Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 74 Psalm
Ne Auflea, von Asaf.
1 O Gott, du hast onns fa emma wajch jeschmäte; woat dien Oaja reakjre jäajen dee Schop enn diene Weid?
2 Behool diene Fesaumlunj dee du enn fegone Tiede jekofft hast, dee Stang fonn dien Oawgoot daut du aufjeleewet hast, dis Boajch Zion wua du jewont hast.
3 Häw diene Staupe nehejcht no daut eewjet Eedet un Felotnet; dee Fient dee Beeset jedone haft enn daut Fesaumlunjshus.
4 Diene Fiend ha jebrellt enne med fonn diene heilje Städe; dee stale äare eajne Teakjens opp fa Teakjens.
5 Hee es bekaunt aus eena dee dee Akjs nehejcht brinjt jäajen dee dikje Beem.
6 Un nu bräakje see daut jekjoawdet Woakj dol toop met Akjs un Homa.
7 Dee ha Fia enn dien Fesaumlunjshus enenn jeschmäte; dee ha dee Städ besudelt wua dien Nome wont opp dise Ead.
8 Dee säde enn äare Hoate, "Wel wie dän toop fenijchte;" dee ha aul Gott siene Fesaumlunjstäde enn daut Launt febrennt.
9 Wie sage onnse Teakjens nijch; doa sent kjeene Profeete meeha, un kjeene mank onns weet woo lang.
10 O Gott, woo lang saul dee Fient Beeset räde? Saul dee Fient dien Nome fa emma lastre?
11 Wuarom trakjst du diene Haunt trigj, soogoa dien rajchte Haunt? Doo dän fenijchte fonn ut dien Bossem.
12 Dan Gott es mien Kjeenijch fonn jee häa, dee Radunk oabeide deit med enn daut Launt.
13 Du deetst dän See utaneen deele derjch diene macht; du deetst dee groote Seetiare äare Kjap bräakje enn daut Wota.
14 Du bruakst daem Leviatin siene Kjap enn Bieta; du muakst am fa Äte to daut Folkj enne Wiltnes.
15 Du deetst dee Wotakjwale utaneen deele, un uk dee majchtja Wotastroom, du deetst dee groota Riefasch oppdreaje.
16 Dee Dach es dient, un dee Nacht es uck dient. Du hast daut Lijcht un dee Sonn jejrint.
17 Du hast aul dee Jrense fonne Ead jesat; du hast Somma un Winta jemoakt.
18 Behool dit: dee Fient haft jelastat, O Herr Gott, un en noarischet Folkj haft dien Nome feacht.
19 Jeff nijch diene Turtelduw siene Seel äwa no dee wile Beeste; du woascht niemols daut Läwe fonn diene Betriebte fejäte.
20 Kjikj no dien Bunt; dan dee dunkle Städe enn dise Ead sent foll Hiese fonn Ommenschlijchet.
21 O lot nijch too daut soone dän schlajcht behaundelt woat sulle met Schaund trigj dreihe; lot dee Oame un dee Bederftje dien Nome preise.
22 Sto opp, O Gott! un doo fa die selfst räde, bedenk woo dee Noare die dach fa dach waut fäa-schmiete.
23 Fejat nijch diene Fiend äare Stem; daut Jetees fonn diene Fiend es eegol to heare.
4 Leefste Frind, jleeft nich aule Jeista, oba prooft dee Jeista auf dee fonn Gott sent; wiel fael faulsche Profeete sent enne Welt enenn jekome.
2 Dit es woo jie weete kjenne daut en Jeist fonn Gott es: jieda Jeist dee bekjant daut Jesus em Fleesch jekome es, es fonn Gott.
3 En jieda Jeist dee nich Jesus bekjant es nich fonn Gott, en dit es dee Antikjrist Jeist fonn daem jie heade daut dee kome wudd, en nu aul enne Welt es.
4 Leefste Kjinja, jie sent fonn Gott, en jie ha aewa daen jewonne, wiel dee, dee en ju es, es jrata aus dee, dee enne Welt es.
5 Dee sent fonn dise Welt, doaromm raede see fonn dise Welt, en de Welt horcht no an.
6 Wie sent fonn Gott; en waea Gott kjant horcht no onns; waea nich fonn Gott es, horcht nich no onns. Doaraun kje wie daen Jeist de Woarheit weete, uk daen Jeist de Ertum.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer