Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
7 Dlatego, jak mówi Duch Święty:
Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos,
8 Nie znieczulajcie swoich serc jak w czasie buntu,
W dniu próby, na pustyni.
9 Tam wasi ojcowie wystawiali Mnie na próbę
swym sprawdzianem
I przez czterdzieści lat oglądali moje dzieła.
10 Dlatego zniechęciłem się do tego pokolenia
I stwierdziłem, że ich serca ciągle błądzą,
Nie rozpoznali oni moich dróg.
11 Dlatego przysiągłem w swoim gniewie:
Nie wejdą do mojego odpoczynku.
12 Uważajcie, bracia, aby w kimś z was nie było czasem złego, niewierzącego serca, które odstąpiłoby od żywego Boga. 13 Dlatego zachęcajcie się nawzajem każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa dzisiaj, aby przez zwodniczość grzechu żaden z was nie uległ znieczuleniu. 14 Staliśmy się bowiem współuczestnikami Chrystusa, jeśli tylko zachowamy pierwotną ufność bez zmian aż do końca. 15 Bo jeśli chodzi o słowa:
Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos,
nie znieczulajcie swoich serc jak w czasie buntu,
16 to pojawiają się pytania: Kim właściwie byli ci, którzy usłyszeli i zbuntowali się? Czyż nie byli to ci wszyscy, którzy wyszli z Egiptu pod wodzą Mojżesza? 17 Na kogo gniewał się przez czterdzieści lat? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli i których zwłoki porozrzucał po pustyni? 18 I komu to przysiągł, że nie wejdą do Jego odpoczynku, jeśli nie tym, którzy odmówili posłuchu? 19 Widzimy więc, że nie mogli wejść z powodu niewiary.
Odpoczynek wiary
4 Bądźmy zatem ostrożni, aby czasem — choć obietnica wejścia do Jego odpoczynku pozostaje aktualna — ktoś z was nie uznał, że go ona nie dotyczy. 2 Gdyż nam również, podobnie jak tamtym, oznajmiona została dobra nowina. Im jednak zwiastowane Słowo nie przyniosło korzyści, ponieważ nie należeli do ludzi słuchających z wiarą.[a] 3 Do odpoczynku natomiast wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy. Zgadza się to z Jego oświadczeniem:
Dlatego przysiągłem w swoim gniewie:
Nie wejdą do mojego odpoczynku.
Słowa te zostały wypowiedziane, pomimo że Jego dzieła dokonane są od założenia świata. 4 Bo tak powiedziano gdzieś o siódmym dniu tygodnia: I odpoczął Bóg siódmego dnia od wszystkich swoich dzieł. 5 Tutaj natomiast czytamy: Nie wejdą do mojego odpoczynku.
6 Jeśli więc niektórzy mają do niego wejść, a ci, którym najpierw zwiastowano dobrą nowinę, nie weszli z powodu nieposłuszeństwa, 7 to znowu wyznacza pewien dzień, dzisiaj, i mówi po tak długim czasie za pośrednictwem Dawida to, co już przedtem zostało powiedziane:
Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos,
nie znieczulajcie swoich serc.
8 Gdyby to Jozue wprowadził ich do odpoczynku, Bóg nie mówiłby po tak długim czasie o innym dniu. 9 A zatem pozostaje odpoczynek szabatni dla ludu Bożego. 10 Kto wszedł do Jego odpoczynku, ten też odpoczął od swoich dzieł, jak Bóg od swoich. 11 Postarajmy się zatem wejść do tego odpoczynku, aby ktoś z was nie upadł — tak jak w tym przykładzie nieposłuszeństwa.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny