Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Miktam Dawida.

58 O zgromadzenie, czy rzeczywiście mówicie to, co sprawiedliwe? Czy słusznie sądzicie, synowie ludzcy?

² Przeciwnie, w sercu knujecie nieprawości, wymierzacie przemoc waszych rąk na ziemi.

³ Niegodziwi zeszli na bezdroża już od łona matki, od urodzenia błądzą, mówiąc kłamstwo.

⁴ Ich jad podobny do jadu węża, są jak głucha żmija, która zatyka uszy;

⁵ Aby nie słyszeć głosu zaklinaczy ani czarownika, co biegle zaklina.

⁶ Boże, skrusz zęby w ich ustach; PANIE, połam zęby trzonowe lwiąt.

⁷ Niech znikną jak spływająca woda, niech będą jak ten, który naciąga łuk, lecz jego strzały się łamią.

⁸ Niech przeminą jak ślimak, który się rozpływa; jak poroniony płód kobiety niech nie zobaczą słońca.

⁹ Zanim wasze ciernie wypuszczą kolce, gdy jeszcze są zielone, porwie je wicher gniewu Boga.

¹⁰ Będzie się weselił sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; swoje stopy umyje we krwi niegodziwego.

¹¹ A ludzie powiedzą: Jest, doprawdy, nagroda dla sprawiedliwego; doprawdy jest Bóg, który sądzi na ziemi.

⁷ Pamiętajcie o swoich przywódcach, którzy głosili wam słowo Boże, i rozważając koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę.

⁸ Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.

⁹ Nie dajcie się zwieść rozmaitym i obcym naukom. Dobrze jest bowiem umacniać serce łaską, a nie pokarmami, co nie przyniosły pożytku tym, którzy się nimi zajmowali.

¹⁰ Mamy ołtarz, z którego nie mają prawa spożywać ci, którzy służą przybytkowi.

¹¹ Ciała bowiem tych zwierząt, których krew najwyższy kapłan wnosi do Najświętszego Miejsca za grzech, są spalane za obozem.

¹² Dlatego i Jezus, aby uświęcić lud własną krwią, cierpiał poza bramą.

¹³ Wyjdźmy więc do niego poza obóz, biorąc na siebie jego pohańbienie.

¹⁴ Nie mamy tu bowiem miasta trwałego, lecz tego przyszłego szukamy.

¹⁵ Przez niego więc nieustannie składajmy Bogu ofiarę chwały, to jest owoc warg, które wyznają jego imię.

¹⁶ Nie zapominajcie też o dobroczynności i udzieleniu dóbr, takie bowiem ofiary podobają się Bogu.

¹⁷ Bądźcie posłuszni waszym przywódcom i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad waszymi duszami jako ci, którzy muszą zdać z tego sprawę. Niech to czynią z radością, a nie ze wzdychaniem, bo to nie byłoby dla was korzystne.

¹⁸ Módlcie się za nas. Ufamy bowiem, że mamy czyste sumienie, gdyż chcemy we wszystkim dobrze postępować.

¹⁹ A tym bardziej proszę was, abyście to czynili, abym jak najszybciej został wam przywrócony.

²⁰ A Bóg pokoju, który przez krew wiecznego przymierza wyprowadził spośród umarłych wielkiego pasterza owiec, naszego Pana Jezusa;

²¹ Niech was uczyni doskonałymi w każdym dobrym uczynku, abyście spełniali jego wolę, dokonując w was tego, co miłe w jego oczach, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki wieków. Amen.