Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

อธิษฐานขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าในยามชรา

1 ข้อความบันทึกของเยเรมีย์บุตรฮิลคียาห์ ผู้เป็นหนึ่งในบรรดาปุโรหิตที่อยู่ในอานาโธท ในดินแดนของเบนยามิน ² พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ ในปีที่สิบสามในสมัยของโยสิยาห์^[a]บุตรของอาโมนกษัตริย์แห่งยูดาห์ ³ และในสมัยของเยโฮยาคิมบุตรของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ จนกระทั่งปลายปีที่สิบเอ็ดของเศเดคียาห์บุตรของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์^[b] จนกระทั่งเยรูซาเล็มถูกยึดครองในเดือนที่ห้า

¹¹ และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าว่า “เยเรมีย์ เจ้าเห็นอะไร” ข้าพเจ้าตอบว่า “ข้าพเจ้าเห็นก้านอัลมอนด์ก้านหนึ่ง” ¹² และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าว่า “เจ้าเห็นอย่างถูกต้องแล้ว เพราะเรากำลังดู^[a]ว่าสิ่งนั้นเกิดขึ้นตามคำของเรา”

¹³ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าเป็นครั้งที่สองว่า “เจ้าเห็นอะไร” ข้าพเจ้าตอบว่า “ข้าพเจ้าเห็นหม้อต้มน้ำเดือดหันเอียงไปจากทิศเหนือ” ¹⁴ และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าว่า “ความวิบัติจะเดือดพล่านออกมาจากทิศเหนือสู่ผู้อยู่อาศัยทั้งปวงของแผ่นดิน ¹⁵ พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ดูเถิด เรากำลังเรียกทุกเผ่าของอาณาจักรของทิศเหนือ พวกเขาจะมา และทุกคนจะตั้งบัลลังก์ที่ทางเข้าประตูเมืองของเยรูซาเล็ม โจมตีกำแพงทุกแห่งรอบด้าน และโจมตีทุกเมืองของยูดาห์ ¹⁶ และเราจะประกาศคำตัดสินพวกเขา เพราะความชั่วร้ายของพวกเขาที่ทอดทิ้งเรา พวกเขาได้เผาเครื่องหอมแก่ปวงเทพเจ้า และนมัสการสิ่งที่ทำขึ้นด้วยมือของเขาเอง ¹⁷ แต่เจ้าจงเตรียมพร้อม ลุกขึ้นและไปบอกพวกเขาถึงทุกสิ่งที่เราสั่งเจ้า อย่าหวาดหวั่นเพราะพวกเขา มิฉะนั้นเราจะทำให้เจ้าหวาดหวั่นต่อหน้าพวกเขา ¹⁸ ดูเถิด วันนี้เราทำให้เจ้าเป็นดั่งเมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่ง เสาหลักหล่อด้วยเหล็กกล้า และกำแพงทองสัมฤทธิ์ เพื่อต้านกำลังให้ทั้งแผ่นดิน ต้านกำลังบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ บรรดาผู้นำและปุโรหิต และประชาชนของแผ่นดิน ¹⁹ พวกเขาจะรุกรานและต่อสู้กับเจ้า แต่เขาจะไม่ชนะ เพราะเราอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้าให้พ้นภัย” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

บุตรมนุษย์เป็นเจ้านายเหนือวันสะบาโต

6 ครั้งหนึ่งในวันสะบาโต พระเยซูเดินผ่านไปในทุ่งนา พวกสาวกของพระองค์เริ่มเด็ดรวงข้าวมาขยี้ในมือกิน ² ฟาริสีบางคนถามว่า “ทำไมท่านจึงทำสิ่งต้องห้ามในวันสะบาโต” ³ พระเยซูตอบว่า “ท่านไม่เคยอ่านเลยหรือว่า ครั้งที่ดาวิดกับพรรคพวกที่ไปด้วยได้ทำอะไรบ้างเมื่อรู้สึกหิว ⁴ คราวที่ดาวิดได้เข้าไปในพระตำหนักของพระเจ้า และเอาขนมปังอันบริสุทธิ์ซึ่งไม่มีผู้ใดมีสิทธิ์รับประทานยกเว้นบรรดาปุโรหิตเท่านั้นมากัดกินและให้แก่พรรคพวกของเขาด้วย”^{[a] 5} พระองค์กล่าวกับเขาเหล่านั้นว่า “บุตรมนุษย์เป็นเจ้านายเหนือวันสะบาโต”