ที่เราได้เลือกมาไว้บนศิโยน ภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา”

กษัตริย์องค์นี้พูดว่า “ให้เราอธิบายให้เจ้าฟัง ถึงประกาศิตของพระยาห์เวห์
    พระองค์บอกกับเราว่า ‘เจ้าคือลูกชายของเรา ในวันนี้ เราได้เป็นพ่อของเจ้าแล้ว’
แค่ขอเรามา แล้วเราจะมอบชนชาติต่างๆให้กับเจ้าเป็นมรดก
    เราจะมอบโลกทั้งโลกให้เจ้าเป็นเจ้าของ
เจ้าจะทำลายชนชาติเหล่านั้นด้วยกระบองเหล็ก
    เจ้าจะฟาดพวกเขา ให้แตกกระจายเหมือนหม้อดิน”

10 ตอนนี้ พวกเจ้า กษัตริย์ทั้งหลาย ให้ฉลาดขึ้น
    พวกผู้นำทั้งหลาย ให้ฟังคำตักเตือนของเรา
11-12 ให้รับใช้พระยาห์เวห์ด้วยความเคารพยำเกรง
    ให้กราบลงต่อหน้าพระองค์ด้วยตัวสั่นเทิ้ม
ไม่อย่างนั้นพระองค์จะโกรธ แล้วเจ้าจะต้องพินาศทันที
    ให้ทำอย่างนี้ เพราะความโกรธของพระองค์ลุกเป็นไฟได้ในพริบตา

คนที่ลี้ภัยในพระองค์นั้น ก็เป็นคนที่มีเกียรติจริงๆ

เยเรมียาห์ 20

เยเรมียาห์และปาชเฮอร์

20 แล้วปาชเฮอร์ ที่เป็นนักบวช ลูกชายของอิมเมอร์ ปาชเฮอร์เป็นหัวหน้าคนดูแลวิหารของพระยาห์เวห์ เมื่อเขาได้ยินเยเรมียาห์พูดแทนพระเจ้าถึงเรื่องต่างๆเหล่านี้ ปาชเฮอร์จึงตีเยเรมียาห์ผู้พูดแทนพระเจ้า แล้วจับเขาไปใส่ขื่อ ประจานที่ประตูเบนยามินด้านบนในเขตวิหารของพระยาห์เวห์นั้นเอง

วันต่อมาปาชเฮอร์ก็ปลดขื่อให้เยเรมียาห์ ปล่อยเขาไป แล้วเยเรมียาห์ก็พูดกับเขาว่า พระยาห์เวห์ไม่เรียกชื่อเจ้าว่าปาชเฮอร์อีกต่อไปแล้ว แต่พระองค์เรียกเจ้าว่า “ความหายนะทุกด้าน”

เพราะพระยาห์เวห์พูดว่า “เราจะทำให้เจ้าเองได้รับความหายนะ รวมทั้งทุกคนที่เจ้ารัก และพวกเขาก็จะถูกศัตรูฆ่าฟัน และเจ้าจะเห็นมันกับตา เราจะให้ทุกคนในยูดาห์ตกอยู่ในเงื้อมมือของกษัตริย์บาบิโลน และเขาจะกวาดต้อนพวกเขาไปบาบิโลน และเอาดาบฆ่าฟันพวกเขา

และเราก็จะเอาทรัพย์สินทั้งหมดของเมืองนี้ ผลผลิตทั้งหมดที่เก็บเกี่ยวได้ ของมีค่าทั้งหลาย รวมทั้งทรัพย์สมบัติที่พวกกษัตริย์แห่งยูดาห์สะสมไว้ เราจะให้ของเหล่านี้ทั้งหมดไปกับพวกศัตรูของพวกเขา พวกบาบิโลนจะปล้นพวกเขา และจะกวาดต้อนพวกเขาไปบาบิโลน

ส่วนเจ้า ปาชเฮอร์และทุกคนที่อาศัยอยู่ในบ้านของเจ้า จะต้องตกไปเป็นเชลย เจ้าจะต้องไปอยู่บาบิโลน เจ้าจะต้องตายที่นั่นและถูกฝังที่นั่น ทั้งเจ้า ทั้งคนที่เจ้ารัก รวมทั้งคนที่เจ้าได้ไปหลอกว่าเจ้าพูดแทนเรา”

เยเรมียาห์บ่นเป็นครั้งที่ห้า

พระยาห์เวห์เจ้าข้า พระองค์หลอกข้าพเจ้า
    และข้าพเจ้าก็ยอมให้ถูกหลอก
พระองค์แสดงความแข็งแกร่งให้ข้าพเจ้าเห็น
    และพระองค์ก็โค่นข้าพเจ้าลง
ข้าพเจ้ากลายเป็นเป้าแห่งการเยาะเย้ย
    ให้คนหัวเราะเยาะทั้งวัน
เพราะเมื่อไหร่ที่ข้าพเจ้าพูด ข้าพเจ้าต้องร้องออกมา
    ประกาศว่าความรุนแรงและการถูกทำลายกำลังมา
พระคำของพระองค์กลายเป็นสิ่งที่ทำให้คนดูถูก
    และหัวเราะเยาะข้าพเจ้าทั้งวัน
แล้วข้าพเจ้าก็พูดว่า “ข้าพเจ้าจะไม่พูดเรื่องนี้อีกแล้ว
    ข้าพเจ้าจะไม่พูดแทนพระเจ้าอีกต่อไป”
แต่มันกลับเป็นเหมือนไฟเผาไหม้อยู่ในใจของข้าพเจ้า
    เป็นเหมือนสิ่งที่อัดอั้นไว้ในกระดูกของข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าก็เหนื่อยล้าที่จะหยุดยั้งมันไว้
    และในที่สุดข้าพเจ้าก็ยั้งมันไม่อยู่
10 เพราะข้าพเจ้าได้ยินคนจำนวนมากนินทาข้าพเจ้า
    พวกเขาประกาศว่า “มีแต่ความหายนะทุกด้าน”
ประกาศไปเลย ใช่แล้ว ให้พวกเราประกาศไปเลย
    เพื่อนข้าพเจ้าแต่ละคนคอยจ้องดูข้าพเจ้า ว่าเมื่อไหร่ข้าพเจ้าจะสะดุดล้มพลาดไป
พวกเขาพูดว่า “บางทีไอ้หมอนั่นอาจจะถูกหลอกก็ได้
    แล้วเราก็จะได้เอาชนะมันและระบายความแค้นกับมัน”
11 พระยาห์เวห์อยู่กับข้าพเจ้าเหมือนนักรบที่น่าเกรงขาม
    ดังนั้น คนที่ไล่ล่าข้าพเจ้าจะสะดุดล้ม
    และไม่สามารถเอาชนะข้าพเจ้าได้
พวกเขาจะอับอายขายหน้าเพราะไม่เข้าใจ
    พวกเขาจะต้องแบกความอับอายนั้นไว้ตลอดกาลจะไม่มีใครลืมความอับอายนั้น

12 ข้าแต่พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น ผู้พิจารณาว่าอะไรเป็นสิ่งที่ถูกต้อง
    และผู้รู้ถึงความคิดและความอยากของมนุษย์
ขอให้ข้าพเจ้าได้เห็นพระองค์แก้แค้นคนพวกนั้นด้วยเถิด
    เพราะข้าพเจ้าได้ร้องเรียนต่อพระองค์แต่เพียงผู้เดียว
13 ร้องเพลงแด่พระยาห์เวห์
    สรรเสริญพระยาห์เวห์สิ
เพราะพระองค์ได้ช่วยชีวิตคนยากจน
    ให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของคนที่ทำชั่วร้าย

เยเรมียาห์บ่นเป็นครั้งที่หก

14 ขอให้ถือว่าวันที่ผมเกิดมานั้นเป็นวันที่ถูกสาปแช่ง
    ขอให้ถือว่าวันที่แม่ผมคลอดผมมานั้นเป็นวันที่ถูกสาปแช่ง
    ขออย่าได้ถือว่ามันเป็นวันแห่งความสุขเลย
15 ชายคนที่ไปบอกข่าวกับพ่อของผมว่า
    “ลูกท่านเกิดมาเป็นผู้ชาย”
แล้วก็ทำให้พ่อดีอกดีใจยกใหญ่
    ขอให้ชายคนนั้นถูกสาปแช่ง
16 ขอให้ชายคนนั้นเป็นเหมือนเมืองต่างๆที่พระยาห์เวห์ทำลาย
    วอดวายอย่างไร้ปรานี
ขอให้เขาได้ยินเสียงร้องไห้คร่ำครวญในตอนเช้า
    และเสียงแตรเตือนว่ามีอันตรายเข้ามาใกล้ในตอนเที่ยง
17 ขอให้สิ่งเหล่านี้เกิดกับคนที่ไม่ได้ฆ่าผมตั้งแต่อยู่ในท้อง
    เพราะถ้าเขาได้ทำอย่างนั้น แม่ของผมก็จะเป็นสุสานของผม
    และแม่ก็จะท้องอยู่อย่างนั้นตลอดไป
18 ทำไมผมจะต้องเกิดออกมาจากท้องแม่
    เพื่อมาเจอกับปัญหาทุกข์ยากพวกนี้
    และใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยความอัปยศอดสู

ลูกา 18:18-30

คนรวยคนหนึ่งถามพระเยซู

(มธ. 19:16-30; มก. 10:17-31)

18 มีผู้นำชาวยิวคนหนึ่งถามพระเยซูว่า “อาจารย์ผู้ประเสริฐผมจะต้องทำอย่างไรถึงจะมีชีวิตกับพระเจ้าตลอดไป” 19 พระเยซูจึงถามว่า “คุณเรียกเราว่าผู้ประเสริฐทำไม ไม่มีใครประเสริฐหรอกนอกจากพระเจ้าเท่านั้น 20 คุณก็รู้กฎปฏิบัติแล้วนี่ ที่ว่า ‘อย่ามีชู้ อย่าฆ่าคน อย่าขโมย อย่าเป็นพยานเท็จ และให้เคารพนับถือพ่อแม่’”[a]

21 ผู้นำคนนั้นก็พูดว่า “ผมรักษากฎทั้งหมดนั้นมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ”

22 เมื่อพระองค์ได้ยินอย่างนั้น ก็พูดต่อไปว่า “คุณยังขาดอยู่อีกอย่างหนึ่ง คือให้ไปขายทรัพย์สมบัติทุกอย่างที่คุณมี แล้วเอาเงินไปแจกจ่ายให้กับคนยากจน และคุณก็จะมีทรัพย์สมบัติอยู่ในสวรรค์ แล้วมาติดตามเรา” 23 เมื่อเขาได้ยินอย่างนั้น ก็เสียใจอย่างหนักเพราะเขาร่ำรวยมาก

24 เมื่อพระเยซูเห็นว่าเขาเสียใจมาก จึงพูดขึ้นว่า “มันยากมากที่คนรวยจะเข้าไปในอาณาจักรของพระเจ้า 25 ความจริงแล้ว ให้อูฐลอดรูเข็มยังจะง่ายกว่าที่จะให้คนรวยเข้าไปในอาณาจักรของพระเจ้า”

26 คนที่ได้ยินเรื่องนี้ ก็พูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ใครจะไปรอดได้”

27 พระเยซูพูดว่า “สำหรับมนุษย์ เป็นไปไม่ได้หรอก แต่สำหรับพระเจ้าก็เป็นไปได้”

28 แล้วเปโตรก็พูดว่า “พวกเราได้สละสิ่งที่เป็นของเรา เพื่อมาติดตามพระองค์”

29 พระเยซูตอบว่า “เราจะบอกให้รู้ว่า คนไหนที่ได้สละบ้านเรือนหรือเมีย หรือพี่น้องหรือพ่อแม่ หรือลูก เพราะเห็นแก่อาณาจักรของพระเจ้าแล้วละก็ 30 เขาจะได้รับสิ่งตอบแทนหลายเท่าในชีวิตนี้ และจะมีชีวิตกับพระเจ้าตลอดไปในโลกหน้าด้วย”

Thai New Testament: Easy-to-Read Version (ERV-TH)

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย ภาคคำสัญญาใหม่ © 2015 Bible League International