Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 2 Psalm
1 Wuaromm sent dee Natsjoone rosent, un doone nutslooset bedenkje?
2 Dee Kjeenije oppe Ead stale sikj jäajenaun; jo, dee Harsche ha toop jeplont jäajent daem Herr Gott un sien Ennjesaulwda, un saje:
3 "Wie woare äare Baunde entwei bräakje, un schmiete äa Jebunjnet fonn onns."
4 Dee enne Himels set woat lache; dee Herr Gott woat an spotte.
5 Dan woat hee to an räde enn sien Oaja, Hee woat an trubble enn sien Rach.
6 Doch ha ekj mien Kjeenijch opp mien heilja Boajch jesat, opp Zion.
7 Ekj woa daut aus en Jesats moake, dee Herr Gott säd to mie: "Du best mien Sän, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde!"
8 Froag mie, un ekj woa die dee Natsjoone jäwe aus dien Oawgoot, un dee wietste Kaunte fonn dee Welt aus dien Habgoot.
9 Du woascht dän bräakje met ne Iesestang; du woascht dän to Biete schmattre soo aus en Toppstrikja sien Jefäs.
10 Nu dan, siet Weis, O Kjeenije, siet ennjeleat, O jie Rejchta oppe Ead;
11 Deent däm Herr Gott met Forjcht; jo, freit junt met Tsetre.
12 Kusst dän Sän, sest woat hee oajalijch senne, un junt fonn dän Wajch fenijchte wan sien Rach uk bloos en bät aunjestekjt woat. O, dee Säajen fa aul dän dee äa Toofetruehe enn am ha!
14 Ekj schriew dit nu, wan ekj uk hop em korte no die to kome,
15 oba wan sikj daut lang fetrakjt, daut du weete muchst woo eena sikj enn Gott sien Hus fehoole sull, dan daut es daem laewendje Gott siene Jemeent, dee Grunt en Stenda fa de Woarheit.
16 Daut es auntoerkjane dautet Jeheemnes fonn dee Gottseelichkjet seeha Groot es: Hee wort je-oppenboat enn Fleesch, je-rajchtfoadicht em Jeist, jeseene fonn Enjel, jepraedicht mank dee Natsjoone, je-jleeft enne Welt, en wort enne Harlichkjet enenn jenome.
4 Nu sajcht dee Jeist enn kloare Wead daut enne latste Tiede woare eenje fonn dee Woarheit auf-faule, en woare Oobacht jaewe opp fefearesche Jeista, en Lea fonn beese Jeista;
2 Mana dee em heichle Laeajes raede; daen aea Jewesse febrennt es soo aus met en heetet Iesa.
3 See febeede daut Mensche sikj befriehe sele, en febeede daut to aete waut Gott jeschaufe haft, daut dee, dee Gloowe ha, en folle Erkjantnes ha, met Dank aete kjenne.
4 Dan aul Gott siene Kjreatuare sent Goot, en nusscht bruckt auntsied jesat woare wan daut met Dank aunjenome woat;
5 dan daut es jeheilicht derch Gott sien Wuat en Jebaed.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer