Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
ข้าแต่พระเจ้าช่วยส่องใบหน้าของพระองค์ลงบนพวกเรา
ถึงหัวหน้านักร้อง ให้ร้องโดยใช้ทำนองเพลงดอกพลับพลึง คำพยาน เพลงสดุดีของอาสาฟ
1 ข้าแต่ผู้เลี้ยงแกะแห่งอิสราเอล โปรดฟังพวกเราด้วยเถิด
พระองค์เป็นผู้ที่นำคนของโยเซฟเหมือนนำฝูงแกะ
พระองค์ผู้นั่งอยู่เหนือทูตสวรรค์ที่มีปีก
ขอปรากฏตัวให้พวกเราเห็นด้วยเถิด
2 ลุกขึ้นเถิด แสดงฤทธิ์อำนาจของพระองค์
ต่อหน้าประชาชนของเอฟราอิม เบนยามิน และมนัสเสห์
มาช่วยกู้พวกเราด้วยเถิด
8 พระองค์นำพวกเราที่เป็นเถาองุ่นของพระองค์ออกจากอียิปต์
พระองค์ขับไล่ชาวต่างชาติออกไปและปลูกพวกเราที่เป็นต้นองุ่นของพระองค์แทน
9 พระองค์กำจัดหินและหญ้ารกให้ต้นองุ่นนั้นมีที่เติบโต
แล้วต้นองุ่นนั้นก็หยั่งรากลึกและแผ่ขยายไปทั่วแผ่นดิน
10 เงาของมันปกคลุมไปทั่วเนินเขาต่างๆ
ส่วนกิ่งก้านของมันปกคลุมต้นสนซีดาร์อันสูงใหญ่
11 เถาองุ่นได้แตกกิ่งก้านแผ่ขยายออกไปทางทิศตะวันตกสู่ทะเล
ทางทิศตะวันออกสู่แม่น้ำยูเฟรติส
12 แต่ตอนนี้ ทำไมพระองค์ถึงได้พังรั้วกำแพงที่ป้องกันสวนองุ่นลง
และปล่อยให้คนที่เดินผ่านไปมาเด็ดลูกมัน
13 พวกหมูป่าก็พากันมาแทะกิน
และแมลงจากท้องทุ่งพากันมากัดกิน
14 ข้าแต่พระเจ้าผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น โปรดกลับมาเถิด
โปรดมองลงมาจากสวรรค์ และดูว่าเกิดอะไรขึ้น
ลงมาดูแลเถาองุ่นต้นนี้ด้วยเถิด
15 พระองค์ปลูกรากเง้าของมันด้วยมือขวาของพระองค์เอง
พระองค์เลี้ยงดูต้นอ่อนนั้นให้เป็นของพระองค์เอง
16 แต่ตอนนี้ เถาองุ่นของพระองค์ถูกโค่นลงและเผาทิ้ง
ขอให้พวกศัตรูถูกทำลายด้วยสีหน้าที่เกรี้ยวโกรธของพระองค์
17 ขอให้มือของพระองค์หนุนคนที่พระองค์เลือกสรรไว้[a]
คือผู้ที่พระองค์ได้เลี้ยงดูให้แข็งแรงเป็นของพระองค์เอง
18 แล้วพวกเราจะได้ไม่หันเหไปจากพระองค์
ขอพระองค์ให้ชีวิตใหม่กับพวกเรา เพื่อพวกเราจะได้สรรเสริญชื่อของพระองค์
19 ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น
ช่วยทำให้เราเข้มแข็งเหมือนเดิมด้วยเถิด
ช่วยส่องใบหน้าของพระองค์ลงมาบนพวกเราและช่วยกู้พวกเราด้วยเถิด
พระยาห์เวห์จะเอาทุกอย่างไปจากเยรูซาเล็มและยูดาห์
3 ดูนั่นสิ องค์เจ้าชีวิต คือพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น
กำลังจะเอาทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเยรูซาเล็มและยูดาห์ ทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาพึ่งพาอาศัย ไม่ว่าจะเป็นอาหาร และน้ำดื่ม
2 ไม่ว่าจะเป็นนักรบหรือทหาร ไม่ว่าจะเป็นผู้พิพากษา
หรือผู้พูดแทนพระเจ้า หรือ หมอดู หรือผู้นำอาวุโส
3 ไม่ว่าจะเป็นผู้นำทหารห้าสิบคน หรือผู้มีหน้ามีตา หรือที่ปรึกษา
หรือพ่อมดผู้เก่งกาจ หรือผู้เชี่ยวชาญในด้านเวทมนตร์คาถา
4 พระยาห์เวห์พูดว่า
“เราจะเอาพวกเด็กผู้ชายมาเป็นผู้นำของพวกเขาและจะเอาพวกเด็กโง่ๆมาปกครองเหนือพวกเขา
5 ผู้คนจะข่มเหงรังแกกันและกัน
ทุกคนก็จะข่มเหงรังแกเพื่อนบ้านของเขา
คนหนุ่มก็จะไม่ให้ความเคารพยำเกรงคนที่แก่กว่า
คนที่ไร้ค่าก็จะไม่ให้ความเคารพยำเกรงต่อคนที่มีเกียรติ”
6 บางคนถึงกับไปคว้าเอาญาติของพ่อมา และพูดว่า
“ไหนๆเจ้าก็ยังมีเสื้อคลุมตัวหนึ่ง มาเป็นผู้นำของเราเถอะ แล้วเจ้าจะได้ครอบครองซากปรักหักพังพวกนี้”
7 แต่ในวันนั้น เขาจะตอบว่า
“ผมไม่สามารถช่วยเหลือเยียวยาอะไรพวกท่านได้หรอก บ้านผมไม่มีแม้แต่อาหารและเสื้อคลุม อย่าตั้งให้ผมเป็นผู้นำประชาชนเลย”
8 เยรูซาเล็มได้สะดุดและยูดาห์ได้ล้มคว่ำ เพราะสิ่งต่างๆที่พวกเขาได้พูดและทำไปนั้น มันต่อต้านพระยาห์เวห์
พวกเขาได้กบฏต่อศักดิ์ศรีของพระเจ้า
9 พวกเขาแสดงสีหน้าอวดดี พวกเขาได้ประกาศความบาปของพวกเขาออกมาอย่างโจ่งแจ้งเหมือนเมืองโสโดม
พวกเขาไม่ได้ปกปิดมันเลย น่าละอายจริงๆ พวกเขาหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ
10 ให้บอกกับคนพวกนั้นที่ทำดีว่าพวกเขาจะได้ดี
เพราะพวกเขาจะได้กินผลกรรมดีที่พวกเขาทำนั้น
11 แต่คนชั่วนั้น น่าละอายจริงๆเขาจะได้รับสิ่งเลวร้าย
เพราะสิ่งที่มือพวกเขาได้ทำกับคนอื่นไว้ มันจะย้อนกลับมาหาพวกเขา
12 เด็กๆจะกดขี่ข่มเหงคนของเรา
พวกผู้หญิงจะปกครองเหนือคนของเรา
คนของเราเอ๋ย พวกผู้นำของเจ้าได้นำเจ้าออกนอกลู่นอกทาง
และทำให้ทางที่พวกเจ้าควรจะเดินนั้นสับสนไป
พระยาห์เวห์ตัดสินคนของพระองค์
13 พระยาห์เวห์ลุกขึ้นมาเพื่อ
ดำเนินคดีและตัดสินคนของพระองค์
14 พระยาห์เวห์เริ่มตัดสินพวกผู้นำอาวุโสและพวกเจ้านายของคนของพระองค์ พระองค์พูดว่า
“พวกเจ้านี่แหละ ที่ได้โกงกินสวนองุ่น และสิ่งของที่เจ้าปล้นมาจากคนจนก็ยังอยู่ในบ้านของพวกเจ้า
15 พวกเจ้ามีสิทธิ์อะไรไปบดขยี้คนของเรา และบดบี้หน้าคนจนเหล่านั้น”
พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิตผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดไว้ว่าอย่างนั้น
พระยาห์เวห์เตือนพวกผู้หญิงที่เย่อหยิ่งของศิโยน
16 พระยาห์เวห์พูดว่า “พวกผู้หญิงของศิโยนได้กลายเป็นคนเย่อหยิ่งจองหอง
พวกเขาเดินเชิดคอไปมา ชายตายั่วยวน เดินกระตุ้งกระติ้ง และส่งเสียงกรุ๊งกริ๊งจากสร้อยข้อเท้า”
17 พระยาห์เวห์ก็เลยจะทำให้หัวของพวกผู้หญิงของศิโยนกลายเป็นชันนะตุ
และทำให้หน้าผากของพวกเขาโล้น[a]
ขอให้มีความกล้าและอดทนไว้
32 ขอให้คิดถึงสมัยก่อนตอนที่เพิ่งได้รับความสว่าง พวกคุณได้อดทนต่อความทุกข์ยากอย่างแสนสาหัส 33 บางครั้งคุณก็ถูกประจานให้ขายหน้าและคนดูถูกข่มเหง บางครั้งคุณก็ช่วยเหลือคนอื่นที่ถูกข่มเหง 34 คุณไม่ได้แค่ช่วยเหลือและร่วมทุกข์กับคนที่ติดคุก แต่ยังยินดียอมให้คนมายึดเอาทรัพย์สินของคุณไป เพราะรู้ว่าตัวเองได้เป็นเจ้าของทรัพย์สินที่ยอดเยี่ยมกว่านั้น และเป็นทรัพย์สินที่จะอยู่ถาวรตลอดไป
35 ดังนั้น อย่าทิ้งความมั่นใจไป เพราะมันจะนำรางวัลอันยิ่งใหญ่มาให้ 36 พวกคุณต้องอดทน เพื่อว่าเมื่อคุณได้ทำตามความต้องการของพระเจ้าแล้ว คุณก็จะได้รับสิ่งที่พระองค์สัญญาไว้ 37 พระเจ้าบอกว่า
“อีกไม่นานนัก พระองค์ผู้ที่กำลังจะมานั้นก็จะมาถึงแล้ว
พระองค์จะไม่ชักช้า
38 แต่คนที่เรายอมรับนั้น จะใช้ชีวิตด้วยความไว้วางใจ
และถ้าเขาหันหลังเลิกไว้วางใจ เราจะไม่พอใจในตัวเขาเลย”[a]
39 แต่เราไม่ใช่คนพวกนั้นที่เลิกไว้วางใจ แล้วต้องถูกทำลายไป แต่เราเป็นคนพวกนั้นที่ยังไว้วางใจอยู่ แล้วได้รับชีวิต
พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย ภาคคำสัญญาใหม่ © 2015 Bible League International